Κατηγορία: Racer – Πάτημα: Ουδέτερο – Βάρος: 213γρ. – Drop: 8mm (35.5/27.5mm)
Από την στιγμή που το Vaporfly 4% (και οι μεταγενέστερες εκδόσεις του) έφερε τα πάνω κάτω στον σχεδιασμό των marathon shoes, ήταν αναμενόμενο πως και οι υπόλοιπες εταιρείες θα ακολουθούσαν, αργά ή γρήγορα. Οι αθλητές των περισσοτέρων συμμετείχαν στους αγώνες με prototypes, τα οποία ήταν πάντα καμουφλαρισμένα και τα χαρακτηριστικά τους δυσδιάκριτα στο μάτι του κοινού. Καμμία ανακοίνωση ή σχόλιο σχετικά με το τι ετοιμάζουν, οπότε έμενε μόνο η εικόνα της παχιάς σόλας για να μαντέψεις ότι πρόκειται για κάποιο carbon plated παπούτσι.
Εξαίρεση αποτελούσε η Saucony, η οποία εξ αρχής “επεδείκνυε” στα πόδια του Jared Ward το δικό της πρωτότυπο. Ούτε καμουφλάζ, ούτε κατάμαυρο design, ούτε κρυμμένα logo. Αντιθέτως, φανταχτερά χρώματα που τραβούσαν την προσοχή και προετοίμαζαν τον κόσμο ότι κάτι καινούργιο έρχεται σύντομα. Ακόμη και φωτογραφίες μέσα από τα σχεδιαστήρια είχαν κυκλοφορήσει, δείχνοντας την εξωστρέφεια της εταιρείας και γιατί όχι, την σιγουριά για το προïόν της.
Μπορεί η ονομασία Endorphin (προερχόμενη από τα παραδοσιακά spikes μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων) να είχε διαρρεύσει σχετικά νωρίς, όλοι όμως θεωρούσαν ότι αφορά ένα συγκεκριμένο μοντέλο και δη, αγωνιστικό. Στην πραγματικότητα όμως, η Saucony είχε ετοιμάσει μία σειρά τριών μοντέλων και για διαφορετική χρήση το καθένα.
Το Endorphin Pro είναι το racer, το Endorphin Speed το performance trainer και το Endorphin Shift το καθαρά προπονητικό. Το Speed φοράει την ίδια σόλα με το Pro, η πλάκα του όμως είναι από nylon αντί carbon, ενώ το Shift έχει μεγαλύτερα ύψη (38/34mm), άλλον αφρό και καθόλου πλάκα.
Εμείς, ως πολύ γρήγοροι, δοκιμάζουμε πρώτα το Pro.
Επάνω μέρος και εφαρμογή
Το EP είναι με διαφορά το πιο όμορφο και φινετσάτο από όλα τα ψηλόσολα παπούτσια που έχουμε δει τελευταία. Η τριχρωμία της σόλας κρύβει το μέγεθός της, ενώ και οι χρωματικές επιλογές σε κάνουν να μην το μπερδεύεις με οτιδήποτε άλλο. Ίσως μόνο να χρειαζόταν κάποια επιπλέον διαφοροποίηση μεταξύ των τριών μοντέλων της σειράς, για να ξεχωρίζουν μεταξύ τους.
Το επάνω μέρος είναι σχετικά απλό σαν κατασκευή και αρκετά minimal. Θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί σε ένα Kinvara ή Fastwitch και να αποδώσει εξίσου. Έχουμε λοιπόν ένα ιδιαίτερα λεπτό engineered mesh, μίας στρώσης, το οποίο είναι διάτρητο στο μεγαλύτερο μέρος του. Δεν έχει καθόλου ελαστικότητα και είναι εντελώς unstructured. Ο προφυλακτήρας δίνει κάποια δομή μπροστά και περιφερειακά (“σβήνει” φτάνοντας αρκετά πίσω) αλλά σε γενικές γραμμές, δεν κρατάει ύψος στο toe box. Το ύφασμα όμως είναι τόσο ελαφρύ και μαλακό, που δεν το νοιώθεις καν.
To upper του Pro θυμίζει παραδοσιακά racing flats.
Πηγαίνοντας προς τα πίσω, υπάρχουν κάποια 3D print overlays (το logo, η βάση των κορδονιών και κάποιες λωρίδες στο κολάρο), τα οποία, αν και πολύ εύκαμπτα, δίνουν μία ελαφριά δομη στην όλη κατασκευή. Δεν την καταλαβαίνεις, αφού δουλεύουν μαζί με το mesh, είναι όμως εκεί.
Η γλώσσα είναι εντελώς γυμνή από αφρώδες και ελαστική, ενώ στο τελείωμά της ενώνεται με την επένδυση του κολάρου για να συγκρατείται στην θέση της. Κατ’ εμέ, αυτή είναι ίσως η καλύτερη λύση απ’ όλες, αφού και η γλώσσα παραμένει κεντραρισμένη, και δεν έχεις το έξτρα υλικό στο midfoot, όπως με μία full bootie σχεδίαση. Παρότι τα κορδόνια είναι λεπτά και φλατ, καμμία πίεση δεν φτάνει στην ράχη του ποδιού, εκτός αν τα σφίξεις υπερβολικά πολύ.
Σκέτο ύφασμα στην γλώσσα και semi-bootie σχεδίαση.
Εξίσου minimal είναι και η κατασκευή του κολάρου. Βασικά, δεν υπάρχει καν κολάρο, παρά μόνο λίγο αφρώδες ψηλά στην περιοχή του αχιλλείου κι ακόμη λιγότερο περιμετρικά του αστραγάλου. Εντελώς pure racer προσέγγιση δηλαδή, όπως και σε όλο το upper, θυμίζοντας τα spikes της Saucony.
Το ελάχιστο αφρώδες στο πίσω μέρος επιτρέπει να παίξεις με το σφίξιμο των κορδονιών
Επειδή όμως εδώ πρόκειται για ένα distance racer, το πατρόν του Pro επιτρέπει κάποιον αέρα γύρω από το πόδι. Ο χώρος μπροστά, παρόλο που δεν είναι ιδιαίτερα φαρδύς σαν καλούπι, αφήνει επαρκή χώρο στα δάχτυλα να κινηθούν όπως θέλουν. Αυτό είναι αποτέλεσμα του πανάλαφρου υφάσματος και της πλήρους απουσίας δομής.
Το ίδιο ισχύει και στο υπόλοιπο τμήμα, με την εφαρμογή να ρυθμίζεται πλήρως από το πόσο θα σφίξεις τα κορδόνια. Κάνεις ό,τι θες και το διχτυωτό ακολουθεί και αγκαλιάζει κάθε σημείο της ανατομίας του ποδιού. Σίγουρα το midfoot και η φτέρνα έχουν πιο σφιχτή γραμμή, θα πρέπει όμως κάποιος να έχει πραγματικά φαρδύ πόδι για να μην καταφέρει να βολευτεί.
Άνετο κι απροβλημάτιστο το επάνω μέρος του Pro αλλά τι γίνεται με το κράτημα; Κανένα απολύτως πρόβλημα κι εκεί.
Κι αυτό έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό και με το softness της σόλας, όπως θα δούμε και παρακάτω. Καθώς η βάση του παπουτσιού είναι σχεδόν άκαμπτη, κατά μήκος και εγκάρσια, και η συμπίεσή της όχι μεγάλη, η συνολική κίνηση του ποδιού είναι πιο περιοριμένη και ελεγχόμενη και δεν στρεσάρει τόσο το upper. Και δε μιλάμε για ρυθμούς μαραθωνίου/ημιμαραθωνίου αλλά για μακράν γρηγορότερους και μέσα σε στίβο. Απλά σφίξε το λίγο παραπάνω και φερ’ το στα μέτρα αυτού που ζητάς την δεδομένη στιγμή. Είπαμε, εφαρμόζει σαν racing flat αλλά με κάποια άνεση στο toe box.
Σε κάποια reviews, πιθανώς να έχετε διαβάσει πως η φτέρνα δεν κλειδώνει 100%. Σίγουρα το θέμα της εφαρμογής είναι υποκειμενική υπόθεση, προσωπικά πάντως δεν έχω αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα μέχρι τώρα. Παρά το λίγο στενότερο πόδι μου και την απουσία κολάρου, ακόμη και σε μικρά κομμάτια σε στίβο ήμουν μία χαρά. Οριακά, ίσως και να το προτιμούσα λίγο περισσότερο “χτισμένο” πίσω, σφίγγοντάς το όμως ένα κλικ, δουλεύει όπως πρέπει κι έτσι.
Εντελώς unstructured η φτέρνα του Pro.
Όσον αφορά την διαπνοή, το διχτυωτό τα καταφέρνει άψογα. Από τα πιο “ευάερα” μοντέλα που έχω φορέσει ποτέ.
Καταλήγοντας, η Saucony έχει κάνει πολύ καλή δουλειά με το upper, δίνοντάς του ακριβώς τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται για την κατηγορία του. Ελευθερία στα δάχτυλα και σιγουριά στη μέση και πίσω. Κι όλα αυτά μάλιστα, χωρίς να καταφύγει σε πολύπλοκες σχεδιαστικές λύσεις. Το έχουμε ξαναπεί και θα το λέμε σε κάθε ευκαιρία, δεν υπάρχει τίποτα αποτελεσματικότερο και πιο ρυθμίσιμο από ένα λεπτό και ανοιχτό παραδοσιακό mesh.
Σχετικά με το νούμερο, πάτε άφοβα στο κανονικό σας.
Σόλα και πάτημα
Μπορεί η νέα γενιά αγωνιστικών μεγάλων αποστάσεων (ναι, αυτά με τις πανύψηλες σόλες) να χαρακτηρίζεται από την ενσωματωμένη carbon plate, η πραγματικότητα όμως είναι πως η δουλειά γίνεται κυρίως από τον αφρό. Αυτός είναι που δίνει την επιστροφή ενέργειας στο πάτημα, παράλληλα με την μεγάλη προστασία, ενώ η πλάκα εξισορροπεί την συμπίεσή του και λειτουργεί συγχρόνως και ως μοχλός. Γεγονός είναι λοιπόν πως αναλόγως του υλικού και της γεωμετρίας σόλας/πλάκας, προκύπτει αντίστοιχα και ο χαρακτήρας καθενός από τα μοντέλα αυτά. Και όσο κι αν νομίζαμε ότι υπήρχε μόνο ένας “δρόμος για τον παράδεισο”, τελικά αποδεικνύεται ότι δεν είναι έτσι.
Από όλα τα super shoes που έχουν παρουσιαστεί ή αναμένονται, μόνο το Endorphin Pro έχει τα ίδια βασικά συστατικά με το Vaporfly. O PWRRUN PB, ο νέος αφρός της Saucony, αποτελείται από το ελαστομερές Pebax, ένα υλικό που συγκεντρώνει τις κορυφαίες ιδιότητες που έχουμε συναντήσει μέχρι σήμερα σε δρομικό παπούτσι. Μεγάλη επιστροφή ενέργειας και απορροφητικότητα αλλά και με πολύ χαμηλό βάρος. Είναι ακριβώς η ίδια σύνθεση με τον ZoomX της Nike και τον Floatride της Reebok.
Παρ’ όλα αυτά, εμφανισιακά μοιάζει πολύ με τον Boost (TPU) της Adidas, αφού αποτελείται από μικρές κυψέλες, αντί της λείας και “ρυτιδιασμένης” επιφάνειας του ZoomX. Κατά την Saucony, η συγκεκριμένη δομή είνα πιο ανθεκτική και διατηρεί της ιδιότητες του Pebax για περισσότερα χιλιόμετρα.
Μέσα στον αφρό είναι ενσωματωμένη μία πλάκα από ανθρακονήματα, η οποία έχει σχήμα “S”. Στο εμπρόσθιο μέρος δεν φτάνει τόσο χαμηλά όσο στο Vaporfly, στο οποίο κάθεται σχεδόν επάνω στην εξώσολα, ενώ στο τελείωμά της στα δάχτυλα, ανεβαίνει μέχρι τέρμα μπροστά και ψηλά.
Η carbon plate γυρίζει χαρακτηριστικά προς τα επάνω στο εμπρόσθιο άκρο της.
Το σχήμα της πλάκας, σε συνδυασμό με το rocker στο forefoot και την ακαμψία της σόλας, δίνουν την γεωμετρία που η Saucony ονομάζει SpeedRoll. Οι εταιρείες συνήθως δίνουν “βαρύγδουπες” ονομασίες στα χαρακτηριστικά των μοντέλων τους για έμφαση, η συγκεκριμένη όμως μοιάζει να ταιριάζει απόλυτα στην αίσθηση που αποκομίζεις, όπως θα δούμε και παρακάτω.
Το rocker δεν είναι ιδιαίτερα έντονο αλλά το SpeedRoll βασίζεται κυρίως στο σχήμα της πλάκας.
Η εξώσολα καλύπτεται από carbon rubber στο εμπρόσθιο τμήμα της και ένα μικρό κομμάτι στο εξωτερικό της φτέρνας. Το υπόλοιπο τμήμα της είναι από εκτεθειμένο Pebax, με ένα χείλος όμως περιμετρικά, ώστε να προφυλάσσονται οι ακμές της σόλας αλλά και να “κρατούν” τον αφρό. Μετά από 100 χιλιόμετρα, το λάστιχο παραμένει σχεδόν ανέπαφο, ενώ ούτε και το ακάλυπτο κομμάτι δείχνει να έχει ταλαιπωρηθεί. Η δε πρόσφυση είναι πολύ καλή, ακόμη και σε λεία άσφαλτο.
Από εκεί και πέρα, η σόλα είναι σχετικά φαρδιά για αγωνιστικό μοντέλο, ιδίως στο μεσαίο τμήμα της, ενώ πουθενά δε νοιώθεις το πέλμα σου να ξεχειλίζει. Στο κέντρο μάλιστα σηκώνεται αρκετά ψηλότερα, ώστε να συγκρατεί καλύτερα το πόδι.
Πριν ξεκινήσω να γράφω το review, δεν ήμουν βέβαιος αν θα έπρεπε αυτό να καταλήξει σε ένα συγκριτικό τεστ με το Vaporfly. Παρότι τα δύο μοντέλα εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό (distance racers) και τα specs τους είναι παρεμφερή, το τελικό αποτέλεσμα στον δρόμο διαφέρει πάρα πολύ. Δεν είναι ότι θα αδικούσα το ένα έναντι του άλλου, έτσι κι αλλιώς πρόκειται για δύο εκπληκτικά παπούτσια. Απλά, οι διαφορές είναι τόσες πολλές στον τρόπο λειτουργίας τους, που καταλήγουμε στο ότι τελικά είναι θέμα προτίμησης αλλά και βιομηχανικής του κάθε σώματος. Επίσης, θεωρώ πως είναι προς τιμήν της Saucony το ότι δεν προσπάθησε να σχεδιάσει ένα Vaporfly αλλά έριξε στο τραπέζι μία εντελώς δική της πρόταση.
Παρ’ όλα αυτά, καθώς το Endorphin Pro είναι ουσιαστικά το πρώτο μοντέλο που κοιτάει στα μάτια τον “Βασιλιά” (οι υπόλοιπες εταιρείες δεν έχουν ακόμη παρουσιάσει τα αντίστοιχα marathon racers τους), οι σχετικές συγκρίσεις είναι αδύνατο να μην γίνουν.
Σαν υλικό, ο Pebax είναι πολύ μαλακός. Στην περίπτωση του ΕΡ όμως, τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Μπορεί πιέζοντάς τον με το δάχτυλο να δείχνει το softness του, πατώντας το όμως η αίσθηση είναι άλλη. Η συμπίεσή του είναι μικρή – σε αργούς ρυθμούς, σχεδόν ανύπαρκτη – και ποτέ δεν θα νοιώσεις να βουλιάζεις στον αφρό, σε όποιο σημείο κι αν πατάς. Προφανώς έχει κάποιο διαφορετικό tuning, αφού νοιώθεις ότι ακόμη κι αν δεν υπήρχε η carbon plate, θα παρέμενε συμπαγής. Ξεχάστε οποιαδήποτε σύγκριση με το Nike, όπου ο ZoomX σχεδόν τερματίζει. Different animals.
Από την άλλη, μην ξεγελαστεί κανείς και νομίσει ότι το Pro υπολείπεται σε προστασία. Αφενός η φύση του αφρού, αφετέρου τα πελώρια ύψη της σόλας, δίνουν τεράστια απορροφητικότητα, ικανή για οποιαδήποτε απόσταση, σωματότυπο ή τερέν. Όπως τονίζουμε σε κάθε ευκαιρία άλλωστε, cushioning και softness δεν είναι το ίδιο πράγμα και το πρώτο δεν κρίνεται βάσει του δευτέρου.
Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό του Pebax, ίσως περισσότερο και από την επιστροφή ενέργειας, είναι το ότι διατηρεί ιδιαίτερα φρέσκα τα πόδια, τόσο κατα την διάρκεια του τρεξίματος, όσο και μετά. Δεν υπάρχει κανείς που να μην συμφωνεί με αυτό. Έχοντας λοιπόν κάνει πολλά χιλιόμετρα με όλα τα Vaporfly, όπως επίσης αρκετά και με το Endorphin Pro, μπορώ να πω με σιγουριά ότι ο PWRRUN PB βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τον ZoomX στον τομέα αυτόν.
Εκεί που το Saucony διαφέρει δραματικά, είναι όσον αφορά την σταθερότητα. Η στιβαρότητα της σόλας είνα χαρακτηριστική, όχι μόνο για τα 35.5/27.5mm της αλλά και σε σχέση με πολύ χαμηλότερες. Ακόμη κι αν προσγειωθείς τέρμα πίσω ή βάλεις όλη σου την δύναμη μπροστά κατά το toe off, το πάτημα παραμένει πλήρως ελεγχόμενο, σίγουρο κι ευθύβολο. Εν αντιθέσει με το VF, ακόμη και σε κλειστές στροφές η σόλα κρατάει το σχήμα της και ακολουθεί. Πέραν αυτού, έχουμε αρκετές περιπτώσεις δρομέων που παραπονιούνται για ενοχλήσεις στην ποδοκνημική με το Nike, εξαιτίας της αστάθειάς του στο πίσω μέρος. Κάτι τέτοιο δεν υφίσταται με το ΕΡ, παρόλο που η βάση του δεν είναι αντικειμενικά φαρδιά. Κι αν μιλάμε για απόσταση μαραθωνίου, όπου το form χαλάει κι οι αρθρώσεις χαλαρώνουν καθώς συσσωρεύεται η κόπωση, τότε το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό αποκτάει ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα.
Η σόλα ανοίγει αρκετά προς τα έξω, δίνοντας επιπλέον σταθερότητα στο πάτημα.
Η σφιχτή σόλα και κυρίως, το σχήμα και η θέση της πλάκας, κάνουν το Endorphin κάπως “απόλυτο” και όχι φιλικό σε αργούς ρυθμούς. Η άρθρωση των δαχτύλων παλεύει να καμφθεί αλλά κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Ψάχνεις να προσαρμόσεις το πάτημά σου στο παπούτσι μπας και τσουλήσει αλλά τις περισσότερες φορές αρνείται. Τα easy runs δεν του ταιριάζουν, ακόμη και στην προθέρμανση το ακούς να σου λέει “άντε, ακόμη να ζεσταθείς;”.
Πηγαίνοντας αργά, ο αφρός μοιάζει πιο σφιχτός απ’ όσο πραγματικά είναι, ενώ και η πλάκα, όχι μόνο δεν φορτίζεται για να βοηθήσει στο transition, αλλά στέκεται και εμπόδιο. Η πρώτη φορά που φόρεσα το παπούτσι ήταν σε ένα ελεύθερο. Ήξερα ότι δεν ήταν το στοιχείο του αλλά θεώρησα ότι μια κάποια εικόνα θα την είχα. Κι η απογοήτευσή μου ήταν μεγάλη. Ίχνος softness, απόλυτη ακαμψία, πραγματικά δεν έβρισκα τρόπο να το πάω. Δεν φταίει η Ferrari όμως, όταν εσύ την οδηγείς μέσα στην Κυψέλη…
Το Endorphin Pro δεν είναι απλά αγωνιστικό μεγάλων αποστάσεων. Είναι σχεδόν ένα καθαρόαιμο αγωνιστικό που πάει όσο γρήγορα θες αλλά έχει και τρόπους και το κάνει εξευγενισμένα. Γι’ αυτό μπορεί να σε πάει και μακρυά.
Όσο περισσότερο ανεβάζεις ρυθμό, τόσο πιο πολύ ξεδιπλώνει τα χαρίσματά του. Βάζοντας παραπάνω δύναμη, η σόλα γλυκαίνει και μαλακώνει, αφού συμπιέζεται ευκολότερα ο αφρός. Η βύθιση εξακολουθεί να είναι περιορισμένη, νοιώθεις όμως απόλυτα προστατευμένος και οι κραδασμοί φιλτράρονται εντελώς. Λογικό, θα σκεφτεί κάποιος, αφού η βάση είναι τεράστια. Εδώ όμως είναι που το Endorphin κάνει την διαφορά. Μπορεί να κάθεσαι πολύ ψηλά από το έδαφος, σε καμμία περίπτωση όμως δεν αισθάνεσαι αποκομμένος. Όλα τα ψηλόσολα μοντέλα, ακόμα και τα carbon plated, δεν επιτρέπουν καμμία πληροφορία να περάσει στο πέλμα. Πας στα τυφλά, θα λέγαμε. Το Saucony αντιθέτως, έχει συμπεριφορά παραδοσιακού racing flat, απλά προσθέστε και το πολύ cushioning. Το πας όπως εσύ θες, περνάς κάτω όση ισχύ εσύ θες και το στρίβεις επίσης όπως εσύ θες. Δεν ξέρω πώς επιτυγχάνεται αυτό αλλά κανένα άλλο παπούτσι με τέτοια ύψη δεν έχει τόσο “φυσικό” πάτημα.
Το Vaporfly το λατρεύουν τα πόδια μου και το χρονόμετρο, ο εγκέφαλός μου όμως ακόμη δεν έχει συνηθίσει το πολτώδες και αποστειρωμένο πάτημά του. Μετά από εκατοντάδες χιλιόμετρα, εξακολουθεί να μου μοιάζει κάπως αφύσικο. Αντιθέτως, με το Endorphin νοιώθεις τα πόδια σου να δουλεύουν, χωρίς όμως να κουράζονται.
Και πάμε τώρα στην ψυχή του παπουτσιού, η οποία είναι αναμφισβήτητα το SpeedRoll. Αν και το rocker δεν έχει ιδιαίτερα μεγάλη γωνία, σε κανένα άλλο μοντέλο δεν έχω έχω αισθανθεί τόσο έντονα την προώθηση προς τα εμπρός και το γρήγορο ρολάρισμα. Παίζει ρόλο και το ότι η carbon plate κάθεται σχετικά ψηλά στα μετατάρσια, οπότε το πόδι δεν προλαβαίνει να βυθιστεί πολύ στον αφρό, αυτό όμως που κάνει την διαφορά είναι η καμπυλότητά της και το ότι φτάνει μέχρι το τέλος των δαχτύλων. Όταν συνηθίσεις να εξαντλείς το μήκος της σόλας πριν την απογείωση και να επωφεληθείς της συγκεκριμένης γεωμετρίας, τότε πραγματικά νοιώθεις το παπούτσι να δουλεύει σαν κουνιστή καρέκλα και η πλάκα ως μοχλός. Ρολάρει τόσο εύκολα και αποδοτικά, λες και τσουλάει στον δρόμο ένας τρόχος.
Το παρακάτω video, αν και δεν θα το χαρακτηρίζαμε ακριβώς “επιστημονικό”, δείχνει χαρακτηριστικά αυτό που μόλις περιέγραψα.
Εδώ είναι και η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ Endorphin Pro και Vaporfly, δηλαδή στον τρόπο λειτουργίας τους.
Στο Nike, η μεγάλη συμπίεση και επαναφορά της σόλας καταλήγει σε ένα εντυπωσιακό bounce. Με απλά λόγια, το παπούτσι “χοροπηδάει”, σε σηκώνει και σε στέλνει προς τα εμπρός. Το πόδι δουλεύει μέσα – έξω στην σόλα. Αντιθέτως, στο EP δουλεύει επάνω στην σόλα, εκμεταλλεύεσαι την ορμή σου και προωθείσαι. Το transition έχει μία “ροή” που δεν έχω συναντήσει αλλού. Υπάρχει σίγουρα επιστροφή ενέργειας, δεν είναι όμως τόσο εμφανής όσο σε άλλα μοντέλα, όπου ο αφρός συμπιέζεται περισσότερο. Όπως είπαμε όμως, το Saucony δεν δουλεύει πάνω – κάτω αλλά εντελώς ευθύβολα.
Το Vaporfly είναι κάπως πιο τεμπέλικο σαν αίσθηση, λόγω της πολύ μαλακής σόλας, και νοιώθεις ότι καταβάλλεις λιγότερη προσπάθεια για να κινηθείς. Είναι χαρακτηριστικό του άλλωστε το ότι σε παρασύρει εύκολα σε πιο γρήγορους ρυθμούς, χωρίς να το καταλάβεις. Από την άλλη, το Endorphin δεν έχει αυτό το “effortless”, πρέπει να δώσεις για να πάρεις. Γι’ αυτό και απαιτεί λίγο πιο “δρομικό” στυλ και πλήρη gait cycle. Όσο ψηλότερα σηκώσεις το γόνατο, τόσο πιο πολύ θα εκμεταλλευτείς την γεωμετρία της σόλας και το ρολάρισμα που σου δίνει. Κι είναι σημαντικό το ότι δεν χρειάζεται να φοβηθείς την προσγείωση στην φτέρνα, πράγμα που με το VF καταλήγει σε κάπως άτσαλο πάτημα, αφού είναι πολύ σταθερό στο σημείο εκείνο.
Αυτά τα χαρακτηριστικά κάνουν το Endorphin ικανό για οποιαδήποτε ταχύτητα και προπόνηση, εκτός αν μιλάμε για τίποτα εξωφρενικούς ρυθμούς. Περνάει πανεύκολα την ισχύ στον δρόμο, σχεδόν χωρίς παραμόρφωση της σόλας, και κρύβει πολύ καλά το ύψος του.
Τις προάλλες είχα ένα tempo run και αμέσως μετά γρήγορα 200άρια. Και στα δύο κομμάτια το παπούτσι δούλευε εξίσου άψογα. Λες και είχες ένα αυτοκίνητο με ρυθμιζόμενη ανάρτηση και γύρισες τον διακόπτη από την ένδειξη sport στην racing (λείπει βέβαια η comfort). Έχω κάνει την ίδια προπόνηση και με το Next% κι ενώ στο μεγάλο κομμάτι με πήγαινε τρένο, στις επαναλήψεις υστερούσε ξεκάθαρα λόγω softness.
Θεωρώ ότι το Endorphin είναι κατάλληλο και για μικρές αποστάσεις, 5Κ ή ακόμη και 3Κ για τον ικανό ερασιτέχνη, και θα σε πάει το ίδιο γρήγορα με ένα παραδοσιακό racer αλλά σίγουρα πιο ξεκούραστα. Ίσως κανένα άλλο μοντέλο δεν είναι τόσο προστατευτικό και responsive συγχρόνως.
Συμπέρασμα
Το Endorphin Pro είναι κατάλληλο για όλες τις αποστάσεις, από μαραθώνιο μέχρι και τις μικρές. Και για όλες τις προπονήσεις επίσης, ακόμη και τις πολύ γρήγορες μέσα σε στίβο. Έχει σχεδόν την αίσθηση κλασικού racing flat, συνδυασμένη όμως με μέγιστη προστασία και efficiency. Επιστρέφει ενέργεια (αν και με περιορισμένο bounce), κρατάει τα πόδια φρέσκα και ρολάρει μοναδικά αλλά και με φυσικό τρόπο. Απλά, θέλει ταχύτητα για να δουλέψει, στα αργά βραχυκυκλώνει λόγω της μεγάλης ακαμψίας του. Συνηθίζεις τον τρόπο που λειτουργεί, φτάνεις μέχρι την άκρη της πλάκας και το παπούτσι πετάει.
Επιπλέον, στο επάνω μέρος η εταιρεία ακολούθησε την πιο αποτελεσματική σχεδίαση, η οποία είναι “κράτα τα πράγματα απλά”. Ένα λεπτό ύφασμα, ένα καλό πατρόν και μερικά overlays, όπου χρειάζονται. Ελαφρύ και ρυθμίσιμο, τέλος.
Η Saucony κατάφερε και έφτιαξε το δικό της carbon plated distance racer. Δε μιμήθηκε, δεν αντέγραψε, δεν ακολούθησε την οδό της Nike. Δούλεψε σε λευκό χαρτί, πήρε τον καλύτερο αφρό της αγοράς και σχεδίασε την πλάκα με διαφορετικό τρόπο, δίνοντας τελικά μία γεωμετρία στην σόλα που όντως φέρνει κάτι νέο στον χώρο. Και το κυριότερο, αποδεικνύεται 100% αποτελεσματικό.
Elda
Σ ευχαριστούμε πολύ Νίκο για το αναλυτικοτατο review, άψογο όπως πάντα! Πιστεύεις ότι θα άξιζε να διαθέσω τα χρήματα για να χτυπήσω κάαααποια στιγμή ένα sub 3.45 ή για τους δικούς μου (κυψελιωτικους) ρυθμούς θα ταίριαζε καλύτερα ένα από τα άλλα 2 μοντέλα; Σε καθε περίπτωση ο,τι κι αν αγοράσω τώρα θα μείνει στην άκρη μέχρι να μπορέσω να επανέλθω (λόγω τραυματισμού και αποχης).
Poulios Antonis
Eξαιρετικο το review όπως πάντα !!!!!!!!!!
aRiSTiDiS
Πολύ δυνατό review Νίκο, όπως πάντα!
Δεν πολυκατάλαβα το μέρος που αναφέρεσαι στην σύγκριση με το Next% για χρήση μαραθωνίου.
Αναφέρεις ότι με την πάροδο των χιλιομέτρων σε ένα Μαραθώνιο χαλάει το form και χαλαρώνουν οι αρθρώσεις, άρα η αστάθεια του Next, πίσω, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Πιό πολλά δεν θα είναι όμως τα πρόβληματα στο PRO που για να δουλέψει η γεωμετρία της σόλας και το ρολάρισμα θέλει γόνατο ψηλά? (και εκτιμώ και την φτέρνα αρκετά ψηλά, μετα την απογείωση)
Εκτιμώ ότι μετά το 30χλμ ειναι πιο εύκολο να “χοροπηδάς” πάνω στο Nike, παρά να προσπαθείς να σηκώσεις το γόνατο (και φτέρνα?) για να ρολάρεις. Και απότι γράφεις και εσύ ήταν δύσκολο να το πάς άνετα στο “Easy” σου. Εκτός και εάν μιλάμε για δρομείς πολύ κάτω των 3 ωρών. Ευχαριστώ!
pseiras
Νίκο αν ήσουν Αμερική , θα είχες 1 εκ followers και θα σε κυνηγούσαμε να μας μιλήσεις.
Εξαιρετικό review!!
Αφου δεν είμαστε Αμερική ομως 🙂 , θα μπορούσες , γνωρίζοντας ότι δεν το έχεις στην κατοχή σου , να αποκρυπτογραφήσεις λιγο το speed , ενα πανομοιότυπο παπούτσι απλά με nylon plate? Θα πήγαινε και στα πιο αργά?
Με την πρώτη ευκαιρια θέλω να το πάρω και τα carbon plated τα αποφεύγω γενικότερα.
Nikos Pilikas
Ευχαριστώ, συντρέχτες! 🙂
@elda Κοίτα Μαρία, όταν λέω “γρήγορα”, εννοώ το το γρήγορο του καθενός. Π.χ. για εμένα το παπούτσι δουλεύει από 4:30 και κάτω, ρυθμός που για κάποιον ικανό δρομέα είναι το easy του. Γι’ αυτόν λοιπόν, μάλλον θα του είναι ξεκούρδιστο στο 4:30. Οπότε ας πούμε σωστότερα ότι το EP απαιτεί περισσότερο effort, παρά συγκεκριμένο, απόλυτο ρυθμό.
Όσον αφορά το Speed, αυτό δηλαδή με τον ίδιο αφρό αλλά πλάκα από nylon, σίγουρα θα είναι πιο φιλικό, λόγω μειωμένης ακαμψίας, και με μεγαλύτερο εύρος ρυθμού. Δεν ξέρω κι αν έχεις φορέσει ποτέ πραγματικά άκαμπτο παπούτσι και πώς θα αντιδράσει το σώμα σου. Πιθανώς να μοιάζει πιο safe επιλογή το Speed, κρατώντας φαντάζομαι όλα τα άλλα χαρακτηριστικά του Pro.
Nikos Pilikas
@aristidi Όντως, δεν ήμουν και πολύ σαφής, Αριστείδη.
Από θέμα σταθερότητας, τα τελευταία χλμ ενός μαραθωνίου είναι πιο απαιτητικά για τις αρθρώσεις και τους συνδέσμους. Εκεί σε κάποιους το Vaporfly δεν υπήρξε σύμμαχος, ενώ και σε μεγάλες προπονήσεις έβγαλε μικροενοχλήσεις, ιδίως αν είσαι heavy heel-striker (π.χ. @tse89).
Από την άλλη, πράγματι το bounce του VF βοηθάει πολύ, πιο effortless όπως έγραψα. Και 99%, αν ποτέ ξαναέτρεχα 42Κ, με αυτό θα πήγαινα. Η αναφορά μου στο δρομικό form για το Pro, ήταν περισσότερο αν κάποιος θέλει να πάρει το maximum από το παπούτσι, κάτι που ισχύει για όλα, άλλωστε. Το ρολάρισμα που περιγράφω θα το έχεις ακόμη και χωρίς την συνθήκη “γόνατο-φτέρνα ψηλά”. Εν τούτοις, κρίνω την συμπεριφορά του μοντέλου, όχι μόνο την ημέρα του μαραθωνίου αλλά γενικότερα. Είτε αφορά μικρότερους αγώνες είτε απαιτητικές προπονήσεις.
Βέβαια, όπως σε όλες τις περιπτώσεις, παίζει ρόλο και να ταιριάξει το παπούτσι με την βιομηχανική σου.
@pseiras Αν ήμουν στην Αμερική, κανείς δεν θα με διάβαζε, Κώστα. Υπάρχουν αμέτρητοι εκεί. 😛
Απ’ όσο έχω διαβάσει και υποθέτοντας, η nylon πλάκα θα είναι σίγουρα πιο εύκαμπτη και δεν θα “καλουπώνει” τόσο το πόδι. Λογικά θα είναι πιο εύκολο το παπούτσι (αυτό λένε όλοι) αλλά αν δεν το δοκιμάσω δε μπορώ να πω. Η μόνη nylon πλάκα που έχουμε δει μέχρι τώρα, ήταν στο ZF1, το οποίο ήταν σχετικά δύστροπο στα αργά. Άλλη κατασκευή εκείνη όμως.
aRiSTiDiS
Απόλυτα κατανοητός Νίκο! Ευχαριστώ!
naftony
Ευχαριστούμε για το review, ούτε η saucony θα τα έλεγε τόσο αναλυτικά. Θα ακολουθήσουν και τα άλλα δύο της σειράς; Το πολύ άκαμπτο παπούτσι εμένα δεν μου ταιριάζει, με κουράζει αρκετά
Nikos Pilikas
@tonykyr Να ‘σαι καλά, Αντώνη!
Δεν ξέρω, αναμνένονται κι ένα σωρό νέα μοντέλα το φθινόπωρο. Δεν αποκλείεται να έχουμε κάποιο απ’ τα δύο.
Είναι όντως πολύ άκαμπτο το Pro.
pseiras
Thanks Νίκο.
Σάρωσε πάντως φέτος η Saucony με δυο καθαρές σειρές στην αγορά. Kinvara , Ride , Triumph , την τριπλέτα Endorphin και με το Pro να κοιτάει στα μάτια τα θηρία της Nike.
Αν και ακούγεται ότι ο Βασιλιάς νιώθει στριμωγμένος αλλά παραμένει στον θρόνο του.
Nikos Pilikas
@pseiras Εντάξει, τόση ώρα μιλάμε για το Next%, χωρίς να έχουμε βάλει στην εξίσωση και το Alphafly. 😉
Προσωπικά, όλα τα αγαπάω κι όλα έχουν την θέση τους. Το ΕΡ είναι μια εντελώς διαφορετική πρόταση, λίγο καλύτερο ή λίγο χειρότερο, δεν παίζει ρόλο. Τρομερό παπούτσι, όπως και να ‘χει!
Εξαρτάται και τι ζητάει ο καθένας. Ξέρω πιτσιρικά που κάνει κυρίως 5άρια (σφαίρα) και με το VFF δεν μπορούσε να τρέξει, ένοιωθε ότι αλλού πατούσε κι αλλού βρισκόταν. Αυτός π.χ., το πιθανότερο είναι να ενθουσιαστεί με το Pro.
Nikos Pilikas
Μην ξεχνάμε και το εξής: ούτε υπάρχει μόνο ο μαραθώνιος, ούτε και carbon plated σημαίνει σώνει και καλά παπούτσι μόνο για εκεί.
Αν το καλοσκεφτούμε, τα περισσότερα διαθέσιμα μοντέλα με πλάκα (προς το παρόν) είναι για ημί και κάτω (Metaracer, Speed Elite, Adizero Pro) ή προπονητικά (TC, Carbon X, Carbon Rocket).
pseiras
Νέο και 100% αποτελεσματικό όπως γραφεις και όντως αυτό έχει σημασία.
Όλα τα άλλα είναι για να έχουμε να συζητάμε.
Μακάρι να έρθουν ισάξια και από τις υπόλοιπες εταιρείες , μπας και πεσουν οι τιμές και σταματήσει και η πολιτική “starve the market” που ακολουθεί η Nike στα μεγάλα μοντέλα της.
tse89
@echetlos σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ακόμη και heavy heel striker θα παλέψουμε καλά το 2021με endorphin pro !!
Nikos Pilikas
@tse89 Χαχαχα…
Όχι ρε συ… σε επικαλέστηκα σχετικά με την αστάθεια του Next%.
giorgosgr
Προσωπικά για μένα μεγάλο ρόλο για το αν ένα παπούτσι είναι καλό είναι στα ποσά χιλιόμετρα αρχίζει να χάνει τις ιδιότητες του . το 4% στα 500km τερμάτισε σε μένα
Nikos Pilikas
@giorgos-grig Τα 500 χλμ είναι πάρα πολλά για ένα αγωνιστικό μοντέλο. Ιδίως όταν αρχικά όλοι μιλούσαν ότι αντέχουν 3-4 μαραθωνίους.
giorgosgr
ναι ειναι πολλα ουτε εγω το περιμενα να βγαλει τοσα , αν το endorphin βγαζει τοσα αξιζει την αγορα , εσυ echetlos μιας και ειχες 2 ζευγαρια στα ποσα ειδες να βγαινουν off;
Nikos Pilikas
Δεν έχουν βγει off, Γιώργο. Ζουν και βασιλεύουν!
Η λογική λέει ότι το Endorphin θα βγάζει ακόμη περισσότερα, με δεδομένο ότι ο αφρός είναι πολύ πιο πυκνός.
giorgosgr
Ενδιαφέρον αν είναι έτσι πρέπει να το βάλουμε στην λιστα με τις επόμενες αγορές βέβαια να πέσει στα 170
takosan
Ξέρει κανείς για το endorphin speed πότε θα έρθει και σε τι τιμή?
Elda
200 ευρω θα κοστιζουν, ακριβη ημερομηνια δεν ξερω, οπου να ναι λογικα.
vasileios78
Νίκο καλημέρα.Για χρήση σε στίβο σε γρήγορους ρυθμούς παράδειγμα 2:20 pace θα κρατάει πιστεύεις στο βιραζ;
Nikos Pilikas
@vasilis_nitsos Θεωρώ πως ναι. Αν και όχι όπως ένα παραδοσιακό racing flat.
Έχω κάνει 200άρια στο 32″ κι ήταν οκ, παρότι τα 87 κιλά μου το ζορίζουν παραπάνω.
vasileios78
Ευχαριστώ Νίκο.Περίμενα τα speed elite αλλά δεν έχουν έρθει ακόμη Ελλάδα οπότε μάλλον θα πάω σε αυτά.Θα κάνω προπονήσεις με τα razor και με αυτά κάποιες γρήγορες σε στίβο και αγώνες.Συγχαρητήρια και για το review!!!
Nikos Pilikas
@vasilis_nitsos Τι αποστάσεις τρέχεις, Βασίλη;
vasileios78
5 και 10.Αλλά καποια στιγμή μέσα στο χειμώνα θέλω να κάνω και έναν μαραθώνιο.
Νίκος Μπούρας
Δηλαδή Νίκο για κάποιον που (στη μεγαλύτερη πια ηλικία κατ.50-60), κάνει 400αρια κάτω από 1’25” και 300αρια στο 56”-1′ κομμάτια, και στα tempo βαράει και πίσω από4’/1000 -αλλά έχει μόνιμα προβλήματα φλεγμονών θλάση μηριαίου δικ. Επαναλαμβανόμενη, ισχίο , γόνατα (με μαγνητικές όλα) . Θα πρότεινες αυτό ανάμεσα σε alphafly , tempo next %; Βεβαίως εκείνα δεν τα έχεις παρουσιάσει ακόμη και μια καλή αλλά όχι εφικτή χωρίς χορηγό απάντηση θα ήταν και τα τρία.
Nikos Pilikas
@nikos1 Νίκο, στους ρυθμούς που αναφέρεις (και πολύ πιο κάτω), το ΕΡ πάει πολύ καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο χοντρόσολο carbon plated. Αίσθηση σχεδόν κλασικού racer αλλά και με μέγιστη προστασία. Κι εκεί φαίνεται και το rebound του αφρού, το οποίο σε πιο αργά δεν είναι τόσο εμφανές, όπως π.χ. στα Nike. Κοπανάς όσο θες αλλά δεν κοπανιέσαι.
Το AF έχει άλλη αίσθηση. Ασύλληπτα μαλακό, πολύ bounce κι αποκομμένο εντελώς από το έδαφος. Σε πάει αυτό, δεν το πας εσύ.
Δεν ξέρω τι θα έδειχνε το Saucony στα εργαστήρια αλλά θα έλεγα ότι με το Saucony ευχαριστιέσαι τρέξιμο και με το άλλο, επιδόσεις.
Για το Tempo δεν έχω άποψη, απ’ ό,τι λένε θέλει μια σχετική ταχύτητα για να δουλέψει.
Nikos Pilikas
https://www.flickr.com/photos/140798332@N04/50415491131/in/dateposted-public/
Nikos Pilikas
Endorphin Pro+
https://www.flickr.com/photos/140798332@N04/51485051352/in/dateposted-public/
KADIETICIAN
28/9 Νικο από ότι διάβασα θα αρχίσουν οι πωλήσεις και σε περιορισμένο αριθμό..Σωστα; Μην μου πεις ότι εσυ…….
Nikos Pilikas
Τι εγώ;
KADIETICIAN
Θα μας το παρουσιάσεις κάποια στιγμή;;;;
Nikos Pilikas
Κάτσε να δούμε πότε θα έρθει εδώ ή αν το πετύχω πουθενά απ’ έξω.
Αν και η σόλα ίδια παραμένει, από το upper πέφτει το βάρος.
geomaz
Καλά τα Saucony, αλλά ρε παιδιά, εν έτει 2021…προσωπικα μου θυμίζουν τα Vaporfly 4% … 5 χρόνια πισω, ως προς την τεχνολογία. Άσε δε την αντιγραφή. Ίδιες διαστάσεις πανω – κάτω και με τα pro+ ίδιο βάρος με τα Nike 5 χρόνια πριν… Μου δίνεται η εντύπωση ότι οι υπόλοιπες εταιρείες δεν επενδύουν σε έρευνα και εξέλιξη. Μόνο η adidas παρουσίασε φέτος την δική της γραμμή.
Nikos Pilikas
@geomaz Πωπω κακίες…
geomaz
Νίκο χαχααα! Έγραψα έχω την εντύπωση, αλλά εσύ που είσαι ο γκουρού, για πες, βλέπεις κάτι διαφορετικό;
aRiSTiDiS
@geomaz σε διαστάσεις και βάρος ίσως.
Η μηχανική τρεξίματος όμως μεταξύ 4%(γενικότερα VF) και Pro είναι σημαντικά διαφορετικές.
Και στο θέμα της εμφάνισης η sauchony σίγουρα βγάζει από τους ομορφότερους χρωματικούς συνδυασμούς. Τα μαύρα, τα sunset και τα θαλασσί ήταν να κάθεσαι να τα χαζεύεις
geomaz
aRiSTiDiS ,Το οτι εχουν σημαντικη διαφορας ως προς την μηχανικη,δεν μπορω να το ξεχωρισω αυτο.
Ως προς το υψος σολας και το drop,ειναι πολυ κοντινα στα δικα μου ματια.Και το pro+…καταφερε να πιασει το βαρος του vaporfly 4% (πρωτης γενιας)…το σωτηριο ετος 2022 (που θα βγει στην παραγωγη φανταζομαι).
Ομως ισως και να χεις δικιο ομως και για αυτο να εξηγουνται οι επιδοσεις ως προς την δρομικη οικονομια,που ειναι σημαντικα υποδεεστερες του saucony endorphin pro,οπως ισχυριζονται νεοτερα τεστ, σε σχεση με τα vaporfly.
https://www.youtube.com/watch?v=-lT-B93wuxM
Nikos Pilikas
@geomaz Δεν είναι ακριβώς έτσι, Ζωρζ.
Το βάρος έχει να κάνει και με την ανθεκτικότητα. Ο Peba της Saucony έχει άλλη επεξεργασία, είναι πιο πυκνός. Κερδίζεις σε ζωή με κόστος τα λίγα παραπάνω γραμμάρια. Κατά την εταιρεία, τουλάχιστον…
Τα ύψη δεν είναι καθόλου κοντινά. Το 40/32 έχει μεγάλη διαφορά με το 35.5/27.5, σε αυτή την κατηγορία.
Γενικότερα όμως, η σχεδίαση του E-Pro έχει εντελώς άλλη φιλοσοφία από του VF.
Κι εγώ τα Nike ψηφίζω, δε μπορείς όμως να πεις πως η Saucony αντέγραψε.
geomaz
Νικο αναφερθηκα στα VF 4%.
Ως προς εκεινα,μου μοιαζουν αντιγραφη και κοντινες οι διαστασεις-βαρος (συγκρινοντας μαλιστα το pro+ με αυτα).
Nikos Pilikas
Το original ήταν 31/21mm.
Όπως και να ‘χει όμως, δεν αποδεικνύουν κάτι οι συγκρίσεις. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι το VF ήταν πρωτοπόρο και μάλιστα, για 3+ ολόκληρα χρόνια οι υπόλοιποι πάλευαν να φτιάξουν κάτι αντίστοιχο. Έτσι γίνεται πάντα όμως, δεν υπάρχει παρθενογένεση.
Θα δεχθώ να μου πεις ότι το RC v2, το Sky ή το Deviate Elite πατάνε ακριβώς στην συνταγή του Nike, κατασκευές όμως σαν το Pro, το Adios, τα Hoka ή το Skechers ακολουθούν δική τους οδό. Κατ’ εμέ, αυτή της Nike είναι η αποδοτικότερη, άλλο το ένα όμως κι άλλο το άλλο.
Σκέψου να βγει η Hoka και να πει ότι “μετά από 6-7 χρόνια μάς αντιγράψατε και ανακαλύψατε κι εσείς τις ψηλές σόλες”.
GreTsi31
Καλησπέρα @echetlos ετυχε εχθες και φορεσα τα Saucony Endorphin PRO 2 σε 10άρι και μου αφησαν πολυ καλα δειγματα σε ρυθμο 4.40 εως 5.05 που ετρεξα. Eχουν μεγαλες διαφορες με αυτα του review??
Nikos Pilikas
@gretsi31 Ολόιδια είναι η σόλα.