[oldman]

@ Skakinen: Νίκο – @echetlos – τώρα που και ο Ryan είναι δικός μας πρέπει να κάνουμε τη δική μας Ομάδα στο goRun και να τον βάλουμε (…ερήμην του βέβαια) και αυτόν μέσα. Θα έχει άλλο κύρος η Ομάδα. Πρέπει να σκεφτούμε και ένα καλό όνομα… Αντοχιτζήδες-Βαριτζήδες είναι σιδηρόδρομος…

Rolling Stones :-))

[Skakinen]

ή Running Stones…

[harris_vak]

Το τρέξιμο το ξεκίνησα,μόλις σταμάτησα το ποδόσφαιρο.Συμμετείχα εντελώς τυχαία στον πρώτο αγώνα τον Μάρτιο του 2017 στον ημιμαραθώνιο της Αθηνας, χωρίς καν ρολόι και χωρίς να γνωρίζω για διαλειμματικές κλπ προπονήσεις.Έτρεχα μόνο συνεχόμενα ελεύθερα τρεξίματα απολαμβάνοντάς τα.Ο χρόνος μου ήταν 1.47 και σιγά σιγά με παρότρυνση φίλων δρομέων αγόρασα το πρώτο μου ρολόι και άρχισα προπονήσεις στο γήπεδο.Φέτος μετά απο δύο χρόνια ενασχόλησης κατάφερα να κατεβάσω τους χρόνους μου γύρω στο 3.15 θεσνικη και 3.17 κλασικό.Αυτά τα δύο χρόνια απολαμβάνω πάρα πολύ τις προπονήσεις παρέα με καλούς φίλους και ακόμη περισσότερο τους αγώνες,όντας ερασιτέχνες δρομείς συνδιάζουμε τους αγώνες με καφεδάκια και φαγητό.Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε ερασιτέχνες δρομείς και όχι επαγγελματίες και αυτό που κάνουμε το κάνουμε για να μας ευχαριστεί.Τα ρολόγια και οι χρόνοι καλό είναι να μας δίνουν κίνητρο να συνεχίζουμε.Μιας και μόλις τρέξαμε τον Κλασικό και οι μνήμες είναι νωπές θα ήθελα να σχολιάσω κάποια γεγονότα που αναδεικνύουν την ψυχική κυρίως δύναμη κάποιων ανθρώπων.Όπως Ο Κινέζος με κομμένα χέρια που καταφερε να τερματίσει σε 3.14 ,όσο και ο τυφλός Κορεάτης που τερματισε χωρίς συνοδό σίγουρα.Δυστυχώς κατ εμε δεν απουσιάζουν οι τραγελαφικοί τύποι που δεν προλαβαίνουν να τερματίσουν και αρχίζουν και βομβαρδίζουν τα social media με τα κατορθώματά τους.Με κλεμμένα λόγια του διαδικτύου προσπαθούν να πείσουν και τον ίδιο τους τον εαυτό το πόσο σπουδαίοι είναι. Κάπου εκεί χάνεται η ευχαρίστηση και αρχίζεις και αναθεωρείς πολλά πράγματα. Ας απολαμβάνουμε λοιπόν αυτό που μας αρέσει και μας γεμίζει βελτιώνοντας την σωματική και ψυχική μας υγεία και να μην ξεπερνάμε τα όρια.

[Ανώνυμος]

Για έναν ερασιτέχνη δρομέα, εργαζόμενο και οικογενειάρχη, το τρέξιμο αποτελεί μια καλή και υγιή εκτόνωση.Σίγουρα με τον καιρό την ψάχνεις περισσότερο για ρούχα, ρολόγια, παπούτσια, προγράμματα, επιδόσεις κ.λπ., αλλά όλο αυτό το “πακέτο” είναι η ευχαρίστηση και τελικά η “ανταμοιβή” με τη βελτίωση του καθενός αγωνιστικά, σωματικά και ψυχικά.

[Periklis]

Πραγματικά, ενώ έχω ασχοληθεί με στίβο και πολεμικές τέχνες σε επίπεδο πρωταθλητισμού (στις πολεμ τεχνες) νομιζα ότι τα ειχα δει ολα σχετικά και οτι το τρέξιμο ειναι κατι απλό, μια φτωχή δραστηριότητα που δεν σου προσφέρει κατι ιδιαίτερο.
Αρχισα να τρέχω το 2014. Χάρη στο τρέξιμο, κατάφερα να συνειδητοποιήσω ΠΟΣΑ ΛΙΓΑ ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ!!! Κάθε φορά μαθαίνω κάτι καινούριο. Καθε φορά εντυπωσιάζομαι με αθλητές κάθε ηλικίας για την αγάπη, το πάθος και τη προσήλωση που δείχνουν για αυτό το άθλημα.
Ειναι μια πρόκληση. Στην οποία ειναι στο χέρι σου να ξεπερνάς κάθε φορά τον εαυτό σου!
Σήμερα στο The Toc Marathon έκανα μετά από πολύ καιρό σε εναν αγώνα 10km (για την ακρίβεια αν παει καλα το gps του ρολογιού μου 9,6km) 50 λεπτά χρόνο. Η ικανοποίηση που μου έδωσε αυτό μπορώ να σας πω ότι είναι το ιδιο μεγάλη με φορές που ανέβηκα βάθρο σε αλλα αθλήματα.
1ον γιατί οι προπονήσεις που κάνω αποδίδουν και το αισθάνομαι….καθώς η διαδρομή αυτή σημερα ηταν αρκετά δυσκολη με πολλές ανηφόρες και ένα μήνα πριν θα την είχα ολοκληρώσει σε πολύ περισσότερο από 50 λεπτά! Μπορει για κάποιον να ειναι ενας κακος χρονος η ενας αδιάφορος χρόνος. Ομως αυτο που μετράει ειναι η προσωπική μας προσπάθεια, η συνέπεια και η διάρκεια σε αυτό που κάνουμε και με το τρέξιμο μπορείς να αναμετρηθείς με τον εαυτό σου ξεκάθαρα! Ισως στη προσπάθεια μου να περιγράψω αυτό που με κανει και αισθάνομαι το τρέξιμο να μη το καταφέρνω στο βαθμό που θα ήθελα.
Ομως ξέρω πως αυτό που σε κάνει να νιώθεις τοσο όμορφα, το κανεις μερος της ζωής σου και δε το σταματάς. Αυτό λοιπόν προσπαθώ πλέον ακομη πιο σοβαρά να κάνω.
Όσο για τους αγώνες, ειτε μια απλη διοργάνωση ειτε μια πιο μεγάλη, σου δίνουν εξτρα κινητρο, ψυχολογία, διάθεση, ο κόσμος, η γιορτινη ατμόσφαιρα που δημιουργείται καθε φορά, είναι απερίγραπτα. Συγχαρητήρια σε αυτούς όλους που έχουν τη δύναμη και το μεράκι να τα δημιουργούν ολα αυτά και να μας προσφέρουν αυτές τις εμπειρίες!

Συγχαρητήρια σε όλους τους δρομείς, πρωταθλητές και ερασιτέχνες, κάθε ηλικίας, που δίνουν το παρών κάθε φορά σε αγώνες και βοηθάνε με τη θετική τους ενέργεια να ξεχαστούμε από κάθε λογής καθημερινά προβλήματα και έννοιες. Να είμαστε όλοι καλά, με υγεία! Καλές γιορτές να έχετε όλοι!

[Ανώνυμος]

Λοιπόν…τόσο ωραίος ιστότοπος και τροφοδοτείται σπάνια από απόψεις μελών επί των ανοιγμένων θεμάτων!

για να γνωριστούμε και καλύτερα και…να δείτε αν και κατά πόσο αξίζει να βρίσκομαι ανάμεσά σας, το τρέξιμο το είχα σταματήσει εδώ και 15 χρόνια!

Λόγω πολιτικού εγκλεισμού όμως εδώ και 1,5 χρόνο και…καθισμένος στην καρέκλα, αποφάσισα να μην αφήσω τον εαυτό μου να γεράσει, τόσο για μένα όσο και τους ανθρώπους που με πλαισιώνουν. και εξηγούμαι:

-δεν μπορείς να απαιτείς από τα παιδιά σου να αθλούνται σε επίπεδο πρωταθλητισμού στον κλασσικό αθλητισμό και να μη σε βλέπουν να δραστηριοποιείσαι ανάλογα, να μην βλέπουν τον πατέρα τους να λαχανιάζει με αντίστοιχη περιβολή αλλά και σωματικά προσόντα στις άκρες των δρόμων όπως τόσοι μπαμπάδες…
-δεν γίνεται να αφήνεις το σώμα σου, που κάποτε διατηρούσες σε απόλυτη φόρμα, να γερνάει για σένα!

-το τρέξιμο, εφόσον επενδύσεις πάνω του, μπορεί να σου κεράσει αυτοπεποίθηση και εξαιρετική ευεξία εφόσον το συνδυάσεις και με αντίστοιχο τρόπο ζωής, διατροφής, ξεκούρασης κτλ.

πρώτη αφορμή για…επανεκκίνηση? η επαναληψιμότητα στο Open πέρυσι το φθινόπωρο όλων…των Rocky, 1, 2, 3, 4….678,32! όσο τον έβλεπα τον άτιμο τον τηλεοπτικό Μπαλμπόα να τρέχει με εκείνα τα…τύπου all star στη Φιλαδέλφεια, άλλο τόσο ήθελα κι εγώ να τρέξω, με καλύτερα παπούτσια, στη Νέα Φιλαδέλφεια!

Σημασία έχει η αποφασιστικότητα: ξεκινάς ή μάλλον επανεκκινείσαι με γρήγορο περπάτημα σε συγκεκριμένη, σταθερή και με το χρόνο στο χέρι διαδρομή! και ποτέ ευθεία μονάχα! μικτή σε κλίση!
Κατόπιν, 2 εβδομάδες μετά, κάνεις την ίδια απόσταση που έκανες με γρήγορο περπάτημα μοιρασμένη, ξεκινάς 300-400 μέτρα, άντε 750-1000 χαλαρό πολύ τρέξιμο, φτάνεις στο όριό σου και μετά συνεχίζεις με γρήγορο περπάτημα, πάλι μέχρι το τέλος που είχες θέσει πριν!
και κάπου εκεί αρχίζεις και λές “άντε μία κολώνα παραπάνω, μέχρι το άλλο πεζοδρόμιο, μέχρι την άλλη διασταύρωση! ΠΑΝΤΑ μικτή σε κλίση διαδρομή! Γιατί? Επειδή μετά από 2-3 μήνες, που τελικά…κάνεις αυτά τα 2 χλμ που κάποτε ήταν απλό περπάτημα, μετά βάδην, κατόπιν γρήγορο περπάτημα, μετά μισό τρέξιμο μισό περπάτημα και στο τέλος όλα τρέξιμο χαλαρό, που θα βρεθείς σε…ευθεία, σε κανένα πεζόδρομο παραλίας πχ, ανακαλύπτεις πως….στην ευθεία χτυπάς διπλάσια απόσταση χαλαρά σε σχέση με την ψευτοπροπόνησή σου!
Κάπως έτσι , μη γελάτε πολύ παρακαλώ, χαλαρώστε, ξεκίνησα πέρυσι. Με διατάσεις, βιταμίνες, προσεκτική και συγκρατημένη διατροφή ,και, κυρίως χώνεψη! και έφτασα να φεύγω πχ από παραλία Ν. Μάκρης Άγιο Πέτρο και πίσω (για πλάκα!) ή από Γλυκά Νερά να ανεβαίνω…Υμηττό-ΣΔΑΜ-επιστροφή με πάνω από 20% κλίση ασταμάτητα μέσα σε 60-75 λεπτά το πολύ προπόνησης! και να απορώ που πέρυσι τέτοια εποχή έτρεχα 10 λεπτά και τώρα σταματάω μετά τα 90 και με διπλάσια ταχύητα!

Το τρέξιμο λοιπόν, εκτός από τα σωματικά οφέλη που φαίνονται (παρολη την απώλεια μυικού ιστού που είναι εμφανέστατη) σου δίνει αυτοπεποίθηση για παραπάνω και καλύτερη ζωή! Να πάω ρε παιδί μου φροντίζοντας την υγεία μου μιά και κάτω και όχι να με γηροκομήσουν τα παιδιά μου! και αν καταφέρω να “τρέξω” σε καμιά 10αριά ημιμαραθωνίους με μεγάλα ονόματα ερασιτεχνών ή επαγγελματιών όπως οι περισσότεροι συμμετέχοντες εδώ, θα έχω να το δείχνω στα παιδιά μου, ώστε να κάνουν νωρίτερα, αυτό που εγώ ανακάλυψα αργότερα@ Μόνος μου! Χωρίς την υποστήριξη στον αθλητισμό που έχουν πλέον από τον πατέρα τους!

Ευχαριστώ για ανάγνωση, απλά ήθελα να συμβάλλω με την άποψή μου.

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις