Sotiris Diamantopoulos

Συμφωνώ με το άρθρο. Κόντρα στο ρεύμα ως πεζός ή δρομέας και κατά τη φορά της κίνησης ως ποδηλάτης.

@chamav σαν τριαθλητής που είσαι, περιμένουμε άρθρο με τα σωστά και λάθη κατά την ποδηλασία στο δρόμο.

Αν και μικρό, πολύ καλό άρθρο. Μακάρι να υπήρχε μία ανάλογη μελέτη για άτομα με μέση μέγιστη πρόσληψη.

@dejan Καλώς τον Γιάννη!
Φαντάζομαι πως είναι σχεδόν αδύνατο να πείσεις κάποιον να “δεσμευτεί” ότι θα ασκείται σχεδόν ισόβια.

Τελικά το σημαντικό είναι να παραμένει κανείς “ενεργός” καθ΄όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Και στο σώμα κάνει καλό και πνευματικώς προσφέρει πολλά οφέλη.

Περιόδους που περνάμε κατ΄εξακολούθηση στον καναπέ, με πολύ και ανθυγιεινό φαγητό, μπροστά στην τηλεόραση(ή κομπιούτερ, ή PlayStation ή ….) νομίζω είναι περίοδοι χαμένοι που μας κάνουν να νιώθουμε σαν ζωντανοί νεκροί. Οι περισσότεροι από μας τις έχουμε περάσει και τις περνάμε κατά διαστήματα αυτές τις καταστάσεις.

Σωστός ο Ντέγιαν!
Εγώ αυτό ήθελα: ”Οι μέσοι μέγιστοι καρδιακοί παλμοί μετρήθηκαν στους 178bpm, 176bpm και 168bpm, το 1968, 1993 και 2013 αντίστοιχα.”
Σε 45 χρόνια έπεσαν μόνο 10 παλμούς:)

Για να έχουμε μια εικόνα του πόσο ασκούντο τα δείγματα της έρευνας, ενώ είχαν περάσει την ηλικία των 66 ετών:
Οι 4 πιο ενεργοί δήλωσαν πως γυμναζόντουσαν από 300 έως 600 λεπτά την εβδομάδα, καταγράφοντας μια VO2max 45-50.
Αντιθέτως, ένας άλλος συμμετάσχων που ασκείτο 60 λεπτά την εβδομάδα, κατέγραψε VO2max 32.

Eπιτέλους Νικόλα και ένα άρθρο για εμάς της τρίτης ηλικίας 🙂

πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Συνεισφέρω την προσωπική μου εμπειρία, φέτος στα 62 βελτίωσα, έστω και λίγο, τη VO2max από όταν ήμουν 57 χρονών! Γυμνάζομαι περί τα 300 έως 350 λεπτά τη βδομάδα, σχεδόν όπως και πριν. Αρα, μπορεί να γίνει και στους ερασιτέχνες, η διατήρηση ή μικρός ρυθμός μείωσης του VO2 με την αύξηση της ηλικίας! Ελπιδοφόρο, ε?

@dimitrios21 Προφανώς παίζει ρόλο και το “σημείο εκκίνησης”, Δημήτρη.
Στην συγκεκριμένη έρευνα, η αρχικές μετρήσεις έγιναν όταν οι αθλητές ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάστασή τους, οπότε λογικό να υπάρχει μία σχετικά μεγάλη πτώση. Αναπόφευκτο.
Εσύ πριν 5-6 χρόνια, έκανες κάποιο είδος άσκησης;

Echetlos, άρχισα να τρέχω Μαραθώνιους το 2009, αν και γυμναζόμουν σε διάφορα αθλήματα, ερασιτεχνικά πάντα, από παιδί. Το 2012 που έκανα εργομέτρηση είχα ήδη τρέξει 3 Μαραθώνιους με καλύτερο 4 ώρες περίπου και γυμναζόμουν για τον 4ο. Τώρα, 2017, μετά από 5 χρόνια, έτρεξα άλλους 8, σύνολο 12 δηλαδή, οπότε έκανα και τη νέα εργομέτρηση. Πάω λοιπόν για τον 13ο, αν όλα πάνε καλά! Χαίρομαι που το σώμα μου ανταποκρίνεται καλά ακόμη, και ελπίζω να συνεχίσω να είμαι τυχερός αλλά και να παίρνω τις σωστές αποφάσεις, αντιλαμβανόμενος τα μηνύματα του σώματος και της ψυχής μου!

@dimitrios21 Άρα Δημήτρη, ο όγκος της άσκησής σου διαρκώς αυξανόταν όλα αυτά τα χρόνια (και κυρίως η ποιότητά της, υποθέτω).
Αν συνυπολογίσουμε και κάποια απώλεια βάρους, κάτι που επιδρά σημαντικά στην VO2max, μοιάζει λογικό το ότι δεν είδες μείωση σε αυτή την μέτρηση, παρά τα 5 επιπλέον έτη.
Να είσαι πάντα γερός και να το απολαμβάνεις! 🙂

το βάρος μου είναι σταθερό. Πράγματι αυξήθηκε λίγο η ποιότητα και η ποσότητα της προπόνησης.
Ευχαριστώ πάντως, το ίδιο και για σένα και όλους μας, να ευχαριστιόμαστε αυτό που κάνουμε και να παραμένουμε γεροί και με ισορροπία στη ζωή μας!!!