[Skakinen]

Gabriel Faure – Requiem
Ίσως το πιο αιθέριο Requiem που έχει γραφτεί. Μια συνεχής ακροβασία μεταξύ Φωτός και Σκότους. Όπως εύστοχα έχει πει ένας καλός φίλος: ”Οι τραγουδιστές και η χορωδία σε παίρνουν από το χέρι και σε παραδίνουν στην αγκαλιά των αγγέλων”.

Antonin Dvorak – Stabat Mater
Χωρίς την baroque αυστηρότητα ανάλογης θεματολογίας έργων, διαπνέεται από την εξωστρεφή συναισθηματικότητα του Ρομαντισμού, στοιχείο που καθιστά συντριπτική εμπειρία την ακρόασή του.

Johann Sebastian Bach – Matthaus passion (Τα Κατά Ματθαίον Πάθη)
Για πολλούς το Απόλυτο Αριστούργημα της Μουσικής. Αν και γράφτηκε για να υπηρετήσει συγκεκριμένο δόγμα, αποπνέει ασύλληπτης εσωτερικότητας δύναμη, με αποτέλεσμα να στέκεται όχι μόνο υπεράνω δογμάτων αλλά και να διαπερνά με την ίδια ένταση πιστεύοντες και μη.
Ένας Φάρος του Ανθρώπινου Πνεύματος.

Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα

https://www.youtube.com/watch?v=JZpMZOYjm00&list=PLiJnN4bTWJ10JYNtyAYgqFVphNH7vDuxK

[Rigelian]

Εξαιρετικός!
Αντεύχομαι υγεία και ευτυχία σε όλους!

[notaSOL]

…όταν συναντάω κάποτε -σπάνια, μη νομίζετε!- κάποιο τέτοιο θέμα, πάντα -το ομολογώ- αναρωτιέμαι για το τι πιστεύει γενικότερα ο καθένας μας για την έννοια “Πολιτισμός” …και κατά επέκτασιν πως βιώνουν, ανάλογα και με το δόγμα, ανάλογα και με τη περίσταση, τις ίδιες στιγμές, τις ίδιες αφορμές, άνθρωποι δίπλα μας και μακριά μας…

…αλλά, ας μην αλλάζω το θέμα από τις παραπάνω εξαιρετικές επιλογές…να προσθέσω το “Requiem” του Maurice Duruflé , που όταν το είχα πρωτακούσει μου είχε κάνει τόσο εντύπωση που το άκουγα συνέχεια!

https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=sites&srcid=ZGVmYXVsdGRvbWFpbnxoYXJtb255YXNzaXN0YW50cHJhY3RpY2VmaWxlc3xneDo1OGQ4Y2M5MDQ5MjMzMDIx

…και κάτι που άκουσα, τυχαία, τη Μ.Παρασκευή, -και αγνοούσα, το ομολογώ!- και μου άρεσε πάρα πολύ ωραία και το αναζήτησα!

[Rigelian]

Δεν μου λέει τίποτα η μέρα, μόνο ως ανοιξιάτικη παράδοση όμωρφων παιδικών χρόνων, πολλές φορές έχω περιφέρει επιτάφιο σε μικρά χωριά, έχω ψάλλει επίσης, το μεσημέρι έτρωγα παστό τηγανιτό με αυτά.

Θεωρώ μέγιστη υποκρισία των ΜΜΕ που παίζουν διαφορετική μουσική, “τα παίρνω” που μερικά υπέροχα τραγούδια, ελληνικά και ξένα παίζονται μόνο κάθε μεγάλη Παρασκευή.

Συνεχίζοντας στο πνεύμα της Κλασικής Μουσικής, από δύο Ιερά Τέρατα: Sir Elton Hercules John μαζί με George Michael: https://www.youtube.com/watch?v=RsKqMNDoR4o

[Skakinen]

Μεγάλη συζήτηση αυτή για το πώς αντιλαμβάνεται καθένας την έννοια του Πολιτισμού και χωράνε αρκετές προσεγγίσεις. Κάποιος θα μιλούσε για συστήματα αξιών και ιδεών που με την πρακτική τους εφαρμογή βελτιώνουν το βαθμό οργάνωσης των κοινωνιών και εξασφαλίζουν τις ατομικές ελευθερίες και την αρμονική συνύπαρξή μας. Κάποιος άλλος θα μιλούσε για τα τεχνολογικά και επιστημονικά επιτεύγματα και την θετική επίδρασή τους στην καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής. Καλά όλ’αυτά αλλά προσωπικά δεν μπορώ να θεωρήσω ολοκληρωμένη την έννοια του Πολιτισμού χωρίς να συμπεριλάβω την Τέχνη, τα μεγάλα (και μικρότερα) επιτεύγματα του Ανθρώπινου Πνεύματος σε τομείς όπως η Μουσική, Λογοτεχνία, Ζωγραφική, Θέατρο κλπ.

Επανερχόμενος στα Μουσικά έργα του νήματος, ένας προβληματισμός μου, σε νεώτερη ηλικία, ήταν κατά πόσον ένα έργο θρησκευτικής θεματολογίας μπορούσε να αγγίξει ανθρώπους χωρίς θρησκευτικό φρόνημα (αγνωστικιστικές κλπ). Η θετική απάντηση μου στηρίχτηκε αφενός στο ότι ο αγνωστικιστής (άθεος, άθρησκος κλπ) δεν στερείται απαραίτητα εσωτερικών αναζητήσεων, απλώς οι αναζητήσεις αυτές δεν έχουν υπερφυσικές, μεταφυσικές κλπ αναφορές, αφετέρου στη δύναμη, αυτή καθαυτή, της Μουσικής, οι δονήσεις της οποίας είναι υπεράνω δογμάτων και δεν είναι απαραίτητο να διεγείρουν το Θρησκευτικό αίσθημα.
Να μοιραστώ μαζί σας και το εξής, μάλλον, ασυνήθιστο: ήταν μια περίοδος, γύρω στο 2012-13 που είχα κολλήσει με το Γερμανικό Ρέκβιεμ του Brahms και το άκουγα όταν έπεφτα για ύπνο τις παραμονές σημαντικών μου αγώνων (Μαραθωνίων κλπ). Η ακρόαση του μου δημιουργούσε ένα αίσθημα πληρότητας και ισορροπίας. Μάλιστα και αυτή τη στιγμή αυτό ακούω στην ερμηνεία του μεγάλου Carlo Maria Giulini.

[notaSOL]

Το μουσικό έργο “Ακρόασις” του Βασίλη Τσαμπρόπουλου, εμπνέεται από τους βυζαντινούς ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας και μεταφέρει με ποιητική ελευθερία την αίσθησή τους.
Από τον “Νυμφίο” της Κυριακής των Βαΐων μέχρι την Ανάσταση του Μεγάλου Σαββάτου.

Σειρά 7 εκπομπών της ΕΡΤ … νομίζω ότι προβάλλεται και φέτος κάθε πρωί στις 08.00…

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις