Hoka Cielo X1

Κατηγορία: Racer
Υψη σόλας: 39*/32mm
Βάρος: 250 γρ.

Για όσους δεν το θυμούνται, η Hoka ήταν η πρώτη εταιρεία που παρουσίασε μοντέλο με carbon plate, μετά το Vaporfly 4% της Nike. Ωστόσο, το Carbon Rocket απείχε πολύ από τον χαρακτηρισμό του super shoe, όπως και όλες οι μεταγενέστερες προτάσεις της εταιρείας με πλάκα από ανθρακονήματα (Rocket X). Το πρόβλημα ήταν πως για να κάνεις ένα αποδοτικό αγωνιστικό, πρώτα απ’ όλα χρειάζεσαι έναν σύγχρονο αφρό. Αυτός είναι το κύριο συστατικό για ένα γρήγορο distance racer. Και η Hoka δεν διέθετε τέτοιον στα ράφια της, αφού έδειχνε να μένει κολλημένη στους EVA. Αυτή που εισήγαγε τις ψηλές και μαλακές σόλες στον χώρο, αλλά και την rocker γεωμετρία, είχε μείνει έξω από τον χορό.

Έπρεπε να κάνουμε υπομονή έως την Άνοιξη του 2023, όταν και κυκλοφόρησε το εξαιρετικό Rocket X 2 με σόλα από Peba (ProFlyX) και carbon plate. Η Hoka είχε πλέον το δικό της super shoe, το οποίο μάλιστα στεκόταν επί ίσοις όροις απέναντι στον ανταγωνισμό.

Κι ενώ φέτος περιμέναμε την τρίτη έκδοσή του, αντ’ αυτού μας προέκυψε από το πουθενά το Cielo X1. Κι από την σχεδίαση του και μόνο, φαίνεται ότι έρχεται για να πάει τα πράγματα παραπέρα.

Επάνω μέρος και εφαρμογή

To Cielo X1 έχει ένα αρκετά ιδιαίτερο επάνω μέρος, τόσο σαν υλικά όσο και αισθητική. Πέραν της έντονης χρωματικής παλέτας που μάλλον σχεδιάστηκε από την Disney, έχει επιλεχθεί ένα πολύ δομημένο engineered knit. Ενώ δεν είναι όσο χοντρό δείχνει, έχει πυκνή και δεμένη ύφανση, χωρίς καθόλου ελαστικότητα. Σαν υφή δε, θυμίζει κοτλέ ύφασμα. Συνοδεύεται από ένα ψηλό προφυλακτήρα που κρατάει το σχήμα του toe box και απλώνει το πλάτος του.

Ασδυνήθιστη επιλογή, ιδίως για αγωνιστικό παπούτσι.

Το μεσαίο τμήμα ενισχύεται από το άκαμπτο logo αλλά και ένα underlay γύρω από τις τρύπες των κορδονιών.

Η γλώσσα είναι επίσης ιδιαίτερη, αποτελούμενη από ένα πάρα πολύ ελαστικό και μαλακό πλεκτό. Παρότι δεν είναι ανεξάρτητη, το σημείο της ραφής χαμηλά στο upper είναι πολύ στενό, ενώ και οι προεκτάσεις που ενώνονται με την βάση είναι λεπτές και ψηλά στο τελείωμα.

Πολλή κουβέντα έχει γίνει για τα κορδόνια του Cielo. Είναι πολύ λεπτά, φλατ και ανελαστικά. Σαν υλικό θυμίζουν κορδέλα περιτυλίγματος και η αλήθεια είναι πως αρχικά εμπνέουν μία ανησυχία. Οι δε τρύπες απ’ όπου περνούν είναι διπλές.

Οι διπλές τρύπες δίνουν οχτώ σημεία στο lacing system.

Το πίσω μέρος είναι αρκετά ελαφρύ σαν κατασκευή. Μία μικρή αλλά σκληρή εξωτερική ενίσχυση και από μέσα μία επένδυση σαν σουέντ. Οι δύο λεπτές λωρίδες αφρώδους βοηθούν το κολάρο να πάρει το σχήμα της φτέρνας, είναι όμως πολύ ρηχές και δεν προσφέρουν κάτι σε επίπεδο άνεσης. Το ελαστικό περιμετρικό χείλος ψηλά είναι απλά διακοσμητικό.

Το ζητούμενο είναι η εφαρμογή και όχι η άνεση.

Με μία πρώτη ματιά, οι επιλογές του επάνω μέρους είναι μάλλον αμφιλεγόμενες. Ενώ τα αγωνιστικά της κατηγορίας αυτής φέρουν συνήθως πολύ λεπτά και ελαφριά υλικά, στοχεύοντας στην εξοικονόμηση βάρους και την διαπνοή, η Hoka εδώ δείχνει να πηγαίνει αντίθετα. Και εκ του αποτελέσματος, τελικά καλά κάνει. Το Cielo X1 έχει μία από τις σταθερότερες εφαρμογές που έχω συναντήσει σε performance παπούτσι. Από πίσω μέχρι εμπρός.

Ο χώρος στα δάχτυλα είναι επαρκέστατος. Ο προφυλακτήρας στρογγυλεύει όσο πρέπει το toe box, δίνει ύψος και πλάτος, αλλά χωρίς να αφήνει περιττόν αέρα. Άνετα θα χωρέσει και φαρδύτερα πέλματα αλλά κι αν κάποιος έχει στενό, το structured ύφασμα κρατάει καλά.

Πηγαίνοντας προς το midfoot, να πούμε ότι αρχικά η γλώσσα απαιτεί δουλειά για να κάτσει στην θέση της. Το ελαστικό και πολύ μαλακό υλικό της δεν στέκεται από μόνο του, με τις άκρες του να διπλώνουν και να χρειάζεται να τις στρώσεις προσεκτικά. Επίσης, αν την τραβήξεις πολύ, σουρώνει ανάμεσα στα κορδόνια. Σίγουρα έχει μία αρχική ταλαιπωρία η όλη διαδικασία, μετά όμως δεν ξανασχολείσαι.

Πάμε τώρα στα περιβόητα κορδόνια του Cielo. Αν έχετε δει ή διαβάσει σχετικά reviews, όλοι τα χαρακτηρίζουν ως απαράδεκτα. Εγώ λοιπόν θα είμαι ο αιρετικός της ιστορίας και θα πω ότι λειτουργούν άψογα. Κατ’ αρχάς είναι άκαμπτα, εντελώς ανελαστικά και επίπεδα, πράγμα που σημαίνει ότι κρατούν το σφίξιμο που θα τους δώσεις από την αρχή. Πέραν αυτού όμως, σημαντικό ρόλο παίζουν και οι διπλές και πολύ στενές τρύπες απ’ όπου περνούν. Το κορδόνι εγκλωβίζεται ανάμεσά τους και διατηρεί ακριβώς την αρχική τάση. Καμμία δυάδα τρυπών δεν επηρεάζεται ή επηρεάζει την άλλη, οπότε μπορείς να ρυθμίσεις το σφίξιμο όπως θες σε κάθε σημείο και αναλόγως της ανατομίας του ποδιού σου. Το σύστημα δεσίματος μαζί με το στιβαρό ύφασμα, δίνουν τελικά μία αψεγάδιαστη εφαρμογή στο μεσαίο τμήμα και κρατούν υποδειγματικά το πόδι.

Τα ίδια όμως ισχύουν και πίσω. Η κατασκευή είναι τόσο εύκαμπτη, ώστε να αγκαλιάζει την φτέρνα και τόσο άκαμπτη, ώστε να την συγκρατεί στην θέση της. Έχει μάλιστα και το σχήμα της στο τελείωμα, οπότε έρχονται και κουμπώνουν. Ακόμη και με χαλαρό δέσιμο, η φτέρνα κλειδώνει.

Το μοναδικό σημείο που θεωρώ ότι θα υστερεί το παπούτσι, είναι αυτό της διαπνοής. Ακόμη είναι νωρίς και δεν το έχω νοιώσει ζεστό, σίγουρα όμως οι καλοκαιρινοί μήνες δεν θα το ευνοούν.

Αυτό είναι προφανώς και το αντιστάθμισμα για το τόσο δεμένο επάνω μέρος και το κράτημα που προσφέρει. Δεν καταλαβαίνει τίποτα σε οποιαδήποτε ταχύτητα ή σε στροφές, μπαίνει άνετα στα βιράζ του στίβου και εμπνέει παντού την απαιτούμενη σιγουριά. Και όπως θα δούμε και παρακάτω, όλα αυτά παρά το στρεσάρισμα που δέχεται από μία τέτοια σόλα. Σχετικά με το νούμερο, πηγαίνετε άφοβα στο κανονικό σας.

Σόλα και πάτημα

Εδώ έχουμε πολλά και ωραία πράγματα να πούμε, αφού οι σχεδιαστές της Hoka δημιούργησαν πραγματικά κάτι διαφορετικό. Η σόλα αποτελείται από δύο στρώσεις Peba υλικού, με την επάνω να είναι πιο μαλακή από την κάτω. Αυτό βέβαια θα πρέπει να το διαβάσεις στα specs για να το καταλάβεις, αφού τρέχοντας δεν αντιλαμβάνεσαι την διαφορά. Δεν ξέρω αν είναι η ίδια σύνθεση με αυτήν του Rocket X 2, μιας και εκεί την ονομάζουν ProflyX ενώ εδώ δεν έχει όνομα.

Η γεωμετρία της σόλας ξεχωρίζει αμέσως.

Η Hoka δίνει τα ύψη στα 39/32mm. Η μέτρηση της φτέρνας όμως, γίνεται σε ένα σημείο που δεν εφάπτεται στο έδαφος και ουσιαστικά είναι εκεί που η World Athletics μετράει το ύψος για να δώσει έγκριση για αγωνιστική χρήση (στο 12% του συνολικού μήκους). Κάτω από 40mm, ως γνωστόν. Λίγο πιο μπροστά όμως, όπου πλέον ακουμπάει στο έδαφος, η σόλα είναι σαφώς ψηλότερη και θα την υπολόγιζα γύρω στα 45mm, έστω και πρόχειρα. Είναι το ίδιο “κόλπο” που κάνει και η Mizuno με το Rebellion Pro, αν και εκεί το λοξό τμήμα είναι πολύ έντονο.

Ανάμεσα στους δύο αφρούς βρίσκεται μία carbon plate, η οποία όμως δεν έχει την σχεδίαση που συναντούμε συνήθως. Το σχήμα της είναι φαρδύ και κάπως ακανόνιστο, καθώς σε κάποια σημεία πλαταίνει και βγαίνει πάνω από τον αφρό, σχηματίζοντας κάθετα “φτερά”. Δύο στην εξωτερική πλευρά και ένα στην καμάρα. Επίσης, στο μέσο της έχει ένα μικρό κενό, προφανώς για να δώσει κάποια ευκαμψία στο σημείο.

Οι δύο κάθετες προβολές της πλάκας για στήριξη του αφρού στο μέσο.

Η εξώσολα καλύπτεται σχεδόν όλη από λεπτό και μαλακό λάστιχο, σε αντίθεση με τα περισσότερα αγωνιστικά που αφήνουν μεγάλη επιφάνεια εκτεθειμένου αφρού για εξοικονόμηση βάρους. Η πρόσφυση είναι πολύ καλή, αν και δεν το έχω τρέξει σε βρεγμένο, ενώ μετά από 60 χιλιόμετρα δεν υπάρχει καμμία φθορά ή λείανση.

Κάποια τμήματα αφρού έχουν αφαιρεθεί από την κάτω στρώση για να μειωθεί το βάρος του Cielo. Το μεγαλύτερο κενό είναι στο μεσαίο τμήμα και εξωτερικά, όπου μάλιστα διακόπτεται και το πλαϊνό της σόλας. Επειδή όμως εκεί βρίσκεται και το μεγάλο φτερό της πλάκας, αυτή η ασυνέχεια δεν γίνεται αντιληπτή τρέχοντας, ούτε και προκύπτει θέμα σταθερότητας. Ένα  βαθύ κόψιμο έχουμε και κάτω από την φτέρνα, όπως και ένα μικρό μπροστά.

Όλο και πιο συχνή πλέον η τακτική των εταιρειών να αφαιρούν αφρό για μείωση του βάρους.

Η γεωμετρία του Cielo βασίζεται σε ένα πολύ έντονο και μακρύ rocker. Ανάλογο είναι και πίσω, λόγω και αυτού που περιγράψαμε παραπάνω. Μπροστά η γωνία ξεκινάει από την αρχή των μεταταρσίων, θέτοντας από νωρίς το πέλμα σε κλίση, ενώ η σηκωμένη φτέρνα βοηθάει σε μία πιο ομαλή προσγείωση.

Είναι χαρακτηριστικό το rocker και στα δύο άκρα.

Η Hoka χαρακτηρίζει το Cielo Χ1 ως racer. Κάποιοι το χαρακτηρίζουν ως super trainer, προφανώς λόγω του βάρους του. Εγώ θα αφήσω στην άκρη τις ταμπέλες, οι οποίες είναι και πολύ σχετικές για εμάς τους ερασιτέχνες, και απλά θα το χαρακτηρίσω ως “παιδική χαρά”! Το παπούτσι είναι πραγματική απόλαυση σε ό,τι κι αν κάνεις μαζί του. Και φυσικά δεν εντυπωσιάζει μόνο σαν αίσθηση αλλά και σαν απόδοση.

Κατ’ αρχάς ξεχάστε τον διαχωρισμό των δύο πυκνοτήτων του αφρού. Η σόλα δουλεύει σαν ένα κομμάτι και έχει μία πάρα πολύ μαλακή και squishy συμπεριφορά. Ιδίως στο μεσαίο τμήμα, νοιώθεις να βυθίζεσαι μέσα της. Συγκρίνεται μόνο με τον FuelCell σε softness, ίσως και περισσότερο. Μπροστά είναι επίσης πολύ μαλακή αλλά σαφώς πιο ελεγχόμενα, λόγω ύψους. Βοηθάει και το ότι δεν υπάρχει επένδυση στο επάνω μέρος της σόλας και το πόδι έρχεται σε άμεση επαφή με τον Peba.

Παρ’ όλα αυτά, η βύθιση μέσα στην σόλα δεν καταλήγει ανεξέλεγκτη αλλά ούτε και ενεργοβόρα. Κάθε άλλο μάλιστα. Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με την πλάκα, η οποία σταθεροποιεί τον αφρό και κυρίως, κάνει την συμπίεση εντελώς κάθετη. Φροντίζουν τα δύο κεντρικά φτερά γι’ αυτό. Από εκεί και πέρα αναλαμβάνει η ποιότητα του υλικού. Ο Peba αποσυμπιέζεται αστραπιαία και σε στέλνει προς τα επάνω, δίνοντας ένα bounce και μία αίσθηση που σε ελάχιστα άλλα μοντέλα έχω συναντήσει. Σαν να έχεις δύο μικρά ελατήρια κάτω από τα πόδια σου.

Αν έπρεπε να συγκρίνω το πάτημά του με κάποιου άλλου, θα έλεγα ότι μοιάζει αρκετά με του Mizuno Rebellion Pro και ιδίως του v1. Απλά το Cielo δεν είναι τόσο ιδιαίτερο και με προϋποθέσεις, όπως το Mizuno. Παίρνεις κι εδώ το μάξιμουμ πατώντας στο ψηλότερο σημείο του, ωστόσο το sweet spot είναι πολύ πιο διευρυμένο και το πετυχαίνεις εύκολα. Βασικά δεν γίνεται να μην το βρεις, παρά μόνο αν είσαι καθαρός forefoot striker. Παράλληλα, δεν σε τιμωρεί αν προσγειωθείς και πιο πίσω, αφού η γωνία είναι αρκετά ομαλή.

Μόλις πατήσεις λοιπόν, αρχίζει η μαγεία. Πέφτεις στα πούπουλα, παίρνοντας μία μοναδική αίσθηση απορρόφησης που φιλτράρει τα πάντα. Και μετά τα πούπουλα μετατρέπονται σε τραμπολίνο που σε πετάει προς τα επάνω. Όχι όμως μόνο προς τα επάνω, καθώς το μακρύ και απότομο rocker έχει ήδη μπει στην διαδικασία και σε στέλνει συγχρόνως και προς τα εμπρός. Από τα μετατάρσια και μέχρι τα δάχτυλα, είσαι σε γκρεμό. Αφρός, πλάκα και rocker μεταφράζονται σε επιστροφή ενέργειας, σταθερότητα και προώθηση, δίνοντας συνολικά ένα αβίαστο και γρήγορο transition.

Πέφτεις περίπου εκεί και τα υπόλοιπα γίνονται από μόνα τους.

Εξίσου σημαντικό όμως είναι πως όλο αυτό γίνεται κάθετα και ευθύβολα. Το Cielo είναι πολύ σταθερότερο απ’ όσο θα περίμενε κανείς με τέτοια ύψη και softness, αλλά και το μεγάλο κενό στο μέσο. H σχεδίαση της carbon plate προσφέρει την απαιτουμένη στρεπτική ακαμψία, δίνοντας τελικά ένα αρκετά ουδέτερο πάτημα καθ’ όλο το μήκος. Ποτέ δεν ένοιωσα την σόλα να “απλώνει”, ούτε και να εντείνεται ο πρηνισμός μου.

Η παλτφόρμα πίσω δεν είναι φαρδιά.

Σε επίπεδο απόδοσης, το Hoka είναι ένα πολύ γρήγορο παπούτσι. Αφήστε απ’ έξω το βάρος, καθώς υπερκαλύπτεται απ’ όλα τ’ άλλα. Το βρίσκω ιδανικό για ημιμαραθώνιο και μαραθώνιο και αν δεν είσαι πολύ γρήγορος να θες κάτι πιο responsive, γιατί όχι και για τα 10Κ. Έχει τεράστια ευκολία και επιστροφή ως cruiser για να κλειδώσεις ταχύτητα, αλλά δεν παραπονέθηκε ποτέ και σε αλλαγές ρυθμού. Ξεκούραστο και πολύ ευγενικό με τα πόδια (Peba γαρ), δώσ’ του χιλιόμετρα να καταπιεί. Κι είναι και πολύ “δημοκρατικό”, αφού δεν απαιτεί συγκεκριμένο form ή ταχύτητα για να λειτουργήσει. Αντιθέτως μάλιστα ανταμοίβει το heel striking, κάτι που άλλα αγωνιστικά το τιμωρούν.

Το ωραίο όμως με το μοντέλο είναι πως δουλεύει άνετα και ως daily trainer. Και δεν εννοώ ότι απλά δεν είναι δύστροπο ή κουραστικό στα αργά, όπως άλλες ανάλογες κατασκευές. Το Cielo πάει εύκολα σχεδόν σε οποιονδήποτε ρυθμό, χωρίς να το ενδιαφέρει αν θα τεμπελιάσεις ή αν έχεις βαριά πόδια. Έχει το cushioning και το pampering που θες τέτοιες ημέρες κι έχει και το ρολάρισμα από το rocker για να σε βοηθήσει να τσουλήσεις όταν δεν τσουλάς. Και για να το πάω και λίγο παραπέρα, αυτά τα αδιάφορα, διαδικαστικά easy runs γίνονται και πιο ενδιαφέροντα με ένα τέτοιο παπούτσι.

Η ακαμψία του Cielo δεν γίνεται αντιληπτή σε αργούς ρυθμούς.

Ο μοναδικός αστερίσκος του Cielo είναι προφανώς το βάρος του. Να σημειώσω ότι τα 264 γραμμάρια που δίνει η εταιρεία είναι στο νούμερο 44. Οπότε υπολογίστε περίπου 250 γραμμάρια στο 42.5 που μετρούν οι υπόλοιπες. Προσωπικά ποτέ δεν τα κατάλαβα, ούτε και ένοιωσα να με φρενάρουν. Είναι τέτοια τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του άλλωστε, που βάζουν το βάρος στο περιθώριο. Αν τώρα κάποιος είναι τόσο ευαίσθητος στην αίσθηση των γραμμαρίων, τι να πω… Ιδίως όταν μιλάμε για τον μέσο ερασιτέχνη.

Συμπέρασμα

Super shoe ή super trainer; Αγωνιστικό ή προπονητικό; Και super shoe, και super trainer, και αγωνιστικό, και προπονητικό (άντε με μία επιφύλαξη για το τρίτο, αν είσαι πολύ γρήγορος). Κυρίως όμως ένα παπούτσι που θα χαμογελάς όποτε το τρέχεις. Κι αυτό το “όποτε” μπορεί να είναι πολύ συχνό, αφού το Cielo X1 έχει μεγάλο εύρος χρήσης.

Ασχέτως του τι τελικά θα το κάνεις, είναι ένα παπούτσι που πραγματικά διαφέρει και αξίζει να το δοκιμάσεις. Ένα από τα 3-4 μοντέλα που αποτελούν “εμπειρία”, χωρίς υπερβολή. Όπως είπαμε και στην αρχή, για ένα διάστημα η Hoka έδειχνε να κοιμάται και να την ενδιαφέρουν περισσότερο οι πωλήσεις, παρά η εξέλιξη. Με το Cielo X1 (και όχι μόνο) δείχνει ότι ξύπνησε για τα καλά.