Αρχική / Θέματα / Δρομικά θέματα / Προπόνηση / Τα όρια βελτίωσης των ερασιτεχνών δρομέων

Τα όρια βελτίωσης των ερασιτεχνών δρομέων

Τοποθέτηση ετικέτας: ,

  • Αυτό το θέμα έχει 99 απαντήσεις, 40 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 7 έτη, 11 μήνες πριν από τον χρήστη Lion.
Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1 έως 15 (από 100 συνολικά)
  • Συντάκτης
    Δημοσιεύσεις
  • #14116
    oldman
    Συμμετέχων

    Από τότε που ξεκίνησα τους αγώνες με απασχολεί το πόση βελτίωση μπορώ να περιμένω και που είναι τα όριά μου. Υποθέτω δεν είμαι ο μόνος :-). Για τον λόγο αυτόν προτείνω μια πρόχειρη έρευνα/καταγραφή εδώ από όλους τους ενδιαφερόμενους, ώστε να δούμε αν μπορούμε να βγάλουμε κάποια (πρόχειρα και χονδροειδή βεβαίως) στατιστικά συμπεράσματα. Η αλήθεια είναι ότι από ένα μικρό δείγμα πέντε φίλων (μακροχρόνιων και σχετικά καλών δρομέων) δεν έχω δει κανέναν να βελτιώνει τους χρόνους που έκανε ως πρωτάρης περισσότερο από 20%!

    Ξεκινώ από το προσωπικό ιστορικό μου. 48 ετών σήμερα, τρέχω σε αγώνες 4 έτη. Μπορώ να βάζω 5-6 ώρες την εβδομάδα στο τρέξιμο και τρέχω περίπου 3.700 km/έτος. Επιδόσεις:

    1ο 10-αρι: 48:37, PB: 40:00
    1ος Ημι: 1:38:15, PB: 1:28:50
    1oς Μαραθώνιος (ΚΜΑ): 03:43, PB (KMA): 03:11, PB (Flat course): 03:05

    ΥΓ 1. Τρέχω χωρίς παρακολούθηση προπονητή και δεν έχω τη δυνατότητα να αυξήσω αξιόλογα τον προπονητικό όγκο.
    ΥΓ 2. Κάποτε ένας φίλος μου είπε ότι στην 4-ετία ο αριθμός των μιτοχονδρίων μεγιστοποιείται, οπότε τότε φτάνουν τα όρια των επιδόσεών τους οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων. Ευλόγως διερωτώμαι “Αυτό ήταν”?
    ΥΓ 3. Αν τελικά ένα όριο (20% ή άλλο παρεμφερές) υπάρχει και γίνει γνωστό, υποθέτω ότι θα λειτουργήσει κάπως αποθαρρυντικά για ορισμένους πρωτάρηδες. 4 χρόνια κοπανήματος και 13.500 km για τη βελτίωση που είδα προσωπικά, μπορεί να μη φαντάζουν ελκυστικό πακέτο. Υποθέτω πρέπει να απολαμβάνεις το ταξίδι, όσο και τον προορισμό για να το κάνεις…

    #14117
    xipolitakos
    Συμμετέχων

    Υποθέτω πρέπει να απολαμβάνεις το ταξίδι, όσο και τον προορισμό για να το κάνεις

    Κρατάω αυτό. Όλα τα υπόλοιπα τα θεωρώ θέματα συγκυριών. Όσο και να προσπαθεί κανείς με ή χωρίς προπονητή, το θέμα είναι αν ακολουθεί το βέλτιστο για το σώμα του πρόγραμμα σε συνδυασμό με τα συμβάντα τη μέρα του αγώνα. Μπορεί να είσαι έτοιμος για τον καλύτερό σου χρόνο, αλλά να μην σου βγει λόγω συνθηκών. Μπορεί να βρεθείς την κατάλληλη μέρα στο κατάλληλο μέρος με τις πιο κατάλληλες συνθήκες, αλλά να μην είσαι έτοιμος για το καλύτερο που θα μπορούσες να δώσεις.

    #14134
    oldman
    Συμμετέχων

    @xipolitakos True that, Χρήστο! Αλλά ελπίζω σε κάποιες απαντήσεις που να αφήνουν να βάλουμε στο νου μας κάποια τυπικά όρια για το που μπορούμε να κινηθούμε. Κοιτά ας πούμε κανείς τους πίνακες του Daniels με τα VDOT levels και βλέπει που μπορεί να κινηθεί σε διάφορες αποστάσεις. Αυτόματα προκύπτει και το ερώτημα, πόσα επίπεδα παρακάτω “επιτρέπεται” να κοιτάξει 🙂

    #14135
    Nikos Pilikas
    Συντονιστής

    @zlioupas Εξαιρετικό θέμα, Ζήση.
    Αυτό περί μιτοχονδρίων, είναι γεγονός.

    #14136
    oldman
    Συμμετέχων

    @echetlos και εσύ είσαι ο φίλος που μου το είπε! Επιβεβαιώνεις τον εαυτό σου, αν αυτό είναι εφικτό! 😛

    #14140
    manolee
    Συμμετέχων

    Διάβαζα σε καποιον προπονητή πρόσφατα (δεν μπορω να θυμηθώ που) ότι στους ερασιτέχνες δρομείς το ταβάνι είναι πολύ ψηλότερα από ότι πιστεύουν οι ίδιοι .
    Είμαι της γνώμης ότι για να πει κάποιος ερασιτέχνης ότι πλησιάζει στο πικ του πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια και να δοκιμάσει και διαφορετικά πράγματα στην προπόνηση του , διαφορετικά προγράμματα και προσεγγίσεις και μάλιστα για περισσότερες από μια φορές το κάθε ένα.Φυσικά κάποιος μπορεί να γλιτώσει πολύ κόπο και χρόνο αν στα πρώτα του βήματα βρεθεί αυτός που θα τον βάλει στη σωστή κατευθυνση

    #14141
    Λάμπρος
    Συμμετέχων

    Νομίζω πως στον συλλογισμό περί βελτίωσης μέχρι 20% υπάρχει μια σημαντική μεταβλητή: η ικανότητα του καθενός όταν έκανε τον πρώτο αγώνα που χρησιμοποιείται και σαν σημείο αναφοράς. Για παράδειγμα μπορεί κάποιος να δοκιμάσει τον πρώτο του μαραθώνιο μετά από 1 χρόνο ενασχόληση με το τρέξιμο και να κάνει 5:30 ώρες και κάποιος άλλος να δοκιμάσει μετά από 5 χρόνια ενασχόλησης, όταν θα είναι πια σε πολύ καλή κατάσταση, και να κάνει πρώτο μαραθώνιο 3:30 ώρες. Ο πρώτος θεωρητικά έχει τεράστια περιθώρια βελτίωσης (ως ποσοστό) ενώ ο δεύτερος πολύ μικρότερα.

    #14142
    oldman
    Συμμετέχων

    @AlbertoSalazar Κοουτς, όλα αυτά είναι σωστά βέβαια! Τον πρώτο μας Μαραθώνιο όμως οι περισσότεροι ερασιτέχνες ως weekend warriors τον τρέξαμε. Έτσι για να δούμε αν τα καταφέρνουμε. Προσωπικά έτρεξα μετά από μεγάλη περίοδο απραξίας (έκανα θεραπείες για χονδροπάθεια) και με 11 εβδομάδες προπόνησης (~570 km). Το πρώτο 10-αρι ήταν μετά από 5 εβδομάδες. Από πιο κάτω δε γινόταν να ξεκινήσω! Αυτό που έχω δει και από άλλους όμως είναι ότι το 20% είναι τελικά μεγαλύτερη βελτίωση από όσο “ακούγεται”.

    #14146
    Nikos Pilikas
    Συντονιστής

    @zlioupas Χαχαχα…

    @Echetlos και εσύ είσαι ο φίλος που μου το είπε! Επιβεβαιώνεις τον εαυτό σου, αν αυτό είναι εφικτό!

    #14151
    tazi
    Συντονιστής

    Οντως το θεμα που ανοιξε ο Ζήσης @zlioupas εχει πολυ ενδιαφέρον. Χωρις να εχω το παραμικρο επιστημονικο υποβαθρο και μιλωντας με βαση τη πειρα που εχω αποκτησει απο το 2011 που αρχισα το τρεξιμο, νομιζω πως ο αθλητης-ερασιτεχνης αν εχει δουλευτει σωστα εχει πολλα περιθώρια.
    Εγω για παραδειγμα ξεκινησα απο το 0 και ειναι λογικο να βλέπω μια συνεχομενη βελτιωση, νιωθω δε ακομα πως δεν εχω φτασει το ταβανι μου. Δε ξερω καν ποιο ειναι και μαλλον δε θα το μαθω και ποτε αλλα εκτιμώ οτι μπορω ακομα να κανω ενα αλμα προς τα κατω στις επιδοσεις μου. Μετα απο αυτό τα πραγματα θα ειναι πια πιο δυσκολα και θα βασιζονται σε λεπτομερειες που ναι μεν ισως φερουν βελτίωση αλλα με πολυ πια κοπο.

    10Κ ξεκινησα το 11 με 52 ή 54 τωρα 37.23
    Ημι ξεκινησα με 148 η 144 τωρα 128 σε περασμα μαραθωνιου η 119 εικοσαρι αρα κατι κοντα στο 123
    Μαραθωνιος ξεκινησα με 335 τωρα 255

    Και τωρα που στοχευω!!!
    10Κ κατω απο 36
    Ημι κατω απο 120
    Μαραθωνιος κατω απο 248

    Βεβαια οι στοχοι δε σημαινει πως θα επιτευχθουν αμεσα, αν ποτε βεβαια γινυν πραγματικοτητα, αλλα ειπαμε, η ελπίδα πεθαινει παντα τελευταια!!!

    #14152
    Kostão
    Συμμετέχων

    Αυτό που λέει ο @albertosalazar ταιριάζει και στη δική μου πραγματικότητα, ας πούμε να αναφέρω ότι μέσα στο πρώτο χρόνο που ξεκίνησα να τρέχω συστηματικά (χωρίς όμως να είμαι από πριν αδούλευτος) έκανα 5ρι 20:10, 10ρι (του ΚΜΑ) 41:25, και Ημι 1:35:44. Πρώτο Μαραθώνιο έκανα μόλις τώρα που τρέχω ήδη 3 χρόνια και.. Αυτοί οι χρόνοι δεν κατεβαίνουν εύκολα ακόμα και στο 10% (αν και εκεί υπολογίζω να είναι τα όριά μου) και επιπρόσθετα μεγαλώνουμε και ηλικιακά, ίσως να μας επηρεάζει και αυτό. Μόνο στο Μαραθώνιο υπάρχει μέλλον.

    #14153
    tazi
    Συντονιστής

    @manolee Ο Ζωρζος το ειχε πει Μανώλη, στη συνέντευξη που του πήραμε.

    #14155
    chamav
    Συντονιστής

    Νομίζω ότι όπως αναφέρει και ο @albertosalazar, το σημείο εκκίνησης/αναφοράς επηρεάζει σημαντικά τον υπολογισμό ενός ποσοστού βελτίωσης της απόδοσης.

    Για παράδειγμα το πρώτο μου 10άρι το είχα κάνει το 2008 με χρόνο το εκ-πληκτικό 1:13:36, σε μια περίοδο που το τρέξιμο ούτε καν περιστασιακό δε θα το χαρακτήριζα στην καθημερινότητά μου. Το 2010 έγινε 1:06:43 με αντίστοιχη ενασχόληση. Όταν το 2012 ξεκίνησα συστηματικά ο χρόνος έπεσε στο 50:14 και 4 χρόνια μετά (μετά από πολύ MAF…) φτάσαμε στο 40:46.

    Η τελευταία επίδοση επιβεβαιώνει από την άλλη τον @zlioupas, αν θεωρήσουμε ως σημείο αναφοράς το χρονικό σημείο συστηματικής ενασχόλησης.

    #14156
    tazi
    Συντονιστής

    @kostao Αν νιώθεις ότι υπάρχει μελλον στο Μαραθωνιο σιγουρα θα υπάρχει και στα μικροτερα, ειναι ολα αλληλενδετα και κατα κυριο λογο αμιγως αεροβια αθληματα. Το ζητημα ειναι ποσο έχεις τη διαθεση να εξερευνησεις αυτα τα ορια και αν ακολουθεις τη σωστη μεθοδο. Η ηλικια σαφως και ειναι περιοριστικος παραγοντας, αυτος ομως αν εισαι ακομα φρεσκος και εχεις το κεφι, δεν ειναι λογος για να τα παρατας.

    #14161
    Nikos Pilikas
    Συντονιστής

    Δε νομίζω πάντως πως είναι εφικτό να οριστεί το “σημείο εκκίνησης/αναφοράς”, είναι πολύ διαφορετικό για τον καθένα μας, όπως είπαν και κάποια παιδιά παραπάνω.
    Επίσης, θα έπρεπε να μπορούσαν να ληφθούν υπ’ όψιν και κάποιες critical αλλαγές μέσα σε αυτό το διάστημα. Για παράδειγμα, ένας βαρύς δρομέας που αδυνάτισε αρκετά ή κάποιος που έκοψε το κάπνισμα (οκ, το δεύτερο δεν είναι συχνό φαινόμενο).
    Τέλος, θα πρέπει το διάστημα που εξετάζουμε να έχει κάποια προπονητική συνέπεια και συνοχή. Είτε αυτά αφορούν την αφοσίωση, είτε την συχνότητα, είτε την καθοδήγηση και προσέγγιση της προπόνησης. Ακόμη και τον χειρισμό ενός τραυματισμού.
    Ως εκ τούτου, είναι μάλλον δύσκολο να βγει συμπέρασμα από την στατιστική σχετικά με τα περιθώρια βελτίωσης των ερασιτεχνών σε βάθος χρόνου, αν το δείγμα δεν πληροί κάποιες βασικές προυποθέσεις, πράγμα που ισχύει στους επαγγελματίες αθλητές.

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1 έως 15 (από 100 συνολικά)
  • Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.