[notaSOL]

H IAAF στις 18 Απριλίου, έδωσε στη δημοσιότητα έναν ολοκληρωμένο οδηγό για την αθλητική διατροφή που προσφέρει στους αθλητές όλες τις τελευταίες πληροφορίες σχετικά με το θέμα.

Η Συμβουλευτική δήλωση ( CONSENSUS STATEMENT) της IAAF για τη Διατροφή των Αθλητών, που δημοσιεύτηκε στο International Journal of Sports Nutrition and Exercise Metabolism, περιλαμβάνει μια περίληψη των τελευταίων επιστημονικών εξελίξεων σχετικά με τους αθλητές και 16 άρθρα σχετικά με διαφορετικές πτυχές της αθλητικής διατροφής.

Με επικεφαλής την Lindy Castell από το Green Templeton College του Oxford University , και την Louise Burke, Head of Sports Nutrition at the Australian Institute of Sport , μια ομάδα 50 ειδικών εξέτασε μια σειρά από νέες εξελίξεις στην αθλητική διατροφή για να δούν πώς εφαρμόζονται σε πέντε βασικές περιοχές του αθλητισμού: σπριντς, άλματα / ρίψεις / συνδυαστικά αθλήματα , μεσαίες αποστάσεις, μεγάλες αποστάσεις και υπεραποσάσεις / mountain running. Τα ευρήματά τους, χωρισμένα σε 12 βασικά ενότητες, αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της έκθεσης.

Lindy Castell

Professor Louise Burke talks Sports Nutrition

Μερικά από τα βασικά ευρήματα της δήλωσης συναίνεσης:

• Η χρησιμότητα των δίαιτων με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες περιορίζεται σε συγκεκριμένα άτομα, γεγονότα ή σενάρια σε αγωνίσματα αποστάσεων.

• Η χαμηλή διαθεσιμότητα ενέργειας, η οποία μπορεί να προκύψει όταν οι αθλητές καταναλώνουν λιγότερες θερμίδες από ό, τι χρησιμοποιούν, αποτελεί πρωταρχική αιτία του RED-S, πρώην γνωστού σύνδρομου Female Athlete Triad syndrome, στο οποίο εμφανίζονται διαταραγμένες διατροφικές συνήθειες, απώλεια της εμμήνου ρύσεως και οστεοπόρωση και μπορεί να συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων τεστοστερόνης και της λίμπιντο στους άντρες, την κακή υγεία των οστών, τον αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ασθενειών και τραυματισμών, γαστρεντερικών διαταραχών, καρδιαγγειακών παθήσεων, εξασθενημένης ικανότητας προπόνησης και απόδοσης.

• Η χαμηλή διαθεσιμότητα ενέργειας είναι γνωστό ότι αποτελεί μείζονα παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη καταγμάτων κόπωσης

• Μια πρώτη φιλοσοφία για την διατροφή σε σχέση με τις διατροφικές ανάγκες και τα συμπληρώματα είναι ότι αυτά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για τη θεραπεία ή πρόληψη της ανεπάρκειας θρεπτικών ουσιών. Μόνο πέντε συμπληρώματα έχουν βάση τεκμηρίωσης ότι συμβάλλουν στην απόδοση: καφεΐνη, κρεατίνη, χυμοί nitrate/beetroot , β-αλανίνη και bicarbonate (διττανθρακικό).
Και πάντοτε υπάρχει όμως κίνδυνος λήψης απαγορευμένων ουσιών στη χρήση οποιωνδήποτε συμπληρωμάτων.

• Η διατροφή μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση των μυϊκών τραυματισμών. Οι στόχοι θα πρέπει να περιλαμβάνουν προσαρμογή στις νέες ενεργειακές απαιτήσεις και κατανομή της πρόσληψης πρωτεϊνών, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η απώλεια της άλιπης μάζας και να αυξηθεί η αποκατάσταση των μυών.

• Δεν υπάρχουν άμεσα οφέλη που σχετίζονται με την αποφυγή της γλουτένης από κλινικά υγιείς αθλητές.

• Οι χορτοφαγικές διατροφές μπορούν θεωρητικά να υποστηρίξουν τις αθλητικές απαιτήσεις, αλλά απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή και καλός σχεδιασμός για να εξασφαλιστεί επαρκής πρόσληψη ενέργειας και συγκεκριμένων θρεπτικών ουσιών που είναι λιγότερο άφθονα ή λιγότερο απορροφημένα από φυτικές πηγές (π.χ. σίδηρος)

• Αποδείξεις ότι οι υδατάνθρακες (CHO) που καταναλώνονται κατά τη διάρκεια της άσκησης μπορούν να προσφέρουν ένα πρόσθετο όφελος μέσω του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος. Οι υδατάνθρακες μπορούν να διεγείρουν περιοχές του εγκεφάλου που ελέγχουν το μηχανισμό διατήρησης ρυθμού και της αίσθησης ευφορίας και ικανοποίησης από την προσπάθεια μέσω της επικοινωνίας με τους υποδοχείς στο στόμα και το έντερο. Αυτή η “ανίχνευση στο στόμα” του CHO παρέχει κι έναν άλλο λόγο για συχνή πρόσληψη CHO κατά τη διάρκεια αγώνων μεγάλης διάρκειας αλλά και για πιο σύντομες περιπτώσεις στις οποίες μπορεί να μην είναι απαραίτητη η συνεχής παροχή μυϊκού καύσιμου.

Μπορείτε να διαβάσετε τα άρθρα εδώ:

https://journals.humankinetics.com/doi/full/10.1123/ijsnem.2019-0065

[big-blue]

Πολύ ωραίο άρθρο, ευχαριστώ notasol!
Αυτό δεν το κατάλαβα:
• Η χαμηλή διαθεσιμότητα ενέργειας, η οποία μπορεί να προκύψει όταν οι αθλητές καταναλώνουν λιγότερες θερμίδες από ό, τι χρησιμοποιούν

Μήπως εννοεί πως προσπάθεια για απώλεια βάρους σε φάση προετοιμασίας, δεν παίζει; Και εφόσον είναι αθλητές (επαγγελματίες), τότε προφανώς δε θα έχουν λίπος για χάσιμο;

[notaSOL]

Εγώ σε ευχαριστώ, φίλε Ηλία, που το διάβασες και που ενδιαφέρθηκες!

Αυτό που γράφεις -το συμπέρασμα σου- σχετικά με τη διαθεσιμότητα ενέργειας, είναι η ουσία που θα έπρεπε να ασπαζόμαστε, αλλά δυστυχώς δεν συμβαίνει…

Για όλα αυτά, θα έπρεπε να σου απαντάει κάποιος ειδικός… εγώ απλώς αντιγράφω τα σχετικά, από τα παραπάνω άρθρα, από το 2ο ΘΕΜΑ που σχετίζεται με τη διαθεσιμότητα ενέργειας. (…και περισσότερα μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να βρει στο σύνδεσμο που δίνουμε)

Η αναφερόμενη χαμηλή διαθεσιμότητα ενέργειας low energy availability (LEA) σε αθλητές και αθλήτριες κυμαίνεται μεταξύ 18% και 58%, με τα υψηλότερα ποσοστά να παρατηρούνται στα αγωνίσματα αντοχής και στα άλματα.
Σε άνδρες αθλητές, το LEA μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένα επίπεδα τεστοστερόνης και λίμπιντο μαζί με μειωμένη ικανότητα προπόνησης. Σε γυναἰκες αθλἠτριες στίβου , η λειτουργική υποθαλαμική αμηνόρροια (functional hypothalamic amenorrhea) ως συνέπεια του LEA έχει αναφερθεί σε ποσοστά 60% σε ελίτ μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων αθλητριών και 23% μεταξύ ελίτ σπρίντερ.
Συνέπειες αυτού περιλαμβάνουν την εξασθενημένη υγεία των οστών, τον αυξημένο κίνδυνο για κατάγματα κόπωσης και τις καρδιαγγειακές παθήσεις. Επιπλέον, το LEA επηρεάζει αρνητικά την αποθεραπεία, μυϊκή μάζα, τη νευρομυϊκή λειτουργία και αυξάνει τον κίνδυνο τραυματισμών και ασθενειών που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την απόδοση. Το LEA σε αθλητές στίβου ενδέχεται να παρουσιαστεί λόγω σκόπιμης προσπάθειας απώλειας βάρους ή αλλαγής της σωματικής σύνθεσης, αλλαγές στην όρεξη, χρονικούς περιορισμούς ή διαταραγμένη διατροφική συμπεριφορά για διαφόρους λόγους. Μακροπρόθεσμα το LEA προκαλεί μεταβολικές και φυσιολογικές προσαρμογές για την αποφυγή περαιτέρω απώλειας βάρους και οι αθλητές μπορούν επομένως να είναι σταθεροί στο βάρος αλλά να έχουν μειωμένη φυσιολογική λειτουργία δευτερεύουσα προς την LEA.
Η επίτευξη ή η διατήρηση χαμηλότερων επιπέδων δείκτη μάζας σώματος ή λίπους μέσω μακροπρόθεσμου LEA μπορεί ως εκ τούτου να έχει ως αποτέλεσμα την εξασθένιση της υγείας και των επιδόσεων, όπως προτείνεται στο μοντέλο Relative Energy Deficiency in Sport. (RED-S) model.

Τα προληπτικά εκπαιδευτικά προγράμματα και ο έλεγχος για τον εντοπισμό αθλητών με LEA είναι σημαντικά για την έγκαιρη παρέμβαση για την αποτροπή μακροπρόθεσμων επιπτώσεων δευτερογενούς υγείας. Η θεραπεία για τους αθλητές είναι κατά κύριο λόγο η αύξηση της διαθεσιμότητας ενέργειας και συχνά απαιτεί μια ομαδική προσέγγιση, συμπεριλαμβανομένου ενός θεράποντος ιατρού, αθλητικού διαιτολόγου, φυσιολόγου και ψυχολόγου.

Η διαθεσιμότητα ενέργειας (ΕΑ) αντικατοπτρίζει τη διαφορά στην πρόσληψη ενέργειας και την δαπάνη ενέργειας άσκησης σε σχέση με τη άλιπη μάζα (FFM -fat-free mass ) .

Παρόλο που οι μελέτες δεν μπόρεσαν να προσδιορίσουν τη βέλτιστη ΕΑ στους αθλητές, η EA τουλάχιστον 45 kcal / kg FFM / ημέρα για γυναίκες φυσιολογικού βάρους (Loucks, 2014) και 40 kcal / kg FFM / ημέρα για ασκούμενους ανδρες (Koehler et al. , 2016) φαίνεται να είναι ένα όριο για να εξασφαλιστεί η βέλτιστη ΕΑ για φυσιολογικές λειτουργίες .

Κλινικές μελέτες έδειξαν ότι ακόμη και μια σύντομη περίοδος ΕΑ (5 ημερών) <30 kcal / kg FFM / ημέρα προκαλεί σοβαρές ενδοκρινολογικές και μεταβολικές μεταβολές (Εικόνα 1, Ihle & Loucks, 2004, Loucks & Thuma, 2003).
Σε γυναίκες αθλητές, η EA <30 kcal / kg FFM / ημέρα τυπικά ορίζεται ως clinical LEA και EA μεταξύ 30 και 45 kcal / kg FFM / ημέρα ως subclinical LEA ( De Souza κ.ά., 2014 · Melin et αϊ. , 2015).

Αρχικά, το LEA οδηγεί σε αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο και ως εκ τούτου απώλεια βάρους, επειδή τα ενεργειακά αποθέματα του σώματος (π.χ. λιπώδης ιστός και πρωτεΐνες του σώματος) συμβάλλουν σημαντικά στις ανάγκες σε καύσιμα.

Ωστόσο, η μακροχρόνια LEA προκαλεί μεταβολικές και φυσιολογικές προσαρμογές προκειμένου να μειωθεί η συνολική ενεργειακή δαπάνη για να αποφευχθεί η περαιτέρω απώλεια βάρους και να εξασφαλισθεί η επιβίωση, με αποτέλεσμα ο οργανισμός να αποκτήσει μια νέα κατάσταση ενεργειακής ισορροπίας (Loucks, 2014).
Ως εκ τούτου, ένας αθλητής μπορεί να είναι σταθερός ως προς το βάρος και όχι σε χαμηλά επίπεδα σωματικής μάζας ή επίπεδα λίπους σώματος, αλλά να έχει μειωμένη φυσιολογική λειτουργία λόγω της LEA (Burke κ.ά., 2018c, Loucks, 2014).

[notaSOL]

Τα αθλήματα του στίβου (track and field) έχουν ένα τέτοιο εύρος που περιλαμβάνουν το τρέξιμο, το περπάτημα, το άλμα και τις ρίψεις, όπου για να αντεπεξέλθεις επιτυχώς χρειάζεται ένας συνδυασμός ποικίλων φυσιολογικών, ψυχολογικών και βιομηχανικών χαρακτηριστικών.
Ο όρος “αθλητής” μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως γενική περιγραφή για κάθε τύπο αθλητή, ενώ ο αθλητισμός είναι γνωστός ως “track and field” στη Βόρεια Αμερική κι εδώ για να αποφευχθεί η σύγχυση, αυτή η δήλωση χρησιμοποιήσει τους όρους Athletics and Athletes “με κεφαλαίο το Α”) για να ξεχωρίσει αυτούς που συμμετέχουν στις διοργανώσεις της IAAF από οποιαδήποτε άλλη περίπτωση.

Παρά όμως το εξαιρετικό εύρος των χαρακτηριστικών που απαιτούνται για το κάθε αγώνισμα, οι Αθλητές υψηλών επιδόσεων έχουν κοινούς στόχους: να προπονηθούν όσο το δυνατόν σκληρά με τη βέλτιστη προσαρμογή και ανάκαμψη, να παραμείνουν υγιείς και χωρίς τραυματισμό, να αποκτήσουν σωματική διάπλαση και φυσική κατάσταση κατάλληλη για τους αγώνες, και να αποδώσουν τα μέγιστα την κατάλληλη στιγμή.

Η IAAF έχει αναγνωρίσει τον σημαντικό ρόλο της διατροφής και των διατροφικών στρατηγικών σε αυτή τη προσπάθεια.

Το 1995, φιλοξένησε το πρώτο συνέδριο για τη διατροφή για τον αθλητισμό στο Μονακό, και στη συνέχεια επικαιροποιήθηκε το 2007. Και οι δύο συναντήσεις κατέληξαν σε μια τέτοια δήλωση (consensus statement) σχετικά με τη σημασία της διατροφής στην προετοιμασία και τους αγώνες .
Αυτές οι δηλώσεις δημοσιεύτηκαν σε ειδικά τεύχη του περιοδικού Journal of Sports Science . Άλλα αποτελέσματα από αυτές τις συναντήσεις ήταν προσβάσιμα μέσω της σελίδας της IAAF (Maughan & Burke, 2012).

Αυτή η πρακτική δημοσίευσης συμπερασμάτων με συμβουλευτικό χαρακτήρα αλλά και ενημερωτικό πάνω σε θέματα κανονισμών, doping, αλλαγών κλπ ακολουθείται και από την IOC (ΔΟΕ) για ένα μεγάλο εύρος θεμάτων.
Π.χ. για το περιβάλλον (Beat the Heat – IAAF World Athletics Championships Doha 2019 and the Tokyo 2020 Olympics), για τα φάρμακα (IAAF Competition Medical Guidelines – January 2013 First Edition)κλπ όπως IAAF Regulations Governing Eligibility of Athletes Who Have Undergone Sex Reassignment to Compete in Women’s Competitions

Τώρα ακολουθεί μια επικαιροποίηση όλων αυτών των οποίων η έκθεση περιλαμβάνει 12 Θέματα.
Το Θέμα που αφορά την διαθεσιμότητα ενέργειας που θίγει κι ο @big-blue είναι το 2ο.
Theme 2. Energy Availability in Athletics: Managing Health, Performance, and Physique (Melin et al., 2019)

Αναλυτικά τα συμπεράσματα της έκθεσης βασίζονται σε αυτό το άρθρο:
προ δημοσίευσης
https://www.researchgate.net/profile/Margo_Mountjoy/publication/330329291_Energy_Availability_in_Athletics_Health_Performance_and_Physique/links/5c46fd5292851c22a3872fab/Energy-Availability-in-Athletics-Health-Performance-and-Physique.pdf

https://www.researchgate.net/publication/330329291_Energy_Availability_in_Athletics_Health_Performance_and_Physique

μετά δημοσίευσης
https://journals.humankinetics.com/doi/full/10.1123/ijsnem.2018-0201

Ήδη για υπερμαραθωνίους (ultra) βάσει αυτής της συμβουλευτικής δήλωσης, έχουν γραφτεί κάποια άρθρα:

What Ultramarathon Runners Can Learn from IAAF Statement on Nutrition

[big-blue]

Ευχαριστώ πολύ!
Θέλω να βρω χρόνο να τα διαβάσω με ηρεμία…

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις