Asics Novablast 3

Κατηγορία: Trainer  –  Πάτημα: Ουδέτερο  –  Βάρος: 249γρ.  –  Drop: 8mm (31/23mm)

Το Novablast 1 ήταν το μοντέλο που έβαλε ξανά την Asics στον δρόμο της εξέλιξης. Κατά την γνώμη μου, έως τότε η Ιαπωνική εταιρεία παρέμενε εγκλωβισμένη, αφενός σε μία σχεδιαστική ατολμία, αφετέρου στον εφησυχασμό της εμπορικής επιτυχίας της. Έκτοτε, η πορεία της είναι έως και εντυπωσιακή, είτε πρόκειται για τις νέες σειρές που λάνσαρε την τελευταία τριετία, είτε για τις παραδοσιακές της “σημαίες”.

Το πρώτο Novablast ήταν ένα ξεχωριστό παπούτσι. Πολύ μαλακό, αρκετά bouncy και κυρίως, διασκεδαστικό, πράγματα που συνήθως δεν έβρισκες σε ένα trainer. Όχι πως δεν είχε τα θέματά του, αφού υστερούσε εμφανώς σε σταθερότητα και εφαρμογή. Το πρώτο ήταν και ο λόγος που αρκετοί το άφησαν στην άκρη, παρόλο που διέκριναν τις αρετές του.

H δεύτερη έκδοση ήρθε και διόρθωσε τις όποιες ατέλειες, αλλάζοντας την γεωμετρία της σόλας. Πλέον δεν παραμορφωνόταν κατά την προσγείωση και η σταθερότητα ήταν σε ικανοποιητικά επίπεδα. Το δε επάνω μέρος ήταν αντικειμενικά καλό. Το Novablast απευθυνόταν πια σε όλους, έγινε όμως λίγο πιο “σοβαρό” και κατ’ εμέ τουλάχιστον, είχε χάσει κάτι από την μαγεία του original. Συνολικά όμως, ήταν σίγουρα πιο ισορροπημένο και απευθυνόταν σε μεγαλύτερο κοινό.

Έχοντας ήδη λοιπόν ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο και μία πιο “ώριμη” συνέχεια στην πλάτη του, το νέο Novablast καλείται να ανταποκριθεί στις ακόμη μεγαλύτερες προσδοκίες της αγοράς.

Επάνω μέρος και εφαρμογή

Μετά το άκαμπτο, χοντρό και μπόλικο upper του ν1, ακολούθησε μία πιο κλασική σχεδίαση που βελτίωσε πάρα πολύ την εφαρμογή. Παρ’ όλα αυτά, στο ν3 αλλάζει και πάλι. Το jacquard mesh έχει γίνει πιο λεπτό αλλά συγχρόνως, εντελώς κλειστό σαν ύφανση, κάπως τραχύ και ανελαστικό. To toe box παραμένει ευρύχωρο, με τον προφυλακτήρα να βοηθάει σε αυτό.

Η βασική αλλαγή έρχεται στην περιοχή του midfoot. Το μεγάλο overlay που σχημάτιζε το logo της Asics, είναι πλέον απλά βαμμένο. Έτσι, η περιοχή αποκτά μεγαλύτερη ευκαμψία και μπορεί να αγκαλιάσει καλύτερα το πόδι.

Το μεσαίο τμήμα έχει αποδομηθεί εντελώς.

Η γλώσσα είναι ακόμη λεπτύτερη από πριν, έχοντας μειωθεί κι άλλο το αφρώδες. Το ύφασμά της όμως εξακολουθεί να είναι μαλακό και σε συνδυασμό με τα πλακέ κορδόνια, αποτρέπεται οποιαδήποτε πίεση. Κάθεται σωστά στην ράχη του ποδιού, ενώ στο μέσο της ενώνεται και με τα πλαϊνά.

Μπορεί η γλώσσα οπτικά να δείχνει πλούσια αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι.

Το πίσω μέρος διατηρείται λίγο πολύ ίδιο, με το κολάρο να είναι σκληρό και να ενισχύεται από δύο πλαστικά στοιχεία εκατέρωθεν. Το αφρώδες γύρω από τον αστράγαλο είναι αρκετό, χωρίς όμως να φτάνει την ποσότητα του Nimbus, για παράδειγμα. Ούτε και χρειάζεται βέβαια.

Το νέο upper είναι ακόμη πιο ρυθμίσιμο από πριν, λόγω της ευκαμψίας του, χωρίς να χάνει και σε κράτημα από την απουσία δομικών στοιχείων.
Η φτέρνα συγκρατείται σωστά στην θέση της, έχοντας και την απαραίτητη άνεση από τα υλικά που έχουν επιλεχθεί. Αν η ποδοκνημική σας είναι πιο λεπτή, ενδεχομένως να χρειαστείτε και τις επιπλέον τρύπες.

Το ίδιο ισχύει και για το midfoot, όπου για να το πούμε απλά, τραβάς τα κορδόνια και σφίγγει απροβλημάτιστα. Κλείνει η εφαρμογή, πιέσεις δεν έχεις και το κράτημα είναι αρκετά καλό για την κατηγορία του Novablast.

Όσον αφορά την περιοχή μπροστά, εκεί θα προτιμούσα λίγο λιγότερη ευρυχωρία. Σε αργούς ρυθμούς δεν αποτελεί πρόβλημα, αφού το υπόλοιπο παπούτσι συγκρατεί επαρκώς το πόδι. Ανοίγοντας όμως, κάτι που το Novablast κάνει πολύ εύκολα, νοιώθω ότι έχω περισσότερο αέρα απ’ όσο θα ήθελα. Βέβαια, κάποιος με πιο ογκώδες πέλμα, αυτό θα το δει ως πλεονέκτημα.

Συνολικά η εφαρμογή είναι αντίστοιχη αυτής του ν2, με μόνη διαφορά το μεσαίο τμήμα, όπου έχει γίνει πιο ελεύθερο και ρυθμίσιμο. Οι αλλαγές αποσκοπούν ξεκάθαρα στην μείωση του βάρους, πράγμα που η Asics πέτυχε σε μεγάλο βαθμό.

Εκεί που το νέο μοντέλο υστερεί ελαφρώς, είναι στο θέμα της διαπνοής. Χωρίς να έχουμε ιδιαίτερα ζεστές συνθήκες, η πολύ πυκνή ύφανση έκανε το upper σχετικά ζεστό, σε σχέση με άλλα, πιο ανοιχτά υφάσματα.

Παρότι μίας στρώσης και λεπτό, το διχτυωτό έχει εντελώς κλειστή ύφανση και δεν αναπνέει όσο άλλα.

Σχετικά με το νούμερο, το Novablast εξακολουθεί να είναι κάποια χιλιοστά μακρύτερο κι είναι κι ένας επιπλέον λόγος για την ευρυχωρία του toe box, πέραν του πλάτους. Δεν θα πρότεινα να κατέβετε, παρ’ όλα αυτά δοκιμάστε και τα δύο νούμερα, αν έχετε την δυνατότητα.

Σόλα και πάτημα

Δύο ήταν οι λόγοι που έκαναν το πάτημα του Novablast τόσο απολαυστικό. Κατ’ αρχάς ο FlyteFoam Blast, μία (μάλλον) TPU/EVA μίξη που έδινε ωραία και μαλακή αίσθηση, συνδυάζοντας όμως και επιστροφή ενέργειας. Ο δεύτερος λόγος ήταν η γεωμετρία της σόλας και της εξώσολας. Θα μπορούσες να την πεις και αρχιτεκτονική ή γλυπτική. Γωνίες, εσοχές, προεξοχές, επέτρεπαν μία επιπλέον συμπίεση στον αφρό και έδιναν συμπεριφορά τραμπολίνου. Η γεωμετρία αυτή ήταν πιο “επιθετική” στο ν1 και πιο ήπια στο ν2. Εξ ου κι η διαφορά των δύο μοντέλων στην αίσθηση αλλά και την σταθερότητα.

Στο νέο μοντέλο έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα, με πρώτο και βασικό τον ίδιο τον αφρό. Πλέον φοράει τον FlyteFoam Blast+ και όπως θα δούμε παρακάτω, αυτό το “+” κάνει την διαφορά. Είναι μάλιστα το πρώτο Asics που αποτελείται εξ ολοκλήρου από FFB+. Εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη η σύνθεσή του αλλά μικρή σημασία έχει τελικά.

Το “plus” προδιαθέτει για ωραία πράγματα.

Η ιδιαίτερη γεωμετρία των πλαϊνών τοιχωμάτων διατηρείται κι εδώ. Αποτελεί άλλωστε και σήμα κατατεθέν της σειράς πια. Παρόλο που παραμένει εντυπωσιακή, είναι λιγότερο έντονη από πριν και με πιο ρηχές εσοχές. Αντιθέτως, τονίζεται η μεγάλη διαγώνια προεξοχή, προφανώς για λόγους σταθερότητας.

Οι κοιλότητες είναι μειωμένες σε σχέση με πριν και τα πλαϊνά έχουν ένα πιο κυρτό σχήμα.

Η σόλα έχει ψηλώσει κατά 1mm, φτάνοντας συνολικά τα 31/23mm. Βέβαια, τα ύψη αυτά δεν περιλαμβάνουν την εξώσολα, τον εσωτερικό πάτο και την επένδυση κάτω από αυτόν. Συνυπολογίζοντάς τα, σίγουρα αγγίζει τα 40mm πίσω. Πέραν αυτού, το πλάτος έχει αυξηθεί κατά 5mm καθ’ όλο το μήκος της, ενώ στα μετατάρσια έχουμε και μία μεγάλη προεξοχή.

Η σόλα μπροστά έχει φαρδύνει, ανοίγοντας ακόμη περισσότερο αμέσως μετά το midfoot.

Η εξώσολα δεν έχει σημαντικές διαφορές, όσον αφορά την ποσότητα και την θέση του λαστίχου. Το μόνο που αλλάζει είναι το βάθος της μεγάλης αυλάκωσης πίσω, όπως και περιμετρικά του προεξέχοντος τμήματος στα μετατάρσια, όπου είναι πιο ρηχή. Η ανθεκτικότητα στις δύο πρώτες εκδόσεις ήταν πάνω από τον μέσο όρο, ενώ προσωπικά δεν είχα ποτέ παράπονο και από την πρόσφυση. Το ίδιο ισχύει και τώρα για το δεύτερο, ενώ δεν έχω λόγο να πιστεύω πως δεν θα ισχύει και για το πρώτο. Να πούμε εδώ πως ο αφρός παρουσιάζει αμέσως ένα “ρυτίδιασμα”, το οποίο όμως δεν φαίνεται να επηρεάζει τις ιδιότητές του.

Στα δύο πρώτα Novablast, μεγάλο ποσοστό της συμπεριφοράς τους οφείλετο στην σχεδίαση των τοιχωμάτων και της εξώσολας. Στο νέο μοντέλο, ενώ σίγουρα εξακολουθούν να παίζουν τον ρόλο τους, ο μεγάλος πρωταγωνιστής είναι ξεκάθαρα ο αφρός. Ο FFB+ είναι πραγματικά εξαιρετικός. Έχει όλα όσα και ο FFB αλλά ενισχυμένα και μάλιστα, κατά πολύ. Ακόμη πιο μαλακός, γλυκός και μεταξένιος στο πάτημα, με την επιστροφή ενέργειας να είναι πιο αισθητή από του ν1 (στο ν2 ήταν κάπως μετριασμένη, όπως είπαμε). Cushioning και softness μοιάζουν να μην στερεύουν ποτέ, ακόμη και στο τέλος μίας μεγάλης προπόνησης και ανεξαρτήτως σε πιο σημείο πατάς.

Μπορεί το 1mm επιπλέον ύψους να ακούγεται μικρό, σε συνδυασμό όμως με την αύξηση του πλάτους, δίνουν συνολικά αρκετά περισσότερο αφρό κάτω από το πέλμα σου. Κι αν στα δύο πρώτα το cushioning μπροστά υστερούσε κάπως σε σχέση με πίσω, εδώ η αίσθηση είναι ανάλογη.

Η σόλα έχει πολύ μεγάλο αποτύπωμα (περισσότερο απ’ όσο διακρίνεται στην εικόνα), προσθέτοντας προστασία και σταθερότητα.

Καθώς η σόλα είναι ακόμη πιο μαλακή, στην αρχή θεώρησα ότι το παπούτσι πιθανώς να είχε και πάλι θέματα σταθερότητας. Ο συνδυασμός όμως όλων των αλλαγών που έχουμε, κάνει τελικά το Novablast 3 επαρκώς σταθερό. Η φαρδύτερη βάση, οι ρηχότερες εσοχές και τα ψηλά τοιχώματα, κάνουν την προσγείωση και το transition αρκετά ουδέτερα. Δεν είναι Nimbus, Glycerin ή 1080, ούτε όμως και Novablast 1. Δεδομένου του softness κιόλας, αποδίδει καλύτερα και από το ν2 στον τομέα αυτόν.

Η φτέρνα, πέρα από φαρδύτερη, ανοίγει και προς τα κάτω.

Τα πλαϊνά σηκώνονται ψηλά και συναντούν το εξωτερικό κολάρο.

Μία άλλη, πολύ σημαντική για εμένα αλλαγή, έχει να κάνει με το κενό κάτω από το midfoot του ν2. Εκεί η σόλα ήταν στο αέρα, δημιουργώντας ένα σκαλοπάτι στο transition, μεταξύ φτέρνας και μεταταρσίων. Σαν το παπούτσι να αποτελείτο από δύο κομμάτια. Ήταν και ο λόγος που το drop έμοιαζε αρκετά μεγαλύτερο από 8mm και η φτέρνα σαν τακούνι. Πλέον η σόλα είναι σχεδόν επίπεδη και το πάτημα ενιαίο.

Το τρέξιμο με το Novablast 3 είναι πραγματικά απόλαυση. Ό,τι θα μπορούσες να ζητήσεις από ένα προπονητικό μοντέλο, σου το δίνει σε μεγάλες δόσεις. Η συμπίεση της σόλας είναι πολλή, με το πόδι όμως να μένει κεντραρισμένο. Η δε επαναφορά και η ελαστικότητά της είναι πιο άμεση από του original, αλλά κυρίως, δεν χάνεται ενέργεια από το “άπλωμα” του αφρού, όπως είχαμε εκεί. Ιδανικά, αν το πάτημα μεταφερθεί και λίγο πιο μπροστά, το παπούτσι αποδίδει ακόμη καλύτερα.

H σχεδίαση από κάτω συνεχίζει να συνεισφέρει στον χαρακτήρα του μοντέλου, με την αυλάκωση πίσω και το “πιστονάκι” μπροστά να δίνουν το χαρακτηριστικό γκελ. Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ πως ο FlyteFoam Blast+ είναι αυτός που κάνει την διαφορά και ίσως να αρκούσε και από μόνος του. Τόσο καλός είναι.

Το παπούτσι εξακολουθεί να μην είναι ιδιαίτερα εύκαμπτο, έχοντας απλά ένα μεγάλο flex point ακριβώς στην αρχή των μεταταρσίων. Επειδή όμως ο μαλακός αφρός επιτρέπει στην άρθρωση να δουλέψει μέσα του, ποτέ δεν θα σε κουράσει ακόμη και στα νωχελικά τρεξίματα.

Η σόλα τσακίζει σε συγκεκριμένο σημείο, τελικά όμως αυτό δεν σε δυσκολεύει πηγαίνοντας αργά.

Το Novablast δεν περιορίζεται από συγκεκριμένο εύρος ρυθμών. Πάει άνετα όσο αργά και μακρυά θες, δείχνοντας πως ουσιαστικά πρόκειται για ένα max cushioning μοντέλο. Εύκολο, γλυκό και αβίαστο, με οποιονδήποτε τρόπο κι αν το πατάς. Και όπως διεπίστωσα και σε δύο long runs, διατηρεί αρκετά φρέσκα τα πόδια.

Τα δύο πρώτα μοντέλα μπορούσαν να ακολουθήσουν και λίγο πιο γρήγορους ρυθμούς, κάπου γύρω από το marathon pace. Εδώ τα πράγματα γίνονται ακόμη καλύτερα, καθώς το ν3 μπορεί εύκολα να φορεθεί ακόμη και σε κατωφλικές προπονήσεις. Αφενός οι δυνατότητες της σόλας, αφετέρου η μεγάλη μείωση του βάρους του, δίνουν μία συμπεριφορά που ποτέ δεν θα νοιώσεις ότι σε κρατάει πίσω. Μπορεί να του λείπει η αίσθηση του εδάφους και το πέταγμα που θα έδινε ένα άκαμπτο forefoot, το bounce όμως είναι εντυπωσιακό και μπορεί να αναλάβει όλη την δουλειά. Σε σηκώνει αμέσως, ενώ το rocker στο τελείωμα, βοηθάει στο ρολάρισμα. Το σημαντικό όμως είναι ότι η ταχύτητα βγαίνει χωρίς ιδιαίτερο κόπο, ενώ δεν αισθάνεσαι και ότι κοπανιέσαι μετά από κάποια ώρα. Το έβαλα σε tempo και cruise intervals και πήγαινε εξίσου καλά με άλλα, πιο “ειδικά” μοντέλα. Αν ήταν και λίγο πιο μαζεμένο το toe box…

Η σόλα είναι επίπεδη στο μεγαλύτερο μέρος της αλλά στο τελείωμα έχουμε ένα απότομο rocker που βοηθάει.

Πιθανολογώ ότι σε μαλακό ταρτάν μπορεί να θες κάτι πιο σφιχτό μπροστά, αφού το softness και το πλάτος της σόλας στο σημείο, θα κάνουν ασαφές το toe off. Είναι και ο λόγος που το Novablast αρχίζει να γίνεται “χαλαρό” σε ρυθμούς κάτω από αυτούς που περιγράψαμε (π.χ. 10Κ pace). Έτσι κι αλλιώς όμως, αυτά δεν είναι τα χωράφια του.

Συμπέρασμα

Κατ’ εμέ, το Novablast 3 θέτει ξεκάθαρα τα standards για το πώς πρέπει να είναι ένα σύγχρονο trainer. Σίγουρα θα υπάρξουν κάποιοι που ίσως δεν τους ταιριάξει, είτε επειδή θέλουν περισσότερη σταθερότητα, είτε επειδή πατούν πολύ πίσω και θα το βρουν περισσότερο μαλακό απ’ όσο προτιμούν. Καθώς όμως είμαστε σε μία εποχή που η απόδοση ενός παπουτσιού καθορίζεται από την συμπίεση και το rebound της σόλας, το βάρος, αλλά και το versatility, το μοντέλο της Asics πληροί όλες τις συνθήκες και μάλιστα, σε μεγάλο βαθμό κάθε μία τους.

Αν το πάτημα του ν1 ήταν πολύ ενεργητικό αλλά ασταθές και του ν2 πιο στιβαρό αλλά και λίγο πιο άχρωμο, το ν3 βρίσκει την χρυσή τομή και δίνει ένα αποτέλεσμα σχεδόν αψεγάδιαστο. Το μόνο ότι πρέπει να βρει λίγο τις ισορροπίες με το sizing. Ο νέος αφρός είναι εξαιρετικός και πολλά υποσχόμενος. Και υποτίθεται ότι δεν είναι και ο “καλός” (FF Turbo)…

Όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν πόσο επικριτικός ήμουν με την Asics τα προηγούμενα χρόνια. Την τελευταία διετία όμως, η εταιρεία έχει κάνει άλματα και προσωπικά με έχει κερδίσει απόλυτα. Μακάρι να συνεχίσει έτσι.