[big-blue]

Μπράβο κ σε σένα Βίκυ! Έχεις ανέβει επίπεδο και ευτυχώς αυτό βγήκε και στον αγώνα!
Και μπράβο σε όλους σας που τον τρέξατε και δικαιωθήκατε απ´ τον ΚΩΛΟΚΑΙΡΟ, που δε μου κάθεται μια φορά:)

[Vicky]

Μαρία χαίρομαι που σου βγήκε τόσο ο χρόνος που ήθελες όσο το ότι ευχαριστηθήκες τον αγώνα!!!
Ελπίζω του χρόνου να πάμε για κάτι καλύτερο….

[notaSOL]

@toliszlv Καλά ρε φίλε Τόλη, θα μας τρελάνεις; Τι έκανες πάλι; Πολλά συγχαρητήρια σε σένα και στον προπονητή σου, που ξενυχτάει να σκεφτεί τι θα κάνεις την επόμενη μέρα!

Διαβάζουμε πολλές επιτυχίες, ωραίους αγώνες!
Πολλά συγχαρητήρια και σε όλα τα παιδιά, είτε έκαναν PB είτε όχι!
Καλή αποκατάσταση!

[giorgostatsis]

Ολες κ όλοι ρεκόρ διαβάζω, συγχαρητήρια, οπως ειπε κ ενας φίλος σήμερα…πολλά “τσαμπιόνια” ήρθαν εδώ!
Στα δικά μου έκανα μάλλον ρεκόρ ατομικό….ημί (1:39:30) σε πέραμα ομως μαραθωνίου axaxa
Ενοιωθα πριν κ στον αγώνα πολύ καλά κ ξεκίνησα με στόχο βασικά ένα, ατομικό ρεκόρ (3:24:40 το πρίν αλλα και το…τώρα) και χρόνο κοντά στο 3:20. Μέχρι το 30 ήμουν εντός στόχου αλλά μετά δεν μπορούσα στα επόμενα 3 με 4 χλμ να κρατήσω ρυθμό 4:45 ωπότε συνέχισα κατευθείαν στον plan…d που έλεγε πιάσε κ βρες ρυθμό που θα τερματίσεις καλά κ χαμογελαστός, τον βρήκα φυσικά κ τερματισμός στο 3:40:30. Το δεύτερο μισό σε δύο ώρες axaxa
Βέβαια άλλη μιά φορά που μου είχε βγεί έτσι τερμάτισα χάλια, σήμερα ημουν πολύ καλά κ με χαμόγελο μέχρι τέλους, ίσως λόγω…ηλικίας πλέον! Είδα Μαρία κ Γρηγόρη στην μακαρονάδα του Σαββάτου αλλά κ στον αγώνα τον φοβερό κ τρομερό κομμάντο Νίκο Πιτσακίδη απο τα Κουφάλια που απο το 1ο χλμ εως το 30 σχεδόν πήγαμε μαζί κ χάρηκα πολύ που κράτησε ρυθμό μέχρι τέλους κάνοντας 3:20 κ ατομικό ρεκόρ! Τάσο έχεις χαιρετίσματα και σε (μας) περιμένει στον επόμενο για κοινό ρυθμό τερματισμού!
Ο καιρός φυσικά κ ηταν πολύ καλός ειδικά με την προηγούμενη ημέρα κ φυσικά με τις επόμενες ώρες, την καταιγίδα την σκαπουλάραμε, ευτυχώς, αρα η δικαιολογία του καιρού δεν παίζει με τίποτε, ακόμη κ το καπέλο μετά το 30 χρειάστηκε και οχι για αρκετή ζέστη, απλώς ηταν απεναντί μας ο ήλιος.
Αυτό φίλοι διοργανωτές που χρειάζεται βελτίωση γιατι απο το “10 που τον ετρεξα για πρώτη φορά κ είναι φυσικά χειρότερο είναι το οδόστρωμα, εκτός απο ενα μικρό τμήμα 2 χλμ που είδα καινούργια σε ολο το αλλο ειχα συνέχεια την προσοχή μου που κ πως θα πατάω, φυσικά δεν φταίει αυτό για την κουρασή μου αλλά αφού κάποιοι εχουν σηκώσει το λεγόμενο “μακεδονικό” ζήτημα κ έχουν μάλιστα κ θέση ευθύνης (περιφέρεια) μην ασχολείστε βρε μπαγάσηδες μονο με το θέατρο για τα ψηφαλάκια, κάντε κ κανένα καινούργιο τάπητα, οχι μόνο στον αγώνα για εναρξη κ απονομή!
Αυτά προς το παρών, ξανά συγχαρητήρια και καλή δρομική συνέχεια σε όλους!!

[Skargas]

Πολλά συγχαρητήρια σε όλους και σε όλες που στάθηκαν στην αφετηρία αρχικά, και δώσαν ο καθένας,τον δικό του αγώνα!! Πολλά συγχαρητήρια επίσης, σε όσους τερμάτισαν και σε όσους έκαναν PB!! Προσωπικά, έκανα κι’εγώ PB,(3:30 52 έναντι του περσινού 3:37:05),στο οποίο βοήθησε και ο τέλειος καιρός,δεν κατάφερα όμως να σπάσω το τροαμισάρι!!! Εύχομαι σε όλους,και σε όλες, καλή δρομική συνέχεια, και όχι μόνο….!!!

[ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ]

Συγχαρητήρια σε όλους όσους τρέξατε!
Και του χρόνου, ακόμα καλύτερα! 🙂

[Elda]

Μπραβο σε ολους παιδια για τον αγωνα σας. Κοιμηθηκα, ξυπνησα, βεβαιωθηκα οτι το χθεσινο δεν ηταν ονειρο και επανηλθα για περιγραφη.

Οπως οι περισσοτεροι γνωριζετε ξαναξεκινησα το τρεξιμο στις 8 Νοεμβριου μετα απο 4μηνη αποχη καθαρα για λογους ψυχικης κυριως ξεκουρασης. Ηταν καλοκαιρι και το μυαλο αρνειτο πεισματικα ακομα και τα χαλαρα τρεξιματακια και ολο ανεβαλα το restart μεχρι λιγες μερες πριν το μαραθωνιο της Αθηνας οπου ειπα να ξαναμπω στο παιχνιδι.

Ξεκινησα λοιπον ξανα με 6K στο 6:50 και παλμους στο θεο αλλα δεν απογοητευομουν, το ειχα ξαναδει το εργο και ηξερα οτι μετα απο τοσα χρονια τρεξιματος το σωμα θυμαται γρηγορα. Το ποσο γρηγορα βεβαια ειναι σχετικο οταν ο μαραθωνιος στοχος ειναι σε μολις 5 μηνες, αλλα τελος παντων, σε σχεδον 3 μηνες ειχα επανελθει στα περσινα προ μαραθωνιου επιπεδα και μετα μου εμεναν 2.5 μηνες να βελτιωθω. Να πω εδω οτι ο πινακας του κοουτς @iwannhs-vafeiadhs ηταν οντως ενας μικρος θησαυρος και για μενα οπως για πολλους αλλους και ακολουθωντας απλες διαλειμματικες 600, 800 και 1000μ ανα εβδομαδα με 1′ διαλειμμα καθως και ενα τεμπο 6-8 χλμ καθε εβδομαδα, ειδα τρομερη βελτιωση σε συντομο χρονικο διαστημα. Επισης τρεχοντας πιο γρηγορα τα LR αλλα με ανετη αισθηση και με βαση τον πινακα του αρχισα να νιωθω πιο κοντα στο επιθυμητο MP. To ερωτημα παρεμενε ποιο θα ηταν αυτο μια και καθε εβδομαδα ειχα βελτιωση.

Οι 2 ημι που εκανα, του ΣΔΥΑ 1:47:41 και των Τρικαλων 1:46:16 καθως και το 10αρι της Καλλιθεας 47:26 μια εβδομαδα πριν το μαραθωνιο, ξεδιαλυναν το τοπιο και συμβουλευομενη για αλλη μια φορα τον πινακα του κοους με οδηγησαν σε αποφαση MP 5’25 και επιθυμητο χρονο 3:48-3:49, παροτι οι πινακες Daniels και Mac Millan με βαση τον ημι μου εδιναν κατω απο 3:45, προσωπικα δεν ενιωθα ετοιμη να το επιχειρησω ακομη.

Ηρθε λοιπον η μερα του αγωνα, ενιωθα πανετοιμη, γεματη ενεργειακα, εχοντας κανει την καλυτερη μου προετοιμασια ever, εχοντας το χαμηλοτερο βαρος ever, 49.5 κιλα (ειχα χασει 5 απο το Νομεβριο που ξαναξεκινησα το τρεξιμο) και με τον καλυτερο καιρο ever που εχω πετυχει ποτε σε μαραθωνιο (και μεσα Απριλιου ετσι, οχι αστεια). Γραμμη εκκινησης λοιπον, αισιοδοξια, τρομερη χαρα που τρεχω μαραθωνιο ξανα μετα απο ενα χρονο (εχω κι εγω τα θεματα μου χαχα), αντιστροφη μετρηση και φυγαμε.

Στο μυαλο μου ν ακουω συνεχως τα λογια του @echetlos “συντηρητικα το πρωτο μισο, το αργα παντα ανταμειβεται” και να με κραταω να μην παρασυρθω απο το πληθος που ξεκιναει λες και τρεχει 10αρι, οκ σκεφτομουν, τρεξτε τωρα, θα σας περασω μετα. Εχοντας υπολογισει τα περασματα μου, ο στοχος ηταν ο ημι να βγει σε 1:55:55 και μετα ν αρχισω ν ανεβαζω και να βγει το δευτερο μισο σε 1:52:40 ετσι ωστε να εχω τελικο 3:48:35. Πρωτο πενταρι με πολλη προσπαθεια να το κρατησω αργα βγαινει 20 δευτερα πιο γρηγορα, ολα μια χαρα, οι παλμοι τελειοι, λεω παμε σουπερ. Και καπου εκει ο παλμογραφος σαλταρει ενδεχομενως απο ολα αυτα που ειχα χωσει στο μπουστακι μου, τζελακια, saltsticks με αλουμινοχαρτο που ισως να τον επηρεαζαν και αρχιζει να δειχνει διψηφια νουμερα οποτε παει, δε βαριεσαι λεω, εμπειρη ειμαι, θα τρεξω με την αισθηση, παμε. Δευτερο πενταρι 35 δευτερα πιο γρηγορα, αισθηση LR, μια χαρα σκεφτομαι. Περνανε και τα υπολοιπα χλμ το ιδιο ανετα με μενα να παλευω με τον εαυτο μου “κοψε και κοψε” και φτανω στον ημι σε 1:54:52, 1′ νωριτερα απο τον στοχο. Νιωθω τελεια καρδιοαναπνευστικα κι ας μην ξερω παλμους, τελεια και ενεργειακα, η τροφοδοσια δουλευει ρολοι (θ αναφερθω αλλου γι αυτο αργοτερα) οποτε λεω ολα καλα, ας ελπισουμε να μην το πληρωσω.

Συνεχιζω λοιπον, ξεροντας οτι μετα τα νερα του 22.5 υπαρχει φωτογραφος, φτιασιδονομαι και παιρνω ποζες για φωτο. Νιωθω παρα πολυ ωραια, ειμαι ετοιμη επιτελους να παω για κατι πολυ καλο. Θυμαμαι τα λογια του τρεχαντηρη, προσεχτικα μεχρι το 27 την ανηφορα της ΣΙΔΕΝΟΡ και μετα αρχιζεις ν ανεβαζεις ρυθμο μεχρι το 5:20 ως το 35 και μετα αν εισαι καλα βαρας. Φτανουμε στην ανηφορα που το 16 την ετρεχα εξαντλημενη με κοντρα αερα και με τον καημενο το τρεχαντηρη μπροστα ως λαγο μου να μου κοβει τον αερα και τωρα πηγαινω επιτηδες αργα και νιωθω τον αερα να με σπρωχνει και βγαινει σε 5:35, το πιο αργο μου χλμ, κι ομως γρηγορο για εκεινο το κομματι. Παει λοιπον κι η ανηφορα αυτη ανεπαφα, περασε και δεν αγγιξε, ειμαι καλα, δεν ποναω πουθενα, αρχιζω πλεον ν ανεβαζω και περιμενω το 30 να δω πως ειμαι, κομβικο σημειο. Περναω και το 30 μια χαρα, δεν ξερω ποσα μπροστα απο το στοχο ειμαι γιατι τα νουμερα μου εχουν σχεδον σβησει απο το χερι μου, αλλα δε με νοιαζει, ειμαι καλα. Αμεσως μετα συνανταμε επιτελους λιγο κοσμο, εισπραττω πολυ χειροκροτημα και παιρνω τα πανω μου. Επομενος σταθμος για μενα το 35, αν ειμαι καλα κι εκει ανεβαζω. Ολα καλα, η κουραση πλεον ειναι εμφανης, εχω μπροστα μου την τελευταια ανηφορα, το γεφυρακι του 36, το βλεπω απο μακρια, σου ρχομαι του λεω, ανεβαινω, ειμαι μια χαρα, κατεβαιανω, ξερω οτι εχει φωτογραφο, ξαναφτιαχνομαι, χαμογελαω, γελανε οι διπλανοι δρομεις με το ψωνιο. Και τωρα παμε για το 40.

Στο 40 με περιμενει μια αγαπημενη φιλη Θεσσαλονικια που απο το ’15 ειναι καθε χρονο εθελοντρια στο ιδιο σημειο, εγω της εχω ζητησει να ειναι εκει. Εχω πλεον αρχισει να κουραζομαι, η αριστερη γαμπα τσιμπαει και με δυσκολευει, αλλα ο ρυθμος σταθερος γυρω στο 5΄20. Με προχειρο υπολογισμο θεωρω οτι εχω το πολυποθητο 3:48. Πλησιζοντας το 40 βλεπω τη Θεοδωρα να εχει ερθει 100 μετρα πιο πριν να με παιρνει απο το χερι φωναζοντας και διπλα της να ειναι πανω σε μια μηχανη καμεραμαν και φωτογραφος της διοργανωσης και να μου λεει ολοκληρο συνεργειο για παρτη σου, μου ειπε μετα πως ηθελε να παει στο 5αρι και τον κρατουσε να φωτογραφισει “την κοπελα με την ασπρη φουστα”! Φτανοντας στο σταθμο του 40 ολοι οι εθελοντες μιλημενοι να φωναζουν το ονομα μου, να με χειροκοροτανε και να με φωτογραφιζουν, ενταξει, εκει απογειωθηκα, λεω φυγαμε τωρα.

Και φτανουμε στη Νικης, ολο τον αγωνα ετρεχα για το 40 και για τη Νικης. Μια λεξη μονομ εκσταση. Χεοροκροτηματα, high 5, σφυριγματα, δεν υπαρχει αυτο που εζησα. Ημουν τελειως μονη μου σε εκεινο το σημειο και ηταν ολα για μενα, ενιωθα σαν πρωτη νικητρια. Εστελνα φιλια δεξια αριστερα, χαμογελουσα, ευχαριστουσα και ταυτοχρονα ετρεχα. Ο Λευκος Πυργος ερχοταν ολο και πιο, βλεπω και το Γρηγορη να με φωναζει, high 5 και και τελικα περασα απο την αψιδα πανευτυχης σε 3:48:06 με το ρολοι, 09 με της διοργανωσης που απ ο,τι ειδα σε ολους προσεθεσε 3-4 δευτερα, κλασικα απο τα περιεργα που γινονται καθε χρονο με τη χρονομετρηση.

Ετσι λοιπον εζησα τον 11ο μου μαραθωνιο, ο πιο γρηγορος και ο πιο ομορφος. Διαβασα ξανα το μαραθωνιο του 16 του @tazi που ειχε ανεβασει εδω πριν λιγες μερες και σκεφτομουν ετσι ακριβως θελω να ζησω κι εγω ενα μαραθωνιο και ειχα πορωθει και τελικα ετσι ακριβως τον εζησα. Αχ βρε Νικο, ελπιζω να μπορεσεις να ξαναζησεις τετοιες στιγμες στο μελλον, ξερω ποσο σο θες.

Σας ευχαριστω ολους για τη βοηθεια και τις συμβουλες ολον αυτον τον καιρο, ιδιαιτερο ευχαριστω στο λαγο μου στην Καλλιθεα @echetlos που ειχα συνεχεια στο μυαλο μου τα λογια του και φυσικα στον κοουτς για ολα αυτα που μας εχει δωσει απλοχερα εδω μεσα. Ξανα πολλα μπραβο σε ολους, καλη μας ξεκουραση και παμε γι αλλα, πιο μεγαλα!

[Nikos Pilikas]

@elda Και πάλι μπράβο, Μαράκι!
Τελικά οι γυναίκες είστε ρομπότ. Έχω μια φίλη, ίδια περίπτωση με σένα. Έχει τους ρυθμούς που πρέπει να προπονηθεί, μένει ακριβώς σε αυτούς και πάει και στον αγώνα σαν κομπιούτερ. Η προπόνηση θέλει σύνεση κι ο αγώνας ακόμη περισσότερη.
Να δεις πόσο καλύτερα θα ήσουν, αν δεν είχες κιόλας κάτσει εντελώς αυτό το διάστημα και είχες δουλέψει τότε τα αναερόβιά σου. Στα υπ’ όψιν… 😉

Να πούμε επίσης ότι αυτοί οι χρόνοι ( @vicky μπράβο Βίκυ, έσκισες!!!) αντιστοιχούν σε αρκετά κάτω από 3:20 για άνδρα.

[ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ]

@elda Πολλά συγχαρητήρια για τον αγώνα, αλλά και για την αναλυτική περιγραφή!

[Nikos Pilikas]

@iwannhs-vafeiadhs Συγχαρητήρια coach, σφαίρες οι δικοί σου απ’ ό,τι είδα!

[Elda]

@echetlos, σωστο αυτο που λες θεωρητικα, πρακτικα ομως σε μενα παιζει παρα πολυ μεγαλο ρολο το ψυχολογικο κομματι, εγω δεν ειμαι και τοσο ρομποτ οσο λες, μπορω να πιεσω τον εαυτο μου αλλα οταν εγω το αποφασισω και για οσο το θελησω γι αυτο και δεν μπορω να δουλεψω και με προπονητη, θελω να κανω του κεφαλιου μου και μονο αυτα που μ ευχαριστουν. Το οτι εμεινα εκτος με πηγε μεν πισω, αλλα με ξεκουρασε αφαντασα ψυχικα (και σωματικα, αλλα κυριως ψυχικα), ετσι ωστε οταν ξαναξεκινησα να εχω τεραστια διψα να δουλεψω και να με πιεσω δυνατα ωστε να παω για κατι καλο. Αν δεν ειχα ξεκουραστει, επειδη ξερω πώς αντιδρω οταν νιωθω να πιεζομαι, ισως και να μην μπορουσα να πιεστω να βγαλω αυτες τις προπονησεις που εβγαλα. Σε καθε περιπτωση, τωρα που ειδα τα θαυματα που κανουν αυτες οι προπονησεις, θα προσπαθησω να μην ξανακανω αποχη, τουλαχιστον οχι για τοσο μεγαλο χρονικο διαστημα.

[tazi]

Μπραβο ρε @elda Διαβαζοντας το σεντονι σου ξανατρεξα και εγω λιγακι. Αυτη η αισθηση του να εχεις τον ελεγχο, να ρυθμιζεις εσυ τον αγωνα σου και να βλεπεις το PB να ερχεται ειναι ολα τα λεφτα!
Σουπερ, παμε γι αλλα τωρα, ακομα καλυτερα!!!

[ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ]

@echetlos Ευχαριστώ Νίκο! Η αλήθεια είναι ότι είμαι απόλυτα ικανοποιημένος!
Όλοι ατομικά ρεκόρ!
Και ο 58χρονος αθλητής μου, o Ζαχαρίας Λαμπράκης, ο πιο γρήγορος από αυτούς που κατέβηκαν με 3:11:55! (3:20 είχε)
Τον αναφέρω λόγω ηλικίας. 😛
Βέβαια δεν μπορούσε να λείπει από την αποστολή ο @mashine σε ρόλο λαγού και ομαδάρχη!
Σάββατο βράδυ αφού τους βάλαμε όλους για ύπνο βγήκαμε και για τις μπυρίτσες μας!
Το μόνο κακό που είχε η Θεσσαλονίκη είναι ότι με χρέωσε με 2 κιλάκια. Κλαψ! 🙁

[harris_vak]

Καλησπέρα και από εμένα.Πλέον ο 4ος μου μαραθώνιος και προσωπικό ρεκόρ 3.15.53 απο 3.19.23 πέρυσι.Το καλό ήταν ότι ευχαριστήθηκα τον αγώνα μιάς και ξεκίνησα συντηρητικά στην αρχή και οικονομικά στις όποιες ανηφόρες οπότε είχα πολλές δυνάμεις από το 35χλμ και μετά ,όπου συνήθως είχα πρόβλημα.

[stressbuster]

Συγχαρητηρια σε οσες οσους σταθηκαν στην εκκίνηση.
Και του χρονου με υγεια να κανετε παλι PB.

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις