Το νερό παίζει ζωτικής σημασίας ρόλο στην υγεία και στην απόδοση ενός αθλητή. Οι αθλητές πρέπει να πίνουν περισσότερο νερό από ότι τους «καλεί» η δίψα τους αν θέλουν να αποδώσουν τα μέγιστα. Είναι ευρέως γνωστό πως αν ένας αθλητής χάσει πάνω από το 2% του σωματικού του βάρους μέσω της εφίδρωσης τότε η απόδοση του μειώνεται δραματικά.
Κάποιοι αθλητές στην προσπάθεια τους να αποφύγουν σημαντικές απώλειες των σωματικών υγρών κατά την διάρκεια της άσκησης, επιχειρούν να ακολουθήσουν την τακτική της υπερυδάτωσης, δηλαδή της μεγάλης κατανάλωσης υγρών, λίγες ώρες πριν τον αγώνα.
Η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας υγρών οδηγεί σε αύξηση του συνολικού σωματικού νερού, αυξάνει τον όγκο του πλάσματος και σε κάποιες περιπτώσεις έχει φανεί ότι βελτιώνει την αθλητική απόδοση κατά την άσκηση που ακολουθεί.
Ωστόσο υπάρχουν κάποια μειονεκτήματα στην τεχνική της υπερυδάτωσης:
•Η παρουσία μεγάλης ποσότητας υγρών στο έντερο αποτελεί ένα παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση γαστρεντερικής δυσφορίας κατά την διάρκεια της άσκησης. Ιδιαίτερα στο τρέξιμο, όπου το σώμα ταράσσεται συνεχώς.
•Μπορεί να οδηγήσει σε συχνές διακοπές της άσκησης για ούρηση.

Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση υπονατραιμία ή “δηλητηρίασης από νερό”.
Είναι επομένως σαφές ότι η υπερυδάτωση με πρόσληψη μεγάλων ποσοτήτων υγρών αμέσως πριν από έναν αγώνα μπορεί στην πραγματικότητα αν δεν γίνει με το σωστό τρόπο να επηρεάσει αρνητικά την αθλητική απόδοση.
Μια μέθοδος υπερυδάτωσης η οποία βρίσκεται ακόμη υπό διερεύνηση περιλαμβάνει την πρόσληψη μικρής ποσότητας γλυκερόλης (1-1.2/kg σωματικού βάρους) σε συνδυασμό με την μεγάλη κατανάλωση υγρών (25-35ml/kg σωματικού βάρους) λίγες ώρες πριν την έναρξη του αγώνα.
Η γλυκερόλη όταν χορηγείται από το στόμα απορροφάται ταχέως  και κατανέμεται σε όλα τα σωματικά διαμερίσματα πριν μεταβολιστεί στο ήπαρ και στους νεφρούς. Όταν καταναλώνεται σε συνδυασμό με μια μεγάλη ποσότητα υγρών οι ωσμωτικές πιέσεις που ασκεί οδηγούν στην κατακράτηση των υγρών αυτών και στην αύξηση του όγκου των διαφόρων υδατικών διαμερισμάτων του σώματος. Συνήθως το αποτέλεσμα της τεχνικής αυτής είναι η κατακράτηση περίπου 600-900ml περισσοτέρων υγρών, από την τεχνική υπερυδάτωσης με απλά υγρά, κάτι που επιτυγχάνεται μέσω της μείωσης του όγκου των παραγόμενων ούρων.

Αν και αρκετές μελέτες οι οποίες μελέτησαν την επίδραση της γλυκερόλης στην αθλητική απόδοση κατέληξαν σε αμφιλεγόμενα συμπεράσματα, σε γενικές γραμμές: φαίνεται πως η υπερυδάτωση με γλυκερόλη οδηγεί σε αύξηση του παραγόμενου έργου κατά την διάρκεια μιας χρονομετρημένης δοκιμασίας σε θερμό περιβάλλον, σε σύγκριση με την υπερυδάτωση μόνο με υγρά.
Υπάρχουν πρόσφατες έρευνες που αναφέρουν πως η υπερυδάτωση με γλυκερόλη μπορεί να παρατείνει το χρόνο ως την εξάντληση κατά 5-24% σε σχέση με την υπερυδάτωση μόνο με υγρά. Επίσης σε μια άλλη έρευνα με ποδηλάτες σε αγώνα mountain bike 30 μιλίων (3 στροφές των 10 μιλίων) με πολύ ζέστη και υγρασία, έδειξε πως το γκρούπ με τους ποδηλάτες που είχαν πάρει γλυκερόλη ολοκλήρωσαν την στροφή του αγώνα 5 λεπτά πιο γρήγορα σε σχέση με τους ποδηλάτες που είχαν πάρει μόνο νερό.
Από τις διάφορες μελέτες αναφέρονται ως πιθανές παρενέργειες από την κατανάλωση γλυκερόλης: διάρροια, γαστρεντερική δυσφορία και ναυτία ή πονοκεφάλους από την αύξηση της ενδοκρανιακής πίεσης. (Μερικές έρευνες για ακόμη περαιτέρω μελέτη μπορείτε να βρείτε παρακάτω στην βιβλιογραφία)
Τα πρωτόκολλα υπερυδάτωσης με γλυκερόλη θα πρέπει να τελειοποιηθούν ή και να εξατομικευτούν για ειδικές περιστάσεις. Σε μια μελέτη του 1996 προτείνεται το ακόλουθο πρωτόκολλο υπερυδάτωσης με γλυκερόλη:
•    150 λεπτά πρίν τον αγώνα-5ml/kg σωματικού βάρους διαλύματος νερού με 20% Γλυκερόλη
•    90 λεπτά πριν -5ml/kg νερό
•    60 λεπτά πρίν -1ml/kg διαλύματος με 20% γλυκερόλη και 5ml/kg νερού
•    45 λεπτά πριν -5ml/kg νερού
•    30 λεπτά πριν -5ml/kg νερού
•    0 λεπτά πρίν – 5ml/kg σωματικού βάρους διαλύματος νερού με 20% Γλυκερόλη

Το παραπάνω πρωτόκολλο σημαίνει πως περιλαμβάνει σχεδόν 2 λίτρα νερό το οποίο θα οδηγήσει σε αύξηση του σωματικού βάρους κατά 3% για έναν αθλητή 70kg και 4% για έναν αθλητή 50kg.
Το συγκεκριμένο πρωτόκολλο πρέπει να χρησιμοποιείτε μόνο αν ο αγώνας είναι πολύ μεγάλης διάρκειας (π.χ μαραθώνιος) και  πρόκειτε να διεξαχθεί σε πολύ θερμό περιβάλλον. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα έχει κανένα όφελος.
Να αναφερθεί επίσης πως  η τεχνική αυτή πρέπει να εφαρμόζεται μόνο υπό την εποπτεία εξειδικευμένων ατόμων στην αθλητική ιατρική και βέβαια μόνο μετά από κατάλληλο πειραματισμό κατά την προπόνηση για την κατάλληλη ρύθμιση τόσο της δόσης της γλυκερόλης  που θα χορηγηθεί όσο και του όγκου των υγρών που θα καταναλωθούν.

Βιβλιογραφία:
•    Journal of Applied Physiology 1996, 79, 2069-2077
•    Int J Sport Nutr Exerc Metab 2001, 11(3): 315-33
•    Int J Sport Nutr Exerc Metab 2002, 12(1): 105-19
•    Physiological and performance effects of glycerol hyperhydration and rehydration.
•    Wingo, JE, Casa DJ, Berger, EM, Dellis WO, Knight C, McClung JM. Influence of a Pre-Exercise Glycerol                  Hydration Beverage on Performance and Physiologic Function During Mountain-Bike Races in the Heat.                    Journal of Athletic Training. 2004; 39(2):169-175
•    2. Riedesel ML, Allen DY, Peake GT, and Al-Qattan K. Hyperhydration with glycerol solutions. Journal of  Applied      Physiology. 1987; 63: 2262 – 2268.