Αρχική / Αξιολογήσεις / Puma Liberate Nitro

Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Αξιολογήσεις / Επιλεγμένα

Puma Liberate Nitro

Puma Liberate Nitro

Κατηγορία: Racer/ Performance trainer  –  Πάτημα: Ουδέτερο  –  Βάρος: 179γρ.  –  Drop: 10mm (28/18mm)

 

Όπως είπαμε και στο review του Deviate Nitro Elite, το 2021 ήταν η χρονιά του comeback της Puma στο δρομικό παπούτσι. Παρότι η σειρά Nitro σχεδιάστηκε σε λευκό χαρτί, η εταιρεία έδειξε “σαν έτοιμη από καιρό” και παρουσίασε μία ολοκληρωμένη γκάμα, με μερικά εξαιρετικά δείγματα. Όχι μόνο δεν χρειάστηκε πίστωση χρόνου ως “πρωτάρα”, αλλά αντιθέτως, κοίταξε κατάματα τα θηρία του χώρου.

Ένα από τα πρώτα μοντέλα που λάνσαρε, ήταν το Liberate. Αν έπρεπε οπωσδήποτε να το κατηγοριοποιήσουμε, για κάποιους θα μπορούσε να είναι ένα racing flat και για άλλους ένα πανάλαφρο up – tempo προπονητικό. Ούτως ή άλλως, το εύρος χρήσης έχει ξεχειλώσει στα σύγχρονα μοντέλα, ενώ παίζει ρόλο βέβαια και το επίπεδο του δρομέα. Θα το δούμε παρακάτω αυτό.

Το Liberate το τρέχω σχεδόν 10 μήνες αλλά κάθε φορά που έλεγα ότι θα είναι η επόμενη παρουσίαση, κάποιο άλλο έμπαινε σφήνα. Κακώς, πολύ κακώς, μιας και πρόκειται για ένα παπούτσι που αξίζει να το γνωρίσει το κοινό. Όχι πως περιμένατε το goRUN για να διαβάσετε κάποιο σχετικό review, θα συμβάλλαμε όμως στο να μην περάσει απαρατήρητο.


Επάνω μέρος και εφαρμογή

Το upper του Liberate αποτελείται από δύο στρώσεις υλικών. Εξωτερικά, ένα πάρα πολύ λεπτό mono mesh, το οποίο είναι μαλακό και εύκαμπτο, παρά την κάπως “πλαστική” του υφή. Από κάτω του έχουμε μία υφασμάτινη επένδυση, που ενώνεται και με την γλώσσα, σχετικά χοντρή για την κατηγορία του μοντέλου. Γι’ αυτό τελικά το επάνω μέρος παίρνει κάποια δομή από τις δύο στρώσεις. Ο προφυλακτήρας είναι σχεδόν ανύπαρκτος, οπότε και το toe box είναι κάπως ρηχό, χωρίς όμως να ενοχλεί.

Παρότι δεν κρατάει το σχήμα του, οι δύο στρώσεις υφάσματος κάνουν το toe box αρκετά structured.

Στο μεσαίο τμήμα, πέρα από την semi – bootie κατασκευή, έχουμε εκατέρωθεν και μία λωρίδα ανελαστικού υφάσματος για επιπλέον κράτημα. Δομικά στοιχεία δεν υπάρχουν πουθενά, το άκαμπτο κι ενισχυμένο πάνελ των κορδονιών όμως, δουλεύει ουσιαστικά ως overlay.

Η γλώσσα σου δίνει την αίσθηση περισσότερου αφρώδους απ’ όσο πραγματικά έχει, φιλτράροντας και την παραμικρή πίεση από τα λεπτά αλλά φαρδιά κορδόνια. Γενικότερα, το lacing system του Liberate είναι από τα καλύτερα που έχω δοκιμάσει.

Η γλώσσα δίνει ακριβώς την άνεση που χρειάζεσαι, χωρίς ποτέ να εμποδίζει την εφαρμογή.

Το κολάρο είναι αρκετά ελαφρύ και εύκαμπτο κι ενισχύεται μόνο από μία λωρίδα υλικού κατά μήκος του αχιλλείου τένοντα. Έχει μία ωραία επένδυση εσωτερικά, με δύο μακρόστενα “μαξιλαράκια” να αγκαλιάζουν την περιοχή.

Το αφρώδες εσωτερικά του κολάρου δεν είναι πολύ, κάνει όμως τέλεια την δουλειά του.

Φορώντας το lIberate, το απαλό εσωτερικό το κάνει να μοιάζει περισσότερο με daily trainer. Σε κανένα σημείο το πόδι σου δεν μένει γυμνό και η απαλή φόδρα δίνει πολύ ωραία και “γεμάτη” αίσθηση. Η δε εφαρμογή του, για εμένα είναι ιδανική.

Το κολάρο δεν αποτελείται από κάποιο σκληρό υλικό αλλά ένα λεπτό φιλμ συνθετικού

 

Η φτέρνα κλειδώνει ιδανικά, με το κολάρο να μοιάζει στιβαρότερο απ’ όσο πραγματικά είναι. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι βρίσκεις πανεύκολα το σωστό σφίξιμο, ενώ ακόμη και με χαλαρότερο δέσιμο, το πόδι δεν γλιστράει.

Ανάλογα είναι τα πράγματα και στο midfoot, με το κράτημα είναι αυτό ακριβώς που απαιτεί η κατηγορία του μοντέλου. Παρόλο που έχουμε τρεις στρώσεις υλικών (ύφασμα – επένδυση – λωρίδες), τα πλαϊνά αγκαλιάζουν κι ασφαλίζουν το πόδι, παίρνοντας το σχήμα του. Επίσης, γλώσσα και κορδόνια επιτρέπουν να το σφίξεις όσο θες, χωρίς τον φόβο σημείων πίεσης.

Το αρκετά ενισχυμένο πάνελ των κορδονιών “ασφαλίζει” το midfoot.

Το toe box διαφοροποιείται από τα παρεμφερή μοντέλα, όντας σχετικά άνετο. Σε καμμία περίπτωση δεν θα νοιώσεις το πόδι να μετακινείται, απλά δίνει λίγο παραπάνω πλάτος στα δάχτυλα να απλώσουν. Το καλό είναι ότι άνετα θα βολέψει και φαρδύτερα πέλματα, τα οποία συνήθως στριμώχνονται στα performance παπούτσια. Για να έχετε μία εικόνα, μπορεί εύκολα να φορεθεί και με χοντρή κάλτσα, κάτι που δεν μπορείς να κάνεις στα περισσότερα της κατηγορίας.

Το μόνο που θα σημείωνα ως ψεγάδι, έχει να κάνει με το μήκος του. Είναι ελαφρώς μακρύτερο, 2-3mm θα έλεγα, και στις περιπτώσεις που θα πας πολύ γρήγορα και θα βρεθείς στις μύτες, ίσως σε ενοχλήσει. Μιλάμε όμως για οριακούς ρυθμούς και εξαντλώντας το μήκος της σόλας, πράγμα που δεν συμβαίνει συχνά.

Το επάνω μέρος του Liberate είναι πραγματικά υποδειγματικό. Έχει μία κλειστή αλλά επ’ ουδενί στενή ή ασφυκτική εφαρμογή, η οποία κρατάει το πόδι στην θέση του, ανεξαρτήτως ταχύτητας ή διαδρομής. Η δε επένδυση προσφέρει και μία επιπλέον ωραία αίσθηση, πράγμα που δεν συναντάς στην κατηγορία.

Σα νούμερο επιλέγετε το κανονικό σας. Ναι μεν είναι λίγο μακρύτερο σαν γραμμή, ωστόσο δεν δικαιολογεί να πάτε μισό κάτω. Προσοχή όμως με την αρίθμηση, αν επιλέξετε σε EU. Ενώ η αντιστοιχία είναι κανονική σε US/UK/cm, στο ευρωπαϊκό πάτε μισό νούμερο κάτω.


Σόλα και πάτημα

Ο Nitro είναι ένας nitrogen infused EVA αφρός. Προκύπτει δηλαδή από την έγχυση αζώτου μέσα στο υλικό, το οποίο διογκώνεται κατά την διαδικασία, ενώ συγχρόνως δημιουργούνται κενά αέρος εσωτερικά του. Ως αποτέλεσμα, η τελική σύνθεση χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλό βάρος, ελαστικές ιδιότητες και ανθεκτικότητα στην χρήση.

Μπορεί με τα δεδομένα της εποχής να μοιάζει λεπτόσολο, ιδίως μπροστά, τα 28/18mm όμως τρία χρόνια πριν θα αντιστοιχούσαν μάλλον σε daily trainer.
Η σόλα λοιπόν αποτελείται εξ ολοκλήρου από Nitro, εν αντιθέσει με το προπονητικό Velocity που έχουμε και μία στρώση απλού EVA από κάτω, για λόγους σταθερότητας.

Στο Liberate, την δουλειά αυτή αναλαμβάνει ένα μικρό εξωτερικό κλιπ στο πίσω μέρος. Περνάει εντελώς απαρατήρητο και για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν είναι καν απαραίτητο. Εκτός ίσως αν κάποιος προσγειώνεται τέρμα πίσω και πολύ βαριά.

Το πλαστικό πέταλο εξισορροπεί τον μαλακό αφρό.

Και πάμε στο highlight του παπουτσιού, αλλά και των υπολοίπων Nitro μοντέλων, το Pumagrip. Το λάστιχο που χρησιμοποιεί η εταιρεία είναι απλά κορυφαίο. Τολμώ να πω ότι ίσως ξεπερνάει και το σημείο αναφοράς που είχαμε έως τώρα, δηλαδή το Continental της Adidas. Καλύπτει όλο το εμπρόσθιο μέρος και ένα πέταλο στην φτέρνα, με το ενδιάμεσο τμήμα να είναι από εκτεθειμένο Nitro.

Γραπώνει, κολλάει, βεντουζώνει, όποιο ρήμα και να χρησιμοποιήσω ταιριάζει απόλυτα στην συμπεριφορά του υλικού. Θα πως μόνο το εξής: την δεύτερη ημέρα που είχε χιονίσει στην Αθήνα, στα τέλη Ιανουαρίου, βγήκα το απόγευμα για τρέξιμο στον δρόμο. Αναγκαστικά πήγαινα στην άκρη, εκεί που ήταν το πατημένο και παγωμένο χιόνι. Φορούσα τα Velocity, τα οποία έχουν επίσης Pumagrip και σχεδόν ίδιο μοτίβο, και κυριολεκτικά δεν γλίστρησαν ποτέ. Περιττό να μιλήσω για βρεγμένες ή λείες επιφάνειες, αυτές είναι παιχνιδάκι για το παπούτσι. Πέραν της συμπεριφοράς, στο ίδιο επίπεδο είναι και η ανθεκτικότητα. Μετά από περίπου 160 χιλιόμετρα, καμμία φθορά δεν υπάρχει στο λάστιχο, ενώ ανεπαίσθητη είναι και στον εκτεθειμένο αφρό.

Το Liberate πατάει επάνω στην συνταγή των κλασικών performance, με ενισχυμένα όμως χαρακτηριστικά. Έχουμε δηλαδή το παραδοσιακό 10άρι drop, με την πιο μαλακή φτέρνα για προστασία κατά την προσγείωση και το πιο σφιχτό forefoot για δυνατή απογείωση. Ούτε rocker, ούτε χαμηλά drop. The old way.

Για να έχετε μία καλύτερα εικόνα και να ξέρετε τι διαβάζετε, το Liberate συγκρίνεται με μοντέλα όπως το Boston (v9 και πίσω), Floatride Run Fast, Razor 3, Kinvara, Brooks Hyperion Tempo ή και το Adios 6.

Το πίσω μέρος είναι μαλακό για την κατηγορία του. O Nitro έχει εύκολη συμπίεση, η οποία όμως δεν έχει μεγάλο βάθος και σβήνει εκεί ακριβώς που πρέπει. Το σχετικά χαμηλό ύψος και το λάστιχο από κάτω, ελέγχουν την βύθιση του ποδιού και παίρνεις ακριβώς το cushioning που χρειάζεσαι. Το δε softness είναι ίσως περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου αντιστοίχου μοντέλου.

Το forefoot είναι αρκετά πιο σφιχτό, δεδομένων και των 10mm διαφοράς, σταθερό και συμπαγές. Έχει πλάτος και σε συνδυασμό με την πλήρη κάλυψη από λάστιχο, δίνει ένα πολύ ικανό και σίγουρο toe off.

Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του Liberate, είναι η μεγάλη ευκαμψία του. Τόσο κατά μήκος όσο και στρεπτικά. Αυτή του δίνει ένα πολύ φυσικό και εύκολο transition, αν και του στερεί εν μέρει από την δυναμική του, όπως θα δούμε παρακάτω.

Το Liberate είναι αναμφισβήτητα ένα πολύ γρήγορο παπούτσι, το φωνάζουν τα χαρακτηριστικά του άλλωστε αλλά και η εμφάνισή του. Το βάρος του είναι από τα χαμηλότερα που μπορείς να βρεις, ο Nitro παρέχει την επιστροφή ενέργειας για την έξτρα βοήθεια, ενώ το Pumagrip φροντίζει να περάσεις κάτω την ισχύ που θες. Όλα αυτά όμως είναι βοηθητικά, καθώς η κύρια δουλειά εξακολουθεί να γίνεται από τα πόδια σου. Θα πάρεις μόνο αν δώσεις. Μπορεί να είμαστε στην εποχή των carbon plates, των rocker και των super soft σολών (ανεπιστρεπτί, εικάζω), υπάρχουν ακόμη όμως πολλοί θιασώτες της παλιάς σχολής. Μπορεί αγωνιστικά να εκμεταλλεύονται τη νέα τεχνολογία, προπονητικά όμως επιμένουν χωρίς “ηλεκτρονικά βοηθήματα”. Οπότε, δεν έχει ιδιαίτερο νόημα η οποιαδήποτε σύγκριση με τα νέας γενιάς racers, το μοντέλο κρίνεται εντός του πλαισίου που εντάσσεται και μόνο. Και εν πάση περιπτώσει, ούτε μπορείς να χρησιμοποιείς παπούτσια των 200+€ διαρκώς, ούτε είμαι βέβαιος και ότι πρέπει.

Προσωπικά το χρησιμοποιώ σε διαλειμματικές προπονήσεις από 1000m και κάτω. Όπως έχω ξαναπεί, μπορεί να αρέσκομαι στην ευκολία των σύγχρονων super shoes, απολάμβάνω όμως και την πιο ανόθευτη αίσθηση που σου δίνει ένα λεπτόσολο μοντέλο. Κάποιες φορές μάλιστα που είχα όρεξη και ένοιωθα δυνατά τα πόδια μου, το φόρεσα και σε ελεύθερα ή προοδευτικά τρεξίματα στην άσφαλτο, χωρίς κιόλας να με κουράσει.

Το Liberate είναι μία από τις καλύτερες και πιο σύγχρονες προτάσεις στην κατηγορία του. Δουλεύει αβίαστα σε tempo ρυθμούς, άσφαλτο ή στίβο, κρατάει και αλλάζει ρυθμό εύκολα, δίνοντας παράλληλα και την προστασία για να μη νοιώθεις ότι κοπανιέσαι.

Εξίσου αποτελεσματικό είναι και μέσα στον στίβο, σε διαλειμματικές προπονήσεις. Το εμπρόσθιο μέρος δίνει πληροφορία, responsiveness και σταθερότητα, το upper κρατάει άψογα, ενώ το λάστιχο σχεδόν το ακούς να γατζώνει στο ταρτάν. Δεν υπερβάλλω ως προς το τελευταίο, αφού κάποιες φορές ένοιωθα έως και ότι οριακά με φρέναρε.

Η σύνθεση του λαστίχου και το pattern δίνουν εντυπωσιακή πρόσφυση.

Για την συντριπτική πλειονότητα των ερασιτεχνών, το Liberate μπορεί να πάει όσο γρήγορα του ζητήσεις. Παρ’ όλα αυτά, από ένα σημείο και μετά δείχνει ότι του λείπει η απαιτούμενη ακαμψία και η σόλα στρεσάρεται και γίνεται λίγο ασαφής. Για παράδειγμα, ενώ στα χαρτιά είναι ικανότερο από το Boston (ξαναλέω, τα προηγούμενα μοντέλα), όντας πολύ ελαφρύτερο και με καλύτερο αφρό, η πλαστική γέφυρα στο μέσο του Adidas δίνει το κάτι παραπάνω σε αμεσότητα και κεντράρισμα. Επίσης, αν προσγειώνεσαι πολύ πίσω, η φτέρνα είναι ίσως μαλακότερη απ’ όσο θα ήθελες σε τέτοιες ταχύτητες. Και πάλι όμως, μιλάμε για περιπτώσεις που οι περισσότεροι από εμάς δεν αγγίζουμε καν.

Σε σχέση με τις απαιτήσεις της κατηγορίας της, η σόλα υπολείπεται σε στρεπτική ακαμψία.

Από την άλλη, η σχετικά μαλακή και εύκαμπτη σόλα είναι ο λόγος που το Liberate μπορεί να δουλέψει και ως trainer για κάποιους. Σίγουρα δεν απευθύνεται σε δρομείς που θέλουν ένα σπογγώδες workhorse για τα εύκολα τρεξίματά τους, υπάρχουν όμως πολλοί που ακόμη προτιμούν ένα ελαφρύ και πιο σφιχτό παπούτσι για τα ελεύθερά τους. Εκείνοι λοιπόν που φορούν π.χ. το Boston ή το Kinvara ως καθημερινά, το Liberate είναι μία αντίστοιχη επιλογή για τέτοιες προπονήσεις και κατ’ εμέ, καλύτερη και πιο φιλική.

Το Liberate μοιάζει πολύ σε χαρακτηριστικά με τα Skechers Razor 3 και Brooks Hyperion Tempo. Ίδιες συνθέσεις στην σόλα, παραπλήσια βάρη και κατηγορία. Κάνοντας μία συνοπτική σύγκριση μεταξύ των τριών, θα έλεγα ότι το Razor είναι πιο μαλακό και bouncy μπροστά, ενώ το Puma πίσω. Είναι θέμα drop και υψών. Το δεύτερο θα “εξυπηρετήσει” περισσότερο τους heel strikers, ενώ το πρώτο όσους πατούν πιο μπροστά. Το δε Tempo έχει την πιο σφιχτή και στιβαρή ρύθμιση από τα τρία, είναι αρκετά σταθερότερο αλλά και λιγότερο άνετο στους πιο αργούς ρυθμούς.


Συμπέρασμα

Για όσους επιμένουν στην κλασική προσέγγιση στα performance μοντέλα, το Liberate είναι από τις κορυφαίες προτάσεις. Σου δίνει την “σύνδεση” με το έδαφος και το responsive πάτημα, αλλά και μία προστασία από το bouncy cushioning του Nitro. Το δε βάρος του είναι αστείο, ενώ η εφαρμογή σίγουρη και σταθερή.

Γενικότερα, η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να δουλεύουμε κάποιες φορές και με τέτοιου είδους παπούτσια, καθώς το πόδι (και κυρίως η ποδοκνημική) γυμνάζεται και δυναμώνει. Ναι μεν τα super shoes είναι μακράν αποδοτικότερα, αν όμως υπάρξουν σχετικές έρευνες στο μέλλον, πιθανώς να δείξουν ότι το σώμα τεμπελιάζει από την συνεχή χρήση τους. Μεγάλη συζήτηση…

Στη νέα της εποχή, η Puma μάς δίνει ένα ακόμη εξαιρετικό μοντέλο και μάλιστα, σε μία κατηγορία που άλλες εταιρείες δείχνουν σιγά σιγά να εγκαταλείπουν. To Liberate μπορεί να επιλεχθεί από πιο “ικανούς” δρομείς ως αγωνιστικό για 5Κ – 10Κ ή από τους υπολοίπους για τις πιο γρήγορες και μικρότερες προπονήσεις τους. Δεν είναι “ξερό”, συγχωρεί σε μεγάλο βαθμό, ενώ παίρνεις και αυτήν την ωραία, πιο pure αίσθηση που έχουν αυτά τα παπούτσια.

 

Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Ο Νίκος Πήλικας είναι ερασιτέχνης δρομέας. Επειδή όμως δεν είναι καλός στο τρέξιμο, ασχολείται και με τα παρελκόμενα αυτού (π.χ. παπούτσια). Απ' ό,τι λένε, είναι καλύτερος σε αυτά...

9 Σχόλια

  1. Ωραία παρουσίαση Νικόλα προσωπικά συμφωνώ στα περισσοτερα που γράφεις ,για τα χρήματα που έδωσα για το συγκεκριμένο παπούτσι θεωρώ την καλύτερη αγορά που έχω κάνει , είναι μαλακό είναι γρήγορο απλά για μένα δεν είναι να το φοράς καθημερινά θα σου κουράσει τους αχίλλειους θέλει εναλλαγή και με άλλα παπούτσια .Αν συνεχίσει η puma έτσι βλέπω να κερδίζει πολύ μεγάλο μέρος δρομέων που δεν είναι κολλημένοι με μάρκες κοιτάνε το καλό της τσέπης τους και την ποιότητα που προσφέρει το κάθε παπούτσι. Αν το συγκεκριμένο παπούτσι το βρείτε κάτω από 70 πάρτε το χωρίς δεύτερη σκέψη το παπούτσι για αυτά που προσφέρει είναι για 120 ευρώ + πάνω

  2. @giorgos-grig Thanks, Γιώργο.
    Όπως γράφω και μέσα, είναι πολλοί αυτοί που δεν θέλουν απαραίτητα μαλακές σόλες στα daily trainers. Εγώ π.χ. τα περισσότερα easy μου όσο τρέχω, τα έχω κάνει με Boston. Βέβαια, τότε οι μαλακοί αφροί δεν ήταν όπως σήμερα, βούλιαζες κι ήθελες 2′ να επανέλθεις.

  3. Εγώ είμαι από αυτούς που θέλουν μαλακές σόλες ,δεν εστιάζω εκεί το πρόβλημα με τους αχίλλειους το ίδιο πρόβλημα είχα και με τα next , από τότε που τα βάζω max σε δύο προπονήσεις δεν είχα ξανά ενόχληση , το παπούτσι εμένα με βόλεψε περισσότερο σε τέμπο προπονήσεις και σε κομμάτια πάνω από 1000m , όπως το γράφεις στην βροχή δεν καταλαβαίνει τίποτα και εκεί που έκανε ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση είναι όταν το δοκίμασα σε πεζοδρόμιο ,το παπούτσι προστατεύει και ακόμα αναρωτιέμαι πως γίνεται με τόσο χαμηλό βάρος. Η σόλα του παπουτσιού με εντυπωσίασε απ’ την αρχή, ίσως και να ταίριαξε σε μένα που πατάω φτέρνα . Αν θέλουν να βελτιώσουν το παπούτσι και βγάλουν δεύτερη έκδοση μην πειράξουν καθόλου την σόλα αλλά μόνο το πάνω μέρος , προσωπικά θα ήθελα να αγκαλιάζει τον Αχίλλειο κανονικό μαξιλάρι και ας είναι μερικά γραμμάρια παραπάνω , το velocity δεν με εντυπωσίασε το ίδιο .

  4. @giorgos-grig Γενικότερα το rotation κάνει αποδεδειγμένα καλό, το έχουν δείξει αρκετές έρευνες.
    Όσον αφορά την προστασία, μην σου κάνει εντύπωση. 28mm δεν είναι καθόλου λίγα, ασχέτως που τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Σκέψου ότι το Clifton είναι μόλις 1mm ψηλότερο πίσω. Απλά όλοι οι αφροί με έγχυση CO2 ή αζώτου είναι τρομερά ελαφρείς, καθώς δεν είναι συμπαγείς αλλά με κενά στην δομή τους.

  5. Μπράβο Νίκο, ωραία παρουσίαση.Ψαχνω ένα παπούτσι για κομμάτια μέσα στο στίβο και από τα γραφόμενά σου είναι ιδανικό.Μοιαζει και με το razor, οπότε καταλαβαίνεις…με έλκει.Μιας και που τα έχεις και τα δύο, αν μπορείς να βοηθήσεις στο νούμερο.Στα razor φοράω 41,5.Σε αυτά να πάω 42 ή 41;

  6. @vasilis_nitsos Καλημέρα, Βασίλη.
    Στο 41 πας. 26.5cm.

  7. Σ’ευχαριστώ Νίκο!

  8. Εξαιρετικό review όπως πάντα. To συγκεκριμένο είναι το πρώτο παπούτσι Puma για τρέξιμο που αγόρασα. Όσα αναφέρονται πιο πάνω ισχόυν με δύο επισημάνσεις. Δεν κατόρθωσα να βρω μισό νούμερο- αγοράστηκε από outlet-και ενώ το 42 δεν έμπαινε το 43 που τελικά αγόρασα έχει μεγάλο κενό μπροστά με αποτέλεσμα ακόμη και με χοντρή κάλτσα να έχει ένα μεγάλο κενό μπροστά(Επομένως σε αυτήν την εταιρία φοράω μάλλον 42 1/2 το οποίο δεν υπήρχε). Επίσης, ενώ είναι γρήγορο παπούτσι, σε εμένα τουλάχιστον δεν έδωσε το επιπλέον bounce που περίμενα από τη σόλα αυτή. Ίσως φταίει η έλλειψη carbon ή κάποιου ανάλογου plate τέλως πάντων. Από την άλλη μεριά το πιθανότερο είναι ότι τότε θα ήταν ακριβότερο. Μαζί με το New Balance fuel cell Rebel αποτελούν πάντως τα καλύτερα ελαφρά racing flats που πέρασαν απ’τα πόδια μου.

  9. @christostriadafillidis Μόλις είδα ότι στο review παρέλειψα να γράψω για την αναντιστοιχία στο sizing της Puma. Σε EU, πρέπει να επιλέξεις μισό κάτω από τις υπόλοιπες εταιρείες, για να πάρεις το κανονικό σου. Σε US/UK είναι κανονικό. Στο Deviate Elite το είχα αναφέρει, εδώ μου ξέφυγε.. Οπότε εσύ που είσαι 43 κανονικά, παίρνεις 42.5 στα Puma.

    Σχετικά με την βοήθεια και το bounce που λες, το Liberate είναι ένα κλασικό racer. Λεπτόσολο, χωρις rocker και πλάκα. Η διαφορά του είναι πως έχει πολύ περισσότερη προστασία πίσω. Αν τρέχεις και με κάποιο super shoe, είναι λογικό να σου φανεί πιο “φτωχό”.

Αφήστε μια απάντηση