[Γιώργος Κ]

Έχοντας παρακολουθήσει μια ομιλία σχετικά με το τρέξιμο και την διαχείριση ενέργειας, μου προέκυψε μια απορία και θα ήθελα τα φώτα σας.
Όταν τρέχω και προφανώς με βάση τους παλμούς μου, το ρολόι μου βγάζει τι ποσοστό από την προπόνηση έγινε με καύση λίπους. Η λογική λέει λοιπόν όταν όταν τρέχεις με π.χ. κάτω από 145 παλμούς αυτό που καις είναι λίπος.
Στην ομιλία όμως μας ενημέρωσαν ότι για το αν θα κάψεις λίπος ή υδατάνθρακα εξαρτάται από το αν τρέχεις νηστικός ή όχι.
Άρα τι ισχύει, τι παίζει ρόλο, οι παλμοί ή η κατανάλωση τροφής;

[Echetlos]

@skull Αυτό που νομίζω πως ήθελαν να πουν οι ομιλητές, είναι το εξής, με απλά λόγια:
Το διαθέσιμο λίπος ως πηγή ενέργειας, θεωρητικά είναι απεριόριστο. Το πρόβλημά είναι πως η παροχή του είναι πολύ αργή, ο οργανισμός το δίνει στάλα στάλα. Γι’ αυτό όταν απαιτείται πιο άμεσο και αποδοτικό καύσιμο, το σώμα επιλέγει τους αποθηκευμένους υδατάνθρακες, δηλαδή το γλυκογόνο, το οποίο όμως είναι περιορισμένης ποσότητας. Οπότε, η συνεισφορά του λίπους είναι απαραίτητη.
Γι’ αυτό λέμε πως ένας από τους στόχους το αργού long run, είναι να μάθει το σώμα στην λιπόλυση (όσο αυτό είναι εφικτό).
Τρέχοντας νηστικοί, το γλυκογόνο είναι περιορισμένο και ο οργανισμός αναγκάζεται να καταφύγει και στην χρήση του λίπους. Αυτό βέβαια, δεν αφορά προσπάθειες μεγάλης έντασης, εκεί η οξείδωση των λιπών δεν μπορεί να παρέχει την απαιτούμενη ενέργεια, τόσο από πλευράς αποδοτικότητας όσο και ποσότητας. Γι’ αυτό και αναγκαστικά πέφτει η απόδοσή μας, όταν το γλυκογόνο αρχίσει να στερεύει.

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις