Κατηγορία: 5K/10Κ Racer
Υψη σόλας: 28/20mm
Βάρος: 215γρ.
Το Hyperion ανήκει σε μία πολύ κλειστή “λέσχη” μοντέλων, η οποία επιμένει να ακολουθεί τους παλιούς κανόνες σχεδίασης. Η κλασική φιλοσοφία των old school racers, όπου το “less is more” αποτελεί την συνταγή για γρήγορο τρέξιμο. Πολύ χαμηλό βάρος, εφαρμογή – γάντι και λεπτή σόλα. Αυτά, τέλος. Δεν έχουν μείνει πολλά τέτοια πλέον, αφού η αγορά έχει πάρει την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Προτάσεις όπως τα Hyperion, Adios, Hyper Speed και κάποια λίγα ακόμη, μπορεί με τα σύγχρονα στάνταρντς να δείχνουν αναχρονιστικά, ωστόσο έχουν ακόμη το κοινό τους. Είτε πρόκειται για αθλητές, είτε για purists γενικότερα. Αν το καλοσκεφτούμε άλλωστε, οι εταιρείες δεν θα συνέχιζαν την παραγωγή τους σε αντίθετη περίπτωση.
Επίσης, όσο κι αν μοιάζουν “ανεπαρκή” σήμερα λόγω υψών, τα υλικά τους ακολουθούν την τεχνολογική εξέλιξη. Κι αν τα έδινες σε έναν δρομέα μόλις 4-5 χρόνια πριν, σίγουρα θα έκανε πάρτι συγκριτικά με τις επιλογές που είχε την εποχή εκείνη. 4-5 χρόνια δεν είναι πολλά, οι περισσότεροι θυμόμαστε πώς ήταν τα γρήγορα μοντέλα τότε.
Επάνω μέρος και εφαρμογή
Το επάνω μέρος του Hyperion είναι ιδιαίτερα απλό σχεδιαστικά. Πυκνής ύφανσης αλλά μαλακό engineered mesh, μικρή ελαστικότητα και ένας εύκαμπτος προφυλακτήρας μπροστά. Ο χώρος δεν θα έλεγα ότι περισσεύει, όντας και σχετικά ρηχός, είναι όμως επαρκής για κανονικά πέλματα. Άλλωστε το παπούτσι δεν προορίζεται για μεγάλες προπονήσεις, όπου θα σου δημιουργήσει πρόβλημα μετά από ώρα.
Η γλώσσα είναι γυμνή και συγκρατείται με μία ελαστική λωρίδα στην καμάρα και μόνο στην μία πλευρά. Κάθεται όμως σωστά επάνω στο πόδι. Τα κορδόνια, εν αντιθέσει με την υπόλοιπη μίνιμαλ κατασκευή, είναι μεγάλα, φλατ και ανελαστικά, οπότε δεν περνούν καμμία πίεση. Συγχρόνως ενισχύουν το κράτημα σε όλο το midfoot.
Η εφαρμογή είναι οριακά στενή στην περιοχή και κάποια πέλματα ίσως να ξεχειλίζουν στο σημείο της καμάρας. Όπως και στα περισσότερα μοντέλα της κατηγορίας αυτής. Απ’ την άλλη, το ύφασμα γίνεται δεύτερο δέρμα επάνω στο πόδι και προσφέρει το κράτημα που θες σε γρήγορους ρυθμούς.
Το ψηλό κολάρο είναι μετρίας σκληρότητας και εσωτερικά επενδύεται από λεπτό αφρώδες. Η φτέρνα κλειδώνει πολύ εύκολα και παραμένει σταθερότατη σε όλες τις συνθήκες.
Συνολικά το upper του Hyperion προσφέρει όσα θα περίμενες από ένα τέτοιο μοντέλο. Πολύ κλειστή εφαρμογή αλλά όχι απαγορευτικά στενή, εκτός αν μιλάμε για μεγάλο όγκο ποδιού. Παίζεις άφοβα με τα κορδόνια και το σφίξιμο, δεν έχει πουθενά μπόσικα και τελικά δίνει την σταθερότητα και την σιγουριά που ζητάς στις ταχύτητες που προορίζεται το παπούτσι. Το ίδιο ισχύει και για τις στροφές. Επίσης, έχει και αρκετά καλή διαπνοή.
Το νούμερο είναι κανονικό. Μην το φοβηθείτε αν αρχικά το νοιώσετε στενό, αφού έτσι είναι σχεδιασμένο να δουλεύει. Εκτός αν έχετε πολύ φαρδύ πόδι ή το προορίζετε και για μεγαλύτερα τρεξίματα.
Σόλα και πάτημα
Τα πράγματα είναι κι εδώ απλά και χωρίς πολλά στολίδια. Χαμηλά ύψη, τηρουμένων των αναλογιών, κλασική γεωμετρία αλλά με DNA Flash αφρό. Μία supercritical σύνθεση από EVA, με διαφορετικά όμως χαρακτηριστικά από την συνήθη μορφή του υλικού. Η σόλα περνάει από μία διαδικασία έγχυσης αζώτου, καταλήγοντας ελαφρύτερη, ανθεκτικότερη και πιο ελαστική.
Η εξώσολα έρχεται σε πλήρη επαφή με το έδαφος και μεγάλο μέρος της καλύπτεται από παχύ λάστιχο. Η πρόσφυση είναι πολύ καλή, ακόμη και σε βρεγμένη επιφάνεια, με την ποσότητα του ελαστικού να εξασφαλίζει και μακροζωία.
Το rocker είναι ανύπαρκτο, όπως σε όλα τα αντίστοιχα μοντέλα. Δεν το επιτρέπει και το ύψος της σόλας μπροστά αλλά δεν ταιριάζει και στο DNA του Hyperion. Εδώ η απογείωση γίνεται με τον παλιό τρόπο.
Όπως είπαμε και στον πρόλογο, αυτό εδώ το Brooks έρχεται από μία άλλη εποχή. Είναι φτιαγμένο για γρήγορες προπονήσεις αλλά και γυμνασμένα πόδια. Χωρίς βοηθήματα, ABS και Traction Control. Αν είσαι μαθημένος σε 40ποντες σόλες και υπέρ-αφρούς, θα σε τιμωρήσει. Αν όμως είσαι από εκείνους που κρατούν τα super shoes για τους αγώνες και προπονούνται με πιο “γήινες” κατασκευές, τότε έχεις αρκετά πράγματα να κάνεις μαζί του.
Το Hyperion σού δίνει μεγάλη πληροφορία από το έδαφος και την χαρακτηριστική αμεσότητα που έχουν τα μοντέλα τους είδους του. Ελάχιστη συμπίεση και παραμόρφωση, responsiveness και πλήρη χειρισμός του τρόπου που πατάς. Είναι φτιαγμένο για να ακολουθεί τις εντολές σου και δεν παρεμβαίνει πουθενά. Δεν διορθώνει, δεν πολλαπλασιάζει, δεν επιστρέφει.
Πάει όσο γρήγορα το πας εσύ και θα κόψει όταν κόψουν τα πόδια σου. Βοήθεια δεν θα πάρεις από εκεί και πέρα. Κι είναι πιθανό τα 2-3 τελευταία 400άρια να βαρύνεις αρκετά. Μέχρι εκεί όμως θα σου έχει δώσει ένα ωραίο, ανόθευτο τρέξιμο και την μοναδική αίσθηση του να είσαι εσύ και το έδαφος. Να ξέρεις τι γίνεται κάτω από το πέλμα σου και η όποια δύναμη βάζεις να περνάει απ’ ευθείας κάτω. Και κακά τα ψέματα, κάπως έτσι τρέχαμε στα γρήγορα μέχρι πρότινος.
Για μην τρομάξει κανείς έτσι όπως τα περιγράφουμε, το πάτημα είναι μεν παραδοσιακό αλλά ο χαρακτήρας του είναι εξευγενισμένος συγκριτικά. Κατ’ αρχάς δεν είναι άκαμπτο, ούτε κατά μήκος ούτε και στρεπτικά, όπως τα παλιά racing flats. Οι φυσαλίδες μέσα στον DNA Flash (βασικό χαρακτηριστικό των supercritical αφρών) κάνουν πιο αραιή την σύνθεση και μειώνουν την στιβαρότητά της. Έτσι, είναι πιο φιλική και συγχωρεί περισσότερο όταν το form αρχίσει να χαλάει.
Το κυριότερο όμως είναι πως η σόλα είναι μεν αρκετά σφιχτή αλλά επ’ ουδενί “ξερή”, όπως στα λεπτόσολα με τους απλούς αφρούς. Για παράδειγμα, κρατάω ακόμη ένα Adios 3, το οποίο φοράω κατά καιρούς σε μικρά κομμάτια, τιμής ένεκεν (τόσο του μοντέλου, όσο και της νιότης μου). Μετά την μέση της προπόνησης λοιπόν αισθάνομαι ότι αρχίζω πλέον να κοπανιέμαι και να σφίγγω. Με το Hyperion τα πράγματα είναι σαφώς πιο εύκολα και ραφιναρισμένα. Υπάρχει cushioning κι ας μην γίνεται εμφανώς αισθητό, όπως κι ένα διακριτικό rebound από τον DNA Flash.
Λόγω τον παραπάνω λοιπόν, δεν είναι λίγοι αυτοί που θα μπορούσαν να το επιλέξουν και για προπονήσεις σε μεσαίους ρυθμούς. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν είναι συνηθισμένοι σε ψηλές και μαλακές σόλες. Μπορούν να το βγάλουν και εκτός ταρτάν, σε κάποια τεμπάκια ή προοδευτικά τρεξίματα.
Συμπέρασμα
Το Hyperion είναι ένα ιδιαίτερο παπούτσι με τα σημερινά δεδομένα της αγοράς. Δεν έχει το versatility κάποιων άλλων performance μοντέλων, ούτε και την ευκολία τους. Απευθύνεται σε δρομείς που δεν αρέσκονται στο πολύ μαλακό πάτημα και την αποστειρωμένη αίσθηση των ψηλόσολων, έχοντας και την ικανότητα όμως να αναδείξουν τα χαρακτηριστικά του. Το είπαμε, θέλει πόδια.
Πέραν αυτού, είναι μία πολύ καλή επιλογή και για αθλητές, ιδίως μικρότερης ηλικίας. Σε τέτοιο επίπεδο, ο δρομέας πρέπει να εκπαιδεύει το μυοσκελετικό του και να μην επαναπαύεται στην βοήθεια που του δίνουν τα σύγχρονα μοντέλα. Είναι κομμάτι της προπόνησης η προσαρμογή στην καταπόνηση, δίνοντας ερεθίσματα σε μύες, τένοντες και αρθρώσεις. Αν προκειται δε για αθλητές στίβου, αποτελεί πρόταση και ως προπονητικό.
Blackdog
Ωραίο review, ευχαριστούμε! ψάχνομαι καιρό για ένα πιο “παραδοσιακό” παπούτσι για τα 5αρια – 10άρια και έκλεινα προς το cielo road. Το hyperion είναι ακόμα πιο δύσκολο όπως καταλαβαίνω ε; Επίσης ξέρουμε αν το cieloroad έχει έρθει ελλάδα;
Nikos Pilikas
@blackdog To Cielo είναι σαφώς πιο “εξελιγμένο”. Ψηλότερο και κυρίως, φοράει Peba.
Apostolis Vitzi
Το μόνο παπούτσι της Brooks που μου τράβηξε το ενδιαφέρον είναι το Hyperion 2 που θα κυκλοφορήσει τον Ιούλιο στα 150 ευρώ με 36 mm stack high και DNA Flash 2. Το ζήτημα είναι πόσο ανταγωνιστικός μπορεί να είναι ο DNA Flash απέναντι σε τεχνολογικά ανώτερους αφρούς όπως ο νέος FUELCELL.
mikeb
Ωραίο review για άλλη μια φορά! Για όσους θέλουν να προπονούνται πιο ‘παραδοσιακά’ είναι πολύ καλή επιλογή.
Το Hyperion 2 που αναφέρει ο @mrtolis86 το έχω βάλει στο μάτι κι εγώ αν και θα προτιμούσα λίγο μικρότερο stack μιας και τα μοντέλα χωρίς πλάκα για γρήγορες προπονήσεις δεν είναι τόσα πολλά πλέον συν το γεγονός ότι και εμφανισιακά είναι πολύ ωραίο.
Nikos Pilikas
@mrtolis86 Δεν είναι θέμα ανταγωνιστικότητας απέναντι στους Peba αφρούς. Περισσότερο έχει να κάνει με το τι είδους πάτημα θες.
@mikeb Το Hyperion Max πάντως δουλεύει σα να έχει πλαστική πλάκα, λόγω του σφιχτού αφρού. Λογικά βέβαια, ο DF2 θα είναι πιο μαλακός.
mikeb
@echetlos Τον Οκτώβριο ήμουν μεταξύ του Hyperion Max και του Puma Deviate nitro 2 και τελικά κατέληξα στο Puma μιας και το ήθελα και για λονγκ ρανς. Για τεμπο και διαλειμματικές ήξερα ότι και τα 2 είναι πολύ καλά αλλά τελικά λόγω του ότι έχει πολύ και σκληρό λάστιχο δεν το ευχαριστιέμαι τόσο στα πιο αργά. Είναι κοντά το πάτημα μεταξύ των 2?
Nikos Pilikas
@mikeb To HMax σίγουρα δεν κάνει για αργά, αλλά την ίδια γνώμη έχω και για το Puma.
Στα γρήγορα τώρα, το Brooks δουλεύει πολύ με το rocker του και αν έχεις και μεγάλο cadence, βοηθάει πολύ. To Deviate είναι το ανάποδο, πιο κλασικό transition. Σαν softness, αν και κανένα δεν θα χαρακτηριζόταν μαλακό, το Puma είναι λίγο περισσότερο στην φτέρνα.
Σαν χαρακτηριστικά δεν μοιάζουν τα δύο μοντέλα αλλά καταλήγουν τελικά να αποδίδουν στο ίδιο φάσμα ρυθμού. Οπότε μάλλον δεν θα πάρεις κάτι τόσο διαφορετικό, επιλέγοντας το Hyperion Max.
mikeb
@echetlos Αυτή την εικόνα είχα κι εγώ Νίκο , ίδια απόδοση σε σχετικά γρήγορους ρυθμούς απλά διαφορετικό στήσιμο το καθένα.
Nikos Pilikas
@mikeb Εγώ θα σου έλεγα να δεις το Mach 5.
mikeb
@echetlos Το έχω δει και δοκιμάσει αλλά για κάποιο λόγο το ένιωθα περίεργο στο πόδι μου. Δεν το έτρεξα βέβαια είναι η αλήθεια.
Επίσης λόγω έλλειψης λαστίχου από κάτω το φοβόμουν λίγο για χειμώνα αλλά και διάρκεια ζωής. Σε 2 μήνες βγαίνει το Mach 6 οπότε μπορεί να πάω σε αυτό.
Spyros
Υπάρχει περίπτωση να κάνεις άρθρο για το Fuelcell Rebel V4;
Nikos Pilikas
@spyros76 Φανταζομαι πως ναι. Κάτσε όμως να κυκλοφορήσουν πρώτα.