Ελάχιστη επικίνδυνη δόση

Πόσο μια κακή συνήθεια είναι κακή για σας; τα τσιγάρα, η προστιθέμενη ζάχαρη, η ανισορροπία εξάσκησης και η υπερβολική ψυχική καταπόνηση δεν έχουν καμία ασφαλή δόση. Αλλά υπάρχει κάτι που μπορείτε να κάνετε.

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η μετριοπάθεια θεωρείται βασιλιάς, τουλάχιστον αυτή είναι μια βασική αιτιολόγηση που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν, για να καταναλώνουν επιβλαβείς ουσίες και να συμμετέχουν σε άλλες αγχωτικές δραστηριότητες.

“Τα πάντα με μέτρο” χρησιμοποιείται συχνά, για να δικαιολογήσει και απαλλάξει μια ικανοποίηση. Είναι μια συναίνεση, επαναλαμβανόμενη τόσο συχνά που έχει γίνει κοινωνικός κανόνας. Ωστόσο, είναι σαφές ότι μέτριες δόσεις ορισμένων τροφίμων ή φαρμάκων, ακόμη και σε πολύ μικρές ποσότητες, έχουν τη δυνατότητα να βλάψουν. Ένα παράδειγμα είναι το αλκοόλ: καμία ποσότητα δεν είναι ασφαλής για οδήγηση. Ομοίως, μία μόνο δόση καπνού ή ζάχαρης μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για την υγεία σας.

Η υπερβολική μετριοπάθεια είναι ευκολότερη να τη διαπιστώσουμε, όταν βλέπουμε τις ανθυγιεινές συνήθειες από την άποψη της ελάχιστης θανάσιμης δόσης τους.

Η έκπληξη του καπνίσματος

Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να καπνίζουν και ο αριθμός συνεχίζει να αυξάνεται. Εκείνοι που καπνίζουν “λίγο” 1-10 τσιγάρα ημερησίως διπλασίαστηκαν μεταξύ του 2005 και του 2014, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εξασκούνται, ακόμα και αθλητών. Οι καπνιστές χαμηλής δόσης συχνά πιστεύουν λανθασμένα ότι ένα τσιγάρο δεν θα βλάψει, ειδικά για προϊόντα χαμηλής νικοτίνης. Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο πιστοποιημένος βιολογικός καπνός είναι εντάξει. Αλλά οι μελέτες δείχνουν ότι μόνο ένα τσιγάρο την ημέρα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων κατά 50%.

Το κάπνισμα συνδέεται επίσης με το υπερβολικό λίπος. Μερικοί βασίζονται στα δεδομένα που δείχνουν ότι οι καπνιστές έχουν χαμηλότερο Δείκτη Μάζα Σώματος και σωματικό βάρος, μια κατάσταση που οφείλεται όμως στις βλαβερές συνέπειες της νικοτίνης. Παρόλα αυτά, οι καπνιστές έχουν αυξημένο κοιλιακό λίπος, καθιστώντας τους ένα σοβαρό πρόβλημα τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Το υπερβολικό σωματικό λίπος, ειδικά στην κοιλιακή χώρα, αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, διαβήτη, Αλτσχάιμερ, καρδιαγγειακών και άλλων χρόνιων ασθενειών και σωματικής βλάβης, συμπεριλαμβανομένου του χρόνιου πόνου.

Πολλοί καπνιστές γνωρίζουν επίσης ότι η διακοπή μπορεί να προκαλέσει ακόμα περισσότερες αυξήσεις στο σωματικό λίπος. Αυτό συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό επειδή η κατανάλωση ζάχαρης αυξάνεται συχνά όταν σταματά το κάπνισμα – ένα πρόβλημα που παρατηρείται και σε εκείνους που εγκατέλειψαν το αλκοόλ και άλλα ναρκωτικά.

Μια γεύση ζάχαρης

Η κατανάλωση ζάχαρης (και άλλων επεξεργασμένων υδατανθράκων) είναι ένας βασικός λόγος για την παγκόσμια πανδημία υπερβολικού λίπους, αλλάζοντας γρήγορα το μεταβολισμό, όχι μόνο για να αυξήσει το σωματικό λίπος, αλλά και για να μειώσει την ικανότητα να το κάψει ακόμα και κατά τη διάρκεια της άσκησης. Το υπερβολικό σωματικό λίπος προάγει τη χρόνια φλεγμονή, τη δυσανεξία σε υδατάνθρακες και τις περισσότερες χρόνιες παθήσεις.

Εκείνοι που έχουν υπερβολικό λίπος έχουν διπλάσια έλξη σε γλυκές ουσίες από εκείνους με φυσιολογικό σωματικό λίπος. Αυτό οδηγεί σε αυξημένη κατανάλωση ζάχαρης. Όπως δείχνουν οι μελέτες, η κατανάλωση ζάχαρης ενισχύει την προτίμηση μας για γλυκά, οδηγώντας σε έναν φαύλο κύκλο που ονομάζεται εθισμός, καθώς η γεύση είναι πρωταρχικός καθοριστικός παράγοντας στην επιλογή των τροφίμων. Η ζάχαρη στο στόμα μεταβάλλει τις γεύσεις, επηρεάζοντας άμεσα τη διατροφική συμπεριφορά. Αυτό συνδέεται με τα κέντρα ανταμοιβής ντοπαμίνης στον εγκέφαλο.

Αυτές οι αλλαγές μπορούν να συμβούν γρήγορα. Απλώς τρώτε λίγο περισσότερο ζάχαρη στις διακοπές ή κατά τη διάρκεια των διακοπών, ή ότι ένα κομμάτι κέικ γενεθλίων, για παράδειγμα, αρκεί για να ξεκινήσει ο κύκλος, ο οποίος περιλαμβάνει νευρολογικούς και μεταβολικούς μηχανισμούς.

Καθώς αυξάνεται το σωματικό λίπος, τα γλυκά γίονονται λιγότερο γλυκά, οδηγώντας την επιθυμία για περισσότερη ζάχαρη και ακόμη πιο γλυκά φαγητά. Η πραγματική γεύση της γλυκύτητας γίνεται μια πιο ευχάριστη αίσθηση. Είναι οι γευστικοί υποδοχείς της γλώσσας που προκαλούν την αντίληψη της ανταμοιβής από τη ζάχαρη.

Ακόμα και εκείνοι με φυσιολογικά επίπεδα σωματικού λίπους μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στους γευστικούς υποδοχείς τους γρήγορα, ειδικά με ποτά που επιζαχαρώνονται.
Απλά διεγείροντας τις γεύσεις με μια μοναδική γεύση ζάχαρης (ή γλυκιά γεύση χωρίς ζάχαρη) μπορεί να προκαλέσει άμεσες αλλαγές στο σάκχαρο του αίματος και την ινσουλίνη. Ενώ αυτό μπορεί να έχει δυνητικά οφέλη κατά τη διάρκεια των αθλητικών επιδόσεων, όπου η γλυκιά γεύση μπορεί να διεγείρει τον εγκέφαλο να παράσχει θετικές επιδράσεις στους μύες, σχεδόν όλες τις άλλες φορές μπορεί να έχει αρνητικές μεταβολικές επιδράσεις.

Η Εξάσκηση

Η σωματική δραστηριότητα είναι μια απαίτηση στους ανθρώπους για καλή υγεία και καλή φυσική κατάσταση. Ακόμα και σχετικά μικρά ποσά από αυτά είναι γνωστό ότι έχουν μεγάλα οφέλη .
Από την άλλη άκρη, ο υπερβολικός όγκος άσκησης ή ένταση μπορεί επίσης να προκαλέσει τη γνωστή βλάβη που ονομάζεται υπεπροπόνηση . Μια μόνο προπόνηση μπορεί να είναι περισσότερο από αρκετή για να προκαλέσει μετρήσιμο σωματικό άγχος. Παρότι το άγχος αυτό προσφέρει σωματικές αλλαγές που μπορούν τελικά να αποφέρουν οφέλη, χωρίς την απαραίτητη ημερήσια ανάκαμψη, αυτά τα οφέλη μπορεί να μην υλοποιηθούν.

Το άγχος της ζωής

Ο καπνός του τσιγάρου, η ζάχαρη, το υπερβολικό σωματικό λίπος, η άσκηση και οι χρόνιες ασθένειες αποτελούν παραδείγματα στρες, αλλά ακόμη και μικρές ποσότητες ψυχικού συναισθηματικού στρες μπορεί να είναι σημαντικά επιβλαβείς, ειδικά όταν δεν ανακάμψουμε από αυτές. Ακόμη και οι φαινομενικά μικροί στρεσογόνοι παράγοντες, όπως μια κακή συνάντηση με κάποιο άλλο άτομο ή η να μη δουλεύει ο υπολογιστής σας, μπορεί να μην διαρκέσουν πολύ, αλλά οι επιδράσεις της ανταπόκρισης της ορμόνης του στρες μπορεί να παραμείνουν αρκετά και να συνδυαστούν με άλλα στρες. Με άλλα λόγια, το άγχος μπορεί να συσσωρευτεί.

Τα σημάδια και τα συμπτώματα του στρες δεν είναι δύσκολο να αναγνωριστούν. Τα συνήθη παραδείγματα περιλαμβάνουν:

• Αυξημένος καρδιακός ρυθμός, τόσο στην ανάπαυση όσο και στην άσκηση. Αυτό μπορεί να μειώσει τη σωματική απόδοση.
• Πόνος – δεν είναι μόνο ένα σύμπτωμα του στρες, αλλά μπορεί να προκαλέσει περισσότερο άγχος.
• Το ξύπνημα κατά τη διάρκεια της νύχτας, ειδικά όταν δεν επιστρέφετε στον ύπνο, μπορεί να είναι ένδειξη άγχους. Η μειωμένη ποιότητα και η ποσότητα του ύπνου δημιουργεί επιπλέον άγχος.
• Η εντερική δυσφορία, όπως το υπερβολική φούσκωμα, μπορεί να υποδεικνύει την υπερβολική καταπόνηση, να βλάψει την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, προκαλώντας πρόσθετο στρες. Η κακή όρεξη ή η επιθυμία για γλυκά ή καφεΐνη θα μπορούσε επίσης να προκληθεί από άγχος.
• Το ανοσοποιητικό στρες μπορεί να αυξήσει το μήκος και τη συχνότητα μιας ασθένειας, όπως ένα κρύο που διαρκεί πολύ καιρό ή υποτροπιάζουσες λοιμώξεις.
• Ορμονική ανισορροπία.
• Κατάθλιψη, άγχος, θυμό, νοσταλγία, ανησυχία, κακή μνήμη ή συγκέντρωση.

Γνωρίζοντας τους διάφορους παράγοντες άγχους είναι το πρώτο βήμα για τη διαχείρισή τους.
Παρά το γεγονός ότι το κάπνισμα αυξάνεται, το 90 τοις εκατό ή περισσότερο των ενηλίκων στις ανεπτυγμένες χώρες έχουν υπερβολικό λίπος, ότι η ζάχαρη βρίσκεται στο 75 τοις εκατό του συσκευασμένου φαγητού και ότι άλλοι παράγοντες άγχους βρίσκονται παντού, εξαρτάται από τον καθέναν από εμάς να ελέγχει τον τρόπο ζωής μας , και να πάρουμε τον έλεγχο της υγείας μας στα χέρια μας.

Βιβλιογραφία

1. Hackshaw A, et al. Low cigarette consumption and risk of coronary heart disease and stroke: meta-analysis of 141 cohort studies in 55 study reports. BMJ 2018;360:j5855.
2. Chatkin R, et al. Smoking Is Associated with More Abdominal Fat in Morbidly Obese Patients. PLoS One. 2015; 10(5): e0126146.
3. Kaufman A, et al. Inflammation arising from obesity reduces taste bud abundance and inhibits renewal. PLoS Biology. March 20, 2018. doi.org/10.1371/journal.pbio.2001959.
4. Tonosaki K, et al. Relationships between insulin release and taste. Biomed Res 2007; 28(2):79-83.
   Chambers ES, Bridge MW, Jones DA. Carbohydrate sensing in the human mouth: effects on exercise performance and brain activity. J Physiol 2009; 587: 1779-94.
5. Phillips DP, et al. Official blame for drivers with very low blood alcohol content: there is no safe combination of drinking and driving. Inj Prev. 2015;21(e1):e28-35.

Πηγή: https://philmaffetone.com/minimal-deadly-dose/