Έχει τελειώσει ο μεγάλος αγώνας της Αθήνας, ακόμα το σώμα σου δεν έχει συνέλθει από τη σωματική και ψυχική ταλαιπωρία, είσαι υποχρεωμένος να πας στη δουλειά και το χειρότερο, δεν έχεις καταφέρει να πετύχεις το στόχο σου. Είτε εγκατέλειψες λόγω τραυματισμού, είτε δεν σου πήγε όπως το είχες προγραμματίσει και βγήκες εκτός χρόνου, δεν έχει σημασία. Το θέμα είναι πως έχεις τα χάλια σου.
Συμβουλή πρώτη
Σταμάτα να ασχολείσαι με τον αγώνα για μερικές μέρες. Ναι, τώρα, αυτή τη στιγμή! Μην ψάχνεις να βρεις τι έφταιξε τώρα, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Είσαι υπερφορτωμένος σωματικά και νοητικά, αισθάνεσαι άσχημα και άρα σκέφτεσαι και άσχημα.
Συμβουλή δεύτερη
Σε βλέπω! Ψάχνεις στο καλεντάρι να βρεις τον επόμενο αγώνα που θα πάρεις πίσω το αίμα σου! Άμα οργανώσεις έτσι την αντεπίθεση, μάλλον θα πάρεις μία από τα ίδια. Είπαμε, αποσυνδέσου από την όλη διαδικασία του αγώνα και του τρεξίματος.
Συμβουλή τρίτη
Ασχολήσου με πράγματα που σε χαλαρώνουν και σε ευχαριστούν, χωρίς να απαιτούν από εσένα κόπο και χρόνο. Είπαμε, βγες απο την πρίζα του ανταγωνισμού. Το σώμα σου ακόμα είναι σε στρες και μαζί του και το μυαλό σου που καλπάζει. Έχεις περάσει μια απαιτητική προετοιμασία και χρειάζεται να δώσεις χρόνο σε αυτά τα δύο να κατεβάσουν ρυθμούς. Για δέκα ημέρες κάνε δραστηριότητες τελείως μη αθλητικές. Δώσε χρόνο σε φίλους και οικογένεια που τους στρίμωχνες στο πρόγραμμά σου για να βγει το μεγάλο τρέξιμο. Ξέρω ξέρω, σε περιμένανε στο Στάδιο να σε αποθεώσουν και εσύ όταν έφτασες δεν ήθελες να τους βλέπεις από την απογοήτευση της επίδοσης. Εδώ είμαστε λοιπόν…
Συμβουλή τέταρτη
Επανάλαβε όλα τα παραπάνω. Θέλει προσπάθεια να μην τα κάνεις.
Συμβουλή πέμπτη
Καιρός να επαναφέρεις πλέον μετά το 10ήμερο, σιγά σιγά στη σκέψη του τι θες να κάνεις απο δώ και πέρα. Βασική συμβουλή: πίστεψε στις δυνάμεις σου ασχέτως του αποτελέσματος, θα έρθει. Η αυτοπεποίθηση είναι σαν ένα θερμόμετρο… Όσο πιο μέσα μας είναι, τόσο πιο πολύ επηρεάζεται απο την γνώμη του εαυτού μας για τον εαυτό μας! Όσο πιο έξω είναι, τόσο περισσότερο επηρεάζεται απο εξωτερικούς παράγοντες (πχ άσχημος χρόνος στον αγώνα).
Συμβουλή έκτη
Εξασκήσου στην αποτυχία. Η ψυχολογική ανθεκτικότητα (έχουμε μιλήσει γι’ αυτήν) και γενικότερα η ικανότητα να επανέρχεσαι μετά τις αποτυχίες είναι όπως ένας μυς. Όσο περισσότερο τον γυμνάζεις τόσο περισσότερο ικανός είναι. Μην τον κάψεις όμως. Άφηνέ τον να ξεκουραστεί.
Συμβουλή έβδομη
Μοιράσου με φίλους και οικείους την αποτυχία σου. Δώσε την ευκαιρία σε σένα να την επεξεργαστείς και να την μετουσιώσεις σε δομικό υλικό για τη συμβουλή 6. Ναι, το δούλεμα, ο αυτοσαρκασμός και γενικά το χιούμορ επιτρέπονται. Μάλλον είναι απαραίτητα, μέσω του χιούμορ δύσκολα θέματα συζητιούνται και επεξεργάζονται πιο ήπια. Μη λυπηθείς όμως τον εαυτό σου, δεν επιτρέπεται. Γενικότερα το να μοιράζεσαι με άλλον το βάρος είναι πιο εύκολο, τι λές;
Συμβουλή όγδοη
Μη δίνεις σημασία σε τίποτα απο τα παραπάνω, κάνε αυτό που σου ταιριάζει και πιθανά έχει δουλέψει και στο παρελθόν. Εσύ ξέρεις καλύτερα τον εαυτό σου. Κράτα μόνο το εξής: μείνε μακριά για λίγο απο την κατάσταση. Δες από εκεί τι λείπει και τι είναι πλεονάζον. Από πολύ κοντά το μάτι θολώνει και δε βλέπει καθαρά.
Μερικοί εύχονται να πετύχουν κάτι και άλλοι το πετυχαίνουν. Τι τους χωρίζει; η αποτυχία!
than
Εξαιρετικό άρθρο!
Να προσθέσω πως οι επιτυχίες μας κάνουν ευτυχισμένους, αλλά οι αποτυχίες μας κάνουν σοφότερους.
Vlod
Υπάρχει η σχέση του ανεστραμμένου U και στα 2 επιτυχία -αποτυχία. Μετά απο κάποιο κατώφλι αρχίζουν να έχουν ή να μην έχουν πολύ σημασία. Ευχαριστώ για το θετικό σχόλιο.
tazi
Σοφά λόγια, η διαχείριση της αποτυχίας θα πρέπει να διδάσκεται μου φαίνεται. Οι περισότεροι ‘ανθρωποι μάλιστα προς τα εκεί κλείνουν, το αντίθετο δεν ειναι ο κανόνας.
Vlod
Νίκο αυτά που αναφέρω στο άρθρο ειναι η προσέγγιση στην διαχειριση της αποτυχίας η οποία “πατάει” στην αιώνια αναζήτηση της διαχείρισης πένθους. Ο αθλητής βιώνει μια απώλεια στην ουσία. Εχει ανάγκη να την εντάξει στο σύνολο ζωής του αυτή την αποτυχία και ειδικότερα να την εντάξει σαν βελτίωση στην αθλητική του ικανότητα, ασχέτως αποτελέσματος. Είναι της μόδας πλεον η εννοια του Postraumatic Growth, οπου εκει ο άνθρωπος κ στην προκειμένη αθλουμενος επανέρχεται ριζικά βελτιωμενος σαν σύνολο. Ισως κάποια στιγμη πω δυο λογια γιαυτό, αφου το εφαρμόσω κ σε μένα!
big-blue
Θα θελα ένα σχόλιο του @Echetlos 🙂
Nikos Pilikas
Σχόλιο; Βιβλίο θα μπορούσα να γράψω…
dimitrissss
Τώρα είναι επίκαιρο και για μένα το άρθρο.
Ζαμπελης Γιωργος
αυτο ειναι για μενα ! αψογο αρθρο !
Nikos Pilikas
@giorgos-zampelis χαχαχαχα….
delazaren
To “κακό” με τον Μ είναι πως είναι τεράστιος, μια αποτυχία είναι βαριά και δεν μπορείς να το δοκιμάσεις ξανά γρήγορα. Δεν είναι σαν το 10άρι που θέλει λίγους μήνες για μια νέα δοκιμή. Βέβαια για τους μικρούς υπάρχει πάντα χρόνος για τους μεγαλύτερους είναι δύσκολο 🙂
Nikos Pilikas
@lazarosfilippidis Σωστά… Άλλο ένα “κακό” του μαραθωνίου, ανάμεσα στα τόσα! 😛