Κατηγορία: Trainer
Υψη σόλας: 41.5/33.5mm
Βάρος: 260 γρ.
To Novablast ήταν το μοντέλο με το οποίο η Asics ξεκίνησε την αντεπίθεσή της το 2020, βγαίνοντας από τον λήθαργο πολλών ετών έως τότε. Εγκαινιάζοντας παράλληλα και τον FlyteFoam Blast αφρό, έδινε ξεκάθαρα σημάδια ότι νέος αέρας φυσάει στα σχεδιαστήρια του ιαπωνικού κολοσσού. Αυτό επιβεβαιώθηκε το επόμενο διάστημα, με προτάσεις που ξέφευγαν από την πεπατημένη και γενικότερα η εταιρεία έδειχνε διατεθειμένη να πειραματιστεί με καινούργιες ιδέες. Νέα μοντέλα έκαναν την εμφάνισή τους, τα ήδη υπάρχοντα εξελίχθηκαν, ενώ τα υλικά της σόλας απέκτησαν τα χαρακτηριστικά που πλέον απαιτεί η εποχή.
Το Novablast έφτιαξε πολύ γρήγορα ένα δικό του κοινό. Απολύτως δικαιολογημένα θα λέγαμε, αφού κατάφερε να βάλει τον “fun factor” στην κατηγορία των daily trainers. Εντυπωσιακό, αν και λίγο δύστροπο, στην πρώτη του έκδοση, πιο ισορροπημένο στην δεύτερη, ολοκληρωμένο και κατασταλαγμένο στην τρίτη του. Μας τα χάλαγε λίγο με την εφαρμογή του επάνω μέρους κάθε φορά, το παραβλέπαμε όμως λόγω σόλας.
Δεδομένου ότι κάθε χρονιά το μοντέλο ανανεωνόταν, όλοι περιμέναμε να δούμε τι μας επιφυλάσσει η 4η γενιά της σειράς.
Επάνω μέρος και εφαρμογή
Το κάπως τραχύ engineered mesh του ν3 αντικαθίσταται από ένα απαλότερο και πιο ελαστικό ύφασμα. Πολύ κλειστή και structured πλέξη, η οποία ενισχύεται σε κάποια σημεία με παχύτερα στοιχεία. Ο προφυλακτήρας είναι μαλακός αλλά έχει μέγεθος και δίνει σχήμα και ύψος στο toe box.
Το νέο woven mesh αποτελεί αναβάθμιση για το upper.
To midfoot δεν έχει καθόλου overlays, με το logo να αποτελεί απλά μέρος της ύφανσης. Η γλώσσα είναι σχεδόν γυμνή και συγκρατείται με δύο πολύ ελαστικές λωρίδες. Το συνθετικό υλικό της (κάτι σαν νεοπρέν) κάνει καλά την δουλειά του και δεν περνάει πίεση από τα λεπτά κορδόνια. Πρέπει να τα σφίξεις πάρα πολύ για να τα νοιώσεις, κάτι όμως που δεν είναι αναγκαίο.
Ένα μικρό τμήμα αφρώδους στη μέση και τίποτα περισσότερο.
Το πίσω μέρος είναι κλασικό Asics. Πλούσιο αφρώδες εσωτερικά, επενδεδυμένο από μεταξένιο ύφασμα. Το κολάρο είναι μεσαίας σκληρότητας και σχετικά μικρό σε εύρος.
Η συνήθης πολυτέλεια των Asics μοντέλων γύρω από το αστράγαλο.
Θεωρώ πως και στις τρεις πρoηγούμενες εκδόσεις του Novablast, η εφαρμογή δεν ήταν αντικειμενικά καλή. Κάπου μπερδευόταν με το sizing, δίνοντας ένα μάλλον ασταθές toe box. Ούτε και τα υλικά ήταν αυτά που θα χαρακτηρίζαμε ως premium. Είναι και υποκειμενικό βέβαια όλο αυτό.
Στο v4 τα πράγματα αλλάζουν αρκετά. Κατ’ αρχάς όλη η κατασκευή μοιάζει ποιοτικότερη και πιο προσεγμένη, τόσο σαν υλικά, όσο και φινίρισμα. Το βασικότερο όμως είναι πως έχει βελτιωθεί σημαντικά η εφαρμογή.
Ο χώρος μπροστά είναι ακριβώς όπως απαιτείται και απόλυτως universal. Έχει τον αέρα που θες από ένα προπονητικό παπούτσι, δεν δίνει όμως την αίσθηση ότι το πόδι πλέει, όπως στα προηγούμενα. Θα βολέψει κάποιον με φαρδύ πέλμα αλλά έχει και το κράτημα για εκείνον με στενότερο.
Ανάλογα είναι τα πράγματα και στο υπόλοιπο τμήμα του παπουτσιού. Tο midfoot έχει άνεση αλλά δένει αρκετά καλά την περιοχή. Η λεπτή γλώσσα αποδεικνύεται σωστή επιλογή, αφού επιτρέπει στα κορδόνια να κρατούν την τάση τους και να μην δουλεύουν επάνω της. Όπως τα σφίξεις, έτσι παραμένουν.
Η φτέρνα συγκρατείται στην θέση της ακόμη και με πιο χαλαρό δέσιμο, έχοντας και την πολυτέλεια από το πολύ αφρώδες. Βοηθάει και το ψηλό αλλά εύκαμπτο κολάρο. Στα προηγούμενα Novablast πάντα χρησιμοποιούσα και τις έξτρα τρύπες, κάτι που εδώ δεν χρειάστηκε ποτέ.
Το κολάρο δεν είναι ιδιαίτερα στιβαρό και μπορεί να αγκαλιάσει καλύτερα την φτέρνα.
Συνολικά μιλάμε σίγουρα για ένα αναβαθμισμένο επάνω μέρος, από όλες τις απόψεις. Ακόμη και αισθητικά. Ταιριάζει δε περισσότερο και στο νέο χαρακτήρα του μοντέλου, όπως θα δούμε παρακάτω. Τέλος, λόγω της πυκνής πλέξης του υφάσματος, η διαπνοή του δεν είναι και τόσο αποτελεσματική.
Σχετικά με το νούμερο, πάτε στο κανονικό σας. Εκ πρώτης δείχνει ελαφρώς μακρύ, το μυτερό τελείωμα όμως δεν αποτελεί “λειτουργικό” μήκος.
Σόλα και πάτημα
Η σόλα του πρώτου Novablast ήταν κυριολεκτικά μία “άσκηση γλυπτικής”, με την γεωμετρία της φτέρνας και της εξώσολας να καθορίζουν το πάτημα του μοντέλου. Στις επόμενες γενιές η σχεδίαση γινόταν όλο και πιο “ήσυχη”, με το v3 να έχει και έναν νέο αφρό, το FlyteFoam Blast+.
Στο Novablast 4 η Asics πάει σε μία διαφορετική προσέγγιση. Πρώτα απ’ όλα χρησιμοποιείται ο FF Blast+ Eco, όπως και στο Nimbus 25, μία σύνθεση που αποτελείται κατά 20% από ανακυκλώσιμο και βιοδιασπώμενο υλικό. Τα ύψη παραμένουν μάλλον ίδια (πλέον η Asics ανακοινώνει τα συνολικά), κατατάσσοντάς το στην max cushioning κατηγορία. Σαν αίσθηση ο Eco είναι λίγο πιο σφιχτός από πριν, χωρίς ωστόσο να είναι αυτός ο μόνος λόγος που έχει αλλάξει η συμπεριφορά του μοντέλου.
Η φτέρνα οπτικά θυμίζει τα προηγούμενα Novablast. Μόνο οπτικά όμως.
Η σημαντική διαφορά με πριν όμως, έχει να κάνει με την έμφαση που έχει δοθεί στο θέμα της σταθερότητας. Πλέον έχουμε μία πολύ φαρδιά βάση, ιδίως στο εμπρόσθιο μέρος όπου ανοίγει κιόλας από ψηλά και όχι μόνο στο τελείωμά της.
Μπροστά το μοντέλο είναι από τα πλατύτερα που έχουμε δοκιμάσει.
Στην δε φτέρνα η κατασκευή είναι πολύ πιο συμπαγής, με πιο πομπέ και γεμάτα πλαϊνά αλλά και το τελείωμά της να προεξέχει περισσότερο. Οι γωνίες και οι εσοχές που χαρακτήριζαν την σειρά έως τώρα, επηρεάζοντας και το πάτημα, πλέον είναι περισσότερο διακοσμητικές παρά λειτουργικές.
Κάποιες διαφορές υπάρχουν και στην εξώσολα, με κυριότερη το νέο λάστιχο που είναι λίγο μαλακότερο και παχύτερο. Επίσης, έχουν προστεθεί και κάποιες εγκοπές, προφανώς για βελτίωση της πρόσφυσης. Να σημειώσουμε ότι σε βρεγμένη επιφάνεια τα προηγούμενα μοντέλα γλιστρούσαν πολύ, όντας έως και επικίνδυνα. Δυστυχώς δεν έτυχε να τρέξω με το v4 σε τέτοιες συνθήκες, οπότε δεν έχω κάτι περισσότερο να πω. Σε στεγνό τερέν πάντως, δεν αντιμετώπισα κάποιο θέμα. Απ’ την άλλη, σε επίπεδο φθοράς η εξώσολα έχει αποδείξει την ανθεκτικότητά της τρεις εκδόσεις τώρα, οπότε κάτι ανάλογο αναμένεται και εδώ.
Το Novablast ποτέ δεν ήταν εύκαμπτο, έχοντας ένα συγκεκριμένο flex point κάτω από τα μετατάρσια. Το v4 είναι ελαφρώς πιο άκαμπτο μπροστά, πιθανώς λόγω του πυκνότερου Eco. Παρ’ όλα αυτά, καθώς αυτή η ακαμψία συνδυάζεται με ένα πιο έντονο rocker, καταλήγει τελικά σε ένα αποδοτικότερο transition, τουλάχιστον στα αργά τρεξίματα.
Περιορισμένη ευκαμψία.
Μπορεί οι τρεις προηγούμενες γενιές να είχαν μεταξύ τους κάποιες διαφορές, ο χαρακτήρας τους όμως παρέμενε πάντα αυτός του up tempo trainer. Είτε η αρχιτεκτονική της σόλας στα v1/2, είτε ο αφρός στο v3, έδιναν μία επιπλέον σπιρτάδα στο παπούτσι και ένα εύρος ρυθμών. Κατά την γνώμη μου, το νέο Novablast έχει γίνει πλέον πιο προπονητικό. Πιο φιλικό, πιο “σοβαρό”, πιο αξιόπιστο. Και σίγουρα όχι τόσο διασκεδαστικό.
Η σόλα είναι λιγότερη μαλακή από πριν αλλά συγχρόνως πιο προστατευτική. Μοιάζει κάπως παράδοξο αυτό, έχει όμως την εξήγησή του. Αφενός ο νέος αφρός είναι πυκνότερος και πιο στιβαρός, αφετέρου λείπει η γεωμετρία των τοιχωμάτων που διευκόλυνε ακόμη περισσότερο την συμπίεση (στα v1/2). Από την άλλη, το επιπλέον πλάτος της σόλας αυξάνει αρκετά τον συνολικό όγκο του αφρού, κάτι που νοιώθεις εμφανώς κάτω από το πέλμα σου. Τελικά, μπορεί η βύθιση του ποδιού να είναι μικρότερη από πριν, η αίσθηση όμως της απορρόφησης και η σιγουριά που εμπνέει, είναι μεγαλύτερες.
Η σχεδίαση της φτέρνας δίνει πλέον έμφαση στην σταθερότητα και όχι την συμπίεση.
Για να μην δημιουργηθούν λάθος εντυπώσεις, το Novablast 4 παραμένει ένα αντικειμενικά μαλακό παπούτσι. Αρκετά κιόλας, απλά όχι όσο πριν. Αυτό για κάποιους μπορεί να αποτελεί και θετική εξέλιξη βέβαια.
Ασχέτως όμως του softness, αυτό που διακρίνεις από τα πρώτα βήματα είναι ότι η μειωμένη συμπίεση επιφέρει και μειωμένο bounce. Η σόλα έχει χάσει κάτι από την ζωντάνια και την ελαστικότητα του παρελθόντος, δουλεύοντας πλέον σε ένα πιο κλειστό εύρος ρυθμών. Όποτε προσπάθησα να ανοίξω ρυθμό, ένοιωθα ότι το παπούτσι δεν είχε αυτό το πέταγμα που σου έδινε πριν. Ούτε και το fun.
Σε αυτό παίζει ρόλο και ο αυξημένος όγκος της σόλας. Μπροστά έχει μία ασάφεια όταν πας να πατήσεις πιο δυνατά, ενώ πίσω έχει γίνει περισσότερο “δεμένο” και συμπαγές απ’ όσο θες όταν ανεβάζεις ταχύτητα. Συγχρόνως, η μεγάλη αυλάκωση κάτω από την φτέρνα, η οποία βοηθούσε την συμπίεση και αποσυμπίεση της σόλας, πλέον δεν είναι λειτουργική. Δεν νοιώθεις να φορτίζεις το σημείο στην προσγείωση και μετά να σου επιστρέφει. Το ίδιο ισχύει και για την προεξέχουσα λωρίδα μπροστά, που δούλευε σαν ένα μικρό πιστονάκι μέχρι πρότινος. Στο v4 μοιάζει να χάνεται μέσα στην ποσότητα του αφρού.
Η αίσθηση τραμπολίνου που έδινε η γεωμετρία της εξώσολας, στο v4 έχει χαθεί.
Όλα τα παραπάνω αφαιρούν από τον up tempo χαρακτήρα που είχαν τα παλιά μοντέλα. Και μένει αυτός του trainer. Σε αυτό τον τομέα λοιπόν, έχουμε ένα ξεκάθαρα πιο ολοκληρωμένο παπούτσι.
Πρώτα απ’ όλα, το rocker. Το Novablast έχει μία μεγαλύτερη, μακρύτερη και πιο απότομη γωνία μπροστά, πράγμα που προκύπτει και από την ακαμψία του στα μετατάρσια. Ενώ πριν το transition βασιζόταν περισσότερο στο rebound, πλέον δουλεύει πολύ πιο ρολαριστά, στρωτά και ομοιογενώς. Από την φτέρνα μέχρι τα δάχτυλα. Η μετάβαση στην απογείωση είναι πολύ ευκολότερη και αβίαστη, ακόμη και σε νωχελικούς ρυθμούς. Σε βγάζει μόνο του μπροστά και σε πάει στο επόμενο βήμα. Ιδίως όσοι έχουν κοντό διασκελισμό και μεγάλη συχνότητα, θα το εκτιμήσουν ακόμη πιο πολύ.
Πέραν αυτού όμως, το νέο Novablast είναι ένα αντικειμενικά σταθερό μοντέλο, κάτι που στο παρελθόν δεν αποτελούσε χαρακτηριστικό του (το αντίθετο μάλιστα). Η προσγείωση στην φτέρνα είναι απόλυτα ουδέτερη, με τα πομπέ τοιχώματα να σηκώνονται και αρκετά ψηλά. Η δε προεξοχή της προς τα πίσω, δίνει πρόσθετο όγκο στην περιοχή. Φτάνοντας μπροστά, όπως και αν πατήσεις, το πλάτος της σόλας κρατάει το πόδι κεντραρισμένο και δίνει ένα πανεύκολο και ξεκούραστο toe off. Με λίγα λόγια, ισχύει αυτό που λέμε ότι “δεν ασχολείσαι”. Ούτε τρόπο θέλει, ούτε τιμωρεί την κακή βιομηχανική.
Το πίσω μέρος είναι πραγματικά βράχος.
Το αποτύπωμα της πλατφόρμας μπροστά είναι τεράστιο.
Οι αλλαγές αυτές και η πιο προπονητική στόχευση της σειράς, φέρνουν το μοντέλο αρκετά κοντά στο Nimbus σαν χρήση (όχι όμως και τιμή). Είτε το v25, είτε το νέο v26 που έχει όμως την ίδια σόλα με πριν. Προσωπικά επιλέγω το Novablast, θεωρώντας ότι υπερέχει σαν πάτημα σε όλους τους τομείς. Ελαφρώς μαλακότερο, πιο αποδοτικό rocker και transition, χαμηλότερο βάρος και όγκο. Και σίγουρα πιο σβέλτο, έστω και με τα νέα δεδομένα. Το Nimbus βέβαια υπερτερεί σαφώς στην άνεση του επάνω μέρους κι είναι και οριακά σταθερότερο.
Συμπέρασμα
Το Novablast υπήρξε από τα αγαπημένα μου μοντέλα, ακόμη και στην πρώτη του, πιο ιδιότροπη έκδοση. Έχω γράψει πάρα πολλά χιλιόμετρα μαζί του και πάντα κατάφερνε να προσθέτει αλατοπίπερο ακόμη και στα πιο βαρετά και διαδικαστικά μου τρεξίματα. Για τις δικές μου προτιμήσεις, το v4 μάλλον χαλάει το σερί. Το DNA του αλλάζει και τελικά οι εντυπώσεις καθορίζονται από αυτά που σου άρεσαν ή δεν σου άρεσαν στις προηγούμενες γενιές.
Σαν daily trainer είναι από τα κορυφαία, έχοντας γίνει πιο φιλικό, πιο σταθερό και συνολικά πιο ώριμο. Πολύ cushioning, αξιοπιστία και επιτέλους ένα σωστό upper. Θεωρώ πολύ δύσκολο να μην σε ικανοποιήσει αν το επιλέξεις για να βγάλεις τον κύριο όγκο των προπονήσεών σου. Ωστόσο, δεν θα σε ενθουσιάσει κιόλας, όπως έκανε πριν. Έχει χαθεί εκείνο το κάτι παραπάνω που το ξεχώριζε από τα υπόλοιπα προπονητικά κι ενώ είχες βγει για ένα χαλαρό ελεύθερο, αυτό πονηρά σου έκλεινε το μάτι.
Καθηγητής
Ααχχχ τί ωραία να διαβάζω πρώτος και να σχολιάζω πρώτος το άρθρο! Ευχαριστώ δάσκαλε Νίκο, κατατοπιστικός, εξειδικευμένα γνώστης, περιεκτικός και σύντομος σε όλα! Το παραγγέλνω, καθώς μετά από το πανέμορφο 3, από το οποίο ήμουν έτοιμος να λιώσω και 3ο ζευγάρι, καθώς και ένα παλαιότερο 2 που είχα, λέω τώρα να πάω στο 4 εξετάζοντας όσα ανέφερες για πιο στιβαρό τέμπο σε δρομείς-αθλούμενους μικρών και μεσαίων ταχυτήτων. Στο μόνο, που διαφωνώ χαρακτηριστικά με όλους είναι το γλίστρημα, πρόσφατα σε 3άρι με 400+χλμ έτρεξα με βροχή σε κεκλιμένο επίπεδο λόφου για 12 χλμ περίπου και τόσο στα κατεβάσματα όσο και στις στροφες τσιμέντο και πεζοδρόμιο για ακόμα μια φορά δεν προβληματίστηκα ποτε! ΔΕΝ γλιστρούσε, τί να πώ! Απλά, το έχω ξαναπεί, το 3άρι μετά από 250 χλμ έδειχνε να “τέλειωνε” σε επιστροφή και απορροφητικότητα σε σχέση με τα Μιζούνο που κατά καιρούς είχα ή με το Hokka Clifton 9 που ξεπέρασα τα 1000χλμ! Κάποιος το είχε πεί, συμφωνώ μαζί του! Τώρα στο 3άρι μου που το έχω από τέλη Οκτώβρη έχω κάνει δρομικά πάνω από 500 χλμ και με ενοχλούν οι τένοντες στην προσγείωση σε ταχύτητες μετά τα 12χλμ σταθερα. Τέλος πάντων θα χαρώ να διαβάσω και να συζητήσω και με άλλους. Για το αν λάτρεψα και ανταπόδωσε σε μένα η σειρά Novablast το οφείλω στον κύριο Πιλικα και τον ευχαριστώ!
White Kenyan ;)
Πολύ καλο review ακόμη μια φορά! Μια ερώτηση, παραμένει κ το νέο nb4 μακρύ ως φόρμα όπως τα προηγούμενα? Επιβεβαιώνω ότι η εξωσολα ηταν επικίνδυνη σε βρεγμένο τερεν στα nb2-3 που είχα
Nikos Pilikas
@sir-tem-on-orx-2 Δαμιανέ, στο Mizuno και το Clifton το bounce δεν μειωνόταν με τον καιρό διότι δεν είχαν έτσι κι αλλιώς εξ αρχής! Όσον αφορά το Novablast, πολύ ωραίος ο FF Blast αλλά δεν παύει να είναι κατά βάση ένας EVA, οπότε κάθεται σε βάθος χρόνου.
@nokia6030 Όπως αναφέρω και στο κείμενο, έχει 1-2mm παραπανίσιου μήκους. Επειδή όμως το καλούπι κλείνει στο τελείωμα, δεν τα καταλαβαίνεις. Πολύ καλύτερο toe box από πριν σε εφαρμογή.
myway
@Nikos Pilikas Σε ευχαριστούμε για πολλοστή φορά ! Οι παρουσιάσεις σου μας έχουν βοηθήσει αφάνταστα, ότι και να πούμε είναι λίγο !
Εγώ προσωπικά αν η σόλα δεν γλιστράει όσο του προηγούμενου μοντέλου θα το εντάξω στο ροτέσιον μου. Αν κατάλαβα καλά το Novablast 4 σε χαρακτηριστικά, το τοποθετούμε κάπου μεταξύ του Mach 5 και του Boston 12 ; ή στην εξίσωση θα μπορούσε να μπει κάποιο puma nitro, κάποιο ΝΙΚΕ ;
Nikos Pilikas
@myway Όχι όχι, τα δύο που αναφέρεις έχουν πολλή ζωή μέσα τους. Το ΝΒ4 δεν παίζει πλέον σε αυτή την κατηγορία προπονητικών. Κατ΄ εμέ τουλάχιστον.
theolvs16
Ο Νίκος είναι η αιτία που έχω γίνει funboy της Asics και συγκεκριμένα των Novablast ( ΝΒ2 1 ζευγάρι και ΝΒ3 2 ζευγάρια). Ιδιαίτερα το 3 μου ταίριαζε πολύ για παπούτσι που θα σηκώσει το 80% των προπονήσεων. Πολύ ωραίο και κατατοπιστικό το τωρινό review και η ερώτηση είναι, τι είναι πιο κοντά σε ένα ΝΒ3; Μιλώντας πάντα για την σπιρτάδα που είχε (όση είχε σαν προπονητικό).
Nikos Pilikas
Καλά να είμαστε παίδες, να τρέχουμε, να παίρνουμε παπούτσια και να τα συζητάμε… 🙂
@theolvs16 Για εμένα το καλύτερο up tempo trainer χωρίς πλάκα, είναι μάλλον το Mach 5. Αν βέβαια αφήσουμε απ’ έξω το θέμα της τιμής, τότε Superblast.
Καθηγητής
“Πηλίκειος Αλήθεια”:
Καλησπέρα και καλή εβδομάδα!
Επανέρχομαι στο θέμα επιλογής του NV 4, καθώς μετά από 3 ζευγάρια με 3άρια και 2άρι και κάμποσες εκατοντάδες χλμ έχω αποκτήσει ως ερασιτέχνης αθλούμενος μία σχετική εμπειρία!
Έχουμε και λέμε. Τα παρέλαβα μέσα σε δύο 24ωρα από την εξαιρετική σε τιμή και αξιοπιστία haeven of brands. Ενθουσιασμένος, αλλά τελικά….σε όλα είχε δίκιο ο “δάσκαλος”
Το παπούτσι ελάχιστη σχέση έχει με το 3, σχεδόν καμία με το 2 πλην της εμφάνισης, ειδικά με το 3. Εμφανισιακά είναι πιο φουσκωμένη η σόλα από κάτω σε όλα τα σημεία, ενώ σχεδιαστικά δεν διακρίνονται ορατές αλλαγές στον άπειρο.
Όμορφο, επιβλητικό, με σεβαστού μεγέθους σόλα, ειδικά στις ανοιχτόχρωμες εκδόσεις πρέπει να δείχνει πολύ!
Από εκεί και πέρα έπειτα από ένα στρώσιμο 15 χλμ σε βρεγμένο την περασμένη Παρασκευή αλλά και συμμετοχή στον χθεσινό 21άρι Ημί αγώνα Υγείας στο Σχοινιά, με χρόνο οριακά κάτω από 1΄47” σε στεγνό οδόστρωμα, έχω να πώ τα εξής:
Το 3άρι , επαναλαμβάνω, ΔΕΝ γλιστρούσε στο βρεγμένο με χρόνους μεταξύ 4΄30΄΄ και 5΄00 το χλμ, το 4άρι “άστρωτο” στα πρώτα 15 βρεγμένα χλμ σε στάδιο…”πέταγε λίγο μούρη” αν μου επιτρέπετε, εκεί που μέχρι την περασμένη Πέμπτη με το 3άρι των 600+ απαιτητικών προπονητικών χλμ έμπαινα όπως ερχόμουν, το ίδιο και σε βρεγμένη άσφαλτο! ΔΕΝ μπορώ να το πώ με βεβαιότητα για την τάση γλιστρήματος στο 4άρι, καθώς ήταν η πρώτη φορά και ενδεχομένως η άστρωτη σόλα να απαιτούσε κάποια χλμ.
Συνεχίζοντας να αναφέρω την εφάμιλλα καλή και συμπαγή ποιότητα κατασκευής με το 3άρι, αλλά….δεν το κάνω για cushion συγκριτικά με το 3άρι… Πολύ πιο δεμένο, σφιχτό, όπως έγραψε και ο Νίκος στο πίσω μέρος, φοράω 47άρι και 30΄΄ , χρησιμοποιώ δε όλες τις τρύπες! Δεν αισθάνθηκα ποτέ χαλαρότητα στη φτέρνα, επιβεβαιώνω και πάλι όσα γράφτηκαν στο παραπάνω review, στο 3άρι το πόδι απαιτούσε όλες τις τρύπες ειδάλλως “έπαιζε” η φτέρνα και ο αχίλλειος, στο 4άρι όλα δείχνουν κομμένα και ραμμένα στο πόδι μου. Απλά….αρκετή πίεση μετά το δέσιμο στο πάνω μέρος του ποδιού , πολύ μεγαλύτερη, αισθητή όμως η στιβαρότητα και σταθερότητα σε κάθε πάτημα. Γενικά χρειάζεται ταχύτητα για να αποδώσει, όσο γρηγορότερα, τόσο περισσότερη η επιστροφή. Χτές, ειδικά στα τελευταία 5 από τα 21χλμ χρειάστηκε να επιταχύνω για να φτάσω επιθυμητούς χρόνους, το παπούτσι ανταποκρίθηκε παρ’ όλη την εμφανή κούραση και κάποιους γνωστούς μικροπόνους στην περιοχή των γλουτών, επιτάχυνα, οι πόνοι δεν συνεχίστηκαν, ενώ πόνοι στους αχίλλειους χαμηλά εξαφανίστηκαν σχεδόν μετά από 2 χρήσεις των παπουτσιών, δείγμα πως η σόλα τελικά δουλευει αντικραδασμικά πολύ καλά, απλά ΔΕΝ είναι άνετη! Το 2 το είχες για τραμπολίνο, το 3 για “οπτική μουρη” με πολλή άνεση , το 4άρι σοβάρεψε και ζητεί long runs, μεσαίους αγώνες και απαιτήσεις πολλές με τον εαυτό σου, είναι για έμπειρους δρομείς. Μοναδικό ερωτηματικό παραμένει αν θα κρατήσει…πάνω από 250 χλμ, καθώς, ειδικά το τελευταίο, δεύτερο 3άρι που πήρα (βελτιωμένος κατά πολύ σε χρόνους-ταχύτητα σε σχέση με το πρώτο 3άρι πέρυσι) χαλάρωσε πολύ με τον καιρό στην περιοχή της φτέρνας σε δέσιμο και εφαρμογή, ενώ η απορροφητικότητα της σόλας από καινούριο σχεδόν εξαφανίστηκε κάνοντάς το να δείχνει “ξύλο” στο πάτημα , αν και εξακολουθούσε να πηγαίνει. Αν και το 4άρι έχει τέτοιο βεληνεκές χιλιομετρικής απόδοσης στη σόλα….τα πιάσαμε τα λεφτά μας!
Κλείνω λιγότερο ενθουσιασμένος σε σχέση με το 3άρι , αλλά με την ίδια αν όχι μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, που φάνηκε στον αγώνα και ειδικά μετά από αυτόν χωρίς την παραμικρή ενόχληση!
Επιβεβαιώνω με ιδιαίτερη προσήλωση το αναλυτικό άρθρο παρουσίασης του Νίκου, εύγε!
Nikos Pilikas
Θα μας πάρεις την δουλειά, Δαμιανέ!
amonastivet
Καλησπέρα. Από τα συμφραζόμενα καταλαβαινω πως πριν κυριαρχησει το 4ρι στην αγορά , οποίος μπορεί και θέλει ας αγοράσει 3 ρια ….γρήγορα πριν το κατεβάσουν…