Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Αξιολογήσεις

Hoka Clifton

Hoka Clifton

Κατηγορία: Trainer – Ουδέτερο πάτημα – Βάρος: 220γρ. – 5mm drop (29/24mm)

Λοιπόν, θα γράψω αρκετά για τα Clifton, για πολλούς και διαφόρους λογους…
Διότι στα τόσα χρόνια που διαβάζω για παπούτσια, τόσο εγκωμιαστικές κριτικές, από όλους μάλιστα, δεν έχω ξαναδεί. Ίσως μόνο για τα Launch.
Διότι τόσο hype για ένα μοντέλο, επίσης δεν έχω ξανασυναντήσει. Μόνο για τα Free και το Boost αλλά και πάλι, εκεί προήρχετο από το marketing των ίδιων των εταιρειών και όχι από το ίδιο το δρομικό κοινό.
Διότι απευθύνεται σε πάρα πολλούς δρομείς αλλά δεν υπάρχει άμεσα η δυνατότητα δοκιμής τους. Στην Ευρώπη υπάρχει και μια σχετική έλλειψη.
Διότι είναι ιδιαίτερο παπούτσι.

Κατ’ αρχάς, πρόκειται για οφθαλμαπάτη!
Εμφανισιακά δείχνει πελώριο αλλά μόλις το πιάσεις στα χέρια σου, διαπιστώνεις ότι είναι πανάλαφρο. 218γρ, ελαφρύτερο του Adios δηλαδή!!!
Βέβαια, αυτό επιτυγχάνεται από την χρήση πάρα πολύ λεπτών υλικών στο επάνω μέρος και όχι από κάποιο ιδιαίτερα ελαφρύ αφρό στην σόλα.

Το επάνω μέρος λοιπόν, είναι από πάρα πολύ λεπτό ύφασμα, αφοδράριστο στο μεγαλύτερο μέρος του. Σαν τσιγαρόχαρτο. Αναπνέει άψογα. Δεν ξέρω αν μελλοντικά προκύψει ζήτημα ανθεκτικότητας αλλά πουθενά δεν έχω διαβάσει κάτι τέτοιο μέχρι τώρα.
Η δε γλώσσα είναι κι αυτή το ίδιο, δηλαδή δεν υπάρχει κάποιο αφρώδες υλικό όπως στα περισσότερα μοντέλα, λίγο πολύ. Παρ’ όλα αυτά, δεν ενοχλεί, ούτε και δημιουργεί σημεία τριβής. Το θέμα όμως με την γλώσσα είναι πως το “σαν σουέντ” υλικό απ’ το οποίο είναι φτιαγμένη στο επάνω μέρος της, ξεβάφει! Και δεν ξεβάφει απλά πάνω στην κάλτσα αλλά περνάει και στο δέρμα του ποδιού !

Το βασικό όμως πρόβλημα του Clifton είναι η εφαρμογή του. Εκεί θέλει πολλή δουλειά από την Hoka.
Το παπούτσι είναι σχετικά χαλαρό, τόσο στην φτέρνα όσο και στο μέσο. Πρέπει να το σφίξεις πολύ για να “κλειδώσεις” το πόδι σου μέσα του. Φταίει και το ότι δεν υπάρχουν οι δύο έξτρα τρύπες για τα κορδόνια, όπως σε όλα τα παπούτσια, για να κάνεις την γνωστή “θηλειά” για πιο σφιχτό κράτημα στην φτέρνα. Παρ’ όλα αυτά, όσο κι αν τα σφίξεις, δεν δημιουργεί ενόχληση ή ερεθισμό στους ταρσούς. Μου έκανε εντύπωση μιας και το πόδι μου είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο σε αυτό το σημείο.
Και μετά είναι το toebox, όπου πάμε στο αντίθετο άκρο. Ακριβώς στο σημείο που είναι το μικρό μας δάχτυλο, το παπούτσι στενεύει απότομα και πολύ. Είναι ο λόγος για τον οποίο διαμαρτύρονται οι 5 στους 10 δρομείς, αν διαβάσετε κριτικές. Κάποιοι δεν μπορούν καν να το φορέσουν. Έχω στενό πόδι μπροστά (ποτέ μου δεν είχα πουθενά ερεθισμό, ακόμα και με racing flats) και με τα Clifton ένοιωθα τα δύο μικρά μου δάχτυλα να πιέζονται από νωρίς. Τελικά, δεν μου έκανε ούτε καν κοκκινίλα αλλά σε ένα έστω και κανονικό πόδι σίγουρα θα κάνει ερεθισμό ή και φουσκάλα. Όπως έχει γραφτεί κατά κόρον, άλλωστε.
Κι όταν μιλάς για ένα μοντέλο φτιαγμένο για μεγάλα τρεξίματα, αυτό είναι μείζον θέμα.
Εν ολίγοις, το Clifton έχει πολύ μέτρια εφαρμογή. Λες και ασχολήθηκαν μόνο με την σόλα.

Και πάμε στην σόλα…
Κατ’ αρχάς να πω ότι, αν και δεν είμαι κανένας γρήγορος δρομέας, προτιμάω να τρέχω με ελαφριά παπούτσια, χαμηλού προφίλ και όχι πολύ μαλακά.
Όπως είπα και στην αρχή, τα Clifton σε ξεγελάνε οπτικά.
Η σόλα εξωτερικά φαίνεται τεράστια αλλά στην πραγματικότητα το 1/3 από αυτό που βλέπεις αποτελεί “τοίχωμα” του επάνω μέρους.
Κοιτώντας λοιπόν τους αριθμούς, η φτέρνα του Clifton είναι 3mm πιο λεπτή από του Nimbus και του Rider 17 ή μόλις 1mm πιο παχιά από του Ride! Στα μετατάρσια είναι λίγο παχύτερη από τα περισσότερα “παραδοσιακά” μοντέλα.
Επίσης, μιλάμε για σκέτον αφρό, ενιαίας πυκνότητας. Δεν υπάρχει κάποιο υλικό ανάμεσα, όπως gel, grid, DNA κτλ.

Πώς είναι λοιπόν το πάτημα του Clifton;
Μαλακό, πολύ μαλακό, απύθμενα μαλακό! Δεν τολμώ να σκεφτώ, ούτε και θέλω βέβαια, πώς θα είναι οι ultrasize σόλες των “μεγάλων” Hoka.
Καμμία σχέση με gel ή ακόμη και Boost (είχα τα Energy).
ΟΜΩΣ… η αίσθησή του είναι διαφορετική. Πατάς, νοιώθεις το cushioning άφθονο αλλά εκεί που περιμένεις πως θα βουλιάξεις μέσα του, ξαφνικά σταθεροποιείσαι.
Με τα Energy αισθανόμουν ότι χωνόμουν μέσα στην σόλα και ότι πάλευα να μεταφέρω το παπούτσι. Εδώ είναι ακριβώς το αντίθετο, το παπούτσι ρολάρει, αν κι αυτό οφείλεται σε άλλο του χαρακτηριστικό που θα αναφέρω παρακάτω. Το περίμενα να είναι ασταθές και να εντείνει τον ήδη αρκετό υπερπρηνισμό μου αλλά τελικά δίνει μια σταθερή πλατφόρμα.
Στην κίνηση, το παπούτσι δείχνει ξεκάθαρα τον όγκο της σόλας και έχεις αίσθηση μεγαλύτερου βάρους από το πραγματικό. Καταλαβαίνεις ότι κάτω από το πέλμα σου έχεις ένα μικρό τούβλο. Βέβαια, σε κάποιον που τρέχει με ανάλογα παπούτσια, δεν θα του κακοφανεί.

Είπαμε λοιπόν ότι είναι πολύ μαλακό στην φτέρνα, συγκρίνοντας το και με άλλα max cush μοντέλα. Στην φτέρνα… Γιατί αν μιλήσουμε για το cushioning στα μετατάρσια, εκεί απλά δεν συγκρίνεται με οτιδήποτε ξέραμε έως τώρα. Είναι βέβαια 2,3,4,5 ή 6mm παχύτερο από τα αντιστοιχα παπούτσια άλλων εταιρειών αλλά από την στιγμή που το ζητούμενο είναι η μέγιστη απορρόφηση, την δίνει σε μέγιστο βαθμό. Απλά ξεχάστε ό,τι ξέρατε!
Τι γίνεται όμως αν θελήσεις να πας πιο σβέλτα; Τηρουμένων των αναλογιών, κανένα πρόβλημα. Αντιθέτως, εκεί γίνονται ακόμη πιο εμφανή τα δύο βασικά του χαρακτηριστικά:
Αφ’ ενός το cushioning, λόγω του μεγαλυτέρου φορτίου, αφ’ ετέρου ρολάρεις πολύ πιο εύκολα. Κι αυτό οφείλεται στο εξής: η γεωμετρία της σόλας είναι σαν αυτή μιας κουνιστής καρέκλας (metarocker το ονομάζει η εταιρεία). Είναι τέτοια που ακόμη κι ένας heel striker θα προσγειωθεί αρκετά πιο μπροστά, μιας και η φτέρνα είναι πολύ ανασηκωμένη. Και στην συνέχεια, λόγω του επίσης ανασηκωμένου εμπροσθίου μέρους, το transition είναι άμεσο λες και το παπούτσι σε πάει από μόνο του.
Φυσικά και δεν πρόκειται για ένα γρήγορο παπούτσι, κι ας είναι ελαφρύ. Αλλά δεν είναι και όσο αργό θα περίμενε κανείς.
Κάποιες στιγμές κατέβηκα επίτηδες στο ~4:00. Δεν μου άρεσε η αίσθηση του αλλά ούτε και με ενόχλησε όμως.

Για θέμα ευκαμψίας δεν το συζητούμε καν. Με τέτοιο πάχος σόλας μπροστά, το παπούτσι είναι εντελώς άκαμπτο. Το πόδι σου καθοδηγείται αποκλειστκά από το παπούτσι, σα νάρθηκας. Ούτε φυσικά για θέμα responsiveness. Καμμία επαφή με τον δρόμο.

Αν με ρωτήσετε πότε σκοπεύω να τα ξαναφορέσω και σε τι προπόνηση, θα σας απαντήσω ότι δεν ξέρω. Σίγουρα σε LR, ίσως και σε κάποιο easy που δεν θα νοιώθω δυνατός και φρέσκος. Αλλά αυτό είναι σύμφωνα με τα δικά μου γούστα.
Συνεπώς, πού απευθύνονται τα Clifton;
Αν τρέχεις π.χ. με Nimbus, Pegs ή Energy, θα ενθουσιαστείς μαζί τους.-
Τουλάχιστον όσον αφορά την σόλα, δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης με τον ανταγωνισμό. Το επάνω μέρος όμως έχει θέματα, πολλά μάλιστα.
Αν προτιμάς πιο stripped down μοντέλα, είναι κορυφαίο για recovery, προπονήσεις που είσαι κουρασμένος ή μεγάλα LRs.
Αν είσαι ultra, δεν χρειάζεται καν να διαβάσεις το post γιατί προφανώς όλα αυτά τα ξέρεις ήδη…

 

 

 

Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Ο Νίκος Πήλικας είναι ερασιτέχνης δρομέας. Επειδή όμως δεν είναι καλός στο τρέξιμο, ασχολείται και με τα παρελκόμενα αυτού (π.χ. παπούτσια). Απ' ό,τι λένε, είναι καλύτερος σε αυτά...

3 Σχόλια

  1. 3+ χρόνια μετά και 800χλμ , ξαναβγήκαν σήμερα από την ντουλάπα.
    Η φθορά από κάτω σχετικά μικρή για τόσο εκτεθειμένο αφρό.
    Το cushioning ακόμη και στην τωρινή τους κατάσταση, συγκρίνεται μόνο με το (καινούργιο) Ultra R2.

     photo 20180510_171255_zpslfr6vidj.jpg

  2. Άρα δεν ξεραίνεται ο αφρός όπως θεωρούμε;
    800 εσύ; Τέτοια αγάπη;

  3. @big-blue Έλα ντε… ούτε κι εγώ δεν ξέρω πως μάζεψαν τόσα χλμ!

    Απ’ ό,τι λένε, ο αφρός περισσότερο κινδυνεύει στο ράφι ή την αποθήκη, παρά στον δρόμο.
    Φαντάσου πόσο cushioning είχε στα νιάτα του.
    Βέβαια, το upper δεν θες να το δεις…

Αφήστε μια απάντηση