NIKE Zoom Pegasus 37

Κατηγορία: Trainer  –  Πάτημα: Ουδέτερο  –  Βάρος: 272γρ.  –  Drop: 10mm (30/20mm)

Μετά από δύο εκδόσεις του Pegasus (35 και 36), όπου οι όποιες μικρές αλλαγές αφορούσαν το επάνω μέρος και μόνο, ήρθε η ώρα για την καθολική ανανέωση του μοντέλου. Ως γνωστόν, στις περισσότερες σειρές της η Nike διατηρεί την ίδια σόλα για μία διετία και μετά προχωράει σε εντελώς νέες σχεδιαστικές λύσεις ή και υλικά.

Μπορεί το Pegasus φαινομενικά να καθυστέρησε πολύ να “απαλλαχθεί” από τον Cushlon αφρό (EVA), μία σύνθεση που εδώ και καιρό μοιάζει απαρχαιωμένη, γεγονός όμως είναι ότι αυτός έδινε έναν “σήμα κατατεθέν” χαρακτήρα στο παπούτσι. Ο συνδυασμός του με τις κατά καιρούς εφαρμογές του αεροθαλάμου (Air Zoom), κατέληγε σε ένα πάτημα που προσφερόταν για αρκετές δουλειές. Μπορούσε να πάει αργά και πιο μακρυά, μπορούσε όμως να πάει και πιο σβέλτα. Δεν ζύγιζε πολύ για προπονητικό μοντέλο, ενώ είχε και μια universal εφαρμογή.

Για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δεν είχα το Pegasus ως πρώτη μου επιλογή ή ένα παπούτσι που απολάμβανα να το τρέχω. Πάντα το έβρισκα κάπως “διεκπεραιωτικό” κι ότι έκανε αθόρυβα αλλά σωστά την δουλειά του. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, απλά τα τελευταία χρόνια έχουν βγει στο προσκήνιο μοντέλα και υλικά, τα οποία πραγματικά ξεχωρίζουν. Όχι μόνο από άλλες εταιρείες αλλά κι από την ίδια τη Nike. Η αλήθεια πάντως είναι πως στα 35 και 36, ο full length Zoom Air κατάφερε να κρύψει σε μεγάλο βαθμό τις αδυναμίες του αφρού και να δώσει δύο αρκετά καλά παπούτσια.

Αυτό ήταν και το κύκνειο άσμα του Cushlon (τουλάχιστον για την σειρά), αφού πλέον το Pegasus φοράει τον πολύ πιο σύγχρονο και ικανό React. Παράλληλα, έχουμε και έναν νέο αερόσακο, μόνο μπροστά, αλλά και ένα εντελώς καινούργιο upper. Τα νέα συστατικά λοιπόν, αφήνουν σίγουρα υποσχέσεις. Μένει να δούμε και αν τις εκπληρώνουν.

Επάνω μέρος και εφαρμογή

Παρότι η εμφάνιση και τα υλικά δείχνουν διαφορετικά, η σχεδίαση του υφάσματος δεν έχει αλλάξει εντελώς. Το εξωτερικό mesh είναι ιδιαίτερα λεπτό και ανοιχτό, αν και κάπως τραχύ στην αφή. Κάτω από αυτό, υπάρχει όπως πριν μία εσωτερική επένδυση μέχρι την φτέρνα, η οποία είναι μαλακή σαν αίσθηση αλλά και χοντρή. Μπροστά από τα δάχτυλα κι εσωτερικά, έχει τοποθετηθεί ένα επιπλέον κομμάτι υφάσματος, δίκην προφυλακτήρα, χωρίς όμως να δίνει δομή στο toe box.

Εκεί που έχουμε τις μεγάλες αλλαγές, είναι στην περιοχή του midfoot. Πρώτα απ’ όλα, απαλλαχτήκαμε επιτέλους από το Flywire. Αντ’ αυτού, υπάρχει μία ενδιάμεση εσωτερική επένδυση που καταλήγει σε πλατιές θηλιές στο επάνω μέρος της, απ’ όπου περνούν και τα κορδόνια. Όσο κι αν τα σφίξεις, η τάση κατανέμεται ομοιόμορφα σε όλο το μεσαίο τμήμα, εν αντιθέσει με το Flywire, όπου τα λεπτά κορδονάκια πίεζαν το πόδι.

Οι φαρδιές θηλειές είναι πολύ πιο αποτελεσματικές από το Flywire, τόσο σε εφαρμογή όσο και άνεση.

Η γλώσσα εξακολουθεί να είναι ενωμένη με το εσωτερικό ύφασμα (inner sleeve), ενώ δεν έχει καθόλου αφρώδες, όπως και στο 36. Θεωρώ πως δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά, αφού στο midfoot υπάρχει ήδη ένας συνωστισμός στρώσεων (διχτυωτό, εσωτερική φόδρα και ενδιάμεση επένδυση με τις θηλιές), οπότε τα πράγματα θα γινόντουσαν υπερβολικά, αν είχαμε και μια παχιά γλώσσα.

Η γλώσσα είναι εντελώς γυμνή, απλά με μία ενίσχυση στο τελείωμά της για να στρώνει στο πόδι.

Το πίσω μέρος διατηρείται όπως και στα δύο προηγούμενα μοντέλα, με το τελείωμα του κολάρου να ανοίγει προς τα έξω, προς αποφυγή τυχόν ερεθισμών στον αχίλλειο τένοντα. Το αφρώδες είναι λιγότερο από τον μέσο όρο της κατηγορίας (αλλά και από το 36), ποτέ όμως δε νοιώθεις ότι χρειάζεσαι περισσότερο. Στο Pegasus 35 δε μπορούσα με τίποτα να κλειδώσω την φτέρνα, ό,τι κι αν προσπάθησα. Στο 36 ήταν σίγουρα καλύτερο το κράτημα πίσω, χωρίς όμως και πάλι να το νοιώθω 100% σωστό. Στο νέο μοντέλο είναι ακριβώς όπως πρέπει, σίγουρο και άνετο. Για εμένα τουλάχιστον.

Το padding γύρω από τον αστράγαλο είναι τόσο όσο χρειάζεται.

Έχοντας φορέσει αρκετά Pegasus όλα αυτά τα χρόνια, βρίσκω ότι για το δικό μου πόδι το 37 έχει την καλύτερη εφαρμογή μέχρι τώρα.
Οι τελευταίες 4 – 5 εκδόσεις είχαν μία λίγο πιο σφιχτή γραμμή και η ύπαρξη του Flywire δεν βοηθούσε να ρυθμίσεις το παπούτσι. Μπορεί από πολλούς το Pegasus να χρησιμοποιείτο και για πιο σβέλτα τρεξίματα, όπου εκεί το ήθελες πιο κολλητό στο πόδι, κατά βάση όμως είναι ένα προπονητικό παπούτσι και η άνεση παίζει τον πρωταρχικό ρόλο.

Το νέο Nike είναι παντού πιο άνετο και ευκολοφόρετο. Το toe box έχει περισσότερο ύψος, αφήνοντας πίσω την σφηνοειδή γραμμή των 35 και 36, αποτέλεσμα και του άκαμπτου mesh που κρατάει το σχήμα στο σημείο.

Το ίδιο ισχύει και για το μεσαίο τμήμα. Νοιώθεις ότι υπάρχει λιγότερο υλικό γύρω από το πόδι (αν και στην πραγματικότητα δεν ισχύει), το αγκαλιάζει καλύτερα και κυρίως, μπορείς να ρυθμίσεις όπως θες την εφαρμογή. Πραγματικά απορώ γιατί η εταιρεία επέμενε τόσα χρόνια στο Flywire. Η νέα σχεδίαση δουλεύει μακράν καλύτερα, έως ιδανικά, θα έλεγα. Η πολύ λεπτή γλώσσα δεν επιτρέπει πίεση από τα κορδόνια, παρά μόνο αν τα σφίξετε πάρα πολύ. Μοναδικό “φάουλ” το ότι είναι αρκετά κοντή και φτάνει οριακά αν κάποιος χρησιμοποιήσει και τις εξτρα τρύπες.

Κάτω από το mesh, υπάρχει μία ενίσχυση για επιπλέον κράτημα.

Για την φτέρνα τα είπαμε και παραπάνω. Το κολάρο την συγκρατεί πολύ καλά, βρίσκεις εύκολα το σωστό δέσιμο και μετά δεν ξανασχολείσαι. Όπως ισχύει με όλα τα μοντέλα βέβαια, η εφαρμογή είναι υποκειμενική υπόθεση και εξαρτάται από το σχήμα και τον όγκο του κάθε ποδιού. Θεωρώ όμως ότι δύσκολα κάποιος δεν θα καταφέρει να το φέρει στα μέτρα του και μάλιστα, χωρίς κόπο.

Η εσωτερική επένδυση του επάνω μέρους είναι αρκετά χοντρή, με αποτέλεσμα το Pegasus να είναι ζεστό. Παρότι το εξωτερικό ύφασμα έχει λεπτή και ανοιχτή ύφανση, το πόδι μου ίδρωνε αρκετά τις ζεστές ημέρες.

Ως trainer λοιπόν, το upper του Pegasus 37 είναι πολύ σωστά σχεδιασμένο. Μπορεί τα προηγούμενα να είχαν πιο performance εφαρμογή, το παπούτσι όμως δεν είναι τέτοιο, ιδίως με τη νέα σόλα, όπως θα δούμε. Δεν είναι σε καμμία περίπτωση μπόλικο γύρω από το πέλμα, απλά όσο άνετο χρειάζεται.
Σχετικά με το νούμερο, είναι εντελώς true to size.

Σόλα και πάτημα

Το Pegasus έχει περάσει από πολλά στάδια όλα αυτά τα χρόνια, όσον αφορά την σχεδίαση του Air Zoom. Πριν το v28, ο αεροθάλαμος ήταν κατά μήκος όλης της σόλας, μετά τοποθετείτο μόνο στην φτέρνα, στα v33 και v34 μπήκε και ένας ξεχωριστός κάτω από τα μετατάρσια, ενώ οι δύο προηγούμενες εκδόσεις είχαν και πάλι full length Air Zoom. Στο v37 τα πράγματα αλλάζουν πάλι και μάλιστα, έρχονται τούμπα. Πλέον υπάρχει μόνος ένας αεροθάλαμος αλλά αυτή τη φορά μπροστά. Έχει το διπλάσιο μέγεθος από πριν, ανεβαίνοντας στα 10mm από τα 4mm των δύο προηγουμένων εκδόσεων. Επίσης, έχει και μεγαλύτερο εμβαδό. Πέραν αυτών των διαφορών, έχουν προστεθεί και δύο αυλακώσεις, ώστε να διευκολύνεται η ευκαμψία της σόλας.
Τέλος, ο νέος αεροθάλαμος είναι και gender specific, αφού στο ανδρικό μοντέλο η πίεση του αέρα είναι στα 20 psi, ενώ στο γυναικείο στα 15 psi. Προφανώς αυτό έχει να κάνει με το χαμηλότερο βάρος των όμορφων δρομέων και την ανάγκη για ευκολότερη συμπίεση.

Μετά από πολλά χρόνια, το πίσω μέρος του Pegasus δεν περιέχει Air Zoom. Κι ο λόγος γι’ αυτή την επιλογή είναι ότι δεν χρειάζεται πια, καθώς ο σκληρός και “φλατ” σε αίσθηση Cushlon αντικαταστάθηκε από τον σύγχρονο React. Μαλακότερος, ελαφρύτερος και πολύ πιο ζωντανός. Συν τοις άλλοις, η σόλα έχει ψηλώσει κατά 2mm.

Η εξώσολα διατηρείται κατά βάση ίδια με πριν, έχοντας πλήρη κάλυψη από ανθεκτικό λάστιχο και το σύνηθες ανάγλυφο μοτίβο. Ως γνωστόν, το Pegasus φημίζεται για την μακροζωία και την πρόσφυσή του, οπότε κι εδώ αναμένεται το ίδιο.

Από κάτω, η γνώριμη εικόνα του Pegasus παραμένει.

Όπως είπαμε και στην εισαγωγή, το Pegasus είχε ανέκαθεν έναν διπλό χαρακτήρα που άρεσε στους δρομείς. Δε μπορεί μία σειρά να κρατήσει 37 ολόκληρα χρόνια, αν η συνταγή δεν είναι αποδεκτή και δημοφιλής. Το Pegasus λοιπόν, ήταν προστατευτικό και ελαφρύ ως προπονητικό, το σφιχτό του όμως πάτημα το έκανε κατάλληλο και για πιο γρήγορες προπονήσεις. Μην κοιτάτε που τα τελευταία χρόνια έχουν βγει πολλά μοντέλα που κάνουν το ίδιο και μάλιστα, καλύτερα από το Nike. Όχι πολύ καιρό πριν, οι κατηγορίες στην αγορά ήταν πολύ πιο συγκεκριμένες και οι επιλογές πιο μονοδιάστατες. Ούτε και η πλειονότητα των δρομέων έχει 5 – 6 διαφορετικά ζευγάρια, για κάθε είδος και υποείδος τρεξίματος. Οπότε, ένα παπούτσι “ελβετικός σουγιάς”, με μεγάλη ανθεκτικότητα κιόλας, είναι για τους περισσοτέρους το ζητούμενο.

Ωστόσο, κατά την άποψή μου, το Pegasus είχε πάψει πλέον να τα καταφέρνει και στους δύο ρόλους του. Καλό, πολύ καλό παπούτσι αλλά εδώ που τα λέμε, δύσκολα βρίσκεις κακό μοντέλο πια. Στο 2020 βρισκόμαστε και η βιομηχανία του χώρου κουβαλάει στην πλάτη της μία οκταετία αλματώδους εξέλιξης. Οπότε το “απλά καλό”, δεν αρκεί πλέον. Ο ανταγωνισμός το έχει ξεπεράσει το Pegasus, ακόμη κι ο εσωτερικός. Γι’ αυτόν τον λόγο, το μοντέλο έπρεπε να αλλάξει κατεύθυνση και να επικεντρωθεί σε κάπως διαφορετική βάση. Το Pegasus 37 είναι ένα καθαρά προπονητικό παπούτσι. Κι αυτό τελικά είναι σωστή επιλογή, παρότι δείχνει να το ξεκόβει από τις ρίζες του.

Το πάτημα έχει αλλάξει αρκετά. Πίσω, ο React δίνει πολύ περισσότερο βάθος στο cushioning και μία semi – soft αίσθηση που ποτέ δεν είχε το μοντέλο με τον Cushlon. Εξακολουθεί να είναι σταθερό και ελεγχόμενο αλλά νοιώθεις ξεκάθαρα, και το μεγαλύτερο ύψος της σόλας και τη ζωντάνια της. Βέβαια, δεν είναι τόσο μαλακό όσο τα Epic React ή React Infinity Run, για παράδειγμα, αφού εκεί η εξώσολα είναι πολύ διαφορετική και δεν φιλτράρει το softness του αφρού.

Αν το δοκιμάζαμε αυτό στον Cushlon, θα πονούσαν τα δάχτυλά μας.

Μπροστά, η διαφορά στην αίσθηση με το νέο αεροθάλαμο είναι εξίσου μεγάλη. Λόγω πάχους και εμβαδού, το cushioning είναι πολύ διαφορετικό. Πιο γεμάτο, πιο προοδευτικό, πιο σίγουρο. Ακόμη και στο τέλος μεγάλων προπονήσεων, δεν θα σου φανεί ότι το forefoot έχει “κάτσει” και δεν σε προστατεύει, όπως με τα παλαιότερα μοντελα.
Επιπλέον, είναι σαφώς και πιο bouncy, αφού ο React και το Air Zoom είναι πολύ πιο ικανά σε αυτόν τον τομέα. Σε συνδυασμό και με την βελτιωμένη ευκαμψία  (παραμένει άκαμπτο για την κατηγορία του, παρ’ όλα αυτά), λόγω αυλακώσεων, κάνουν το Pegasus μακράν πιο εύκολο και στρωτό σε easy ρυθμούς. Θεωρώ ότι αν ειχε και ένα ελαφρύ rocker, θα αντιστάθμιζε καλύτερα την ακαμψία και θα βελτίωνε το transition.

Αν και περισσότερο από πριν, το Ρ37 δεν είναι εύκαμπτο για προπονητικό μοντέλο.

Στα μοντέλα με αεροθάλαμο μπροστά, πολλοί διαμαρτύροντο ότι τον ένοιωθαν σαν εξόγκωμα και να τους πιέζει κάτω από τα μετατάρσια. Εδώ τέτοιο θέμα δεν υφίσταται, αφού το Air Zoom καταλαμβάνει μεγαλύτερη επιφάνεια και το πέλμα κάθεται όλο πάνω του.

Από την άλλη, όλα αυτά έχουν κάνει το Pegasus 37 πιο ράθυμο, αφαιρώντας σε μεγάλο βαθμό από την σβελτάδα του παρελθόντος. Το responsiveness και η αμεσότητα στο forefoot των προηγουμένων εκδόσεων, δεν είναι πια ίδια. Ούτε φυσικά και η “σύνδεση” με το έδαφος, αφού το πάχος του airbag σε κρατάει ψηλά και αποκομμένο.

Αν προσπαθήσεις να ανοίξεις ρυθμό, αμέσως διαπιστώνεις ότι αυτό απαιτεί περισσότερη δουλειά από πριν. Ναι μεν έχεις βοήθεια από το επιπλέον rebound, υπάρχει όμως ασάφεια και αστάθεια κατά το toe off. Εκτός αυτού, το παπούτσι έχει βαρύνει αλλά κυρίως, έχει και μεγαλύτερο όγκο στο πόδι. Αρκετά διαφορετικό σε αίσθηση αλλά και efficiency. Η ακαμψία και η μικρότερη συμπίεση των υλικών στα προηγούμενα Pegasus, τα έκαναν ικανά για αλλαγή ρυθμού σχετικά εύκολα. Πλέον αυτό ξεχάστε το. Για να έχετε μία καλύτερη εικόνα, το Vomero 14 είναι πιο “γρήγορο” παπούτσι, παρόλο που θεωρητικά ανήκει στην από πάνω κατηγορία.

Κακά τα ψέματα, το Pegasus δε μπορεί να γίνει Turbo και να τα κάνει όλα πολύ καλά. Γι’ αυτό άλλωστε κι η τόσο μεγάλη διαφορά στην τιμή τους.

Συμπέρασμα

Για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δεν υπήρξα θερμός οπαδός του Pegasus. Όχι επειδή δεν ήταν καλό αλλά διότι υπήρχαν άλλα καλύτερα. Για τα γούστα μου, έστω. Μια χαρά και απροβλημάτιστα πήγαινε, απλά, ούτε σαν προπονητικό ήταν από τις κορυφαίες επιλογές, ούτε και σαν up tempo τα κατάφερνε όπως άλλα. Οπότε, κατ’ εμέ η στροφή που κάνει η σειρά με το νέο μοντέλο είναι καλοδεχούμενη.

Πλήρης αναβάθμιση στα υλικά της σόλας και ξεκάθαρη κατεύθυνση, έστω και συγκεκριμένη. Ένα ικανό daily trainer, με προστασία και για μεγάλες αποστάσεις, εκτός εάν κάποιος προτιμάει πολύ μαλακό πάτημα. To P37 δεν είναι τέτοιο, έχει πιο ισορροπημένο χαρακτήρα στον τρόπο που δίνει το cushioning.
Πολύ βελτιωμένο θεωρώ και το επάνω μέρος, κυρίως σε θέμα άνεσης. Και ταιριάζει περισσότερο με το νέο χαρακτήρα της σειράς.

Καταλήγοντας, κάποιοι θα πουν ότι το νέο Pegasus έχει αλλάξει, κάποιοι άλλοι ότι έχει εξελιχθεί. Είναι θέμα προτίμησης αλλά και του πόσο πιστός είναι κάποιος στο μοντέλο. Για εμένα είναι η πιο “σωστή” έκδοση μέχρι τώρα, χωρίς πολλή σκέψη μάλιστα.