Κατηγορία: Trainer  –  Πάτημα: Ουδέτερο  –  Βάρος: 275γρ.  –  Drop: 8mm (30/22mm)   Διαβάζοντας ξανά την παρουσίαση του πρώτου Novablast, διεπίστωσα ότι μάλλον ήταν λίγο πρόωρη και ίσως δεν έγραψα όσα θα ήθελα. Παρότι είχα τρέξει επαρκή χιλιόμετρα, ώστε να έχω πλήρη εικόνα, και οι εντυπώσεις μου ήταν σίγουρα θετικές, τους επομένους μήνες η “σχέση” μας έγινε πολύ στενότερη. Ήταν το “go-to” παπούτσι μου για αρκετό καιρό, στα περισσότερα από τα easy runs και όχι μόνο. Και το πήρα και σε δεύτερο χρώμα, τόσο πολύ μου άρεσε. Γι’ αυτό και νομίζω πως το review δεν κατέγραφε όπως θα έπρεπε τον ενθουσιασμό μου για το μοντέλο. Δεν ήταν αψεγάδιαστο, αφού υπήρχαν αρκετά σημεία που έπαιρνε βελτίωση και μάλιστα, μεγάλη. Το επάνω μέρος ήθελε πολλή δουλειά, ενώ η μαλακή σόλα και η σχεδίασή της, το έκαναν ασταθές. Παρ’ όλα αυτά, το Novablast ήταν ξεκούραστο, μαλακό, πολύ bouncy και κυρίως, απολαυστικό. Πιθανώς δεν ήταν κατάλληλο για όλους, σε εμένα όμως ταίριαξε πολύ. Και σε πολλούς άλλους, επίσης. Η δεύτερη έκδοση έχει αρκετές αλλαγές, παρότι εμφανισιακά αυτό δεν είναι και τόσο ευδιάκριτο. Το θέμα είναι αν αυτές βελτιώνουν όπως θα έπρεπε, ένα ήδη εξαιρετικό μοντέλο. Επάνω μέρος και εφαρμογή Για το δικό μου πόδι, αλλά και πολλών ακόμη, το upper του πρώτου Novablast ήταν προβληματικό. Πολύ φαρδιά φόρμα, άκαμπτο ύφασμα και αρκετά δομικά στοιχεία. Ως αποτέλεσμα, δεν ήταν καθόλου εύκολο να το φέρεις στα μέτρα σου, ιδίως αν είχες λεπτύτερο πόδι. Βέβαια, όσοι έχουν φαρδύ, ήταν σίγουρα ευχαριστημένοι. Γενικότερα, το παπούτσι άφηνε αρκετά κενά και ποτέ δεν σου έδινε μία κλειστή και σίγουρη εφαρμογή. Ούτε καν για προπονητικό. Να σημειώσω ότι το δεύτερο ζευγάρι που πήρα (λευκό χρώμα), ήταν ελαφρώς πιο μαζεμένο. Εν πάση περιπτώσει, τα παραπάνω είχαν επισημανθεί από αρκετούς δρομείς και η Asics φαίνεται ότι τους άκουσε. Πλέον το ύφασμα (jacquard mesh) είναι πολύ πιο λεπτό και μαλακό, έχει εξαιρετική διαπνοή, ενώ ο προφυλακτήρας είναι ελάχιστος. Κλασική λύση και δοκιμασμένη. Στο μεσαίο τμήμα, οι ρίγες του μεγάλου logo παραμένουν, έχει όμως αφαιρεθεί η άκαμπτη ενίσχυση γύρω από τις τρύπες των κορδονιών και πίσω. Αρκετά πιο light υλικά, χωρίς όμως να αποδομείται η περιοχή. Η γλώσσα δεν έχει υπερβολικό αφρώδες, όπως για παράδειγμα αυτή του Nimbus, τα υλικά της όμως είναι απαλά και με ωραία αίσθηση. Εν αντιθέσει με του original που ήταν ανεξάρτητη, εδώ ενώνεται στα πλαϊνά με μία ελαστική φάσα για να συγκρατείται στην θέση της. Επίσης, καμμία πίεση δεν φτάνει στην ράχη του ποδιού.   Η βασική διαφορά στο πίσω μέρος, είναι τα δύο κομμάτια από TPU εκατέρωθεν της φτέρνας για επιπλέον σταθερότητα στην περιοχή. Το αφρώδες γύρω από τον αστράγαλο είναι όσο χρειάζεται, με την διαφορά από πριν να είναι στην επένδυση εσωτερικά. Στο πρώτο Novablast είχε μία κάπως “μεταξένια” υφή και η κάλτσα σα να γλιστρούσε επάνω του. Όσον αφορά λοιπόν το επάνω μέρος, το Novablast 2 είναι ένα αρκετά διαφορετικό παπούτσι, διορθώνοντας όλες τις αστοχίες του πρώτου. Παραμένει ευρύχωρο και άνετο, πλέον όμως δεν το λες μπόλικο. Το νέο mesh είναι απαλό, πιο ελαστικό και μπορεί να αγκαλιάσει το πόδι, εν αντιθέσει με πριν που καθόταν απλά γύρω του. Το toe box εξακολουθεί να είναι φιλικό ακόμη και σε φαρδύτερα πέλματα, με το μαλακό ύφασμα να διευκολύνει ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Κατ’ εμέ, αυτό που κάνει την διαφορά, είναι η εφαρμογή στο midfoot, όπου πλέον κλείνει εύκολα κι όσο θες. Προσωπικά, έχοντας και λίγο πιο στενό πόδι, στο v1 αναγκαζόμουν να σφίξω τέρμα τα κορδόνια για να μαζέψω τον αέρα. Και πάλι όμως, τα σκληρά overlays γύρω από τις τρύπες δεν το επέτρεπαν, δημιουργώντας συγχρόνως και κάποια πίεση. Τίποτα από αυτά δεν ισχύει πλέον. Να συμπληρώσω ότι τα nylon κορδόνια του πρώτου, έχουν αλλαχθεί με νέα, πολύ πιο σταθερά και λειτουργικά. Λεπτομέρεια αλλά έχετε καταλάβει την εμμονή μου με το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό. Πιο μαζεμένος δείχνει και ο χώρος στο πίσω μέρος. Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στην σταθερότητα που προσφέρουν τα εξωτερικά κολάρα, αλλά και η νέα γεωμετρία τη σόλας, η φτέρνα όμως συγκρατείται πολύ σωστά, προσφέροντας ταυτόχρονα και την απαραίτητη άνεση. Το αφρώδες δεν είναι πουθενά υπερβολικό, το παπούτσι όμως έχει πλούσια αίσθηση παντού και μάλιστα, χωρίς να νοιώθεις περίσσεια υλικών γύρω από το πόδι σου. Συνολικά, η σχεδίαση του επάνω μέρους συνεχίζει να προσανατολίζεται προς την trainer κατηγορία, δεν έχει όμως πλέον την ασάφεια του original, όταν ανοίξεις ρυθμό ή χρειαστεί να στρίψεις πιο γρήγορα. Σχετικά με το νούμερο, παίρνετε το κανονικό σας. Όσοι όμως φοράτε από 44.5 και πάνω, θα πρέπει να αγνοήσετε την αντιστοιχία σε cm, καθώς σίγουρα θα μπερδευτείτε. Σόλα και πάτημα Αρκετές αλλαγές έχουν γίνει και στην σχεδίαση της σόλας, οι οποίες αποδεικνύονται τελικά σημαντικές. Ο FlyteFoam Blast φυσικά παραμένει. Δεν είναι γνωστή η ακριβής σύνθεσή του, αλλά εικάζω ότι πρόκειται για ένα μίγμα EVA/TPU. Απ’ ό,τι κι αν αποτελείται πάντως, είναι πολύ καλός. Η σόλα μπροστά έχει ψηλώσει κατά 2mm, οπότε το drop πάει στα 8mm από τα 10mm που ήταν πριν. Η Asics δίνει τα ύψη της σόλας στα 30/22mm, αυτό όμως αφορά τον αφρό και μόνο. Αν προσθέσουμε την εξώσολα, τον παχύ εσωτερικό πάτο και την επένδυση από κάτω του, τα νούμερα αυξάνονται αρκετά. Το πρώτο Novablast είχε μία ιδιαίτερη γεωμετρία από τη μέση της σόλας και πίσω, κάτι που καθόριζε συνολικά το πάτημά του. Έντονες γωνίες και εσοχές, οι οποίες αύξαναν ακόμη περισσότερο την ευκολία συμπίεσης του ήδη μαλακού FFB. Στο νέο μοντέλο, παρόλο που η σχεδίαση βασίζεται στην ίδια φιλοσοφία, οι κοιλότητες που σχηματίζονται είναι μικρότερες και περισσότερες. Ούτε και υπάρχει το οριζόντιο, βαθύ σκάψιμο στο μέσο των τοιχωμάτων, σα να ήταν η σόλα δύο ξεχωριστά τμήματα. Έτσι, η παραμόρφωση του αφρού γίνεται πιο σταδιακά και ελεγχόμενα, χωρίς την αίσθηση ότι απλώνει προς τα έξω. Βοηθούν σε όλο αυτό και τα πλαινά κολάρα, τα οποία καταλήγουν μέσα στην σόλα. Σημαντική προσθήκη είναι τα ανασηκωμένα πλαϊνά και από τις δύο πλευρές. Αφενός ανεβαίνουν αρκετά ψηλά, αφετέρου είναι προέκταση των κολάρων, δημιουργώντας ένα πλαίσιο γύρω από το πέλμα. Η εξώσολα διατηρεί το ίδιο μοτίβο, με κάποιες πολύ μικρές παρεμβάσεις. Λάστιχο περιμετρικά της σόλας και στην ξεχωριστή “νησίδα” μπροστά, τα μόνα σημεία επαφής με τον δρόμο. Όλη η υπόλοιπη επιφάνεια είναι κοίλη, ιδίως από τη μέση και πίσω που έχουμε μία βαθειά, διαμήκη αυλάκωση. Κάποια πολύ μικρά κοψίματα έχουν προστεθεί στο λάστιχο μπροστά και παρότι δείχνουν αμελητέα, είναι πιθανώς ο λόγος που η ευκαμψία παραμένει ίδια με πριν (ίσως και περισσότερη), παρά τα 2mm επιπλέον αφρού. Η πρόσφυση είναι πολύ καλή, ακόμη και σε βρεγμένο, ενώ το λάστιχο απεδείχθη ιδιαίτερα ανθεκτικό στην πρώτη έκδοση. Όπως είχαμε δει και στο περσινό review, η σχεδίαση της εξώσολας είναι συνυφασμένη με το συνολικό πάτημα του μοντέλου. Η μεγάλη κοιλότητα κάτω απ’ την φτέρνα συμπιέζεται ευκολότερα ανάμεσα στα πλαϊνά τμήματα, σε σχέση με μία κλασική full contact εξώσολα που θα ήταν πιο συμπαγής. Αντίστοιχα λειτουργεί και το forefoot, παρότι εκεί είναι λιγότερο αισθητό. Βέβαια, όλο αυτό αφαιρεί σταθερότητα από την όλη κατασκευή, αφού τα σημεία επαφής δουλεύουν ανεξάρτητα μεταξύ τους και όχι ενιαία. Συν τοις άλλοις, η βάση είναι σχετικά στενή για να διαχειριστεί το softness του FFB. To rocker συνδυάζεται ιδανικά με την (όση) ευκαμψία της σόλας και το transition είναι αρκετά φυσικό για το μέγεθός της. Η φτέρνα είναι επίσης ανασηκωμένη, με αποτέλεσμα η προσγείωση να μεταφέρεται λίγο πιο μπροστά και να συμπίπτει με την κεντρική κοιλότητα. Το Novablast 2 εξακολουθεί να είναι ένα πολύ μαλακό παπούτσι, σε όποιο σημείο του κι αν πατήσεις. Δεν θα ξεμείνεις ποτέ από cushioning, αφού το υλικό διατηρεί τις ιδιότητές του ακόμη και σε πολύωρα τρεξίματα. Πέραν του αφρού, κάτω από το πόδι σου μεσολαβούν ο παχύς εσωτερικός πάτος αλλά και μία στρώση επίσης μαλακού υλικού. Το μοντέλο ανήκει ξεκάθαρα στην max cushioning κατηγορία κι είναι από τα ελάχιστα που δεν έχουν χαμηλό drop. Όσοι έχουν τρέξει με το ν1, ξέρουν ότι ο FlyteFoam Blast, πέρα από μαλακός, είναι και αρκετά ελαστικός. Αυτό το χαρακτηριστικό αντιστάθμιζε την μεγάλη συμπίεση της σόλας, δίνοντας μια ανάλογη αποσυμπίεση ώστε να έχεις ένα αποδοτικό και άμεσο transition. Διαφορετικά, θα ήταν “πολτώδης” και κουραστικός. Το ίδιο ισχύει και εδώ, αν και οι αλλαγές στην γεωμετρία μετριάζουν αυτήν την αίσθηση. Όπως είπαμε και προηγουμένως, η πρώτη έκδοση ήταν αρκετά ασταθής. Ήταν πολλοί αυτοί που, ενώ τους άρεσε το παπούτσι, τελικά δε μπορούσαν να το τρέξουν γιατί τους κούραζε. Ουσιαστικά απευθυνόταν σε δρομείς με εντελώς ουδέτερο πάτημα ή δυνατές αρθρώσεις. Αν πρήνιζες, το Novablast το ενέτεινε αρκετά. Πέραν του μαλακού αφρού, αυτό οφειλόταν κυρίως στην γεωμετρία των τοιχωμάτων, με το βαθύ, οριζόντιο σκάψιμο στο μέσο τους. Κοιτώντας το από πίσω, είχε το σχήμα κλεψύδρας, με το επάνω μισό τμήμα κυριολεκτικά να καταρρέει υπό το βάρος του σώματος. Κατά κανόνα, όλες οι σόλες με μαλακό αφρό φαρδαίνουν προς τα κάτω για να σταθεροποιήσουν όσο γίνεται το πάτημα. Εκεί είχαμε ακριβώς το ανάποδο. Αντιθέτως, στο νέο Novablast τα πλαϊνά της σόλας είναι σχεδόν κάθετα, με μία ελαφριά κλίση προς τα έξω. Αυτό, σε συνδυασμό με τις μικρότερες κοιλότητες, δίνει στο παπούτσι την σταθερότητα που του έλειπε. Το πάτημα είναι αρκετά πιο στιβαρό και ουδέτερο και δεν έχεις την αίσθηση της ανεξέλεγκτης συμπίεσης του αφρού. Ιδίως όσοι πατούν πολύ πίσω, θα το αντιληφθούν αμέσως. Ακόμη κι έτσι βέβαια, το νέο Asics δεν συγκαταλέγεται στα πιο σταθερά μοντέλα της κατηγορίας. Για παράδειγμα, ίσως εξακολουθεί να μην είναι κατάλληλο για κάποιον με ελαφρύ πρηνισμό ή αδύναμη ποδοκνημική, που θα μπορούσε άνετα να τρέξει π.χ. με το Nimbus. Σε κάθε περίπτωση όμως, ποτέ δεν θα προβληματίσει όσο το ν1. Πέρα από το βαθύ cushioning, έχει πλέον και μία στοιχειώδη στήριξη που απαιτείται στα καθημερινά ή μεγάλα τρεξίματα. Η νέα σχεδίαση κάνει το παπούτσι ακόμη αποδοτικότερο όταν ανοίξεις ρυθμό. Μπορεί εύκολα να σε πάει και σε ρυθμούς μέχρι περίπου ημιμαραθωνίου, καθώς η σόλα έχει το rebound για να σε σηκώσει και να σε στείλει γρήγορα μπροστά. Όντας πλέον σταθερότερο στο πίσω μέρος, η διαδικασία είναι ακόμη πιο άμεση και εύκολη. Σίγουρα δεν έχει το χαμηλό βάρος που απαιτούν οι πιο σβέλτες προπονήσεις, έχοντας κιόλας βαρύνει ελαφρώς, η ζωντάνια όμως του FFB σε προδιαθέτει να πας πιο γρήγορα. Και πολύ ξεκούραστα συγχρόνως. Βοηθάει και το πώς δουλεύουν μαζί το rocker με το flex point μπροστά. Το σημαντικό όμως είναι ότι πλέον το επάνω μέρος μπορεί να ακολουθήσει τις δυνατότητες της σόλας, πράγμα που δεν ίσχυε στην πρώτη έκδοση. Όσο κι αν σε ενέπνεε το πάτημα, η χαλαρή εφαρμογή δεν βοηθούσε. Στην παρουσίαση του Novablast 1 είχα γράψει: “Θεωρώ ότι με τα χαρακτηριστικά που έχει ο FlyteFoam Blast, θα αρκούσε και μία λιγότερο ψηλή φτέρνα ή πιο ρηχές εσοχές στα πλαινά. Ο χαρακτήρας του θα παρέμενε κατά βάση ο ίδιος…”. Θεωρητικά η Asics μου έκανε το χατήρι και άλλαξε την αρχιτεκτονική της σόλας. Παρ’ όλα αυτά, άλλαξε εν μέρει και ο χαρακτήρας του. Κατά την άποψή μου, το Novablast 2 δεν έχει πλέον την “μαγεία” του πρώτου. Λείπει εκείνη η ξεχωριστή συμπεριφορά που έδινε η βαθειά συμπίεση του αφρού και το αισθητό bounce που ακολουθούσε. Πλέον έχει “σοβαρέψει” και αυτό φαίνεται σε όλες τις προπονήσεις που θα κάνεις μαζί του, αργές ή πιο γρήγορες. Λείπει το “fun” που σου προσέφερε η επιστροφή ενέργειας, θυμίζοντας μέχρι ενός βαθμού τον ZoomX. Μπορεί να ήταν κι επειδή δεν είχαν κυκλοφορήσει ευρέως οι υπόλοιποι super foams και εντυπωσιαζόμασταν πιο εύκολα. Θυμάμαι πάντως ότι ακόμη και στα νωχελικά, αδιάφορα και διαδικαστικά τρεξίματα, το παπούτσι το απολάμβανες, είχε κάτι να σου πει. Συνολικά, το νέο μοντέλο είναι αντικειμενικά καλύτερο και απευθύνεται και σε περισσοτέρους. Εξελίσσει ξεκάθαρα την σειρά. Είναι όμως και κάπως πιο… βαρετό, πιο άγευστο. Παλιότερα, τα πισωκίνητα αυτοκίνητα (πριν αποκτήσουν όλα αυτά τα ηλεκτρονικά συστήματα) ήταν κατά κανόνα δύστροπα και δύσκολα στον χειρισμό τους. Αν όμως τα μάθαινες, σε άφηναν με ένα διαρκές χαμόγελο. Τα σύγχρονα είναι πολύ πιο ολοκληρωμένα, ασφαλή και γρήγορα, κλέβουν όμως κάτι από την ανόθευτη χαρά της οδήγησης. Κάπως έτσι μου έρχεται στο μυαλό η σύγκριση μεταξύ των δύο Novablast. Μάλλον ακραίο το παράδειγμα, παρ’ όλα αυτά ενδεικτικό. Το drop έχει χαμηλώσει κατά 2mm, κάτι που προσωπικά βρήκα θετικό όταν πρωτοδιάβασα τα specs. Στον δρόμο όμως, μοιάζει ψηλότερο από πριν. Κι αυτό έχει να κάνει με την μικρότερη συμπίεση της σόλας πίσω. Όπως έχουμε ξαναπεί, το στατικό drop (αυτό στα χαρτιά) διαφέρει από το δυναμικό (δηλαδή υπό φορτίο). Όσο πιο μαλακή είναι η φτέρνα, τόσο μεταβάλλέται η αρχική υψομετρική διαφορά στα δύο σημεία της σόλας. Ως εκ τούτου, η στιβαρότερη φτέρνα του v2 διατηρεί το ύψος της, σε σχέση με την πολύ μαλακή του v1, όπου συμπιεζόταν υπερβολικά. Αν δεν ήξερα ότι είμαστε στα 8mm, θα έλεγα ότι εδώ το drop είναι κάπου στα 11mm – 12mm. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αφού η συνολική γεωμετρία επιδρά περισσότερο απ’ όσο το drop στο transition ενός παπουτσιού. Αυτό όμως που δεν μου άρεσε στο Novablast 2, είναι ότι η σόλα μοιάζει σαν δύο κομμάτια και όχι ενιαία. Και υποθέτω ότι έχει να κάνει με το ότι το μεσαίο τμήμα της είναι στον αέρα, κάνοντας ένα “σκαλοπάτι” καθώς περνάς από την προσγείωση στην απογείωση. Τον ίδιο σχεδιασμό είχαμε και στο original, εκεί όμως το σημείο υποχωρούσε πιο εύκολα λόγω της παραπάνω συμπίεσης και γινόταν σχεδόν επίπεδο. Αντιθέτως, εδώ καταλαβαίνεις ότι περνάς από πάνω του.   Συμπέρασμα Παρά την αναμφισβήτητη επιτυχία του πρώτου Novablast, η Asics έλαβε υπ’ όψιν της το feedback από τους δρομείς και ξαναδούλεψε επάνω στο μοντέλο. Το νέο επάνω μέρος λύνει όλα τα προβλήματα του παρελθόντος, κάνοντας την εφαρμογή αντάξια του επιπέδου της σόλας. Δεν είναι ότι θα άφηνες στην άκρη το original λόγω του upper, σίγουρα όμως σε παίδευε αρκετά. Όσον αφορά την σόλα, το παπούτσι έχει γίνει ακόμη καλύτερο και πιο ισορροπημένο. Ξεκάθαρα. Η ποιότητα του Flyte Foam Blast παραμένει, μπήκαν οι πινελιές που χρειαζόντουσαν και πλέον έχουμε ένα ολοκληρωμένο πακέτο. Τεράστια προστασία, μαλακό πάτημα, ελαστικότητα και σβελτάδα. Και ένα πίσω μέρος που δεν απαιτεί τέλεια βιομηχανική και δεν κουράζει. Οπότε, μπορούν να το απολαύσουν πολλοί περισσότεροι. Αν με ρωτήσετε, νομίζω ότι προτιμώ την παλιά γεωμετρία, κάτι όμως που είναι εντελώς υποκειμενικό. Έχοντας κάνει αρκετά χιλιόμετρα με το v2, εξακολουθώ να βρίσκω πιο απολαυστικό το προηγούμενο, παρά τα θέματα σταθερότητας που είχε. Για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δεν με ενόχλησαν ιδιαίτερα, παρόλο που τα διέκρινα. Σε κάθε περίπτωση, το Novablast 2 είναι από τα κορυφαία προπονητικά μοντέλα που θα μπορούσε να επιλέξει κανείς. Με ένα εύρος χρήσης μάλιστα, μεγαλύτερο απ’ όσο δείχνει η εμφάνιση και τα χαρακτηριστικά του. Κι η αλήθεια είναι πως αν κάποιος δεν έχει τρέξει με την πρώτη έκδοση, δεν θα τον απασχολήσουν οι “υποσημειώσεις” που ανέφερα.