PHIL MAFFETONE

Αρχική / Υγεία / Τρέξιμο και επιπλέον σωματικό βάρος;

Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Επιλεγμένα / Υγεία

Τρέξιμο και επιπλέον σωματικό βάρος;

Τρέξιμο και επιπλέον σωματικό βάρος;

Εάν ακολουθείτε τις σωστές κατευθυντήριες γραμμές για άσκηση και δεν είστε πιο αδύνατοι, τότε κάτι άλλο συμβαίνει.

Η φράση “You can’t outrun a bad diet” είναι αλήθεια τόσο για τους λάτρεις του γυμναστηρίου όσο και για τους ανταγωνιστικούς αθλητές. Εκατομμύρια άνθρωποι που ακολουθούν τις κατάλληλες οδηγίες εξάσκησης, εξακολουθούν να έχουν υψηλό σωματικό λίπος. Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι περισσότεροι που ασκούνται, δεν ασκούνται αρκετά. Αν και πολλοί θα μπορούσαν να είναι πιο δραστήριοι, το μεγαλύτερο ζήτημα είναι ότι οι περισσότεροι δεν απολαμβάνουν τα οφέλη της άσκησης λόγω κακής διατροφής.

Χωρίς αμφιβολία, η άσκηση μπορεί να προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα υγείας και φυσικής κατάστασης. Ωστόσο, τα περισσότερα οφέλη πιθανότατα συμβαίνουν σε άτομα με φυσιολογικά επίπεδα σωματικού λίπους. Σε πολλές περιπτώσεις, ακόμα και όταν τηρούνται οι συνήθεις οδηγίες για τον όγκο και την ένταση άσκησης, το αποτέλεσμα είναι φτωχό για πολλούς που θέλουν απλώς να χάσουν βάρος. Ομοίως, ένα κοινό ζήτημα ανταγωνιστικών αθλητών είναι το γιατί δεν βλέπουν βελτίωση.

Πολλοί εγκαταλείπουν από απογοήτευση. Μεταξύ των αιτιών που οδηγούν σε αυτό,  είναι η κόπωση, ο τραυματισμός και η έλλειψη πραγματικών αποτελεσμάτων. Το τελευταίο συχνά σχετίζεται με το αυξημένο σωματικό βάρος. Ακόμη και όταν η άσκηση προσφέρει κάποια οφέλη, μπορεί να μην οδηγήσει σε απώλεια λίπους. Αντί να παραιτηθείτε, είναι καλύτερο να διορθώσετε το πρόβλημα.

Η σωματική αδράνεια αναγνωρίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως ο τέταρτος κύριος παράγοντας κινδύνου για τη θνησιμότητα παγκοσμίως. Οι μελέτες δείχνουν ότι η φυσική κατάσταση ή μάλλον η έλλειψή της, είναι ένας παράγοντας πρόβλεψης της θνησιμότητας, σημαντικότερος ακόμη και από το κάπνισμα. Ομοίως, το επιπλέον σωματικό βάρος αυξάνει τον κίνδυνο για τα πιο κοινά προβλήματα υγείας. Η παρουσία περίσσειας σωματικού λίπους ευνοεί τη χρόνια φλεγμονή, τις ασθένειες και την κακή υγεία, με αποτέλεσμα την αυξημένη συχνότητα τραυματισμών, ανισορροπιών του μεταβολισμού και, χωρίς αμφιβολία, απογοήτευση και ψυχικό στρες.

Τα οφέλη της σωματικής δραστηριότητας σε πολλούς δείκτες υγείας και φυσικής κατάστασης είναι σαφή. Ωστόσο, οι ερευνητές γνωρίζουν ότι ένα υψηλό ποσοστό ατόμων που ασκούνται, ιδιαίτερα εκείνων με υπερβολικό σωματικό λίπος, δεν αποκομίζουν πολλά οφέλη, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας λίπους. Εναπόκειται στον καθένα από εμάς να αποδείξει ή να διαψεύσει ότι η άσκηση παρέχει οφέλη σε οποιοδήποτε άτομο. Για παράδειγμα, μπορούμε αντικειμενικά να μετρήσουμε τη δυναμική ή την ταχύτητα με την πάροδο του χρόνου χρησιμοποιώντας το Τεστ MAF και μπορούμε να αξιολογήσουμε την απώλεια λίπους με απλή μέτρηση της περιφέρειας της μέσης.

Πάνω από το 90% των Αμερικανών ενηλίκων είναι υπέρβαροι, με παρόμοια ποσοστά σε άλλα μέρη του κόσμου και η άσκηση δεν εγγυάται μειωμένο σωματικό λίπος. Εκτός από τη μείωση της δρομικής οικονομίας, το επιπλέον σωματικό βάρος σχετίζεται με χρόνιες φλεγμονές, προβλήματα μυών και αρθρώσεων, και άλλες βλάβες που μπορούν να επιβραδύνουν τους δρομείς και τους αθλητές.


Το Αεροβικό κίνημα

Στη δεκαετία του 1960, ο δρ. Kenneth Cooper, φυσιολόγος της άσκησης στο νοσοκομείο Πολεμικής Αεροπορίας του Σαν Αντόνιο στο Τέξας, εφάρμοσε τον όρο “αεροβική” για να περιγράψει ένα σύστημα άσκησης που σχεδίασε για να βοηθήσει στην πρόληψη της στεφανιαίας νόσου. Περιλαμβάνει τζόκινγκ, τρέξιμο, περπάτημα και ποδηλασία. Το βιβλίο του “Aerobics” κυκλοφόρησε το 1968 και έγινε άμεσα μπεστ σέλερ. Αλλά από τότε, ενώ ο αριθμός των ασκούμενων αυξήθηκε, ο αριθμός των υπέρβαρων, παχύσαρκων και ακόμη και φυσιολογικών ατόμων με επιπλέον σωματικό βάρος έχει αυξηθεί σημαντικά. Η ίδια η παχυσαρκία έχει υπερδιπλασιαστεί, με τους αριθμούς να συνεχίζουν να αυξάνονται παγκοσμίως. Τόσο οι ερασιτέχνες όσο και οι ελίτ αθλητές, το ενεργό στρατιωτικό προσωπικό, η αστυνομία, οι πυροσβέστες και άλλοι δραστήριοι άνθρωποι δεν είναι άνοσοι στην πανδημία αυτή.

Επιπλέον, ενώ περισσότεροι από ποτέ άνθρωποι εξασκούνται, πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι έχει μειωθεί το επίπεδο υγείας και επιδόσεων. Ερευνητές για το RunRepeat.com διαπίστωσαν ότι οι δρομείς σε όλες τις αποστάσεις από το 5Κ έως τον μαραθώνιο είναι πιο αργοί από ποτέ, χρόνο με τον χρόνο. Διαπίστωσαν την παχυσαρκία, τον διαβήτη και την υπέρταση ως πιθανές αιτίες αυτής της επιβράδυνσης. Επιπλέον, ακόμη και οι κορυφαίοι χρόνοι/επιδόσεις των ηλικιακών κατηγοριών καθίστανται βραδύτεροι, με κάποια ρεκόρ πλέον των δεκαετιών. Εν τω μεταξύ, οι χρόνοι για ελίτ αθλητές βελτιώνονται.

Η αεροβική επανάσταση του Cooper ήταν επιτυχημένη στα χαρτιά. Βοήθησε να πυροδοτήσει την τρέχουσα έκρηξη του δρομικού κινήματος, όπως και της ενασχόλησης με τα γυμναστήρια και τα κέντρα υγείας. Παρόλα αυτά, η αερόβια επανάσταση απέτυχε στην πράξη για δύο λόγους:

  • Πολλοί άνθρωποι που αγκάλιασαν την άσκηση πάσχουν από υπερπροπόνηση, ειδικά με αναερόβιες ασκήσεις που παραμελούν το αερόβιο σύστημα. Το τρέξιμο, η ποδηλασία, μερικές φορές ακόμη και το περπάτημα σε υπερβολικά υψηλή ένταση μετατοπίζει το μεταβολισμό μακριά από το αερόβιο κάψιμο λίπους προς το αναερόβιο κάψιμο σακχάρων. Ενώ η περιορισμένη προπόνηση υψηλής έντασης είναι υγιής και μπορεί να βελτιώσει την απόδοση, η υπερβολική είναι αντιπαραγωγική. Η υπερβολική προπόνηση θα σας κάνει ισχυρότερους και ταχύτερους, τουλάχιστον προσωρινά, αλλά είναι εύκολο να σας οδηγήσει σε υπερπροπόνηση.
  • Η βιομηχανία ζάχαρης εκμεταλλεύθηκε την ευκαιρία να πουλήσει προϊόντα υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη και χαμηλής σε λιπαρά σε όλους αυτούς τους ενεργούς ανθρώπους με το πρόσχημα ότι η γλυκόζη είναι το καύσιμο των πρωταθλητών. Οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες – το πρόχειρο φαγητό – συνδέεται στην πραγματικότητα με κακή υγεία, τραυματισμούς και ασθένειες, εν μέρει επειδή εμποδίζει την καύση λίπους και δημιουργεί υπερβολικό σωματικό βάρος. Το αποτέλεσμα είναι μια έκρηξη ανθρώπων με υπερβολικό βάρος σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων πολλών που ασκούνται τακτικά.

Ενώ η ιδέα του Cooper είναι σωστή, ότι η άσκηση μπορεί να βελτιώσει την αερόβια λειτουργία και την καύση λίπους, οι προπονήσεις μπορούν εύκολα να γίνουν αναερόβιες όταν η ένταση είναι πολύ υψηλή. Ενώ αυτές οι εντονότερες προσπάθειες μπορούν να κάψουν περισσότερες θερμίδες κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης, η διαδικασία δεν εκπαιδεύει το σώμα να κάψει περισσότερες αποθηκευμένες θερμίδες λίπους για το υπόλοιπο της ημέρας. Μπορείτε να κάψετε όσες θερμίδες θέλετε, ενώ τρέχετε, κάνετε ποδήλατο, χορεύετε ή οτιδήποτε άλλο, αλλά αν είναι θερμίδες ζάχαρης και όχι θερμίδες λίπους, δεν θα μειωθεί το αποθηκευμένο λίπος.

Η απάντηση στο παράδοξο αυτό είναι εμφανής. Δεν είναι η έλλειψη άσκησης, αλλά μάλλον οι κακές διατροφικές συνήθειες και η επικράτηση των πρόχειρων φαγητών που είναι οι πραγματικοί ένοχοι. Εάν είστε σοβαροί για την υγεία και τη φυσική σας κατάσταση, πρέπει να εστιάσετε στη διατροφή σας τόσο σκληρά όσο κάνετε στην προπόνηση σας, για να επιτύχετε τα βέλτιστα αποτελέσματα.

Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Δρομέας, ενίοτε τριαθλητής, υποστηρικτής των ήπιων και αργών προπονήσεων.

3 Σχόλια

  1. Δηλαδή η φιλοσοφία με την οποία πορεύομαι “Δεν τρώω πολύ, τρέχω λίγο για αυτά που τρώω” είναι λανθασμένη; 🙂 🙂 🙂

  2. @rigelian Τίποτα δεν είναι λανθασμένο, παρά μόνο οι αποφάσεις των διαιτητών υπέρ του οσφπ…

  3. 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀

Αφήστε μια απάντηση