Αρχική / Υγεία / Κράμπες: πού οφείλονται τελικά;

Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Επιλεγμένα / Υγεία

Κράμπες: πού οφείλονται τελικά;

Κράμπες: πού οφείλονται τελικά;

Οι περισσότεροι πιστεύουμε πως οι μυικές κράμπες οφείλονται στην αφυδάτωση και την απώλεια ηλεκτρολυτών. Ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι αν είμαστε σχολαστικοί στην λήψη υγρών και ηλεκτρολυτών, δεν θα αντιμετωπίσουμε σχετικό πρόβλημα.
Κι όμως, οι παραπάνω αιτίες είναι οι λιγότερο πιθανές, βάσει όσων έχουν δείξει οι μέχρι τώρα έρευνες. Η υπερπροπόνηση και η κόπωση, ευθύνονται σε μεγαλύτερο βαθμό για τις κράμπες που μπορεί να προκύψουν.

Γεγονός είναι ότι η έρευνα γύρω από αυτές δεν είναι κάτι εύκολο, καθώς δεν υπάρχει εργαστηριακά η δυνατότητα να τις προκαλέσουμε ή να τις προβλέψουμε.
Το 2004, ο Δρ. Timothy Noakes του Πανεπιστημίου του Cape Town, μελέτησε τα επίπεδα ηλεκτρολυτών σε 43 υπερμαραθωνοδρόμους. Οι αιματολογικές εξετάσεις που έγιναν μετά τον αγώνα δεν έδειξαν διαφορές στα επίπεδα νατρίου και μαγνησίου, μεταξύ των δρομέων που είχαν περιπτώσεις κραμπών και αυτών που δεν αντιμετώπισαν παρόμοιο πρόβλημα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η αφυδάτωση δεν παίζει κάποιον ρόλο στις πρόκληση κραμπών, είναι όμως πιθανότερη η νευρομυική κόπωση ως κύρια αιτία. Οι περισσότεροι δρομείς παθαίνουν κράμπες κατά την διάρκεια μεγάλων προπονήσεων ή αγώνων και πιο συγκεκριμένα στα τελευταία χιλιόμετρα, κάτι που δείχνει να επιβεβαιώνει την θεωρία αυτή.

Οι ειδικοί συστήνουν κάποιους τρόπους πρόληψης.
Η σωστή και επαρκής προπόνηση είναι ένας από αυτούς. Αν οι μύες έχουν συνηθίσει σε πολύωρα και μεγάλα τρεξίματα, οι πιθανότητες να εμφανιστούν κράμπες μειώνονται.
Επίσης, πρέπει το μυοσκελετικό σύστημα, πέρα από τα πολλά χιλιόμετρα, να ασκηθεί και στον επιδιωκόμενο ρυθμό. Αν προπονείστε σε αργούς ρυθμούς και δοκιμάσετε πρώτη φορά να τρέξετε στον ρυθμό μαραθωνίου την ημέρα του αγώνα, είναι αρκετά πιθανό οι μύες σας να κουραστούν νωρίτερα και περισσότερο.
Επιπλέον, οι πλειομετρικές ασκήσεις βοηθούν ιδιαίτερα, καθώς “εκπαιδεύουν” και τους νευρικούς υποδοχείς.

Σε περίπτωση που πάθετε κράμπες, προσπαθείστε να καταγράψετε όλα τα δεδομένα και τις συνθήκες όταν αυτό συνέβη. Π.χ.θερμοκρασία, τροφοδοσία πριν και κατά την διάρκεια του τρεξίματος, έδαφος ή οτιδήποτε άλλο θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε τι μπορεί να επιβάρυνε το σώμα σας και να οδήγησε σε αυτή την κατάσταση.

 

 

 

 

 

Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Ο Νίκος Πήλικας είναι ερασιτέχνης δρομέας. Επειδή όμως δεν είναι καλός στο τρέξιμο, ασχολείται και με τα παρελκόμενα αυτού (π.χ. παπούτσια). Απ' ό,τι λένε, είναι καλύτερος σε αυτά...

Αφήστε μια απάντηση