-
Ο/η Nikos Pilikas έγραψε ένα νέο άρθρο, Breaking2: το sub2 δεν έγινε αλλά το μέλλον ήρθε πιο κοντά πριν από 8 έτη, 6 μήνες
Με ένα επιβλητικό performance στο Autodromo Nazionale Monza, ο Eliud Kipchoge κάλυψε τα 42.195m σε 2:00:25, 2′ και 32″ γρηγορότερα από το παγκόσμιο ρεκόρ στον μαραθώνιο του Dennis Kimetto.
Μπορεί το proj […]
Δραστηριότητα
Ένα ενδιαφέρον άρθρο για τη συσχέτιση του <4:00 στο μίλι και του <2:00:00 στον Μαραθώνιο.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΑΘΛΗΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε την τάση να αποδίδουμε αξία στα πράγματα με βάση το περιβάλλον και την γενικότερη εικόνα τους. Είναι ένα κανόνας του μυαλού που οι νευροψυχολόγοι ονομάζουν Value Attribution.
Για παράδειγμα, όταν ο βιρτουόζος Joshua Bell, στάθηκε παίζοντας (με βιολί Stradivarius παρακαλώ) για 45 min στο μετρό της Ουάσιγκτον οι άνθρωποι τον αγνόησαν παντελώς, παρόλο που οι συναυλίες του είναι πάντα sold out. Έλλειπε, βλέπετε, το φράκο, ο μαέστρος, το concert hall…
Το σχετικό video εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=hnOPu0_YWhw
Για να διαπιστώσει κάποιος ότι χθες το πρωί γίναμε μάρτυρες γνήσιου ανθρώπινου μεγαλείου, δε χρειαζόταν πάντως και τόσο εκπαιδευμένο μάτι. Το sub 2:00:00 Marathon project της Nike στη Monza συγκέντρωσε το προηγούμενο διάστημα μαζικά αρνητικά σχόλια, που γενικά το απαξίωναν επειδή η προσπάθεια δεν έγινε σε συνθήκες επίσημου αγώνα. Αμφιβάλλω όμως αν σε αγώνα θα παρακολουθούσαμε ποτέ κάτι τόσο συγκλονιστικό.
Καταρχήν τη μεγαλειώδη ομαδική προσπάθεια!
Των επιστημόνων που σχεδίασαν και εξασφάλισαν τα μέσα για αυτή την ιστορική επίδοση.
Των στελεχών που συντόνισαν με μοναδικό επαγγελματισμό κάθε λεπτομέρεια ενός πρωτόγνωρου εγχειρήματος.
Και την τρομερά συγκινητική συμπαράσταση και παρότρυνση των συνοδών δρομέων (λαγών) στους τρεις δρομείς που κυνήγησαν το αδύνατο!
Για το μεγαλείο σε ατομικό επίπεδο, δεν χρειάζεται να γραφτούν πολλά, αρκεί μόνο η ασύλληπτη επίδοση (02:00:25) του Eliud Kipchoge! Όποιος έχει τρέξει αγωνιστικό μαραθώνιο ξέρει τι σημαίνει να βγάζεις την ψυχή σου στο δρόμο. Να υποχρεώνεις το σώμα σε υπέρβαση με τη δύναμη του μυαλού.
Και το είδαμε αυτό, no less, από έναν αθλητή που έχει κατακτήσει ό,τι μπορεί να κατακτηθεί, αλλά παραμένει να ζει σε ένα κοινόβιο δρομέων, να βγάζει νερό με τον κουβά από το πηγάδι και να πλένει με τα χέρια τα ρούχα του.
Σε όλους τους ανθρώπους-παγώνια που μας τριγυρίζουν, σε όσους δουλεύουν για έναν και βογκάνε για δέκα, σε όσους με μία επιτυχία γίνονται φίρμες, this is how it’s done boys and girls and f@ck you very much!
Κλείνω με ένα μεγάλο ευχαριστώ προς τη Nike, που είχε την έμπνευση και την εκτέλεσε τόσο άψογα. Ναι, οι άνθρωποι της εταιρίας θα προσπαθήσουν να κάνουν το εγχείρημα κερδοφόρο ή έστω οικονομικά αποδοτικό. Αυτό, είναι πρόβλημα, μόνο για όσους συνηθίζουν να κάνουν βουντού στις κατσίκες του γείτονα!
Απλα respect για τον Kipchoge. Και οι τρεις elite δρομεις κυνηγησαν το απιαστο αλλα τελικα αποδεικνυεται οτι ολη η αθλητικη διατροφη του κοσμου, το πιο “εξωτικο” παπουτσι που σχεδιαστηκε ποτε καθως και ο αυστηροτατος ελεγχος ολων των παραμετρων στη διαδρομη απλα δεν μετρανε. Αποδειξη αποτελει η επιδοση του Desisa γιατι προσωπικα ειμαι πλεον σιγουρος οτι ο Kipchoge αν ετρεχε ξανα στην ιδια διαδρομη στη Monza χωρις να εχει αυτο το support, παλι κατω απο 2:01:00 θα εκανε. Το αντιθετο θα μπορουσε να υποστηριξει κανεις αν τουλαχιστον δυο ατομα απο την τριαδα “εσπαγαν” το τωρινο επισημο παγκοσμιο ρεκορ (πραγμα που προφανως δε συνεβη).
@zlioupas Εξαιρετικό σχόλιο, Ζήσση! Αυτές οι “προεκτάσεις” είναι εξίσου σημαντικές και δεν πρέπει να μας διαφεύγουν…
@skakinen Πολύ ενδιαφέρον άρθρο και μάλιστα αποστασιοποιημένο κι ανεπηρέαστο, μιας και είναι και σχετικά παλιό.
@dkoukou Συμφωνώ απόλυτα ότι το μεγαλύτερο μερίδιο αυτού που είδαμε, πιστώνεται στον Κενυάτη.
Διαφωνώ μόνο σε ένα σημείο, Δημήτρη…
Το όλο περιβάλλον, μπορεί να μην είμαστε σε θέση να πούμε πόσο τελικά βοήθησε, ήταν όμως αυτό που έδωσε στον Kipchoge την αυτοπεποίθηση και σιγουριά, ώστε να επιδιώξει κάτι τόσο μεγάλο. Τον «ξεκλείδωσε», για να το πούμε αλλιώς…
THE POWER OF Eliud Kipchoge
Ασφαλως δεν απαξιωνω τη σημασια της διατροφης η του εξοπλισμου στην επιτευξη της οποιας δρομικης επιδοσης.
Απλα για εμενα τουλαχιστον επιβεβαιωνεται οτι ισως (και στα πλαισια του μαρκετινγκ των εταιρειων) δινουμε ολοι μας περισσοτερη αξια σε ολα αυτα απ’οση τους αξιζει τελικα…
Ολοι μας εχουμε για παραδειγμα επιτυχει ΡΒ σε συνθηκεςαγωνα που θεωρητικα ηταν αντιξοες για κατι τετοιο (πχ ανηφορικη διαδρομη, κοντρα ανεμος, υψηλες θερμοκρασιες, οχι επαρκως ξεκουραστοι η ενιοτε νηστικοι και κουρασμενοι απο πριν). Και ομως, το σωμα ηταν ετοιμο να αποδωσει, και απεδωσε με το παραπανω χωρις να τηρηθουν οι “κανονες” με θρησκευτικη ευλαβεια…
Ετσι και ο Kipchoge ειναι στην περιοδο της ζωης του που μπορει να πετυχει πολυ μεγαλα πραγματα και πιθανοτατα ενα νεο παγκοσμιο ρεκορ. Τα υπολοιπα απλως κανουν την επιτευξη του στοχου πιο πιθανη αλλα αμφιβαλλω αν συμβαλλουν ουσιαστικα.
Ανασκόπηση του εγχειρήματος από το sportsscientists.com. Μεταξύ άλλων εκφράζεται η άποψη ότι ο αφανής ήρωας και το μεγαλύτερο cheat της Nike ήταν το αυτοκίνητο.
Είδα το μεγαλύτερο τμήμα του βίντεο και πραγματικα το όλο εγχείρημα ήταν εξαιρετικό.
O Kipchoge τεράστιος και νομίζω ότι αυτό που είναι ξεκάθαρο απο το βίντεο του αγώνα είναι το mentality του αθλητή ο οποίος μόλις στον τελευταίο γύρο αρχίζει να δείχνει σημάδια κόπωσης έστω κι αν τερματίζει ‘διαλυμένος’.
@echetlos συμφωνω απόλυτα στο σχόλιο ότι το περιβάλλον ήταν αυτό που τον ‘ξεκλείδωσε’. Ο ίδιος αναφέρεται στο ποσο σημαντικό είναι το team work άρα πόσο τον βοήθησε το γεγονός ότι είχε όλη τη βοήθεια που χρειαζόταν τη στιγμή που τη χρειαζόταν ήδη απο το ξεκίνημα της προσπάθειας υλοποίησης του project.
Σε αυτό το επίπεδο είδαμε ότι αν όντως ρυθμίσεις όλες τις παραμέτρους κι έχεις εναν αθλητή σαν τον Kipchoge το αποτέλεσμα είναι αξιοσημείωτο.
Ενα ενδιαφερον αρθρο για το στυλ των 3 δρομεων