[Roberto4Carlos]

Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζω όσο ψάχνω και διαβάζω άρθρα και απόψεις περί προπονήσεων είναι ότι έχουν “μαζευτεί” τόσες πολλές έννοιες που κάπου “χάνεται” η μπάλα. Ζώνες προπόνησης με βάση VO2max, ή με βάση MHR, ή με βάση έννοιες όπως αερόβια αναερόβια λειτουργία. Έχουμε και τα κατώφλια όπως το πρώτο γαλακτικό κατώφλι, το δεύτερο γαλακτικό κατώφλι, το αερόβιο και αναερόβιο κατώφλι. Άλλες φορές νομίζω ότι καποιες από αυτές τις έννοιες συμπίπτουν, μετά διαβάζω κάτι άλλο και αλλάζω άποψη.
Προσπαθώ να αποτυπώσω σε ένα χαρτί (καθότι οπτικός τύπος) όλα τα παραπάνω (ένα σχεδιάγραμμα με το πως τοποθετούνται κάποιες από τις παραπάνω έννοιες σε συνάρτηση με την προπονητική επιβάρυνση), Τζίφος!!

Μάλλον δεν σκαμπάζω και πολλά!!! Μετεξεταστέος!!

[Echetlos]

@roberto4carlos Κι όμως Μανώλη, δεν είναι και τόση πολλή η ορολογία. Ή εν πάση περιπτώσει, μπορείς να κάνεις την δουλειά σου έχοντας κατανοήσει απλά τα βασικά.
Σίγουρα τα σπορ αντοχής είναι από εκείνα με το πιο “επιστημονικό” υπόβαθρο, για να ασχοληθείς μαζί τους όμως, δεν είναι απαραίτητο να εντρυφήσεις ιδιαίτερα.

[Roberto4Carlos]

Για παράδειγμα,

Το αερόβιο κατώφλι ταυτίζεται με το πρώτο γαλακτικό κατώφλι?
Το Αναερόβιο κατώφλι ταυτίζεται με το δεύτερο γαλακτικό κατώφλι?

Τον μαραθώνιο τον τρέχουμε στο αερόβιο κατώφλι?
Τα 10 χιλιόμετρα τα τρέχουμε περίπου στο αναερόβιο κατώφλι(ίσως και λίγο πιο πάνω)?

Τα κατώφλια και οι ζώνες καθορίζονται μέσα από μια εργομέτρηση. Όταν όμως θες να τις καθορίσεις μέσα από τα διάφορα τεστ πεδίου, στην ουσία ψάχνεις να βρεις την VO2max και μετά καθορίζεις όλα τα άλλα (και τις ζώνες και τα κατώφλια) ως επί τις εκατό ποσοστό αυτής?

[Skakinen]

Να λοιπόν το εξώφυλλο για το επόμενο βιβλίο (ή άρθρο) του Νίκου…

[Giannis Psarelis]

Εχουμε δύο εξαιρετικά θέματα για άρθρα. Ενα για τις προπονητικές ζώνες (αποσαφήνιση αυτών) και ένα δεύτερο την ένταση που κάνει ένας αθλητής μία απόσταση. Πολύ ενδιαφέροντα θέματα και τα δύο. Θα επανέλθω με σχετικά άρθρα

[Vlod]

@echetlos τα φώτα σου

[dimitrissss]

@echetlos Όσα θέλετε να μάθετε για το τρέξιμο και φοβόσαστε να ρωτήσετε και όλα τα σχετικά. Κάτι σαν Δρ Ρουθ του τρεξίματος 😛

[ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ]

@roberto4carlos Το αερόβιο κατώφλι βρίσκεται περίπου στα 2 mmol συγκέντρωσης γαλακτικού οξέος. Το αναερόβιο είναι περίπου στα 4 mmol. Όταν φτάσουμε τα 4 mmol η συγκέντρωση του γαλακτικού οξέος αυξάνεται απότομα αν η ένταση αυξηθεί. Τον μαραθώνιο τον τρέχουμε σύμφωνα με το προπονητικό μας επίπεδο. Για άλλον μπορεί να είναι στο αερόβιο κατώφλι, για κάποιον άλλον λίγο πιο κάτω από το αναερόβιο και ένας προχωρημένος δρομέας μπορεί να τον τρέχει στο αναερόβιο κατώφλι ή λίγο πάνω από αυτό έχοντας προπονήσει το μηχανισμό παραγωγής-εξουδετέρωσης του γαλακτικού οξέος σε μέτριες συγκεντρώσεις (4-8mmol). Τα 10 χιλιόμετρα τρέχονται συνεπώς αφού είναι και μικρότερη απόσταση κυρίως στο αναερόβιο και πάνω από αυτό αλλά πάλι έχει να κάνει με το επίπεδο του δρομέα. Η VO2max βγαίνει συγκεκριμένα βάσει ενός πρωτόκολου. Το αναερόβιο κατώφλι είναι βρίσκεται σε ένα ποσοστό της VO2max (π.χ. 70%) και με την προπόνηση μπορεί να μετατοπιστεί προς τα πάνω (π.χ. να πάει στο 80% της VO2max). Συνεπώς θα μπορούμε να διατηρούμε έναν πιο γρήγορο ρυθμό για περισσότερη ώρα. Ελπίζω να σε κάλυψα.

[Roberto4Carlos]

@iwannhs-vafeiadhs, σε ευχαριστώ για την απάντηση.
Το αερόβιο και το αναερόβιο κατώφλι, ταυτίζονται με το 1ο και 2ο Γαλακτικό κατώφλι αντίστοιχα ?

Πως υπολογίζει κανείς με βάση την vo2max, σε ποια “σημεία” βρίσκονται τα κατώφλια? Υπάρχουν κάποιοι αξιόπιστοι σχετικά μαθηματικοί τύποι?
Αν 2 αθλητές έχουν ακριβώς την ίδια VO2max, σημαίνει ότι τα κατώφλια τους θα είναι ακριβώς ίδια ή όχι?

[ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ]

@Roberto4carlos Εγώ δεν ξέρω για πρώτο και δεύτερο γαλακτικό κατώφλι. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι το αναερόβιο κατώφλι χαρακτηρίζεται και ως 1) γαλακτικό κατώφλι, 2) αναπνευστικό κατώφλι, 3) καρδιακό κατώφλι και έχει να κάνει με την τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η μέτρηση του. Στο γαλακτικό κατώφλι που λέμε είναι το σημείο που η καμπύλη συγκέντρωσης του γαλακτικού αυξάνεται απότομα, συνήθως είναι στα 4 mmol. Στο καρδιακό είναι πάλι το σημείο που οι παλμοί αυξάνονται απότομα, μη γραμμικά. Το αναπνευστικό έχει να κάνει με την απότομη αύξηση του πνευμονικού αερισμού, εν ολίγης όταν αυξάνεται απότομα ο ρυθμός της αναπνοής. Αναλόγως τα δεδομένα που λαμβάνουμε υπόψη και τον τρόπο μέτρησης που χρησιμοποιούμε μπορούμε να μιλάμε για αναπνευστικό, γαλακτικό ή καρδιακό κατώφλι. Όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από αυτό που λέμε αναερόβιο κατώφλι. Τώρα για πρώτο και δεύτερο γαλακτικό εγώ δεν ξέρω. Τουλάχιστον στην βιβλιογραφία που έχω διαβάσει δεν έχω δει κάτι αντίστοιχο. Ο @GiannisPsarelis μπορεί να ξέρει κάτι παραπάνω για αυτή την διαφοροποίηση. Το αναερόβιο κατώφλι σου θα το μάθεις κάνοντας έναν εργομετρικό έλεγχο. Υπάρχουν και κάποια τεστ που γίνονται στον στίβο αλλά δεν είναι ιδιαίτερα αξιόπιστα. Τέλος 2 αθλητές μπορούν να έχουν την ίδια VO2max αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχουν το ίδιο αναερόβιο κατώφλι. Ο ένας μπορεί να έχει αναερόβιο στο 75% της VO2max και ο άλλος στο 70%. Επίσης ένας αθλητής μπορεί να έχει βελτιώσει στο μέγιστο τη VO2maχ του. Αυτό όμως που θα τον κάνει να τρέξει πιο γρήγορα σε έναν αγώνα αντοχής είναι να να φτάσει το αναερόβιο κατώφλι του σε μεγαλύτερο ποσοστό της VO2max του, την οποία μπορεί να μην μπορεί να την βελτιώση άλλο. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορεί να διατηρήσει έναν έντονο ρυθμό για ακόμη περισσότερη ώρα.

[big-blue]

@iwannhs-vafeiadhs για διευκρίνησέ το στάδιο που ξεκινά το αερόβιο κατώφλι. Όχι σαν το σημείο Χ όπου η συγκέντρωση του γαλακτικού είναι 2mmol αλλά σαν στάδιο της διεργασίας.
Νομίζω πως το μπερδεύουμε τσάμπα το πράγμα. Το αναεροβιο κατώφλι είναι το σημείο όπου ξεκινά η αναερόβια καύση, τουλάχιστον ετσι χρησιμοποιείται ο όρος κατώφλι σε συναφείς κλάδους βιοχημείας. Αυτό μας αρκεί νομίζω.
Ρομπερτο διάβασε τον Daniels, στο threshold pace θα πάρεις όσες απαντήσεις χρειάζεσαι πραγματικά.
Ωραιο θέμα πάντως

[ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ]

@big-blue Το αερόβιο κατώφλι είναι το σημείο στο οποίο η ένταση της άσκησης είναι τόση που το μυϊκό σύστημα λειτουργεί κυρίως με τη χρήση οξυγόνου και όπως προανέφερα η συγκέντρωση γαλακτικού οξέος στο αίμα είναι περίπου στα 2mmol. Όταν η ένταση της άσκησης αυξάνεται και φτάσει περίπου στα 4mmol η συγκέντρωση γαλακτικού οξέος στο αίμα, τότε υπερτερεί η αναερόβια παραγωγή ενέργειας, σε συνδυασμό όμως πάντα με την αερόβια οδό, απλά σε μικρότερη έκταση. Τότε η καύση των υδατανθράκων παίζει πρωταρχικό ρόλο και από την αερόβια γλυκόλυση (με επάρκεια οξυγόνου) , όσο αυξάνεται η ένταση περνάμε στην αναερόβια γλυκόλυση (με απουσία οξυγόνου) που έχει ως αποτέλεσμα την αυξανόμενη παραγωγή και συσώρευση γαλακτικού οξέος. Εν ολίγης όσο πιο έντονη είναι η μυϊκή συστολή, χρειάζεται μεγαλύτερη παραγωγή ενέργειας στη μονάδα του χρόνου, οπότε ο αναερόβιος μηχανισμός παίρνει την πρώτη θέση.

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις