Brooks Glycerin 14

Κατηγορία: Trainer – Ουδέτερο πάτημα – Βάρος: 300γρ. – 10mm drop (29/19mm)

Οφείλω να ειμαι ξεκάθαρος: παπούτσια της κατηγορίας του Glycerin, δεν είναι ιδιαίτερα του γούστου μου. Από την μια το βαθύ cushioning και το ύψος της σόλας, από την άλλη το βάρος, ο όγκος και η ακαμψία τους, είναι χαρακτηριστικά που προσωπικά δεν απολαμβάνω όταν τρέχω. Και όσες φορές στο παρελθόν είχα δοκιμάσει διάφορες εκδόσεις της ναυαρχίδας της Brooks, αυτό επιβεβαιωνόταν. Τονίζω και πάλι πως αυτό έχει να κάνει με τις προτιμήσεις μου, δεν σημαίνει πως τα ανάλογα μοντέλα δεν είναι ικανά να ικανοποιήσουν το, πολύ μεγάλο μάλιστα, κοινό τους.
Επειδή όμως δεν γίνεται να αξιολογούμε μόνο ό,τι θεωρούμε πως θα μας αρέσει, ιδίως όταν δεν απευθύνεται στην πλειονότητα των δρομέων, “στερήσαμε” λοιπόν από έναν καλό φίλο το Glycerin 14 για μερικές ημέρες και το δοκιμάσαμε. Και προς μεγάλη μας έκπληξη, τελικά του το επιστρέψαμε με βαριά καρδιά!

Επάνω μέρος

Το επάνω μέρος αποτελείται από το πυκνής ύφανσης διχτυωτό (αν και δεν μοιάζει με τέτοιο) και εσωτερικά, μία επένδυση που ενώνει την γλώσσα με τα πλαινά του παπουτσιού, φτάνοντας μέχρι πίσω. Από την φτέρνα μέχρι και τα δάχτυλα, “τρέχει” το 3D Stretch Print, δηλαδή πυκνές σειρές από λεπτά και εύκαμπτα δομικά στοιχεία (overlays). Στο μέσο του ποδιού, βρίσκεται ένα μεγάλο πλαστικό πάνελ που δίνει την βασική δομή στο παπούτσι. Ο προφυλακτήρας των δαχτύλων είναι μικρός και μαλακός, ενώ η γλώσσα και το σκληρό κολάρο έχουν πολύ αφρώδες, όπως επιβάλλει η κατηγορία του παπουτσιού. Με την πρώτη ματιά φαίνεται να υπάρχει ένας συνωστισμός στο upper αλλά στην πράξη τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.

Tα 3D Print overlays και το μεγάλο κεντρικό στοιχείο, δίνουν την απαραίτητη δομή στο επάνω μέρος.

Κατ’ αρχάς, με το που φόρεσα το Glycerin, ένοιωσα ότι το εσωτερικό του είναι ό,τι πιο απαλό έχω δοκιμάσει έως τώρα. Λες και το ύφασμα της φόδρας είναι από βελούδο. Τα κορδόνια είναι χοντρά και ελαστικά όσο ακριβώς χρειάζεται. Με το πρώτο δέσιμο βρήκα την εφαρμογή που ήθελα, κάτι που δεν μου συμβαίνει συχνά, και το πόδι μου “κούμπωσε” πολύ όμορφα.
Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, είναι πως το Glycerin αγκαλιάζει το πόδι όπως ελαφρύτερα και πιο performance μοντέλα. Σε καμμία περίπτωση δε νοιώθεις τον όγκο του παπουτσιού, δίνοντας ταυτόχρονα μια πολύ δεμένη αίσθηση. Σε πολλά παπούτσια της premium cushioned κατηγορίας, το επάνω μέρος είναι κάπως χαλαρό, κυρίως λόγω του άφθονου αφρώδους. Έχουν λίγα “μπόσικα”, που λέμε. Εδώ αντιθέτως, η εφαρμογή είναι άνετα σφιχτή και το παπούτσι ακολουθεί τις κινήσεις του ποδιού. Κι ενώ όπως είπαμε και παραπάνω, τα συνθετικά στοιχεία και το πάνελ μοιάζουν λίγο υπερβολικά, τελικά είναι τόσο εύκαμπτα και σωστά τοποθετημένα, που δεν τα αντιλαμβάνεσαι καν. Όσοι έχουν φαρδύτερο του κανονικού πόδι, ίσως νοιώσουν ελαφρώς στενό το Glycerin, ιδίως μπροστά. Βέβαια, είναι τόσο μαλακό το ύφασμα και ο προφυλακτήρας, που μοιάζει δύσκολο να υπάρξουν σημεία τριβών ή ερεθισμοί.
Θεωρώ πάντως, πως αν το padding σε γλώσσα και κολάρο ήταν λιγότερο, η εφαρμογή θα ήταν ακόμα καλύτερη.

Μαλακό και πολύ εύκαμπτο το διχτυωτό, όπως και ο προφυλακτήρας των δαχτύλων.

Σόλα και πάτημα

Εδώ έχουμε την γνωστή συνταγή της Brooks. Αφρός EVA σε συνδυασμό με το υλικό Super DNA, του οποίου η πυκνότητα (άρα και η απορροφητικότητα) προσαρμόζεται αναλόγως της ταχύτητας και του βάρους που ασκείται επάνω στο υλικό, πάντα όπως υποστηρίζει η Brooks. Για να είμαι ειλικρινής, σε κανένα της μοντέλο δεν μπορούσα να αντιληφθώ αυτή την “συμπεριφορά” του DNA. Αυτό που εισέπραττα σχεδόν πάντα, ήταν ένας σωστά ρυθμισμένος αφρός, αναλόγως του εκάστοτε μοντέλου. Αν αυτό οφείλεται στο DNA, ακόμη καλύτερα.
Από εκεί και πέρα, έχουμε μια εξώσολα εξ ολοκλήρου καλυμμένη με λάστιχο (σκληρό πίσω, μαλακό στην μέση και μπροστά) και με πολλές αυλακώσεις, κάθετα και οριζόντια, οι οποίες εκτείνονται και στα πλαινά της σόλας. Όλο αυτό δίνει μια αρκετά μεγάλη ευκαμψία στο παπούτσι που ξεπερνά τα standards της κατηγορίας.

Τρέχοντας με το Glycerin 14, κατά την πρώτη επαφή με το έδαφος αισθάνεσαι την απορροφητικότητα. Σε αυτό συντελούν κυρίως δύο πράγματα. Πρώτον, ο εσωτερικός πάτος είναι πολύ μαλακός και δεύτερον, η πρώτη στρώση της σόλας (footbed) είναι κι αυτή ιδιαίτερα μαλακή. Η συνέχεια όμως είναι κάπως διαφορετική. Με το που φορτίσεις περισσότερο τον αφρό, σφίγγει και γίνεται πιο σταθερός. Δεν υπάρχει η αίσθηση βυθίσματος άλλων παρεμφερών μοντέλων ή των παλαιότερων Glycerin. Προσγειώνεσαι στην φτέρνα ή το μέσο του πέλματος και αμέσως σε οδηγεί στο toe off, χωρίς σκαλοπάτια ή αστάθεια. Μεγάλο ρόλο σε αυτό παίζουν, τόσο ο σχεδιασμός από κάτω, με τα πολλά σχεδόν αναξάρτητα κομμάτια, όσο και η rocker γεωμετρία της σόλας, με το ανασηκωμένο εμπρόσθιο και οπίσθιο μέρος.

Τα ανασηκωμένα εμπρός και πίσω μέρη συμβάλλουν στο transition του Glycerin.

Σίγουρα το παπούτσι έχει έναν κάποιον όγκο αλλά τον κρύβει αρκετά καλά με τον τρόπο που πατάει. Και είναι και σχετικά “ζωντανό,” αν θελήσεις να πας λίγο πιο γρήγορα. Σίγουρα δεν είναι Launch, ούτε και θα το χαρακτήριζες responsive αλλά δεν έχει και καμμία σχέση με το αργό και ράθυμο μοντέλο του παρελθόντος. Επίσης, στα θετικά υπολογίστε και την σημαντική μείωση του βάρους του. Στα 300gr πλέον, το Glycerin είναι το ελαφρύτερο μοντέλο στην premium cushioned κατηγορία! Ποιος θα το πίστευε…
Εδώ να σημειώσουμε το εξής: μπορεί το παπούτσι να μην έχει την ιδιαίτερα μαλακή αίσθηση π.χ. του Nimbus 17, του Ultra Boost ή ακόμη περισσότερο, των oversized Hoka αλλά η αντικραδασμικότητά του είναι δεδομένη. Είναι φτιαγμένο για πολλά ξεκούραστα χιλιόμετρα, απλά έχει συγχρόνως ένα σταθερό και όχι “τεμπέλικο” πάτημα, όπως και μια σπιρτάδα (τηρουμένων πάντα των αναλογιών).