Αρχική / Απόψεις / Ο Δρομέας ο «Σκληρός» – 2ο μέρος

Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Απόψεις / Επιλεγμένα / Ψυχολογία

Ο Δρομέας ο «Σκληρός» – 2ο μέρος

Ο Δρομέας ο «Σκληρός» – 2ο μέρος

Όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενο άρθρο, η Νοητική Σκληρότητα (Mental Toughness) αποτελεί μια ψυχολογική ικανότητα του αθλητή, η οποία τον καθιστά πιο ανταγωνιστικό απέναντι στους συναγωνιζόμενούς του. Ειδικότερα, να μένει πιο συγκεντρωμένος και απερίσπαστος στη διάρκεια ενός αθλήματος που οι απαιτήσεις είναι υψηλές.
Η αθλητική ψυχολογία ασχολείται έντονα με αυτο το θέμα, καθώς κάθε αθλητική προετοιμασία και προσπάθεια εμπεριέχει και τη νοητική προετοιμασία και προσπάθεια. Η δυαδική φύση της ύπαρξης επιτάσσει και την εκπαίδευση και άσκηση του νου.
Είχαμε αφήσει λοιπόν σε εκκρεμότητα τους τρόπους που μπορεί κάποιος να ακονίσει την αθλητική του Νοητική Σκληρότητα. Πάμε να τους δούμε.

Σκέψου θετικά
Ναι ξέρω, θα μου πείτε το έχουμε ακούσει αυτό και δεν το πολυπιστεύουμε. Και όμως, έχει φανεί σε πλείστες έρευνες πως αν ξεκινάς μια προσπάθεια με αρνητική προοπτική, αν έχεις ηττηθεί νοητικά, τότε πιθανότατα να ηττηθείς και σωματικά, ή τουλάχιστον να μην πάρεις το βέλτιστο από την σωματική σου ικανότητα.
Φτιάξε ένα θετικό μότο στο μυαλό σου και επαναλάμβανέ το μέχρι να σου γίνει αυτόματη σκέψη. Σκέψου κάτι που θεωρείς ανεβαστικό και σου δημιουργεί κίνητρο. Πιθανά επικεντρώσου σε μια δυσκολία που φοβάσαι πως θα συναντήσεις στον αγώνα και αντίστρεψέ την θετικά. Για παράδειγμα, αν φοβάσαι πως μετά το 32 χλμ θα κατεβάσεις ασφάλειες, φτιάξε ένα μότο που θα λέει “Είμαι δυνατός, 10 χλμ μείνανε και θα τα νικήσω” . Το κόλπο είναι να το λες συνέχεια με τον ίδιο τρόπο και να μην αφήνεις τις αρνητικές σκέψεις να εισβάλουν.

Θέσε ημιρεαλιστικούς στόχους
Για να δουλέψει το παραπάνω με το θετικό τσιτάτο, πρέπει να έχεις και ένα στόχο που να ακουμπάει στις δυνατότητές σου. Αλλιώς μην περιμένεις θαύματα, ή τουλάχιστον να ξέρεις τι περιμένεις. Θέσε ένα στόχο λοιπόν από την αρχή του αγώνα που να ανταποκρίνεται, έστω και τραβηγμένα στην προπόνηση και τις ικανότητές σου. Αναφέρω την λέξη «τραβηγμένα» γιατί έχει βρεθεί ερευνητικά πως η ήπια υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων πιθανά κινητοποιεί θετικά τον αθλούμενο. Μην το παρακάνεις όμως γιατι θα εγκαταλείψεις νωρίς και με πάταγο. Είπαμε να είσαι ημιρεαλιστής. Γι’ αυτό θέσε τον στόχο που θες, ή που θα ήθελες, αλλά μην απέχει χαοτικά από αυτό που μπορείς.

Στρέψε την προσοχή σου
Είχαμε πει και σε προηγούμενο άρθρο πως η εστίαση της προσοχής του αθλούμενου εναλλάσεται είτε προς τα μέσα είτε προς τα έξω. Αν είσαι απο αυτούς που μόλις νοιώσουν το κορμί τους να κουράζεται αρχίζουν και κάνουν μνημόσυνα τότε βγες από εκεί τώρα! Επικεντρώσου στον πισινό του μπροστινού σου, στην όμορφη διαδρομή, στον τερματισμό ή βάλε επιτέλους εκείνα τα αναθεματισμένα ακουστικά και πάτα την ένταση στο φουλ!. Καμιά φορά θα χρειαστεί να εναλλάσεσαι μέσα έξω στην προσοχή σου και αυτό έιναι το ιδεατό για έναν αθλητή και δη δρομέα μεγάλων αποστάσεων.

Κάνε νοητική πρόβα
Φαντάσου με λίγα λόγια όλο το σκηνικό που θα συναντήσεις. Οι ειδικοί το λένε visualization, αλλα μη σε απασχολεί αυτό. Εκείνο που έχεις να κάνεις είναι να οπτικοποιήσεις νοητικά την όλη κατάσταση. Δηλαδή:
Να είσαι συγκεκριμένος και ακριβής σε αυτό που θα κληθείς να κάνεις. Βάλε μέσα τον καιρό που θα συναντήσεις, τη διαδρομή, την αφετηρία και τον κόσμο.
Προετοιμάσου για τα αρνητικά που τυχόν θα συναντήσεις. Κράμπες, φουσκάλες, εξουθένωση, όλα πρέπει να τα έχεις προβάρει.
Δούλεψε με τα θετικά. Σκέψου τις πετυχημένες προπονήσεις, σκέψου από που ξεκίνησες, φαντάσου τον τερματισμό σου πανευτυχής, σπάσε τον αγώνα σε κομματάκια που χωνεύονται.

Και που ‘σαι… αν τίποτα από όλα αυτά δεν πετύχει, να ξέρεις ότι δε φταίει η επιστήμη, δε φταίει το σώμα σου, έχεις απλά χάσει από την αρχή. Πριν καν μπεις στον αγώνα. Γι’ αυτό φτιάξε συναίσθημα και κίνητρο. Η νοητική ήττα είναι εκεί και έχεις χάσει πριν καν ξεκινήσεις. Θα μιλήσουμε και γι’ αυτήν αργότερα.

 

Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Ο Γιάννης Βλοντάκης είναι Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής και Ερασιτέχνης δρομέας. Αγαπάει το τρέξιμο, χωρίς να βρίσκει ανταπόκριση από εκείνο...

Αφήστε μια απάντηση