Κατηγορία: Trainer – Ουδέτερο πάτημα – Βάρος: 220γρ. – 10mm drop (28/18mm)
Αν υπάρχει κάτι που κανείς δεν θα μπορούσε να καταλογίσει στη Nike, αυτό είναι η έλλειψη φαντασίας και τόλμης. Κατά καιρούς, έχει βγάλει στην παραγωγή σχεδιαστικές προτάσεις που οι περισσότερες εταιρείες δεν θα τολμούσαν καν να σκεφτούν, πόσω μάλλον να τις λανσάρουν. Είναι άλλωστε τέτοιο το μέγεθός της, που μια ενδεχόμενη εμπορική αποτυχία ενός μοντέλου δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα. Παρ’ όλα αυτά, με το άκρως πρωτοποριακό LunarEpic η Nike έδωσε νέο νόημα στον όρο “καινοτομία” και έδειξε πως είναι αυτή που καθορίζει τις τάσεις της αγοράς και θέτει τα standards. Δε νομίζω ότι θα μπορούσε ποτέ κανείς να φανταστεί ότι ένα παπούτσι τρεξίματος (όχι κατηγορίας trail) θα έβγαινε σε μποτάκι! Βέβαια, η Nike εφάρμοσε την ιδέα αυτήν για πρώτη φορά σε ποδοσφαιρικά μοντέλα αλλά αυτό είναι κάτι αρκετά διαφορετικό.
Ας δούμε όμως αν αυτό το εγχείρημα είναι ουσιαστικό ή απλά μια κίνηση εντυπώσεων.
Επάνω μέρος
Το επάνω μέρος αποτελείται από ένα ενιαίο κομμάτι υφάσματος που “κλείνει” στο πίσω μέρος του κολάρου. Μόνο εκεί υπάρχει μια διπλή ραφή, πουθενά αλλού. Βέβαια, το κύριο χαρακτηριστικό του LunarEpic είναι ότι εκτείνεται μέχρι τον αστράγαλο. Από εκεί και πέρα, υπάρχει μια σειρά από λεπτά σχοινάκια (Flywire) τα οποία δίνουν μια δομή στο παπούτσι αλλά συγχρόνως, αποτελούν και τις “τρύπες” για τα κορδόνια. Δεν υπάρχουν overlays (δομικά στοιχεία), γλώσσα, προφυλακτήρας δακτύλων, σκληρό κολάρο, τίποτα απολύτως.
Το υλικό Flyknit είναι το γνωστό “πλεκτό” ύφασμα που χρησιμοποιεί η Nike και σε άλλα μοντέλα. Η πυκνότητα και ελαστικότητα του υλικού διαφέρει αναλόγως το σημείο, δίνοντας το απαραίτητο structure στο παπούτσι. Στο κομμάτι γύρω από τον αστράγαλο είναι πιο λεπτό και φυσικά, πιο ελαστικό. Ας δούμε όμως πώς είναι η εφαρμογή του και πώς συμπεριφέρεται στον δρόμο.
Κατ’ αρχάς, το πόδι μπαίνει εύκολα μέσα στο παπούτσι και αμέσως κάθεται στην θέση του, κάτι που οφείλεται κυρίως στην απουσία της παραδοσιακής γλώσσας. Στην αρχή το νοιώθεις λίγο σφιχτό αλλά πολύ σύντομα καταλαβαίνεις πως απλά έχει αγκαλιάσει το πέλμα σου, εφαρμόζοντας απόλυτα σε κάθε σημείο του. Ακόμη και φαρδύτερα πόδια δεν θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα. Απ’ την άλλη, αν κάποιος έχει ιδιαίτερα στενό πέλμα, μπορεί να παίξει με το Flywire και να δώσει μια ακόμη πιο σφιχτή εφαρμογή. Αν όμως σφίξεις πολύ αυτά τα λεπτά σχοινάκια, τα νοιώθεις να σου πιέζουν το δέρμα (η πιο φαρδιά έκδοση του Flywire στο vomero 11, νομίζω πως είναι καλύτερη).
Το toe box είναι ευρύχωρο, αν και όχι όπως στα Free Flyknit. Μπροστά είναι σχετικά ρηχό αλλά το ύφασμα είναι τόσο απαλό και εύκαμπτο που πιστεύω πως είναι αδύνατο να προβληματίσει τον οποιονδήποτε.
Τι γίνεται όμως με το κομμάτι γύρω από τον αστράγαλο, τι αίσθηση δίνει τελικά; Είναι λειτουργικό ή απλά μια κίνηση marketing άνευ ουσίας; Αφού ξεκινήσεις να τρέχεις, χρειάζονται μόλις μερικά δευτερόλεπτα μέχρι το κομμάτι αυτό να εξαφανιστεί! Το ξεχνάς, σα να μην υπάρχει. Πέρα από την μεγάλη ελαστικότητα του υφάσματος, τα σημεία που “τσακίζει”, στην πελματιαία και ραχιαία κάμψη, είναι τόσο σωστά μελετημένα που νομίζεις ότι φοράς ένα παραδοσιακό, χαμηλό παπούτσι. Επίσης, δεν υπάρχει η παραμικρή αίσθηση “ασυνέχειας” μεταξύ των δύο μερών. Κι αυτό που τελικά μένει από τον συγκεκριμένο σχεδιασμό, είναι το ότι η φτέρνα κλειδώνει απόλυτα και μάλιστα χωρίς να αισθάνεσαι το παραμικρό. Ακόμη και όταν στρίβεις, είναι σα να φοράς καλτσα.
Αυτή είναι και η συνολική αίσθηση που σου δίνει το LunarEpic: μια χοντρή κάλτσα, η οποία ακολουθεί κάθε σημείο του ποδιού σου, χωρίς να το περιορίζει ούτε στο ελάχιστο ενώ συγχρόνως το κρατάει στην θέση του όπως πρέπει. Ακόμη και το Flywire, θεωρώ πως το μόνο που χρησιμεύει είναι για να κρατάει τα κορδόνια. Αν και δεν είμαι σίγουρος πως κι αυτά είναι απαραίτητα! Το σημείο όπου κανονικά θα ήταν η γλώσσα, είναι λεπτό και τόσο ελαστικό που εφαρμόζει στην ράχη του πέλματος σαν δεύτερο δέρμα.
Επιπλέον, το πλεκτό είναι απαλό κι εύκαμπτο και όσες φορές έτρεξα δεν υπήρχε η παραμικρή ενόχληση ή υποψία τριβής.
Το LunarEpic διατίθεται με δύο εσωτερικούς πάτους, έναν 6mm κι έναν 4mm. Ενώ η διαφορά στο cushioning είναι σχετικά μικρή, ο διαθέσιμος χώρος που αφήνει μέσα στο παπούτσι ο κάθε πάτος, δίνει την δυνατότητα να επιλέξεις της εφαρμογή που προτιμάς, χρησιμοποιώντας τον καθέναν αντίστοιχα.
Είναι τόσο αψεγάδιαστο το upper όμως; Κάποια ατέλεια δεν υπάρχει; Βεβαίως και υπάρχει…
Πρώτο και σημαντικότερο: το μονοκόμματο πλεκτό ενώνεται στο πίσω μέρος, στην περιοχή του αχιλλείου, με μια σχετικά χοντρή λωρίδα υφάσματος, η οποία αναγκαστικά έχει και ραφές. Αρκετοί δρομείς παραπανέθηκαν πως φορώντας χαμηλή κάλτσα (no show), αυτό το κομμάτι υφάσματος τούς δημιούργησε τριβές ή ακόμη και φουσκάλες. Σε κάποιους λίγους, το πρόβλημα προέκυψε ακόμη και με ψηλότερη κάλτσα. Προσωπικά, δεν αντιμετώπισα το παραμικρό θέμα αλλά από το γενικότερο feedback, προφανώς το ζήτημα είναι υπαρκτό και καταγράφεται.
Επίσης, το LunarEpic είναι αρκετά ζεστό. Το Flyknit είναι χοντρύτερο από το παραδοσιακό διχτυωτό (mesh), ο συνδυασμός κάλτσας και υφάσματος στον αστράγαλο το κάνει ακόμη χειρότερο και όλο αυτό ενισχύεται και από το γεγονός πως το ύφασμα σφίγγει πάνω στο πόδι καθ’ όλο το μήκος του. Να σημειώσω πως χρησιμοποίησα τον όρο “ζεστό” και όχι για παράδειγμα, “κακή διαπνοή”, διότι κάθε φορά που έτρεξα συνέβη το εξής: Ναι μεν όλο μου το πόδι ζεσταινόταν εξ αρχής αλλά ποτέ δεν ίδρωσε, κάτι που συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό με οποιοδήποτε άλλο παπούτσι τις καλοκαιρινές ημέρες. Περίεργο…
Τέλος, κάτι ακόμη που μάλλον είναι υποκειμενικό. Σε πιο γρήγορους ρυθμούς, θα προτιμούσα ένα πιο structured upper, να κρατάει καλύτερα το πόδι. Και πάλι όμως, δεν είναι τέτοιος ο χαρακτήρας του LunarEpic.
Σόλα και πάτημα
Αν και φαινομενικά το επάνω μέρος είναι αυτό που αρχικά κλέβει τις εντυπώσεις, ο σχεδιασμός της σόλας και της εξώσολας είναι εξίσου ιδιαίτερος, τόσο σε σύλληψη όσο και κατασκευή.
Σόλα και εξώσολα αποτελούν ένα ενιαίο κομμάτι, εξ ολοκλήρου από Lunarlon αφρό αλλά δύο διαφορετικών πυκνοτήτων. Ο λευκός αφρός είναι πιο σφιχτός, δίνοντας την απαραίτητη σταθερότητα στο παπούτσι, και περιβάλλει τον χρωματιστό αφρό (το χρώμα του ποικίλλει), ο οποίος αποτελεί τον “πυρήνα” της σόλας, είναι μαλακότερος και δίνει την απαιτούμενη αντικραδασμικότητα. Οι δύο αφροί είναι θερμοκολλημένοι μεταξύ τους, αντί για χρήση κόλλας, κάτι που τους κάνει να λειτουργούν σαν ένα κομμάτι. Επιπλέον, στην εξωτερική και εσωτερική πλευρά της σόλας υπάρχουν πέντε βαθιές “χαρακιές”, από εμπρός μέχρι πίσω, οι οποίες ενισχύουν την απορροφητικότητα, καθώς συμπιέζονται κατά το πάτημα.
Από κάτω όμως, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο ενδιαφέροντα. Κατ’ αρχάς δεν υπάρχει πουθενά λάστιχο, μόνο λευκός αφρός, ο οποίος είναι χωρισμένος σε πέντε ανεξάρτητα κομμάτια, σχετικά ακανόνιστου σχήματος. Τέσσερα στο εμπρόσθιο μέρος και ένα στην φτέρνα. Το δε σχήμα και η θέση τους, κατά τη Nike, καθορίστηκαν ακολουθώντας τα σημεία πίεσης (pressure maps) του ποδιού. Κάθε κομμάτι είναι χαραγμένο με laser και αποτελείται από πολλά ομόκεντρα “δαχτυλίδια”, τα οποία δουλεύουν ανεξάρτητα μεταξύ τους. Κι ενώ αρχικά φαίνονται να είναι επίπεδα, στην πραγματικότητα είναι κυρτά. Σκοπός του όλου σχεδιασμού είναι να δρουν σαν “πιστόνια” κατά το πάτημα, παρέχοντας συγχρόνως cushioning, bounce, ελαστικότητα αλλά και πρόσφυση. Γύρω από αυτά τα “κομμάτια”, διακρίνεται ο μαλακός αφρός, πάνω στον οποίο είναι κολλημένα. Να σημειώσουμε πως όλη η χάραξη της σόλας και της εξώσολας έχει γίνει με laser.
Συν τοις άλλοις, όπως προείπα, υπάρχει η επιλογή μεταξύ δύο εσωτερικών πάτων, διαφορετικού πάχους. Εγώ χρησιμοποίησα τον πιο λεπτό.
Καλά κι εντυπωσιακά όλα αυτά στο χαρτί, πώς λειτουργούν όμως στον δρόμο; Εξαιρετικά, σχεδόν από κάθε άποψη!
Από τα πρώτα μέτρα, νοιώθεις πως έχεις μια σόλα κολλημένη κάτω από το πέλμα σου. Ξεχνάς εντελώς το επάνω μέρος, σα να μην υπάρχει (εκτός αν σου βγάλει τον ερεθισμό που λέγαμε).
Το cushioning είναι πολύ και παντού, είτε προσγειώνεσαι στην φτέρνα είτε πιο μπροστά. Πατάει γλυκά και αθόρυβα.
Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύομαι να περιγράψω την αίσθηση που δίνει, δε θυμίζει κάτι άλλο. Κάπου διάβασα τον χαρακτηρισμό “active softness” και νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα. Η κύρια δουλειά γίνεται από τα δαχτυλίδια που περιέγραψα, ιδίως στην φάση που τα “φορτίζεις” πριν την απογείωση. Αισθάνεσαι πως κάθε κομμάτι της σόλας συμπιέζεται διαφορετικά, αναλόγως πού πιέζεις περισσότερο, και σου δίνει την ώθηση που χρειάζεσαι, όπως θα δούλευε το πέλμα από μόνο του. Και παρόλο που η σόλα είναι παχιά, η κίνηση μοιάζει αρκετά φυσική. To “piston-like effect” που διατείνεται η Nike, δείχνει να μην είναι απλά ένα ισχυρισμός του τμήματος marketing. O Lunarlon είναι γενικότερα ένας μαλακός αφρός (και σχετικά ασταθής), στο LunarEpic όμως δεν βγάζει καθόλου την αίσθηση του βουλιάγματος. Επανέρχεται σχεδόν αμέσως. Προφανώς επειδή μετά το πρώτο επίπεδο συμπίεσης του μαλακού αφρού, το έργο αναλαμβάνουν τα ανεξάρτητα τμήματα της εξώσολας.
Πέρα από την επίδρασή τους στο cushioning και το bounce, παρέχουν και μεγάλη ευκαμψία, τόσο κατά μήκος όσο και εγκάρσια. Σίγουρα δεν είναι Nike Free αλλά για το μέγεθος της σόλας, στον τομέα αυτό εντυπωσιάζει.
Κατι ακόμη, ιδιαίτερα σημαντικό. Λόγω των δαχτυλιδιών και των κενών μεταξύ τους, το παπούτσι έχει κορυφαία πρόσφυση. Ήταν εμφανές στην στεγνή άσφαλτο αλλά απ’ όσο έχω διαβάσει, το ίδιο ισχύει και στο βρεγμένο.
Για να μην απλώνομαι περισσότερο, το LunarEpic είναι ένα πανάλαφρο προπονητικό μοντέλο που μπορεί να σε στηρίξει όσα κι αν είναι τα χιλιόμετρα. Και σε σχέση με την απορροφητικότητα που παρέχει αλλά και τα ύψη της σόλας, είναι και σχετικά σβέλτο. Άνετα ανεβάζεις ρυθμό, μέχρι ενός σημείου βέβαια, αν και κατ’ εμέ, το τόσο εύκαμπτο upper δεν είναι σύμμαχος.
Αν και προσωπικά δεν μου αρέσουν οι μαλακές και ψηλές σόλες, βρήκα το τρέξιμο με το LunarEpic απολαυστικό. Αν είχε και λίγα χιλιοστά χαμηλότερο drop…
Τα δαχτυλίδια αποτελούν έναν πραγματικά εμπνευσμένο σχεδιασμό αλλά έχουν κι ένα μειονέκτημα, έως και μεγάλο, αναλόγως των συνθηκών. Μαζεύουν ανάμεσά τους πετραδάκια με μεγάλη ευκολία. Φανταστείτε ότι έτρεξα σε καθαρή άσφαλτο και παρ’ όλα αυτά μάζεψα ένα σωρό. Δεν με ενοχλούσαν καθόλου κατά την διάρκεια του τρεξίματος αλλά είναι πολύ πιθανό να υπάρχει θέμα για κάποιον που τρέχει σε άλλα τερέν.
Κατά τ’ άλλα, δεν ξέρω κατά πόσο η πλήρης απουσία λαστίχου από κάτω, θα επηρεάσει την ανθεκτικότητα της εξώσολας. Γεγονός πάντως είναι πως μέχρι στιγμής δεν έχει τύχει να διαβάσω ή να ακούσω κάποιο παράπονο.
Ως επίλογο, μπορούμε να πούμε πως η Nike, πέρα από τις εντυπώσεις, κερδίζει απόλυτα και τον δρομέα. Μια πρωτοποριακή σχεδίαση του επάνω μέρους και μια “ψαγμένη” σόλα, δημιουργούν ένα εξαιρετικό σύνολο, το οποίο δύσκολα θα αφήσει κάποιον ανικανοποίητο.
big-blue
Την περίμενα αυτή τη φράση: Αν είχε και λίγα χιλιοστά χαμηλότερο drop…:)
Ωραία παρουσίαση Νίκο.
Πιστεύω πως ένα αρνητικό είναι το λιγότερο εύκολο ”στέγνωμα”-φυσικός αερισμός- του παπουτσιού μετά την προπόνηση λόγω της κάλτσας.
Επίσης, αυτό με τα χαλικάκια είναι προβληματάκι.
Συνολικά πάντως δε με έπεισε για την ανάγκη χρήσης της κάλτσας…
ΥΓ. αυτό το πλεκτό δεν το έχει και το boracay;
Orcatattoo
Να ρωτήσω κάτι χαζό?
Είναι απαραίτητο να φορέσεις κάλτσα από μέσα?
Nikos Pilikas
@big-blue Αναγκαία δεν είναι σίγουρα η κάλτσα, παπούτσια με άψογη εφαρμογή υπάρχουν πολλά άλλωστε. Εν τούτοις, η αίσθηση που δίνει είναι σχεδόν μοναδική. Πρέπει να το τρέξεις για να το καταλάβεις.
Θα σου πω και το εξής, Ηλία: φόρεσα και την χαμηλή έκδοση, η οποία είναι το ίδιο παπούτσι μέχρι το κολάρο. Ε, καμμία σχέση!!!
Το “πλεκτό” του Boracay είναι πιο μαλακό και εύκαμπτο αλλά δεν έχει την ελαστικότητα του Nike. Ούτε και διαφορετική πυκνότητα αναλόγως του σημείου. Π.χ. στο ΝΒ το παπούτσι συγκρατείται από τον σκελετό ενώ στο Epic ούτε και τα κορδόνια δεν χρειάζονται σχεδόν.
@dimitriskopanas Νομίζω πως είναι, Δημήτρη. Το υλικό δεν και μεταξωτό… Συν το θέμα που αναφέρω στην περιοχή του αχιλλείου.
Nikos Pilikas
Συν τοις άλλοις, η κάλτσα εξοικονομεί πολύ βάρος σε σχέση με το κλασικό κολάρο. Η χαμηλή έκδοση είναι 37gr. βαρύτερη!
Dkoukou
Πληρεστατη η παρουσιαση Νικο (οπως παντα αλλωστε), σε ευχαριστουμε. Τελικα οσο και να ψαχνομαστε με πιο “ειδικες” (και καλα) εταιρειες εξοπλισμου οσοι θεωρουμε οτι ειμαστε λιγοτερο αρχαριοι στο τρεξιμο, σνομπαροντας συχνα μαρκες σαν τη Nike θεωρωντας οτι σαν πιο mainstream και προφανης λυση δεν απευθυνεται σε “μερακληδες”, αποτελει γεγονος οτι μια τετοια εταιρεια με απειρους πορους και ασυλληπτα μεγαλο τμημα R&D μπορει οταν θελει να δινει κορυφαιες προτασεις ακομα και σε πιο εξειδικευμενες αθλητικες αναγκες. Απλα λογω μεγεθους δεν εχουν τα αντανακλαστικα να προσαρμοστουν γρηγορα στις αναγκες μιας ανερχομενης αγορας, οταν ομως αποφασισουν οτι θελουν να καλυψουν τις απαιτησεις ενος οποιουδηποτε target group αθλητων οι μικροτεροι παικτες τρεμουν…
Nikos Pilikas
@dkoukou Δεν θα άλλαζα ούτε μισή λέξη απ’ όσα είπες, Δημήτρη!
big-blue
Φοράω τις παπουτσάρες μου ride και boracay και παω για ξύλο στο γήπεδο!
Θενκς Νίκο
Skakinen
Ρε φίλε πραγματικά δεν έχεις να ζηλέψεις τίποτα από οποιονδήποτε reviewer…
Εύγε!
Nikos Pilikas
@Skakinen Να ‘σαι καλά, Διονύση! 🙂
xipolitakos
@echetols, πόσο ανθεκτική είναι η “καλτσα” στο πάνω μέρος; Εννοώ φαίνεται να αγκαλιάζει σωστά το πόδι για πολλά χιλιόμετρα (όσο θα μπορούσε να κρατήσει κανείς το παπούτσι) ή μπορεί να ξεχειλώσει σύντομα σχετικά; Πως το βλέπεις;
Nikos Pilikas
@xipolitakos Χρήστο, το ύφασμα στην κάλτσα είναι σχετικά χοντρό, δε νομίζω ότι τίθεται θέμα ξεχειλώματος, ούτε όμως έχω διαβάσει και κάτι.
Nikos Pilikas
Το τι πετραδάκι μάζεψε σήμερα το Epic, δεν περιγράφεται! Δεν ενοχλούσαν καθόλου βέβαια αλλά καθόμουν 10′ να ξεφτιαρίζω…
Κατά τ’ άλλα, το παπούτσι δεν παίζεται!!!!!!!
dimitrissss
Κάπου είχα διαβάσει ότι θα προσπαθούσαν αν διορθώσουν το συγκεκριμένο θέμα στο νέο LunarGlide.
Nikos Pilikas
@dimitrissss Ίδια εξώσολα έχει και το Glide, Δημήτρη.
Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι πρόβλημα τα πετραδάκια, ούτε που τα καταλαβαίνεις καθώς τρέχεις.
Το σοβαρό είναι ότι σε πολλούς κάνει ερεθισμό στον αχίλλειο. Κι είναι κρίμα να σ’ αρέσει ένα παπούτσι αλλά να μην μπορείς να το φορέσεις.
Προσωπικά, δεν έχω το παραμικρό θέμα, είμαι από τους τυχερούς.
Σίγουρα θα το διορθώσουν στην επόμενη έκδοση, αν υπάρξει.
big-blue
Μ άρεσε το “αν υπάρξει”:)
Ψηλέ αν χρειαστούμε κανά ξελιθάρωμα σε χωράφι να σε φωνάξουμε!
Πέρα απ´ την πλακα, αυτό με τον αχίλλειο δε “γιατρεύεται” με ψηλή κάλτσα; Είναι τόσο ψηλή η κάλτσα του παπουτσιού;
Nikos Pilikas
Κανονικά θα έπρεπε αλλά προφανώς έχει να κάνει με την ευαισθησία του κάθε δέρματος.
Εγώ τα έχω φορέσει και με κάλτσα κάτω από τον αστράγαλο και δεν είχα ούτε καν υπόνοια ερεθισμού.
Στην φωτό είναι με κάλτσα λίγο πάνω από τον αστράγαλο:
https://www.flickr.com/photos/140798332@N04/28859163004/in/dateposted-friend/
stratus
Φιλτατε Νικο αξιζει να τα δοκιμασω;Τωρα τα πιο πολλα χλμ τα κανω με τα αγαπημενα μου asics gel lyte 3
Nikos Pilikas
@stratus Χρήστο, εμένα μου αρέσουν πάρα πολύ!
Και σαν εφαρμογή και σαν πάτημα.
Μιλάμε όμως για αρκετά μαλακό πάτημα, εσύ θες κάτι τέτοιο;
stratus
Νικο μου αρεσει το μαλακο πατημα,ειναι οτι πρεπει για τα γουστα μου
Nikos Pilikas
Ποιο είναι το πιο μαλακό παπούτσι που έχεις φορέσει;
Γιατί όταν λέμε “μαλακό”, δεν εννούμε το Lyte ή το Zante. Ούτε το 890.
stratus
Asics Nimbus και mizuno precision
stratus
Λοιπον ετρεξα σημερα με το παπουμενο.Τα πραγματα ειναι ακριβως οπως τα γραφει ο Νικος.
Υπαρχει ομως ενα προβλημα.Ειναι πολυ ζεστο,μιλαμε οι καλτσες σταζανε απο ιδρωτα οταν τα εβγαλα.Δεν υπαρχει περιπτωση το καλοκαιρι να το φορεσω.
Κραταω μια μικρη επιφυλαξη επειδη οταν ετρεχα ειχε υγρασια στο 90% και πιθανοτατα επαιξε και αυτο ρολο.Θα το δοκιμασω και σε πιο στεγνες συνθηκες και θα δω.
Με το αχιλειο δεν υπηρχε κανενα προβλημα.
Nikos Pilikas
https://www.flickr.com/photos/140798332@N04/29840445561/in/dateposted-friend/
big-blue
Πολύ σπαστικό. Μαλλον είχαν στο μυαλό τους μόνο τρέξιμο σε ταρτάν
Nikos Pilikas
Τα είχα χάσει τα Epic μου και τα ξαναπαρήγγειλα.
Ήρθαν το πρωί και κατευθείαν τα πήγα για προπόνηση.
Θυμήθηκα πόσο πολύ ωραία είναι! 😀
dimitrissss
Τι εννοείς τα είχες χάσει;
Nikos Pilikas
@dimitrissss Τα είχα ξεχάσει στα αποδυτήρια και όταν επέστρεψα μετά από ώρα, τα είχαν πάρει.
Nikos Pilikas
Με τόσα μοντέλα που μαζεύονται για δοκιμές, στο τέλος καταλήγω να μην τρέχω με κάποια “αγαπημένα”.
Μετά από πολυυυυ καιρό, έβαλα σήμερα τα Epic σε ένα ελεύθερο.
Μου φάνηκαν ακόμη καλύτερα από τότε που είχα γράψει το review.
Το upper είναι απλά σα να μην υπάρχει, δεν το αισθάνεσαι σε κανένα σημείο του ποδιού, αόρατο.
Η δε σόλα έχει όλα τα χαρακτηριστικά της ακριβώς στην σωστή δόση (για trainer πάντα).
Κι έχοντας δοκιμάσει στο μεταξύ και την χαμηλή έκδοση, το “ψηλό” είναι με διαφορά καλύτερο παπούτσι.
Κρίμα που η Nike το σταμάτησε.
Yiannis
Φόρεσα σε προπόνηση τα απίστευτα αυτά παπούτσια μετά από μήνες, επειδή τα φορούσα casual κ πιστεύω ότι για ελεύθερο κ χαλαρό τρέξιμο δεν πρέπει να υπάρχει καλύτερο παπούτσι για μένα εκεί έξω. Ό,τι ήθελα ακριβώς να γράψω, είδα ότι ακριβώς τα είχε πει ο @echetlos στο αμέσως παραπάνω ποστ. Τι παπουτσάρα, κόλλησα ξανά. Θα ψάξω ξανά στα στοκατσίδικα, τα χω δει πολλές φορές με 50 εουρος.
Nikos Pilikas
@ichasone Συμφωνώ 100%, Γιάννη.
Ίσως το πιο υποτιμημένο παπούτσι της αγοράς.
Το ψηλό ή το κοντό έχεις;
Yiannis
To ψηλό κ ελαφρύ, το είχα πάρει σχεδόν αποκλειστικά για αισθητικούς λόγους, αλλά απ΄ ότι φαίνεται θα λιώσει και θα τρυπήσει στα LR.
Nikos Pilikas
Έτσι… το ψηλό είναι καλύτερο.
roukounas
Αυτο το React που βγαινει σε 1 μηνα, ειναι ο διαδοχος του?
Εγω απο την αλλη, το Epic(το ψηλο) το απερριψα για αισθητικους λογους
Nikos Pilikas
Θεωρητικά, ναι. Καταργείται ο Lunarlon σιγά σιγά, Ηλία.
Συμφωνώ περί εμφάνισης (βέβαια, εδώ φοράμε Hoka, το μποτάκι μάς πείραξε; 😛 ) αλλά η “κάλτσα” είναι που κάνει την διαφορά.
Nikos Pilikas
Το έτρεξα σήμερα μετά από πολύ καιρό, τιμής ένεκεν.
Τι ωραίο (κι υποτιμημένο) παπούτσι..!
Joot20
Συμφωνώ και επαυξάνω . Ίσως το καλύτερο upper που πέρασε από τα πόδια μου . Τα περισσότερα long του καλοκαιριού με το epic βγήκαν .