Δραστηριότητα

Εξαιρετικό! Kudos!

Το ξαναγραψα αλλα μαλλον δεν το διαβασατε -:) Doping control εγινε στον αγωνα ακομα και στους pacers και δε βρεθηκε τιποτα για την ωρα.

Εξαιρετικό άρθρο συγχαρητήρια @notasol, είναι για δημοσίευση σε επιστημονικό περιοδικό, εύγε!

Για μια ακόμη φορά ο @notasol δείχνει τα ρέστα του. Γνώση, οπτική, εκτέλεση σε καταπληκτικό βαθμό. Κρίμα που το βήμα του goRUN δεν είναι πιο μεγάλης εμβέλειας.

Μπράβο! Και πολύ ενδιαφέρον αλλά και η παρουσίαση εξαιρετική. Δεν μπορούσα να κάνω παύση ενώ διάβαζα…
Μου γεννήθηκε και μια απορία, πιο πολύ υποθετική. Αν δύο βδομάδες πριν την προσπάθεια στη Βιέννη, ο Μπεκελε είχε καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ και στη συνέχεια ο Κιπτσογκε είχε την ίδια πετυχημένη προσπάθεια να σπάσει το δίωρο και στη μετά και οι δυο αθλητές δεν κατάφερναν ποτέ να κάνουν κάτι καλύτερο στην καριέρα τους, ποια επίδοση θα είχε για μας μεγαλύτερη αξία; Θα χρειαζόμασταν σε δύο στρατόπεδα όπως Μέσι-Ροναλντο ή Φέντερερ-Ναδάλ ή ο Μπεκελε δε θα μας έπειθε ποτέ; Θα ήταν σαν τον Μαρις;

@dimitrisvoutyras, @stratus,  @petransfhp,  @tazi,  @kostao : Σας ευχαριστούμε όλους παιδιά και για τα καλά σας λόγια και κυρίως για το χρόνο που διαθέσατε! 
@stratus: να σαι σίγουρος πως και σε διαβάζουμε και την αξιοπιστία σου δεν αμφισβητούμε! (Απλώς για να προσθέσουμε κάτι τέτοιο, αυτό θα έπρεπε να το αναφέρει κάποιος με την επίσημη ιδιότητα του και εφόσον του επιτρέπεται κάτι τέτοιο.)
Κι εδώ -αν και δεν αξίζει να πούμε κάτι περισσότερο- ας τολμήσω να προσθέσω, ότι για κάθε έναν που απορρίπτει τα  αρνητικά αποτελέσματα και το σύστημα των ελέγχων έτσι εύκολα, υπάρχει αντίστοιχα κάποιος που θα μπορούσε να απορρίπτει και να αμφισβητεί  επίσης με την ίδια ευκολία κάθε θετικό αποτέλεσμα… είναι άραγε ένας τέτοιος ακραίος, δογματικός τρόπος -και από τις δύο πλευρές- ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να πορευτούμε; … και πάλι κι εδώ ο χρόνος δίνει απαντήσεις…Κι ας θυμηθούμε ότι έχουν υπάρξει και περιπτώσεις όπου το πρώτο δείγμα ελέγχου ήταν θετικό και στην συνέχεια το δεύτερο καθαρό… μια τέτοια περίπτωση μάλιστα ήταν και ο Bernard Lagat το 2003…  κι ούτε νομίζω ότι έχει μείνει στην μνήμη του κόσμου σαν ντοπαρισμένος, όπως, τώρα πια, ούτε καν σαν Κενυάτης που “πούλησε” την πατρίδα του για την υπηκοότητα μιας πλούσιας χώρας -όπως συχνά γραφόταν παντού στις ΗΠΑ, τα πρώτα χρόνια…. 

Τώρα όσον αφορά το ερώτημα του @kostao , να πω πρώτος, κι ας ακούσουμε κι άλλους, ότι το ερώτημα αυτό φυσικά και υφίσταται σε χώρες με πιο θερμά κοινά σχετικά με το τρέξιμο.Με πολλούς ένθερμους οπαδούς και των δύο πλευρών.
Συμβιβαστικά;  Αν ο Kipchoge είναι αναμφίβολα ο καλύτερος μαραθωνοδρόμος που έχουμε δει ποτέ, για τον Bekele κρατάμε τον τίτλο (και το ερώτημα) αν είναι ο καλύτερος δρομέας όλων των εποχών, (κι αυτό λόγω της ιστορίας του και των επιτευγμάτων του…)

…στον μαραθώνιο δυστυχώς για αυτόν το σκορ γράφει 4-0 υπέρ του Kipchoge! Και μάλιστα με εμφατικό τρόπο!
(2014 Chiacago :  1oς – 4ος με διαφορά 100 δεύτερα!
2016 London :  1oς -6ος 2:03:05 με 2:06:36.
2017 Βerlin 1ος -DNF
2018 London 1ος -6ος)

 Η επανεμφάνιση όμως που έκανε φέτος είναι μια ιστορία για τις χρυσές σελίδες του μαραθωνίου που -το λιγότερο- μας προετοιμάζει για μια μεγάλη μονομαχία στο άμεσο μέλλον. 
Λονδίνο και Τόκυο στους Ολυμπιακούς , φαντάζουν οι ιδανικές διαδρομές για να τη δούμε…. αν μάλιστα σε αυτούς προσθέσουμε και τον φετινό πρόσφατο νικητή του μαραθωνίου της NY,Geoffrey Kamworor,  (WR sto 1/2 με 58.01)  που είναι μάλλον δρομέας αγώνων και πολύ δυνατός στο τελευταίο κομμάτι και για τον οποίο ο Kipchoge – που γυμνάζονται μαζί!- βρέθηκε στην ΝΥ και πανηγύρισε – για όποιον δεν το είδε!-  μαζί του,   τότε θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε ίσως αξέχαστες κούρσες…οπότε αναμένουμε την τελική ετυμηγορία!

… τώρα όσον αφορά τις μονομαχίες Bekele- Kipchoge στον στίβο, εκεί η ιστορία είναι ακριβώς αντίθετη!  Κι αν και δεν έχει νόημα να ανατρέξουμε σε όλους τους αγώνες τους, ας πούμε ότι εκτός από τα 5000μ της Αθήνας το 2004 συναντήθηκαν άλλη μια φορά στην Ελλάδα στις 12 Σεπτεμβρίου2009 στα 3000μ στην Θεσσαλονίκη, στο  IAAF World Athletics Final με νικητή τον Bekele με 8:03.79(1) και 9ο τον Kipchoge με 8:07.26. 
2ος ο Lagat!!!

@kostao Ωραίο ερώτημα έθεσες. Άποψη μου είναι ότι ο. Μπεκελε ταιριάζει περισσότερο με την ιδιοσυγκρασια του Έλληνα, γι αυτό και από όσο βλέπω πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι είναι ο Νο1 γενικότερα ύστερα από το απίστευτο come back. Ο Ελιουντ είναι η ήρεμη δύναμη, η συλλογική προσπάθεια, ο μαζί τα καταφεραμε, παραπέμπει σε άλλες λογικές. Μακάρι να έχανε το παγκόσμιο για να υπήρχε έντονο το κίνητρο να το ξανασπασει. Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα τους δούμε να ανταγωνιζονται ο ένας τον άλλο. Σε μια τέτοια αναμέτρηση θα έκλεινα προς την ήρεμη δύναμη, θα χαιρόμουν όμως ίσως κατά τι περισσότερο αν ο αουτσάιντερ έκανε την έκπληξη. Ποιος θα το έλεγε……

Αναμφισβήτητα ο Μπέκελε είναι ο καλύτερος δρομέας όλων των εποχών! Ο βασιλιάς των μεγάλων αποστάσεων του Στίβου. Ο κάτοχος των ασύλληπτων παγκόσμιων ρεκόρ στα 5 και 10 χιλιόμετρα. Αυτός ο τεράστιος αθλητής, ο τιτάνας Κενενίσα Μπέκελε έδειξε χωρίς πολλά πολλά, ότι μπορεί να σπάσει και το παγκόσμιο ρεκόρ στον Μαραθώνιο προ μηνός στο Βερολίνο.
Και κάτι άλλο, μην κοιτάτε μόνο τον Μαραθώνιο, οι μεγαλύτερες αποστάσεις εντός σταδίου είναι τα 5 και 10 χιλιόμετρα. Εκεί αποτυπώνεται το επίπεδο του δρομέα και η βιομηχανική του ανάλυση. Εκεί στα 10.000μ μας έχει χαρίσει απίστευτες στιγμές, όπως να κάνει αλλαγή στο τελευταίο 400αρι με πέρασμα 50″.

Εξαιρετικό!
Να πω και εγώ τη γνώμη μου, όσο αφορά τα παπούτσια:
Όσοι γκρινιάζουν για την τεχνολογία θα είχαν δίκιο σε δύο περιπτώσεις:
– Αν επέστρεφαν περισσότερη ισχύ, από όση δεχόντουσαν. Δηλαδή αν είχαν κάποια πηγή ενέργειας που έσπρωχνε τον δρομέα.
– Αν όλοι οι υπόλοιπου τρέχαμε ξυπόλητοι.

Κατά τα άλλα, τεχνολογία λέγεται. Αν τα παπούτσια μας μοιάζουν τώρα εξωτικά, σε κάποια χρόνια δεν θα είναι κάτι ιδιαίτερο. Αν τότε που προσπαθούσαν να σπάσουν το 4λεπτο στο μίλι, έβλεπαν τα παπούτσια που πουλάνε σήμερα με 80€, θα έμεναν άφωνοι από την τεχνολογία. Και σήμερα τα φοράμε για βόλτα και χρησιμοποιούμε πολύ ανώτερα για το τρέξιμο και δεν έγινε και γίναμε(*) δα και απίστευτα καλύτεροιστο σύνολό μας ως αθλητές.
(*) Εννοώ όλους όσους δένουμε το πρωί τα παπούτσια μας και αντί να ξαπλώνουμε στον καναπέ, βγαίνουμε για τρέξιμο. Είτε για 3, είτε για 30 χιλιόμετρα.