-
Ο/η Nikos Pilikas έγραψε ένα νέο άρθρο, Πόσο απαραίτητες είναι οι διατάσεις για τον δρομέα; πριν από 8 έτη, 5 μήνες
Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες συνέπειες του τρεξίματος είναι η μείωση της ευκαμψίας που προκαλείται στους συνδέσμους των ποδιών. Είναι όμως απαραίτητα κακό κάτι τέτοιο;
Πριν μερικά χρόνια, μου ε […]
Ενδαιφέρον το άρθρο, όπως και τα σχόλια επ αυτού. Εγώ το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι κάποιες δημοσιεύσεις που διάβασα πριν κάποιους μήνες, καταλάθος πέσανε στα χέρια μου, και κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι τελικά οι διατάσεις μόνο κακό κάνουν. Προτείνανε δε, μετά από κάποιας μορφής αποθεραπεία, όπως το περπάτημα, ασκήσεις τύπου ακροβατικής γυμναστικής ώστε ναι μεν να αιματωθεί η περιοχή που καταπονήθηκε κατά την άσκηση, αλλά και να κινηθεί ο μυς, η άρθρωση και ο τένοντας με τρόπο που θα του προσδώσει αύξηση της ελαστικότητας του.
Επίσης, σε μία εξ αυτών, είχανε προσπαθήγσει να συνδέσουν τον χρόνο και την ένταση της αποθεραπείας με την ένταση και τον χρόνο της άσκησης.
Θα προσπαθήσω να τις ξαναβρω, αν όχι ολόκληρες, τουλάχιστον το abstract των.
@daedralord Μεγάλη συζήτηση, Ηλία…
Από αποκλειστικά δρομικής πλευράς πάντως, όλα δείχνουν πως το “σφιχτό ελατήριο” είναι πιο αποδοτικό.
@daedralord
Τι εννοείς ακροβατική γυμναστική;
Επειδή δεν μας νοίαζει το μετάλιο, μην τρελαθούμε κιώλας.
Η ευλυγισία, είναι στοιχείο καλής φυσικής κατάστασης. Και επειδή μας νοιάζει αυτό, μιάς και υποτίθεται γυμναζόμαστε γι αυτό, πρέπει όλοι να τις εντάξουμε στο πρόγραμμά μας. Το αν θα τις κάνουμε πρίν το τρέξιμο, μετά, ή σε μια άκυρη στιγμή είναι άλλη κουβέντα.
Διαφέρει και το είδος της διάτασης που θα κάνεις πριν το τρέξιμο (ενεργητικές), με αυτές που θα κάνεις μετά ως αποθεραπεία, ή στο σπίτι ξεχωριστά ως streching.
Νικόλα δε μας νοιάζει το μετάλλιο, οι χρόνοι μας νοιάζουν, γι αυτό κοπανιόμαστε 2-3-4 μήνες κάθε χρόνο, κάτι χρόνια τώρα.
Ερώτηση ψιλό άσχετη : τα ανοιγματάκια που κάνουν μερικοί δρομείς στην αποθεραπεία τους εξυπηρετούν κάπου; Γρηγορότερη μείωση γαλακτικού ας πούμε;