- Αυτό το θέμα έχει 271 απαντήσεις, 64 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 5 έτη, 9 μήνες πριν από τον χρήστη manblaz.
-
ΣυντάκτηςΔημοσιεύσεις
-
12 Νοεμβρίου 2018 στις 21:37 #101798Nikos PilikasΣυντονιστής
Παίδες, συγχαρητήρια!
Ο μαραθώνιος έτσι είναι, καλώς ή κακώς, πόσω μάλλον η κλασική.
Αυτό που λέω πάντα, είναι πως αν έχεις προπονηθεί σωστά, μία “ατυχής” επίδοση δεν σου αφαιρεί την προετοιμασία που έχεις κάνει και το επίπεδο που πραγματικά βρίσκεσαι. Σύντομα θα την εξαργυρώσεις.Θα μπορούσα να αναφερθώ σε κάποιους ξεχωριστά αλλά με κουράσατε πολύ χθες, οπότε επιφυλάσσομαι…
Καλή αποκατάσταση, εύχομαι.Σε αυτό που είπε ο @stratus συμφωνώ απόλυτα. Είναι βασική αρχή της φυσιολογίας το ότι απαιτούνται διαφορετικά ερεθίσματα από ένα σημείο και μετά, ώστε να μην “κολλάει” το σώμα. Βέβαια, αυτό θέλει συγκεκριμένη μεθόδευση, δεν είναι απλά αλλάξαμε πλάνο.
12 Νοεμβρίου 2018 στις 21:54 #101800big-blueΣυμμετέχωνΤο κατάλαβα ρε Χρήστο, δε διαφωνώ.
Το ξέρω για τα easy, ίσα ίσα που είχα δώσει περισσότερο βάρος σ αυτά, στο πρόγραμμά μου απ´ το 2015 ως σήμερα. Μάλλον πρέπει να ανοίξω άλλο θέμα για να τα συζητήσουμε αυτά, μη φορτώνουμε του ΑΜΑ12 Νοεμβρίου 2018 στις 22:28 #101802AlexandrosΣυμμετέχωνΚαλησπέρα και συγχαρητήρια σε όλους κι από εμένα!!! Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος που τερμάτισα τον πρώτο μου Μαραθώνιο, 4:28:32 , ξεκινώντας απ το block 11 και με όχι καλή προετοιμασία. Το πλάνο εκτελέστηκε κατά 95% και βγήκε ο αγώνας καλύτερα απ ότι περίμενα,όχι τόσο από θέμα χρόνου αλλά από πόνους κλπ..Να μη κουράζω με λεπτομέρειες, αυτό που κρατάω ήταν το “ταξίδι” απ το οποίο έχω να θυμάμαι πολλές στιγμές χαράς και συγκίνησης αλλά δυστυχώς και θλίψης(περνώντας απ το Μάτι) και ο τερματισμός καθώς ήρθε η λύτρωση και είδα τα αγαπημένα μου πρόσωπα να με περιμένουν. Μοναδική εμπειρία που σίγουρα θέλω να ξαναζήσω. @Echetlos Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Νίκο για τη βοήθεια στην επιλογή των παπουτσιών, με βοήθησαν ουσιαστικά στην επίτευξη του στόχου. Να είστε όλοι καλά και υγιείς, πιστοί στο νέο ραντεβού του χρόνου τον Νοέμβριο.
13 Νοεμβρίου 2018 στις 00:55 #101808sifounasΣυμμετέχωνΌταν με ρωτήσανε πριν 6 μήνες “Για ποιο λόγο θα τρέξεις; Τι σε βρήκε;”, καθώς με είδαν μετά από 25 χρόνια, να αφήνω στην άκρη το άσπρο και το κόκκινο σημαιάκι του Κριτή, να ξαναφοράω το σορτσάκι μου και να τρέχω σαν τον τρελό γύρω γύρω στην πόλη, όχι για να κάνω άλματα σε κάποιο πρωτάθλημα βετεράνων, αλλά για να τρέξω στον ΑΜΑ… Δεν απάντησα…
Έχοντας ολοκληρώσει με επιτυχία τον πρώτο μου μαραθώνιο, περήφανα απαντώ:
“Έτρεξα για εσένα που στο μαραθώνιο της ζωής εγκατέλειψες νωρίς, για εσάς που τα παρατήσατε όταν διαλύθηκε το γόνατο της αδελφής σας σε ένα άλμα και για εσένα που πίστεψες στην τρέλα μου και με περίμενες δακρυσμένη στον τερματισμό φορώντας αυτό το ξεχωριστό μπλουζάκι!”Και ναι διάολε! Μου άρεσε τόσο πολύ που λέω να το ξανακάνω!
13 Νοεμβρίου 2018 στις 10:16 #101812YiannisΣυμμετέχωνΣυγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες. Παρθενική συμμετοχή σε ασφάλτινο μαραθώνιο για μένα(έχω 2 τερματισμούς σε Όλυμπο), με χρόνο 4:27:49 με ανάμικτα συναισθήματα συγκίνησης, πόνου, χαράς. Ξεκίνησα πολύ συντηρητικά αλλά διατήρησα ρυθμό στις ανηφόρες, ειδικά στο alex pack κ στο Σταυρό ήμουν πολύ ευχαριστημένος για τον ρυθμό, την αντοχή κ την προπόνηση που έβλεπα να αποδίδει. Κάνω 1-2 χλμ στο 6:00λ/χλμ μετά το 31 κ λέω τώρα ήρθε η ώρα ν ανοίξω και να νιώθω ότι τρέχω επιτέλους, αλλά απ το 36 κ μετά σφίξαν οι τετρακέφαλοι λόγω κούρασης? ζέστης? κ δεν μπόρεσα ν ανεβάσω ρυθμό.Η ουσία είναι ότι τα χλμ που έπρεπε να απολαύσω μές την πόλη μου βγήκαν με λίγους πόνους. Τι έφταιξε δεν το υπεραναλύω, κρατάω το ταξίδι, γιατί από πλευράς τακτικής, ήμουν σα ρομπότ ως το 32, δεν παρέκλινα πουθενά. Τερματισμός στο Καλλιμάρμαρο ok , μου το είχαν περιγράψει σαν την υπέρτατη δρομική εμπειρία για μένα ήταν λίγο meh. Το μόνο που με στεναχώρησε ήταν που δεν έκανα high5 με τον @echetlos στην Φειδιππίδου, τι Νίκο, τι Πιλικας φώναξα, με είδε τελευταία στιγμή κ με είπε πρόσεχε τον μπροστινό lol. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ίσως επειδή ήμουν κ block 8 πάντως, ήταν η ποσότητα του κόσμου που έτρεχε τα πρώτα 15-20χλμ κ μετά έβγαζε τον αγώνα περπατώντας. Τόσο κόσμο που έχω περάσει με ρυθμό 6:10λ/χλμ μετά το 20χλμ κ να μου το έλεγαν δεν θα το πίστευα.Κ του χρόνου με υγεία σε όλους.
Υ.Γ. ερώτημα προς εμπειρότερους. Πιστεύετε ότι η προχθεσινή ζέστη από τις 11:30 κ μετά επηρέασε κ τις επιδόσεις μας, ή η κλασική σε ρίχνει απλά το ηθικό, γιατί η αλήθεια είναι ότι περίμενα ελαφρώς καλύτερο χρόνο(δεν παραπονιέμαι).13 Νοεμβρίου 2018 στις 10:33 #101814Nikos PilikasΣυντονιστής@ichasone Καλημέρα, Γιάννη.
Δεν σε άκουσα ρε φίλε, γινόταν χαμός με το τύμπανο και τις κουδούνες. Τελευταία στιγμή σε κατάλαβα, που μου φώναξες το όνομά σου.Συγχαρητήρια για τον αγώνα σου! Η πρώτη φορά είναι αναγνωριστική, να μάθεις την απόσταση. Τα καλύτερα έπονται…
13 Νοεμβρίου 2018 στις 11:15 #101818stressbusterΣυμμετέχωνΤι ωραια εμπειρια, τι να πω θα μου μεινει αξεχαστη.
Όλα πηγαν καλα μεχρι το 30 πηγα σε 3 ωρες μια χαρα ο χρονος για μενα σαν πρωταρης 6 μηνες τρεχω ο μαυρος οποτε λεω παικταρα μου θα τρεξεις σαν αραβικο αλογο στα κατηφοριαΕ εφτασα στον Σταυρο και εψαχνα την ανηφορα του Αλεξπακ ακομα χεχεχε , ε λεω θα την περασα οποτε τωρα δωσε πονο στην κατηφορα, σιγα θα είναι piece of cake.
Ναι καλα σιγα μην ηταν ετσι,το αριστερο ποδι ο τετρακέφαλος πρηστηκε εσφιξε πονεσε στο 35 και λεω τωρα χεσε μεσα εχεις αλλα 7 όχι αλλα 2.Μου βαλανε κατι σπρευ κατι κρεμες κατι μαλαξεις αρχισα να κουτσοτρεχω για να τερματισω με χαρα και πονο.
Αναλυτικα θα σας πω την συνολικη εμπειρια αργοτερα , σιγουρα θα είμαι παλι εκει του χρονου.
13 Νοεμβρίου 2018 στις 11:16 #101820chrisbatΣυμμετέχων2η εμπειρία και χειρότερη!!
τα πόδια μου στο 32 είχαν γίνει τσιμέντο παρόλο που είχα αργότερο τέμπο από πέρυσι. Νόμιζα θα στρώσουν μετά από κάνα δυο χλμ και θα αρχίσω να φορτσαρω αλλά τίποτα, όλο και χειρότερα. Στο 37 δεν άντεξα και άρχισα να περπατάω μέχρι την Ηρώδου Αττικού!!! Η ζέστη υπερβολική για μαραθώνιο και το δικό μου επίπεδο που τον τρεχω σε 5ωρες.
Η συγκίνηση στο μάτι μεγάλη, μπράβο σε όλους τους κατοίκους για το κουράγιο τους και την δύναμη που δείχνουν.
Τελικά το μετάλλιο κρεμάστηκε στον σβέρκο και η ικανοποίηση για την υπερπροσπάθεια σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου.
Και του χρόνου, πρώτα ο Θεός!!
Συγχαρητήρια σε όλους!!!13 Νοεμβρίου 2018 στις 11:23 #101822EldaΣυμμετέχων@ichasone Γιαννη, καταρχην συγαρητηρια για τον τερματισμο σου! Σα να διαβαζω τον εαυτο μου. 4 φορες στην κλασικη οι χρονοι μου ειναι απο 4:21-4:26, καθε χρονο τα ιδια, ενω καρδιοαναπνευστικα ειμαι μια χαρα και τα ποδια εχουν δυναμεις, βγαινουν παντα διαφορα πονακια στις ανηφορες (τη μια ηταν γονατο, την αλλη τετρακεφαλος, την αλλη γαμπα και μηριαιος δικεφαλος κλπ) τα οποια στην κατηφορα γιγαντωνονται και δε με αφηνουν καθολου να την τρεξω, τρεχω παντα με πολυ πονο και πολυ αργα. Το δε απογευμα της ιδιας μερας ολα αυτα τα πονακια ως εκ δια μαγειας εξαφανιζονται! Στους υπολοιπους 6 μαραθωνιους που εχω τρεξει, 5 Αθηνα και ενα Ναυπλιο ολοι μου οι χρονοι ειναι απο 3:56-4:12 και ποτε δεν ειχα κανενα τετοιο προβλημα με πονακια. Για μενα δεν ειναι θεμα ζεστης, ειναι καθαρα θεμα ανηφορας, η ανηφορα μου βγαζει μικροτραυματισμους που με εμποδιζουν να τρεξω την κατηφορα. Τελος. Τωρα γιατι και πως, αν με ενδυναμωση και περισσοτερη προπονηση σε ανηφορες μπορει να μη συνεβαινε αυτο, δεν ξερω. Εσυ εισαι και βουνισιος οποτε δε φανταζομαι να σε δυσκολεψαν ιδιαιτερα οι ανηφορες της κλασικης. Οταν θα εχεις τη διαθεση παντως δοκιμασε και ενα φλατ μαραθωνιο και θα δεις τεραστια διαφορα!
13 Νοεμβρίου 2018 στις 11:53 #101830YiannisΣυμμετέχωνThx @elda. Η αλήθεια είναι ότι βουνίσιοι με ασφάλτινοι αγώνες καμία σχέση. Είχα υπολογίσει στο μυαλό μου ότι σαν κατηφοράκιας στο βουνό, αν δεν ήμουν εξαντλημένος στον κλασικό όταν θα έφτανα στο 32 θα πετούσα. Όταν τρέχω βουνό κρατιέμαι στην ανηφόρα και ποτέ δεν είχα πρόβλημα στην κατηφόρα μετά, γιατί συνήθως αυτό γντ στους βουνίσιους αγώνες, ανεβαίνεις την κορυφή και μετά την κατεβαίνεις στον τερματισμό, τεσπά. Εδώ πρώτη φορά σφίξαν οι τετρακέφαλοι σε κατηφορικό κομμάτι, οι οποίοι δεν ζορίζονται στις ανηφόρες. Πιστεύω ότι σε μένα είτε συσσωρεύτηκε κούραση, είτε είχε ζέστη, γι αυτό ρώτησα κ κάποιον έμπειρο να μου πει.Πάντως στις ανηφόρες της κλασικής αισθάνθηκα λίγο Θεοδωρακάκος, γιατί κ δύναμη χωρίς να τρέχω γρήγορα είχα(με 6:30 ρυθμό δεν το λες κ γρήγορα, περπάτημα σχεδόν είναι) κ κόσμο περνούσα κ έβλεπα δεξιά κ αριστερά σωριασμένους, είπα βέβαια ότι ήμουν σε αργό μπλοκ, οπότε αυτό κάπως δικαιολογείται. Για νερά τζελ και saltsticks εννοείται ότι τα κατάπινα σαν κροκόδειλος, τέτοια δίψα ούτε το Εβερεστ ν ανέβαινα ένα πράγμα.
13 Νοεμβρίου 2018 στις 12:03 #101836PanDexΣυμμετέχωνΚαλημέρα, συγχαρητήρια και καλή αποκατάσταση σε όλους.
39.38 από μένα στα 10Κ, ικανοποιημένος αρκετά. Ίσως φοβήθηκα λίγο παραπάνω τις ανηφόρες αλλά είχα αρκετές δυνάμεις στο τέλος με δεύτερο 5άρι 19.08.13 Νοεμβρίου 2018 στις 12:28 #101838KaterinahbΣυμμετέχωνΚαλημέρα! Συγχαρητήρια σε όλους και όλες για την προσπάθεια και τον τερματισμό! Θα μιλήσω με ντροπή βλέποντας τους φοβερούς χρόνους σας, αλλά πριν με κράξετε θα πω ότι είμαι 60 αισίως και είναι ο δεύτερος μου Μαραθώνιος.
Τρέχω συστηματικά 4 χρόνια, πέρισυ τόλμησα με σκληρή και συνεπή προπόνηση να τρέξω στον ΑΜΑ και έκανα 5:40:29 (net).
Φέτος με καλύτερη προπόνηση (δούλεψα το φανταστικό βιβλίο του Τζεφαλή) πήγαινα για 5:20, αλλά στο τελευταίο LR έπεσα και χτύπησα σοβαρά στον θώρακα.
Παρά την απαγόρευση του ορθοπεδικού (δεν έσπασαν τα πλευρά αλλά από την κάκωση δεν μπορούσα να αναπνεύσω), έτρεξα με ντεπονάκια και έκανα PB 5:33:29!
Η ζέστη με τσάκισε αλλά τα πήγα πολύ καλύτερα στις ανηφόρες και στο τελευταίο 10άρι από πέρισυ.
Η ικανοποίηση που τα κατάφερα δεν περιγράφεται! Επανεκτίμησα την δύναμη της ψυχής του ανθρώπου!
Να πω μόνο ένα πρόβλημα που αντιμετώπισα και φέτος όντας στο τελευταίο block. Ενώ έφυγα μέσα στους τελευταίους 50, “προσπέρασα” σχεδόν 3000, που δεν ήταν σίγουρα όλοι βαδιστές και περπατούσαν στην μέση του δρόμου χαλαρά. Βρέθηκα να κάνω συνεχώς ζικ-ζακ και να νιώθω ότι μόνο εγώ τρέχω στις ανηφόρες, πράγμα που με έριχνε ψυχολογικά…
Αυτά τα λίγα από μια αργή δρομέα που δεν περπατάει ποτέ! Καλή αποκατάσταση σε όλους! Και του χρόνου χωρίς τραυματισμούς!13 Νοεμβρίου 2018 στις 12:46 #101840KalogeridisΣυμμετέχωνΦίλοι μου , η Αθήνα απαιτεί να έχεις κάνει προσέγγισή ήπια ως προς τις καρδιακές απαιτήσεις μέχρι το 30. Αν βγεις γαλακτωμενος στο Σταυρό, το έχεις πει το ποίημα… Αν θες πόδια για δυνατό φίνις, είναι μονόδρομος. Τα ρομποτικά περάσματα βάσει σχεδίου με άξονα το χρονικό στόχο, δε μας λένε τίποτα. Αφού οι συνθήκες μπορεί να έχουν επιβαρύνεις το έργο μας. Επίσης ίσως αν έχουμε ευνοϊκές συνθήκες, να μας επιτραπεί να ξεκλεψουμε λίγο σε Ρυθμό αν οι παλμοί το επιτρέπουν.
Αυτό ας το έχουν κατά νου όσοι θα κυνηγήσουν μελλοντικά επίδοση στη συγκεκριμένη διαδρομή.13 Νοεμβρίου 2018 στις 13:15 #101842EldaΣυμμετέχων@katerinahb Κατερινα, πολλα συγχαρητηρια για το 2ο τερματισμο σου στην κλασικη, εισαι σπουδαια και να μην εχεις καμια ντροπη για το χρονο σου, μονο υπερηφανια, εγω προσωπικα σε θαυμαζω! Να εισαι καλα και να συνεχισεις τις τρεχαλες για οσο το τραβαει η ψυχη σου!
13 Νοεμβρίου 2018 στις 13:21 #101844FotocΣυμμετέχωνΚαλησπέρα και από εμένα. Ήταν ο πρώτος μου μαραθώνιος και η πρώτη φορά που έτρεξα πάνω από 30 χλμ. Έκανα 4:12 και είμαι πολύ ευχαριστημένος. Σίγουρα είναι κάτι που θα το ξανακάνω. Για εμένα οι καιρικές συνθήκες ήταν εξαιρετικές και δεν μου δημιούργησαν κάποιο πρόβλημα. Είμαι ικανοποιημένος διότι δεν με ενόχλησε τίποτα στο σώμα μου έκανα αυτό που είχα στο μυαλό μου. Να τερματίσω δυνατός. Οι σκέψεις της επόμενης μέρας είναι αν θα μπορούσα να κάνω καλύτερο χρόνο ή όχι. Λόγο έλλειψης εμπειρίας πήγα πολύ συντηρητικά στα πρώτα 32 διότι δεν ήξερα τι να περιμένω μετά, παρόλο που ένιωθα ότι είχα δυνάμεις. Στα τελευταία 10 αποφάσισα να τρέξω και πραγματικά το απόλαυσα με έναν χρόνο 51:06. Επόμενος στόχος για εμένα ο μαραθώνιος Θεσσαλονίκης για χρόνο κάτω από τις 4 ώρες.
-
ΣυντάκτηςΔημοσιεύσεις
- Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.