Puma Deviate Nitro Elite 3

Κατηγορία: Racer
Υψη σόλας: 40/32mm
Βάρος: 194 γρ.

Χωρίς να ξέρω γιατί, τα Deviate Elite 2 και 3 είχαν ξεφύγει της προσοχής μου. Παρότι έχω σε μεγάλη εκτίμηση την Puma και τα άλματα που έχει κάνει εδώ και μία τετραετία, ξεκινώντας ουσιαστικά από το μηδέν, έμεινα στο πρώτο Elite και μετά ξεχάστηκα. Ίσως φταίει και η υπερπληθώρα προτάσεων που έχει πλέον η αγορά.

Ωστόσο οι Γερμανοί συνέχιζαν να κάνουν πολύ καλά την δουλειά τους. Δεν είναι μόνο ότι χρησιμοποιούν top υλικά, αλλά και ότι σχεδιαστικά δεν φοβούνται να τολμήσουν και να πειραματιστούν. Ρίχνουν στην παραγωγή ακόμη και concept μοντέλα, δοκιμάζοντας συνεχώς νέες ιδέες για το μέλλον.

Επιστρέφοντας στο Elite, έπρεπε τελικά να φορέσω το εκπληκτικό Fast-R 3 για να μου ανοίξει ξανά η όρεξη για την εταιρεία. Κι έστω ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του, δοκιμάζω το πιο “γήινο” από τα αγωνιστικά της Puma. Απ’ την άλλη, πόση εντύπωση μπορεί να σου κάνει εκ των υστέρων ένα super shoe, όταν το Fast-R μάς βάζει πλέον στην εποχή των hyper shoes; Ας το δούμε.

Επάνω μέρος και εφαρμογή

UltraWeave ονομάζει το ύφασμα η Puma, το οποίο είναι μία εξαιρετικά λεπτή monomesh κατασκευή. Εντελώς ανελαστικό, πολύ διαπνέον και πανάλαφρο. Σαν υφή είναι κάπως τραχύ, κάτι όμως που δεν καταλαβαίνεις φορώντας το. Ο προφυλακτήρας είναι σχεδόν ανύπαρκτος, το διχτυωτό όμως έχει δομή από μόνο του και κρατάει το σχήμα του toe box.

Η ύφανση ανάμεσα έχει κάθετες ενισχύσεις για συνοχή και ανθεκτικότητα του mesh.

Μίνιμαλ είναι και η σχεδίαση στο μέσο, φέροντας μόνο κάποια υποτυπώδη underlays σε κάθε πλευρά (Pwrtape). Το μόνο στιβαρό στοιχείο είναι το πλαίσιο των τρυπών.

Η Puma υπερτονίζει το PwrTape, στην πραγματικότητα όμως πρόκειται απλά για ένα πολύ λεπτό φιλμ.

Η γλώσσα είναι ανεξάρτητη και χωρίς αφρώδες, πλην ενός πιο μαλακού τμήματος στο σημείο που κάνεις τον κόμπο. Αποτελείται από δύο στρώσεις υφάσματος και έχει ένα σχετικό πάχος, οπότε φιλτράρει εύκολα την πίεση από τα μαλακά κορδόνια.

Λείπει μεν το padding, δεν είναι όμως και εντελώς γυμνή.

Το κολάρο είναι υποτυπώδες και με ελάχιστη ακαμψία. Επενδύεται από ωραίο σουέντ υλικό και ένα πολύ ελαφρύ αφρώδες περιμετρικά. Αγωνιστικό δηλαδή.

Το κράτημα πίσω βασίζεται περισσότερο στην στενή γραμμή, παρά το structure της κατασκευής.

Ελάχιστο αφρώδες, ώστε να αποφέυγονται τριβές και ερεθισμοί.

Η σχεδίαση του επάνω μέρους είναι ουσιαστικά απλή. Βασίζεται στην κλειστή γραμμή του και το structure που έχει το ίδιο το UltraWeave.
Το toe box έχει μία σχετική άνεση, η οποία όμως προκύπτει περισσότερο από το ελαφρύ ύφασμα και την απουσία προφυλακτήρα, παρά το πλάτος του καλουπιού αυτού καθαυτό. Παρ’ όλα αυτά, στο τελείωμα στενεύει απότομα, οπότε εκεί θέλει λίγη προσοχή.

Ενώ στα μετατάρσια αφήνει αέρα, το τελείωμα είναι αρκετά pointy.

Στο midfoot η εφαρμογή μαζεύεται, αγκαλιάζει το πέλμα και δεν αφήνει πουθενά κενά. Μπορείς να το σφίξεις όσο θες, αφού δεν υπάρχει κανένα σημείο που να προκαλέσει πιθανή πίεση. Ακόμη και το πιο άκαμπτο πλαίσιο των τρυπών, φιλτράρεται σωστά από την γλώσσα, το ίδιο και τα κορδόνια. Αυτά είναι πιο ελαστικά απ’ όσο ίσως θα έπρεπε, οπότε θέλουν λίγο παραπάνω τάση εξ αρχής. Επίσης, παρόλο που η γλώσσα δεν ενώνεται με την βάση, οι δύο θηλιές, αντί της συνήθους μίας, την συγκρατούν στην θέση της.

Το πίσω μέρος είναι σχετικά στενό και κλείνει αμέσως γύρω από την φτέρνα. Παρότι εύκαμπτο, το κολάρο την κλειδώνει εύκολα και χωρίς την παραμικρή μετατόπιση. Δεν του φαίνεται αρχικά αλλά κρατάει ακριβώς όπως πρέπει.

Το upper του Elite 3 θυμίζει τα παλαιότερα racing flats αλλά με λίγο παραπάνω χώρο και προηγμένα υλικά. Χωρίς περιττές φανφάρες, γίνεται κυριολεκτικά ένα με το πόδι και το ακουλουθεί παντού. Απόλυτη εμπιστοσύνη, ασχέτως στροφών, ταχύτητας ή τερέν. Σίγουρα έχει φτιαχτεί για κανονικά ή στενότερα πέλματα, η ελευθερία όμως του υφάσματος δεν το κάνει απαγορευτικό και για φαρδύτερα. Εκτός αν σε περιορίσει το pointy σχήμα στα δάχτυλα.

Επίσης, παρά την μάλλον σπαρτιάτικη σχεδίαση, η επένδυση πίσω και κυρίως της γλώσσας με την σατινέ υφή, δίνουν μία ωραία και πιο πλούσια αίσθηση στο εσωτερικό του παπουτσιού. Το μόνο που με ανησυχεί είναι κάποια πρόωρη φθορά στο τελείωμα του κολάρου.

Όχι καλό σημάδι.

Η δε διαπνοή είναι απλά κορυφαία, έχοντας δοκιμαστεί και σε συνθήκες πολύ υψηλής υγρασίας. Από τα λεπτότερα υφάσματα που έχω συναντήσει, θυμίζοντας αυτό του Fast-R 3.

Το διχτυωτό θυμίζει κουνουπιέρα!

Σαν νούμερο είναι οριακά κανονικό. Έχει 2-3mm επιπλέον μήκους, τα οποία όμως δεν γίνονται καν αντιληπτά στον δρόμο. Οπότε πάτε στο κανονικό σας. Θυμίζω ότι αν επιλέξετε βάσει ευρωπαϊκού sizing, η αντιστοιχία στην Puma είναι μισό κάτω. Σε US, UK ή εκαστοστά, είναι η συνήθης.

Σόλα και πάτημα

Μέχρι πρότινος, ο Nitro Elite αφρός αποτελείτο από Peba. Με το Elite 3 η Puma λάνσαρε μία νέα σύνθεση, η οποία κρατάει μεν το όνομα αλλά αλλάζει το υλικό. Πλέον είναι από Aliphatic TPU, έχοντας τα γνωστά χαρακτηριστικά των super foams και προσθέτοντας ακόμη ένα: την διατήρηση των ιδιοτήτων του καθώς περνάει η ώρα. Δηλαδή, στο τέλος μιας προπόνησης ή αγώνα, έχει την ίδια αίσθηση με την αρχή. Δεν “κάθεται”, όπως λέμε. Επιπλέον, η εταιρεία δηλώνει πως η νέα σύνθεση έχει 10% περισσότερη επιστροφή ενέργειας από πριν.

Το να έχεις αφρό από Peba, που θεωρείτο το σημείο αναφοράς στην βιομηχανία, και να τον αντικαταστήσεις, αυτό από μόνο του αποτελεί δυνητικά ένδειξη υπεροχής του νέου υλικού. Να σημειώσουμε ότι η Puma είναι η πρώτη που χρησιμοποίησε το A-TPU, ενώ τώρα βλέπουμε πως την ακολουθούν κι άλλες εταιρείες.

Aliphatic TPU: ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς!

Επίσης, σημαντική αλλαγή αποτελεί και η αύξηση των υψών κατά 4 χιλιοστά. Τα 36/28mm των Elite 1 και 2 ήταν πλέον λίγα για distance racer, οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην εξαντλείς το όριο των 40mm. Πόσω μάλλον όταν άλλα μοντέλα με κάποιο τρικ το ξεπερνούν κιόλας.

Η σόλα απαρτίζεται από δύο πυκνοτήτων αφρούς, με τον κάτω να είναι οριακά πιο σφιχτός για σταθερότητα. Ανάμεσά τους ενσωματώνεται η PwrPlate, μία πλάκα από ανθρακονήματα με πολύ επιθετικό σχήμα και μεγάλη ακαμψία. Τοποθετημένη πολύ ψηλά στο πίσω μέρος, καμπυλώνει απότομα στο μέσο και μετά σηκώνεται επίσης απότομα.

Η θέση της πλάκας σχεδόν πάνω από την εξώσολα ενισχύει το aggressiveness του πατήματος.

Η εξώσολα καλύπτεται από λάστιχο στο εμπρόσθιο τμήμα και δύο στενές λωρίδες πίσω, με την επιφάνεια από εκτεθειμένο αφρό να είναι μεγάλη. Σε επίπεδο πρόσφυσης, κατ’ εμέ το PumaGrip ξεπερνάει ακόμη και το Continental της Adidas. Κι αυτό από μόνο του, νομίζω τα λέει όλα. Πραγματικά δεν υπάρχει τερέν ή συνθήκες που θα το ζορίσουν. Για την ιστορία, με ένα Velocity είχα τρέξει ακόμη και σε λιωμένο χιόνι χωρίς πρόβλημα.

Μαλακό και πολύ sticky λάστιχο, κυριολεκτικά βεντουζώνει στο έδαφος.

Στην επιφάνεια από σκέτο αφρό, από το πρώτο τρέξιμο κιόλας άρχισε να φεύγει η μπογιά. Και 70 χιλιόμετρα μετά, αυτό συνεχίζεται. Εν τούτοις, αν αγγίξεις τα σημεία αυτά, διαπιστώνεις ότι δεν υπάρχει καμμία φθορά και όλο το θέμα είναι αισθητικό και μόνο.

Ανησυχητικό οπτικά, ο αφρός όμως είναι ανέπαφος και απλά έχει ξεβάψει.

Οι δύο πρώτες εκδόσεις, ενώ ήταν πολύ καλές, τους έλειπε το aggressiveness και τα ύψη για 42Κ. Πλέον αυτό αλλάζει άρδην. Περισσότερος αφρός, άλλη πλάκα και βέβαια, ο νέος Nitro Elite.

Τον Aliphiatic TPU τον δοκίμασα πρώτη φορά στο Fast-R 3 και όσοι με έχετε διαβάσει ή έχουμε συζητήσει, γνωρίζετε ότι το παπούτσι με έχει εντυπωσιάσει όσο κανένα άλλο. Μιλάμε για μια μηχανή παραγωγής ταχύτητας. Τόσο απλά. Ωστόσο, εκεί παίζει μεγάλο ρόλο και η ιδιαίτερη γεωμετρία της σόλας συνολικά. Αντιθέτως, στο Deviate Elite 3 μπορείς να απομονώσεις και να αξιολογήσεις ευκολότερα το υλικό.

Eδώ το πάτημα είναι πολύ μαλακό και σίγουρο. Η χαμηλή θέση της πλάκας επιτρέπει στο πέλμα να εισπράξει όλη την ποσότητα του Nitro Elite, πριν την συναντήσει. Μεγάλη αίσθηση προστασίας αλλά ταυτόχρονα ο αφρός έχει και μία στιβαρότητα. Όχι ότι είναι σφιχτός αλλά σου δίνει ακριβώς την συμπίεση που θες σε κάθε περίσταση. Δεν τον νοιώθεις τόσο “κούφιο” όπως κάποιους από Peba ή TPEE, ούτε και θα τερματίσει ποτέ. Έχει μία δική του συμπεριφορά, η οποία μοιάζει ανά πάσα στιγμή απόλυτα επαρκής αλλά συγχρόνως και ελεγχόμενη. Bαθύ cushioning αλλά χωρίς να βουλιάζεις μέχρι κάτω. Επιστρέφει ενέργεια αλλά δεν χοροπηδάς άσκοπα.

Γι αυτό και ο τρόπος που δουλεύει είναι ένας συνδυασμός bounce και responsiveness. Παίρνεις μεν την προστασία και την ελαστικότητα, έχοντας όμως και μία ικανή αίσθηση και πληροφορία από το έδαφος. Συνήθως δεν πάνε μαζί αυτά τα δύο.

Στα χαρτιά η γεωμετρία μπροστά δείχνει επιθετική και απόλυτη. Στην πράξη όμως δεν είναι τόσο. Μπορεί η carbon plate να είναι πολύ άκαμπτη και η γωνία μακριά και μεγάλη, δεν νοιώθεις όμως ότι σε ρίχνει προς τα εμπρός, όπως συνήθως συμβαίνει με ένα έντονο rocker.

Το Puma δουλεύει περισσότερο στην αρχή του rocker, παρά κατά μήκος του.

Αυτό που σου δίνει είναι μία εμφανή μόχλευση κάτω από τα μετατάρσια, όπως και μία τρομερά σταθερή βάση για να βγάλεις κάτω όση δύναμη θες. Ποτέ δεν απλώνει, δεν στρεβλώνει, δεν σε καθυστερεί. Θυμίζει σε έναν βαθμό τα παραδοσιακά racers στο τρόπο λειτουργίας του, έχοντας και μια κάποια φυσικότητα συγκριτικά με την “μηχανική” αίσθηση πολλών super shoes. Αισθάνεσαι ότι συμμετέχεις στην όλη διαδικασία, χωρίς όμως να ξοδεύεσαι.

Πολύ σημαντικό επίσης, είναι ότι το παπούτσι έχει μία ευκολία και προσαρμοστικότητα σε οποιοδήποτε στυλ πατήματος. Πραγματικά το κάνεις ό,τι θες και δεν έχει προϋποθέσεις για να δουλέψει σωστά. Το ίδιο ισχύει και όσον αφορά την ταχύτητα. Το εύρος του κινείται από μετρίους ρυθμούς, π.χ. marathon pace, και κατεβαίνει άνετα μέχρι και πολύ γρήγορους. Στο τελευταίο βοηθάει ότι το μοντέλο κρύβει το ύψος του και δεν είσαι εντελώς αποκομμένος από το έδαφος. Ξέρεις πού και πώς πατάς, χωρίς την ασάφεια ενός forefoot με μεγάλη συμπίεση. Και βέβαια μην ξεχνάμε την πρόσφυση από το PumaGrip, όπως και το πολύ χαμηλό βάρος του. Ιδίως αν το κρίνουμε με τα δεδομένα ενός έτους πριν, όταν τα μοντέλα <200 γρ. ήταν ελάχιστα.

Μαλακό και bouncy στα μετατάρσια, αλλά ικανό να βγάλει μία δυνατή κι ευθύβολη απογείωση.

Από εκεί και πέρα, το Elite δεν είναι απαγορευτικό στα αργά. Αν και θα περίμενε κανείς το αντίθετο, λόγω της άκαμπτης πλάκας, στην πράξη δεν είναι έτσι. Κι ο λόγος έχει να κάνει με την σταθερότητά του. Παρότι η βάση είναι στενή, η θέση της carbon plate πολύ κοντά στην φτέρνα υποστηρίζει την προσγείωση και την κεντράρει αμέσως. Προσθέτοντας και την κοντρολαρισμένη συμπίεση του αφρού, έχουμε τελικά ένα από τα σταθερότερα super shoes. Γι’ αυτό και το παπούτσι καταλήγει τελικά αρκετά φιλικό, ασχέτως που δεν θα το υπέθετες από τα χαρακτηριστικά του. Οπότε αποτελεί σχετικά ασφαλή επιλογή και για τον ερασιτέχνη που θέλει οπωσδήποτε carbon plate για τον αγώνα.

Η φτέρνα δεν είναι φαρδιά, όμως η σχεδίασή της και η πολύ ψηλά τοποθετημένη πλάκα, δίνουν ένα αρκετά ουδέτερο πάτημα για την κατηγορία του.

Αν και δεν το περίμενα, η σκαμμένη καμάρα δεν αποσταθεροποιεί το transition.

Κλείνοντας, μία αναφορά σχετικά με την ανθεκτικότητα του Α-TPU. Προσωπικά δεν έχω ικανά χιλιόμετρα για να δω την διάρκεια ζωής του. Ωστόσο, καθώς το μοντέλο κυκλοφορεί εδώ και πολύ καιρό, το feedback από τους δρομείς λέει πως πρόκειται για “σκυλί”. Αυτό όμως που διεπίστωσα ο ίδιος, είναι πως όντως ο Nitro Elite διατηρεί την συμπεριφορά του στο τέλος μίας προσπάθειας σχεδόν ίδια με την αρχή. Ίδιως σε έναν μαραθώνιο, αυτό είναι τεράστιο πλεονέκτημα.

Συμπέρασμα

Χωρίς να καταφεύγει σε ακραίες σχεδιάσεις και εντυπωσιασμούς (τους κράτησε για το Fast-R 3 αυτούς), η Puma μάς δίνει μία εξαιρετική πρόταση μαραθωνίου και όχι μόνο. Για εμένα το παπούτσι θα δούλευε ακόμη και σε 5άρι. Cushioning, bounce αλλά και responsiveness, αναλόγως το mode που θα επιλέξεις.

Οι σωστές δόσεις για καθένα από τα χαρακτηριστικά του δίνουν ένα σύνολο πραγματικά άρτιο. Δεν έχει το υπερβολικό rebound ή το rocker – γκρεμός, διαθέτει όμως μία φυσικότητα και ευκολία που το καθιστούν κατάλληλο για μεγάλο εύρος ρυθμών και κυρίως, φιλικό για τους περισσοτέρους. Χωρίς όμως να χάνει σε απόδοση. Το δε Aliphatic TPU, όπως φαίνεται είναι το νέο gold standard της βιομηχανίας.

Κάλλιο αργά παρά ποτέ, λένε κι έχουν δίκιο. Το μόνο βέβαιο είναι πως μετανιώνω που δεν δοκίμασα το Elite 3 νωρίτερα. Παρ’ όλα αυτά, με δεδομένο ότι το μοντέλο παραμένει το τρέχον, χωρίς να έχουμε κιόλας κάποια πληροφόρηση για την κυκλοφορία του v4, νομίζω πως η αξιολόγηση είναι επίκαιρη, έστω και καθυστερημενα. Πιθανώς να είναι πολλοί που έκαναν το ίδιο λάθος με εμένα και προσπέρασαν το Elite. Οπότε, καλά θα κάνουν να ξανακοιτάξουν προς τα πίσω.