[big-blue]

Καλημέρα!

Ώρα να κάνω μια σούμα των τελευταίων πολλών μηνών, γιατί η εμπειρία (καλών και κακών συμβάντων) πάντα διδάσκει.

Ξεκινώντας την ιστορία από τον ΑΜΑ 2018 όπου είμαι στα καλύτερά μου, τόσο από πλευράς βάρους (κάπου 77κιλά στην εκκίνηση – είμαι περίπου 1,77μ.), όσο και από φυσικής κατάστασης. Τότε έκανα 03:15:30, με όχι και τόσο καλές συνθήκες, ενώ είχα ακόμα να πιέσω (157 μέσους παλμούς με παλμούς σε MP=163). Η 4μηνη προετοιμασία τότε πήγε σούπερ, με 350Κ τον Σεπτέμβρη και 360Κ τον Οκτώβρη, με το πολύ ζόρικο πρόγραμμα του Daniels, το 2Q, για 66-89Κ/εβδομάδα. Είχα τρέξει και τον Ημί στην Καλαμάτα (7/10/2018) με 04:19, ρεκόρ για μένα.

Ακολουθεί το καθιερωμένο (για μένα) πολύμηνο χαλάρωμα, με ένα διάλειμμα Ιανουάριο-Φεβρουάριο 2019, όπου δούλεψα – για πρώτη φορά – με στιβικό προπονητή (αυτός δουλεύει πιτσιρικάδες για σπριντ έως 800άρηδες) για να κατέβω στο 5αρι του Ναυπλίου. Τελικά δεν κατέβασα το 20′, έκανα 20:10, είναι αλήθεια πως δεν ήμουν τόσο τυπικός στις προπονήσεις, ούτε πρόσεχα τη διατροφή μου.
Κάνω και ένα 10άρι στην Καλαμάτα, τον Μάιο του 2019 – με τη φόρα της προετοιμασίας ουσιαστικά – στο 04:12 και κλείνω τη σεζόν.

Ξεκινάω προετοιμασία για τον ΑΜΑ 2019 τον Ιούλιο, με 78,7κιλά. Σούπερ για τα δεδομένα μου! 290Κ ο Ιούλιος, 350 ο Αύγουστος, 333 ο Σεπτέμβρης. Και εκεί που ”πέταγα” τον Οκτώβρη, στις 16/10/2019, σε ένα LR, όπου πήγαινα με 04:45 σε easy παλμούς, κουμπώνει το γόνατο, χωρίς λόγο, χωρίς πόνο. Απλά μάγκωσε, δε με άφηνε να τρέξω! Έτρεχα τότε με ΜΡ 04:18, όντας 76,2κιλά (ούτε στο Λύκειο δεν ήμουν τόσα!)! Βέβαια τις τελευταίες μέρες είχα ζοριστεί, είχα πόνους σε ισχία κτλ. Έχω και τις κήλες μου, σίγουρα δε ”δούλευα” τόσο στο γυμναστήριο κτλ.
Τέλος πάντων, μετά από πάρα πολλές διαγνώσεις, μαγνητικές, αξονικές 3D, ακτινολογικές, 3-4 γιατρούς κτλ, το πρόβλημα δεν ξαναβγήκε, εγώ όμως έχασα τις τελευταίες 15 κρίσιμες μέρες. Οι διαγνώσεις δεν κατέληξαν πουθενά, εκτός από ένα λαμόγιο στο Νοσοκομείου του Ναυπλίου, που ήθελε να με στείλει στον κολλητό του στο Ρίο για αρθροσκόπηση (”κόβεις το τρέξιμο άμεσα” μου είχε πει), επειδή είχε βρει ένα οστέινο (ίσως…) ογκίδιο σαν μικρό ρεβίθι, στο γόνατο. Και καλά, κάποια στιγμή θα μου μπλοκάριζε το γόνατο… Όλοι οι υπόλοιποι γιατροί είπαν πως ήταν τυχαίο και άσχετο εύρημα…
Ήρθαν και οι χειρότερες συνθήκες της δεκαετίας στον ΑΜΑ 2019, τον παράτησα ουσιαστικά απ’ το 7,0Κ, όταν μετά τη βροχή βγήκε ο ήλιος, ενώ ο αέρας έκανε τα δικά του. Ο Γκελαούζος τότε είχε πει πως ήταν σε τρομερή κατάσταση, για 02:15, ενώ έκανε 02:19! Στον αγώνα δεν είχα καμία ενόχληση και έκανα 03:26, άνετα!!!

Έρχεται το μαγευτικό 2020, με ένα σοβαρό προσωπικό πρόβλημα και με τον κόβιντ και δένει το γλυκό. Που όρεξη για σοβαρό τρέξιμο, όλα τα τρεξίματα πλέον ήταν 10άρια easy, 3/βδομάδα. Ιούλιο ξεκινάω πάλι προετοιμασία, έχοντας κιλά πλέον, 81,5! Αλλά δε με ένοιαζε, θα το πήγαινα όπως πήγαινε, ήξερα πως δε θα κατέβαζα πολύ το χρόνο, θα πάλευα για ένα 03:10. Μέσα Αυγούστου με έπιασαν πάλι οι πόνοι στα ισχία, πλέον δεν έκανα καθόλου ενδυνάμωση, ήταν κλειστά τα γυμναστήρια, εγώ τίποτα, ούτε διατάσεις, τίποτα. Ε, άνοιξε και ο τουρισμός, λέω δε βαριέσαι, πάμε μια βδομάδα ιστιοπλοΐα, να ξεκουραστεί και το σώμα:) Ο γυρισμός μου έφερε ένα ρωγμώδες κάταγμα στο δακτυλάκι του ποδιού από ένα ηλίθιο χτύπημα σε ένα σανίδι, όντας ξυπόλητος, στο περπάτημα! Αυτό μου στοίχισε 46 μέρες εκτός τρεξίματος! Όμως απ’ το καθισιό και από την πολλή καθιστική δουλειά, άρχισαν οι πόνοι παντού, από τις κήλες της μέσης. Πονούσα σε προσαγωγούς, απαγωγούς, παντού. Έτσι, το πρώτο τρέξιμο χωρίς πόνο (απ’ τις 29/8) το έκανα 30/11!
Το ρολόι έγραψε:
Σεπτέμβρης 2020 = 0Κ
Οκτώβρης: 52Κ
Νοέμβρης 64Κ.
Το Δεκέμβρη κάλπασα, 132Κ! Ήμουν και 85 κιλά πλέον, το καθισιό με σενιάρισε!
Έτσι ξεκίνησε η δρομική (χαχαχα) σεζόν του 2021…

Από τις 19/8/2020 μέχρι και τις αρχές του Σεπτέμβρη του 2021 ΟΛΑ τα τρεξίματα πλέον ήταν 10 άρια easy, με εξαίρεση τρία 15άρια πάλι easy, εννοείται! Και μιλάω για όγκο χιλιομέτρων κάπου στα 120/μήνα (αρκετούς μήνες και πιο λίγα).

Είπα να σοβαρευτώ ( 🙂 ), να δουλέψω Σεπτέμβρη-Οκτώβρη και ό,τι βγει! Δεν είχα πάει και σε κανέναν αγώνα, απ’ τον ΑΜΑ 2019! Ήμουν 87 κιλά ο παίχτης;) Τέλος πάντων, με το που το ζορίζω λίγο, έχοντας ξεκινήσει και γυμναστήριο, αρχίζει και διαμαρτύρεται ο προσαγωγός. Έκανα βλακεία, μπήκα κρύος σε μια προπόνηση, την ξαναέκανα την ίδια βλακεία μετά από δέκα μέρες. Συμπέρασμα: Σεπτέμβρης 2021 = 85Κ!
Συνεχίζω σιγά – σιγά, με γυμναστήριο πλέον, έβαλα ενδυνάμωση μήπως και αντέξω τις ανηφόρες και το πάω με την εμπειρία κτλ κτλ, μήπως μπορέσω και το τερματίσω (τον ΑΜΑ 2021…). Οπότε έλαβον τον Οκτώβρη 2021 = 205Κ! Κάλπασα! Είχα κάνει δυο τρεξίματα πάνω από 20Κ (τα μόνα >20Κ απ΄ τον Αύγουστο του 2020) και ένα 17άρι! Ήταν ο πρώτος μήνας απ’ τον Αύγουστο του 2020 με πάνω από 150Κ!
Άλλο ένα 17άρι την τελευταία Κυριακή του Νοέμβρη και ήμουν έτοιμος, 85 κιλά πλέον:)
Ήμουν και σίγουρος πως επειδή ήταν η μόνη φορά απ’ το 2012 που είχα πάει εντελώς χύμα στον αγώνα, θα έχει ιδανικές συνθήκες, όπως και έγινε.
Είχα σκεφτεί να περπατήσω από την αρχή όλες τις ανηφόρες και όπου μπορώ να ψιλοτρέχω. Και αν έχω δύναμη στο 35 (πάντα έχω), να τρέξω.
Ήταν και ο Πήλικας με την παρέα στο 39, είχα και ένα ενδιάμεσο στόχο.
Σκοπός ήταν ο τερματισμός, και ότι καλύτερο θα ήταν το 4ωρο. Όχι σαν ρεκόρ, αλλά όσο περισσότερο θα έμενα στην άσφαλτο, τόσο θα με χρέωνε μυϊκά, εκεί ”πονούσα”. Από αερόβιο έχουμε απόθεμα όσο και από υδατάνθρακες και σίγουρα και λίπη.
Ευτυχώς άκουσα το φιλαράκι τον Γκιαούρη που μου πρότεινε να πάω με παλμούς και για να μη βαρεθώ στις ανηφόρες, το έκανα. Έτσι, πήγα όλο τον αγώνα με παλμούς (149 μέσους, όταν έχω για τον ΑΜΑ 163) και ο αγώνας βγήκε με 03:48, με πολλή δύναμη στο τέλος, όπου πήγαινα και με 04:40! Μυϊκά βέβαια, με το που τελείωσε ήμουν πατσαβούρι, το ίδιο και τις επόμενες δυο μέρες. Η χαρά που πήρα όμως, μάλλον συγκρίνεται με αυτή του 03:15. Βέβαια ο καλύτερός μου αγώνας παραμένει αυτός του 2015, όπου έκανα 03:45, αλλά στο τέλος έτρεχα σαν τρελός, είχα απίστευτη δύναμη, το πήγα σαν κομπιούτερ και παρακαλούσα να έχει 2-3 χλμ. ακόμα για να κάνω ρεκόρ (τότε).
Αυτά τα νέα μου, δεν τα έγραφα νωρίτερα για να μη με κράξετε ή για να μη δώσω το κακό παράδειγμα, του να κατέβει κάποιος σε τέτοιον αγώνα εντελώς απροετοίμαστος… Η εμπειρία στη διαχείριση των αγώνων και το σημαντικό αερόβιο απόθεμα είναι η βάση. Αν έχεις δουλέψει και μυϊκά ώστε να αντέξει το μυοσκελετικό σύστημα, κάτι καλό θα βγει. Στην τελική, που πας στην εκκίνηση με 85 κιλά ρε μάστορα;:)
Πάμε γι’ άλλα!

[Etien]

Καλημέρα σας ομαδαρα!!
Σας περίμενα πως κ πως να σας δω στο 39. Ησασταν στην σκέψη μου συνεχως!!!
Πολλα μπραβο σε ολους-ες που τρεξατε στην Κλασσικη!! Ο καιρος ηταν απιστευτα ιδανικος, τόσο απο θερμοκρασία (Το ρολόι μου εδειξε 16 βαθμους αν θυμάμαι καλά), οσο κ απο φωτεινότητα(ηπια συννεφια)😁…Ημουν στο 2ο μπλοκ του 1ου αγωνα,ο στοχος μου ηταν “γυρω στο 3:12”, κ τερματισα στο 3:15 :). Προβλήματα δεν παρουσιασα, πολυ σταθερος μεσος ορος στους χρονους μου ανα 5χιλ. Πηρα πληρες πρωινο ωρα 5 το πρωι, κ εφαγα μια μπανανα 30 λεπτα πριν την εκκινηση. “Ταξιδεψα” μονο με νερακι του θεου σε ολη την διαδρομη. Στο 36 με περιμενε μελος του fun club μου όπου κ ετρεξε μαζι μου 300 μετρα κανοντας την ερωτηση “εφαγες κατι;”… Απαντησα αρνητικα, αλλα μετα,περιεργως…. πεινουσα😁 Ευτυχως, πηγαν ολα τελεια… Το καταχαρηκα!!Αλλαξα άμεσα ρουχισμό , πετάχτηκα απέναντι στην Πλάκα , όπου ΄΄χτύπησα΄΄ μια…μπριζολίτσα με γιαουρτλού κ επέστρεψα να περιμένω τον κουμπάρο που έσπασε το ρεκορ του : ειχε 5:30 ωρες κ τωρα έκανε 5:00:45΄΄ 🙂 !!

Πολλα φιλια σε όλους σας!!!

Ευχαριστώ!!!

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις