Η φάση της απογείωσης κατά το διασκελισμό, γίνεται με την κάμψη της μεταταρσοφαλλαγγικής άρθρωσης. Είτε στην βάδιση, είτε στο τρέξιμο.
Σε διάφορες περιπτώσεις η άρθρωση αυτή δεν μπορεί να καμφθεί, λόγω της σχεδίασης του παπουτσιού.
1. Άκαμπτο forefoot λόγω μεγάλου ύψους της σόλας. Θυμηθείτε τα πρώτα Hoka, με τα οποία ουσιαστικά εισήχθη η γεωμετρία του rocker.
2. Άκαμπτο forefoot παρουσία και πλάκας, ώστε να μην δαπανάται ενέργεια κατά την απογείωση, να υπάρχει αμεσότητα και να κειτουργεί το εμπρόσθιο τμήμα ως μοχλός.
Αφού λοιπόν δεν κάμπτεται η άρθρωση, ή κάμπτεται λίγο, πρέπει να βρεθεί άλλος τρόπος. Αυτός είναι η σχεδίαση της “κουνιστής καρέκλας” (αυτό σημαίνει rocker). Αντί να τσακίζει το πέλμα και η σόλα, το καμπυλωτό σχήμα της σε αναγκάζει να ρολάρεις επάνω της, μεταφέροντάς σε στα δάχτυλα. Δηλαδή την τελική φάση του κύκλου της βάδισης.
Πέραν την λειτουργίας αυτής, επιφέρει και μειωμένη κάμψη της ποδοκνημικής άρθρωσης. Άρα η κίνηση είναι λιγότερο ενεργοβόρα, ενώ και οι ιστοί της περιοχής έχουν μειωμένη επιβάρυνση.
Παρ’ όλα αυτά, το rocker δεν ταιριάζει απαραίτητα σε όλους. Και όχι το rocker αυτό καθαυτό, αλλά η ακαμψία που ουσιαστικά το επιβάλλει.
.
