O Eliud Kipchoge ήταν το αδιαμφισβήτητο φαβορί για τη νίκη και δικαίωσε τα προγνωστικά, σημειώνοντας επίδοση 2:04:17.
Ο αγώνες διεξήχθη σε πολύ ζεστές συνθήκες (20-22°C) και η προσπάθεια για παγκόσμιο ρεκόρ φαινόταν ακόμη πιο δύσκολη.
Ο Κενυάτης βρισκόταν εξ αρχής πίσω από τους λαγούς, με ένα γκρουπ εννέα αθλητών αμέσως πίσω του και τις θέσεις να εναλλάσσονται.
Όπως ήταν σχεδιασμένο, πέρασαν τα 21.1 ακριβώς σε 61′ (το γρηγορότερο half-split στην ιστορία), χρόνος που έδειχνε ότι στόχος παρέμενε το 2:02:57 του Dennis Kimetto. Παρόλο που κάποιοι θεώρησαν “αυτοκτονία” έναν τέτοιο ρυθμό υπό αυτές τις καιρικές συνθήκες, να σημειώσουμε ότι το πρώτο μισό της διαδρομής είχε αρκετά κατηφορικά κομμάτια, οπότε δεν ήταν και τόσο παράλογη η επιλογή αυτή.
Στο 25ο χλμ, οι λαγοί απεχώρησαν κι έμειναν μπροστά οι Kipchoge, Kitata και ο Farah, με τους Bekele και Wanjiru να μην μπορούν να ακολουθήσουν τον ρυθμό αυτό.
Στο 30ο, ήταν μάλλον ξεκάθαρο ότι το WR απομακρυνόταν, ενώ ο Kitata συνέχιζε “κολλημένος” στον Kipchoge, με τον Farah να μένει πιο πίσω. Εντυπωσιακή κούρσα από τον Kitata, θυμίζοντας αυτήν του Adola στο Βερολίνο, γύρω στο 38ο όμως άρχισε να μένει από δυνάμεις.
Ο Kipchoge τερμάτισε με το γνωστό χαμόγελο, διατηρώντας το απαράμιλλο στυλ του σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Ήταν η 8η συνεχόμενη νίκη του σε μαραθώνιο και η τρίτη στο Λονδίνο. Μπορεί η ζέστη να μου του επέτρεψε να κυνηγήσει το παγκόσμιο ρεκόρ, έκανε όμως ένα ακόμη βήμα προς τον χαρακτηρισμό ως “ο μεγαλύτερος όλων”.
Ο 21χρονος Shura Kitata ήταν τελικά 2ος σε 2:05:00, δείχνοντας ότι έχει πολύ μέλλον μπροστά του. 3ος ο Βρετανός Mo Farah, με 2:06:32 και εμφανώς καταπονημένος, κάνοντας και νέο εθνικό ρεκόρ. 4ος ο Kirui με 2:07:07, 5ος ο karoki με 2:08:34, ενώ ο Kenenisa Bekele απογοήτευσε ξανά, τερματίζοντας 6ος σε 2:08:53.
Στις γυναίκες, τεράστια νίκη αλλά και έκπληξη από την Κενυάτισσα Vivian Cheruiyot, η οποία τερμάτισε πρώτη σε 2:18:31, 4η καλύτερη επίδοση σε μαραθώνιο.
Στο ξεκίνημα, οι Mary Keitany και Tirunesh Dibaba, πίσω από τέσσερις λαγούς, στόχευαν ξεκάθαρα στο παγκόσμιο ρεκόρ 2:15:25 της Paula Radcliffe. Η Cheruiyot βρισκόταν μόλις στο 3ο γκρουπ.
Η Keitany πέρασε το πρώτο μισό σε 1:07:16, με την Dibaba να μένει πίσω, εμφανώς ταλαιπωρημένη από τον γρήγορο ρυθμό και τις συνθήκες. Στην συνέχεια όμως, ο ρυθμός της έπεσε αρκετά, το ρεκόρ απομακρύνθηκε και πλέον το ερώτημα ήταν αν θα μπορούσε να κρατήσει την πρώτη θέση.
Γύρω στο 35ο, η Dibaba εγκατέλειψε, η Cheruiyot πέρασε δεύτερη και μετά από λίγο ανέλαβε τα ηνία του αγώνα, με την Keitany να είναι εντελώς ανήμπορη να αντιδράσει. Αντιθέτως, η νικήτρια έδειχνε αρκετά δυνατή και σταθερή στα τελευταία 7χλμ, πετυχαίνοντας την πρώτη της νίκη σε major marathon, μετά από μια εντυπωσιακή καριέρα στον στίβο. Έτσι, επιβραβεύτηκε η υπομονή και η επιλογή της να πάει σε συντηρητικό ρυθμό στην αρχή, περιμένοντας την στιγμή της επίθεσης.
Δεύτερη ήταν η Brigid Kosgei από την Κένυα (2:20:13) και τρίτη η Tadelech Bekele από την Αιθιοπία (2:21:30). Η Keitany τερμάτισε 5η, σε 2:24:27.
Αποτελέσματα Ανδρών
1 | KIPCHOGE, Eliud (KEN) | 18-39 | 00:00 | 02:04:17 | |
2 | KITATA, Tola Shura (ETH) | 18-39 | +00:32 | 02:04:49 | |
3 | FARAH, Mo (GBR) | 18-39 | +02:04 | 02:06:21 | |
4 | KIRUI, Abel (KEN) | 18-39 | +02:40 | 02:07:07 | |
5 | KAROKI, Bedan (KEN) | 18-39 | +04:07 | 02:08:34 | |
6 | BEKELE, Kenenisa (ETH) | 18-39 | +04:26 | 02:08:53 | |
7 | CHERONO, Lawrence (KEN) | 18-39 | +04:58 | 02:09:25 | |
8 | WANJIRU, Daniel (KEN) | 18-39 | +06:08 | 02:10:35 | |
9 | MESEL, Amanuel (ERI) | 18-39 | +07:25 | 02:11:52 | |
10 | GEBREGERGISH, Yohanes (ERI) | 18-39 | +07:42 | 02:12:09 | |
11 | OLEFIRENKO, Ihor (UKR) | 18-39 | +10:39 | 02:15:06 | |
12 | SCULLION, Stephen (IRL) | 18-39 | +11:28 | 02:15:55 | |
13 | CABADA, Fernando (USA) | 18-39 | +13:12 | 02:17:39 | |
14 | MELLOR, Jonny (GBR) | 18-39 | +13:28 | 02:17:55 | |
15 | CHELANGA, Samuel (USA) | 18-39 | +16:50 | 02:21:17 | |
16 | HAMASAKI, Tatsunori (JPN) | 18-39 | +21:15 | 02:25:42 | |
17 | ADOLA, Guye (ETH) | 18-39 | +28:08 | 02:32:35 | |
18 | CLOWES, Matthew (GBR) | 18-39 | +38:49 | 02:43:16 |
Αποτελέσματα Γυναικών
1 | CHERUIYOT, Vivian (KEN) | 18-39 | +00:00 | 02:18:31 |
2 | KOSGEI, Brigid (KEN) | 18-39 | +01:42 | 02:20:13 |
3 | BEKELE, Tadelech (ETH) | 18-39 | +03:09 | 02:21:40 |
4 | CHERONO, Gladys (KEN) | 18-39 | +05:39 | 02:24:10 |
5 | KEITANY, Mary (KEN) | 18-39 | +05:56 | 02:24:27 |
6 | CHELIMO, Rose (BRN) | 18-39 | +07:32 | 02:26:03 |
7 | DIBABA, Mare (ETH) | 18-39 | +09:14 | 02:27:45 |
8 | PARTRIDGE, Lily (GBR) | 18-39 | +10:53 | 02:29:24 |
9 | BARLOW, Tracy (GBR) | 18-39 | +13:38 | 02:32:09 |
10 | BRUCE, Stephanie (USA) | 18-39 | +13:57 | 02:32:28 |
11 | WADE, Rebecca (USA) | 18-39 | +16:30 | 02:35:01 |
12 | MURRAY, Rebecca (GBR) | 18-39 | +21:06 | 02:39:37 |
13 | COSTELLO, Liz (USA) | 18-39 | +21:33 | 02:40:04 |
Ολόκληρος ο αγώνας:
https://www.youtube.com/watch?v=wNoBWYXcEes
Nikos Pilikas
Highlights.
https://www.youtube.com/watch?v=987JZ5kUBY4
notaSOL
…o σημερινός αγώνας, ήταν παράδειγμα για όλους τους διοργανωτές πως να καταστρέψουν τον αγώνα που έχουν καταφέρει να φέρουν τους καλύτερους αθλητές… όταν τα έγραφε χθες ο administrator ότι ζήτησαν 61 πέρασμα στον 1/2, ίσως κάποιοι σκεφτήκαμε ότι μας κάνουν πλάκα ή ότι έχουν κάποιο σχέδιο! ..τελικά στην χθεσινή τεχνική ανάλυση είπαν κάτι για 3 γκρουπ… που ποτέ δεν έγιναν ! …ολοι οι pacemaker πήγαν για μια ομάδα και πήγαν πράγματι 61, χωρίς να αναθεωρήσουν λόγω καιρού!
Και να ταν μόνο αυτό ; Πήγαν 9 δρομείς σε αυτό το γκρουπ! Δηλαδή οι απλοί δομείς που μαθαίνουν το “ξεκίνα αργά” , “αν έχει ζέστη ,θα αναθεωρήσεις το πλάνο”, είναι τελικά πιο σοφοί; Δεν μπορώ να καταλάβω;
… φεύγουν και έκαναν το 1ο 5αρι σε 13.48, (2.43 to 1o χλμ!!!), όταν πέρυσι ήταν 14:11 και το 2016 ήταν 14:16.
Και όταν το WR pace είναι 14:41! …και ενώ είχε ζέστη!!!
Πήγαν πιο γρήγορα από το sub2! …λες και πηγαίναν για 1.56.χχ! !!!
Έτσι κάναν άλλα 2 πεντάρια 14.06, 14.31 όταν ξαναλέμε για WR ΕΊΝΑΙ 14.41. Ε ΚΑΙ ΜΕΤΆ δεν ξανακάναν κάτω από 14.41 … Για την ιστορία πιο γρήγορο 1ο πεντάρι ως τώρα ήταν από το 2009 στο Λονδίνο σε μια αλησμόνητη κούρσα 14.08, 28.30, 43.12 ( τα περάσματα) του Sam Wanjiru που είχε κερδίσει με 2.05.10 … ε κι αυτή η κούρσα είχε πάει κάπως έτσι…… ε αυτά τα ρεκόρ σπάσανε σήμερα.
… κάποτε (το 2014 ) είχαν φέρει για pacemaker τον Gebreselasie και τότε τους είχε καταστρέψει , αν θυμάστε… είχαν κάνει 14.22 το 1ο πεντάρι, 29.12,62.31 τον ημι και μετά είχε διαλυθεί όπως τώρα η κούρσα και συνέχισαν ο kipsang και o Biwott για να κάνουν 2.04.29 και 2.04.55 και όλοι oi άλλοι πάνω από 2.06.31( kebede) ( ήταν η χρονιά που είχε ξανατρέξει ο Farah) … είχε γίνει η ίδια ακριβώς κούρσα… δηλαδή τίποτα δεν μάθανε από αυτά;
Δεν ξέρουμε, όμως πως αποφασίζουν και ποιός έχει τον πρώτο λόγο; …οι διοργανωτές ή ο πρώτος αθλητής; Ή h γνώμη των άλλων δεν λαμβάνεται υπόψη;
.. ας σημειώσουμε για να είμαστε δίκαιοι ότι και κάτι μπορεί να πήγε στραβά ή κάποιοι μπορεί να έκαναν του κεφαλιού τους… κανέις δεν υποχρεώνει κανένα να ακολουθήσει …όταν μάλιστα το ξέρει ότι δεν μπορεί, ε αυτό δεν είναι καθόλου σοφό… στις γυναίκες που -τοδαμε κι αυτό!- οι pacemakers έφτασαν ως τον τερματισμό, είδαμε πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος τους και πόσο βοηθήσανε να βγεί ένας από τους καλύτερους χρόνους όλων των εποχών σε μια τόσο ζεστή ημέρα…και πόσο πιο σοφά έτρεξε η Vivian που πέρασε σε 68.56 στο μισό και από την αρχή , από το πρώτο πεντάρι έμεινε πίσω με +30΄΄ , ενώ οι άλλες ήθελαν να κυνηγήσουν το ρεκόρ (!) κι ακόμη στο 30 ήταν πίσω με 1.16 , αλλά ήδη είχε αρχίσει να τρέχει πιο γρήγορα.
..με αυτά΄και με αυτά ο kipchoge θα πάρει μόνος του 100.000 λίρες που ήταν για όποιον έκανε κάτω από 2.05 και κάτω από 2.18… παραπάνω από τα 55000 της πρωτης θέσης…. έτσι που εξελίχτηκε ο αγώνας, σίγουρα αξίζει συγχαρητήρια για την προσπάθεια του o Mo Farah και για τον χρόνο που κατάφερε… στη συνέντευξη τύπου τα λόγια δύσκολα, έβγαιναν από τον Bekele, είπε ότι ήταν έτοιμος να πάει στο 2ο γρουπ αλλά δεν ξέρει γιατί δεν έγινε αυτό..
https://www.youtube.com/watch?list=PLwq03wnoevG-zaWC2TrmpXV2RLbVOxI7p&v=bNDBbRxXViw
… σίγουρα τον πείραξε πολύ που έχασε από τον mo farah (αυτό πιστεύουμε, όλοι, αν και δεν τοπε !) και πρέπει να αναθεωρήσει κι αυτός πολλά πράγματα και να σταματήσει να κυνηγά κούρσες που πάει ο kipchoge… ο σημερινός αγώνας κατά τη γνώμη μου έδειξε και τα όρια του kipchoge… δεν νομίζω ότι δεν ήξερε από την αρχή ότι σήμερα δεν βγαίνει ούτε χρόνος ούτε ρεκόρ, αλλά … αλλά παρόλαυτα το πήγε στο 61 -( αν και δεν είναι της στιγμής :WR από to 1998 και μετά 6/7 στο Βερολίνο και 5/7 με 2ο μισό καλύτερο από το πρώτο, ΄άρα πιο ήταν το σχέδιο με ημί 61;;;)…κι από κει που έφτασαν έτσι 9 άτομα μαζί έδειξε ποιός ήταν ο καλύτερος στο να αντέξει…. δεν ξέρω αν μπορεί να κάνει WR η sub2, μετά από αυτό… σίγουρα όμως θα χε ενδιαφέρον να τον δούμε στη Ν.Υόρκη ή στη Βοστώνη και με ανταγωνισμό… υπάρχουν και χειρότερα βέβαια ο Kimetto που δεν έχει τερματίσει μαραθώνιο από το 2016 , σήμερα στη Βιέννη , έκανε 1.03.4χ στον ημι και εγκατέλειψε ….
Nikos Pilikas
Πολύ σωστά όλα αυτά που γράφει ο @notasol και μας μαθαίνουν πολλά πράγματα, όπως πάντα άλλωστε.
Απ’ την άλλη, μπορεί να διαβαστεί και λίγο διαφορετικά η επιλογή του αρχικού suicide pace, από πλευράς Kipchoge:
Ο Κενυάτης είναι ένας τρομερά συγκροτημένος αθλητής, ξέρει για τι είναι ικανός και πού να στοχεύσει. Με τις πιθανότητες του για WR (δε νομίζω ότι μπορούσε να το πετύχει και κανείς άλλος) να έχουν μειωθεί στο ελάχιστο λόγω καιρού, κάτι που φυσικά γνώριζε, με αυτά τα εξωφρενικά περάσματα στην αρχή, εξασφάλιζε τη νίκη.
Πώς; Ξεπαστρεύοντας έναν έναν όλους τους μνηστήρες. Το μόνο που χρειαζόταν, ήταν απλά να επιβραδύνει στο 2ο μισό λιγότερο απ’ όσο οι υπόλοιποι. Όπως και έγινε.
Θα μπορούσαμε ακόμη και να πούμε, πως με αυτόν τρόπο “σιγούρευε” και τις 100.000 του <2:05:00. Και αξιοπρεπώς να τερμάτιζαν κάποιοι, το 2:05 θα ήταν πολύ δύσκολο ως επίδοση με τόση κούραση. Όπως επίσης έγινε, έστω και οριακά. Και μάλιστα από ένα underdog. Βέβαια, θα μπορούσε κάποιος σωστά να πει πως έτσι ρίσκαρε ενδεχομένως και το δικό του <2:05. Αλλά είπαμε, η αυτοπεποίθηση του συγκεκριμένου είναι τεράστια.
Ανάλογο σκηνικό είχαμε πάντως και στο Βερολίνο.
Δεν ξέρω, σκέψεις…
dimitrissss
Ακριβώς το ίδιο είπε και ο σχολιαστής του αγώνα. Τους πήγε γρήγορα στην αρχή με το σκεπτικό ότι ακόμα και αν δε βγει το WR ο Kipchoge θα είχε την ικανότητα να κρατήσει ένα υψηλότερο από τους άλλους ρυθμό μέχρι το τέλος. Επίσης σχολίασε και το ότι όσο και αν δεν είναι έμπειρος ο Μο σε αγώνες μαραθωνίου κανείς δε θα τον ήθελε δίπλα του μέχρι το τέλος. Για αυτό και ο Kipchοge μετά το 30 σα να αποφάσισε ότι ήταν καιρός να τον αφήσει πίσω.
stratus
Θυμαμαι πριν μερικα χρονι ειχε γινει ενας μαραθωνιος στην Αθηνα με ζεστη,οπως και αυτος του Λονδινου.Τοτε σε γειτονικο φορουμ -:) καποιοι εγραψαν οτι ο καιρος τους χαλασε τα σχεδια.Τοτε οι ξερολες απαντησαν οτι αμα εισαι καλα προετοιμασμενος οι καιρικες συνθηκες δεν παιζουν ρολο.Σκεφτομαι λοιπον μηπως ολοι αυτοι που ετρεξαν χθες για το wr απλα δεν ηταν αρκετα προετοιμασμενοι;
tazi
@stratus Xristo milisa ligo me ton dimo gia ton agona tou, fobotane kai autos ton kairo, bebaia xaritologontas tou eipa oti de tha prepei na paraponietai mia kai exei xanatrexei stin ellada…… I alitheia itan oti gia ta dedomena mas itan mia normal isos zestoutsiki me elafria igrasia imera alla gia ta edo standards itan to kati allo, na fantasteis oti tin pempti milagane gia tin ipsiloteri thermakrasia pou exei katagrafei ton aprili apo to 1947. To kako den itan omos auto oso o aeras, itan pragmatika mpolikos, droseros bebaia pou se koroideue.
Oso gia to grigoro perasma ston proto imi, as me xexniomaste pos i diadromi xekinaie me elafria katifora.
Tora se auta ta epipeda, ama thes na xekaneis ton allo, kopanas se grigoro rithmo kai perimeneis o antipalos na teleiosei.
Blepe adola kai mallon bekele.
Oso gia ton Mo, de to perimena. Ton xanaeida 4 milia prin to telos na einai kommatia, prosopo strapatsarismeno, na trexei sti exoteriki pleura, alla me stul, oxi marathonodromou alla dekari, pragmatika poli megalos o diaskelismos tou. Prepei na efage poli megalo paketo. O tetartos etrexe normal. Oso gia ton bekele eixe ena apolita pathes prosopo.
O Kipchoge eixe apolito elegxo, de prosexa kamia allagi i entasi sto treximo tou, me diafora o korifaios.
stratus
@tazi Νίκο ειρωνικό ήταν το σχόλιο μου που έκανα για τους ξερόλες άσχετα αν δε διαβάζουν εδώ μέσα. Μιλάμε για κορυφαίους αθλητές που προσέχουν κάθε λεπτομέρεια και με τεράστια υποστήριξη,οπότε αν αυτούς τους επηρεάζει ο καιρός σκέψου πόσο επηρεάζει εμάς τους ερασιτέχνες
tazi
@stratus
To xero re si, apla eipa na po kai egi tin pa…ria mou
Nikos Pilikas
@tazi Το είχα ξαναγράψει για τον Farah… Κανείς δεν μπορούσε να κάνει πρόβλεψη, μόνο ο προπονητής του. Αυτός μόνο γνώριζε για τι είναι ικανός αφότου επικεντρώθηκε στους δρόμους.
Συμφωνώ για το στυλ του, καθαρόαιμο!
Nikos Pilikas
Update: προστέθηκε βίντεο ολόκληρου του αγώνα.
notaSOL
Αλήθεια, σκεφτόμουνα, χρειάζονται οι pasemakers για να γίνει ένας ωραίος αγώνας;
…για να κατανοήσουμε τον τρόπο που αγωνίζονται ή την τακτική που ακολουθούν πολλοί από τους αφρικανούς δρομείς ίσως θα πρέπει να ανατρέξουμε στον τρόπο με τον οποίο έρχονται σε επαφή με τον αθλητισμό, στον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουν τον ανταγωνισμό. Στις χώρες τους καθώς το ταλέντο περισσεύει, ίσως ο μόνος τρόπος για να αναδειχτεί κάποιος, για να τον προσέξουν οι ξένοι μάνατζερς είναι να συναγωνιστεί και να ξεπεράσει τους πρωταθλητές… καθημερινά στους δρόμους και στα στάδια αυτό γίνεται : εμφανίζονται νέα παιδιά που δοκιμάζουν να συναγωνιστούν στις προπονήσεις τους μεγάλους δρομείς… εάν τα καταφέρουν κερδίζουν την ευκαιρία να εμφανιστούν και την επόμενη ημέρα, κι αυτό είναι όλο…. δεν υπάρχει περίπτωση λοιπόν, να τους δοθεί η ευκαιρία να τρέξουν με κάποιο μεγάλο δρομέα και να μην δοκιμάσουν να τον ακολουθήσουν ως το τέλος, ακόμη κι αν τελικά δεν μπορούν … αυτό το χουμε δει πολλές φορές, από ολυμπιάδες, meetings, ως και στους μεγάλους μαραθωνίους… τέτοια είναι και η περίπτωση και του kimmeto και του adola …και πολλών άλλων….(ακόμη και pacemakers)…
… και βέβαια , για όλους αυτούς, υπάρχουν και τα χρηματικά έπαθλα… για αυτό και είναι πολύ σημαντικό να τους δοθεί η ευκαιρία να αγωνιστούν σε αγώνα που υπάρχει χρηματικό έπαθλο…
…ίσως κάπως έτσι έτρεξαν, λοιπόν, την Κυριακή ο Kitata, ο Lawrence Cherono κι ο Αdola.. .πήγαν στο 61 στο 1/2… και μετά άλλος στο 2.05, άλλος στο 2.09 και άλλος στο 2.32…
Ο Kitata, είναι μόλις 21 χρονών και πριν δυο χρόνια είχε 2.10+ , πέρυσι κέρδισε στη Ρώμη και στη Φρανκφούρτη και πήγε με PB 2.05.50 στο Λονδίνο, επειδή ήταν ο teammate του Bekele… ίσως μάλιστα βοηθούσε τον bekele … αλλά όταν ο bekele στο δεύτερο μισό δεν μπορούσε να ακολουθήσει, αυτός αποφάσισε να αναμετρηθεί με τον Kipchoge…
… ίσως κι άλλοι αγωνίστηκαν έτσι την Κυριακή… όπως ίσως και κάποιοι άλλοι φοβήθηκαν να τρέξουν χωρίς pacemaker ( Ο Bekele και ο Farah, το είπαν : ήταν έτοιμοι να πάνε στο 2ο γκρουπ)….. θα κατάφερναν μόνοι τους να περάσουν σε 61.45, σε 62… μήπως το 62.45- 63 ήταν αργό και μετά έκαναν άλλο τόσο στο β΄ μισό, ενώ οι άλλοι θα χαν φύγει μπροστά…. μπορούσαν να ακολουθήσουν? ….κι αυτό δείχνει πόσο σημαντικοί είναι οι pacers…
Αλήθεια, όμως, χρειάζονται για να δούμε έναν ενδιαφέροντα αγώνα;
Ίσως εξαρτάται αυτό από το πως εννοούμε το “ενδιαφέροντα”, από πλευρά χρόνου ή από πλευρά ανταγωνισμού;
Kάποιοι από τους majors marathons, έχουν αποφασίσει πως δεν τους χρειάζονται … κάποιοι άλλοι πάλι όχι… ίσως πέρα από την συζήτηση που ξεκίνησε πέρυσι σχετικά με το ρεκορ των γυναικών και ο διαχωρισμός του από το αν αυτό έχει γίνει με άνδρες ή γυναίκες pacemakers, μια μέρα φτάσουμε να δούμε να γίνονται όλοι αυτοί οι αγώνες χωρίς αυτούς…(ιδίως αν στο άμεσο μέλλον, γίνουν και οι χρόνοι λίγο χειρότεροι…)
(Ο αγώνας της Κυριακής πάντως, αμφιβάλλω, αν είχε προγραμματιστεί για χρόνο… αυτό έγινε για τις γυναίκες που έφτασαν οι pacers ως το τέλος, (-κι εδώ δεν ξέρω αν προσέξατε που όταν έκοψε ρυθμό η keitany, οι pacers “βασανίζονταν” να μείνουν δίπλα της κι όταν τους έφτασε η Vivian , έφυγαν τρέχοντας -πάλι! – μαζί της! -) και το χουμε δει να συμβαίνει και για άντρες στο παρελθόν σε άλλους αγώνες και με περισσότερους pacemakers και για μεγαλύτερη απόσταση…)
Αλήθεια, λοιπόν τα χρηματικά έπαθλα, δεν είναι αρκετό κίνητρο για να γίνει ένας ενδιαφέρων αγώνας;
Ίσως, αναρωτηθούμε, πόσοι από αυτούς που τρέχουν είναι επαγγελματίες;
Είναι Yohanes Gebregergish(10ος την Κυριακή, 7ος στο Παγκόσμιο) , ή ο Amanuel Mesel (9ος την Κυριακή , 8ος πέρυσι) ή ο Ευαγγελίδης επαγγελματίες;
Ο νικητής της Βοστώνης, που έχει χιλιοειπωθεί ότι είναι κυβερνητικός υπάλληλος, αορίστου χρόνου, ύστερα από την νίκη του, τώρα, το σκέφτεται να γίνει επαγγελματίας!
https://www.japantimes.co.jp/sports/2018/04/19/more-sports/track-field/boston-marathon-winner-yuki-kawauchi-plans-turn-pro-next-year/#.Wt4omC5ubDe
( Ή ας το περιορίσουμε σε αυτό που ξέρουμε καλύτερα :πόσοι επαγγελματίες τρέχουν στο μαραθώνιο της Αθήνας ; )
… αλλά και τι είναι αλήθεια επαγγελματίας;
Ίσως με την έννοια των χρηματικών απολαβών σε σταθερή βάση , μόνο o farah, και κάποιοι από τους αμερικανούς είναι…. (..και ίσως κι εμείς είμαστε από τις λίγες χώρες που θέλουμε να έχουμε επαγγελματίες Ολυμπιονίκες…)
Να το πούμε όμως , κάπως αλλιώς : πόσοι είναι δρομείς “πλήρους απασχόλησης” ;
Μια μεγάλη διαφορά του Kipchoge και του Bekele, αν πούμε ότι ναι , αυτοί είναι δρομείς πλήρους απασχόλησης, είναι ότι – ανεξάρτητα από τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους!- ο πρώτος το μόνο που έχει είναι μια φάρμα με 20 αγελάδες, που τις φροντίζουν οι δικοί του, ενώ ο δεύτερος ένα πολυτελές ξενοδοχείο στην Αντις Αμπέμπα, στο οποίο έχει μείνει και ο Farah όταν πηγαίνει εκεί για προετοιμασία, στο οποίο -όπως λένε- βρίσκεται καθημερινά….
… ίσως τελικά και οι επαγγελματίες , αυτής της κατηγορίας είναι πάλι λίγοι… κι ίσως τελικά, το τρέξιμο, ακόμη και σε κορυφαίο επίπεδο γίνεται με μια περίεργη μίξη ερασιτεχνικού επαγγελματισμού ή επαγγελματικού ερασιτεχνισμού ( αν προτιμάμε!) στο οποίο κατά την άποψη μου – που δεν είναι απαραίτητα και σωστή! – οι μεγάλοι κερδισμένοι είναι οι διοργανωτές, οι χορηγοί, οι μανατζερς ανα τον κόσμο….
Οι 230 περίπου πιο γνωστοί αγώνες δρόμου σε όλο τον κόσμο υπολογίζεται ότι για το 2019 , δίνουν ένα συνολικό ποσό χρηματικών επάθλων $18,881,733 , (που πολλά από αυτά δεν θα εισπραχθούν ποτέ καθώς είναι έπαθλα που αφορούν την επίτευξη παγκοσμίου ρεκόρ (!) ή ρεκόρ διαδρομής… ο μαραθώνιος της Σεούλ μάλιστα προβλέπει $ 200.000 για παγκόσμιο ρεκόρ κι αν κάνει και γυναίκα στον ίδιο αγώνα, $ 200.000 περισσότερα για τον άντρα(!) , δηλαδή, σύνολο 580.000 μαζί με αυτά της 1ης θέσης!, υπάρχει επίσης αγώνας 1 μιλίου στη Ν.Ζηλανδία που προσφέρει 1 εκατομμύριο $ σε όποιον κάνει παγκόσμιο ρεκόρ, ενώ οι μαραθώνιοι του Λονδίνου, Βερολίνου αξίζει να πούμε ότι δίνουν μόλις 55.000 και 50.000 για τους νικητές, ενώ οι αμερικάνικοι δίνουν 100.000 κι η Βοστώνη 150.000) ενώ τα έσοδα τους, όπως φαντάζεστε είναι αστρονομικά, πολλαπλάσια και φυσικά σίγουρα… ( https://mybestruns.com/prize-money.php )
Όσο για το ποιός αθλητής και αθλήτρια, είναι οι πιο κερδισμένοι, ( ποιοι άλλοι; … ο Haile Gebrselasie και η Paula Radcliffe!) οι στατιστικολόγοι έχουν βγάλει μια λίστα ( που συνεχώς ανανεώνεται) και δεν περιλαμβάνει χορηγούς ή άλλες πηγές:
http://www.arrs.net/PM_Life.htm
…οι υπόλοιποι, αγωνίζονται ανά το κόσμο, με την ελπίδα, κυρίως σε αγώνες με έπαθλα από 2000 εως 10000 $…αυτό λοιπόν δεν είναι από μόνο του κίνητρο να διεκδικήσουν την νίκη, ως το τέλος, ως εκεί που τους επιτρέπουν οι δυνάμεις τους, ιδίως σε ένα τόσο σημαντικό αγώνα όσο αυτός του Λονδίνου;
…
Nikos Pilikas
@notasol Ρε φίλε, χαραμίζονται οι σκέψεις σου ως σχόλια, ως άρθρα θα έπρεπε να ανέβαιναν κανονικά…
Από τα πολύ λίγα που καταλαβαίνω στο άθλημα, οι pacemakers χρησιμεύουν μόνο στα εξής: να δώσουν 25 χλμ στον ρυθμό-στόχο, όπου ο ελίτ δεν θα σπαταλήσει μυαλό, ασχολούμενος με την διατήρηση του pace και φυσικά, να μην βγει εκτός pace. Υποθέτω ότι οι λαγοί έχουν αυτό το ταλέντο, το να κλειδώνουν δηλαδή σε μία ταχύτητα. Βέβαια, πολλές φορές έχουμε δει να τα κάνουν μαντάρα.
Θεωρητικά, αν ο αθλητής είναι σε καλή μέρα και το αρχικό πλάνο σωστό, οι λαγοί θα του προσφέρουν ένα ελαφρώς πιο ξεκούραστο 25άρι.
Αν όμως η κατάστασή του δεν είναι η αναμενόμενη, μοιάζει λογικό το ενδεχόμενο να τον παρασύρουν και να μην τον αφήσουν τελικά να επαναπροσδιορίσει τον αγώνα.
notaSOL
Ξέρεις τι λένε: όσο κι αν θες να αγιάσεις…
Τι λέγαμε, για τα χρηματικά έπαθλα;
Σήμερα μόλις, έπεσα πάνω σε μια απίστευτη ιστορία: η πέμπτη της Βοστώνης η Jessica Chichester με 2:45:23, μια νοσοκόμα από την Ν.Υόρκη, δεν παίρνει τα $ 15.000 της πέμπτης θέσης, γιατί δεν έτρεχε, γιατί δεν ήταν, στους elite! Τα χρηματικά έπαθλα είναι μόνο για τους elite! (Eκτός αν προβλέπεται διαφορετικά από τους κανονισμούς ενός αγώνα…)
https://tonic.vice.com/en_us/article/evq8pm/nurse-places-fifth-in-boston-marathon-works-10-hour-shift-the-next-day?utm_campaign=sharebutton
( Λογικά θα πρέπει να τα πάρει η 5η των ελιτ :Nicole Demercurio που όμως με 2.45. 52 ήταν 6η στον αγώνα!)
Κάποτε όμως, ο Wesley Korir , η “γάτα” αυτή των μαραθωνίων, μπήκε στον Μαραθώνιο του Σικάγου το 2008 με δικά του έξοδα, επειδή δεν μπορούσε να πάρει πρόσκληση.
Ο πτυχιούχος του Πανεπιστημίου της Λούισβιλ, μόλις τον προηγούμενο χρόνο το 2007, έτρεχε σαν φοιτητής και μάλιστα είχε βγει και 7ος στα 5000 στο NCAA D1του 2007.
Ωστόσο, χωρίς να έχει συμμετοχές σε αγώνες δρόμου μπήκε στον αγώνα και ξεκίνησε πέντε λεπτά πίσω από τους Elite.
Κέρδισε τον λαικό αγώνα με 2:13:53, που τελικά ήταν και ο τέταρτος ταχύτερος χρόνος του αγώνα συνολικά!
Τότε, λοιπόν ο Carey Pinkowski , ο ιστορικός race director του Σικάγο, παλιός αθλητής και ο ίδιος, τοχε πάρει πάνω του και χωρίς θόρυβο και τυμπανοκρουσίες είχε δώσει και στον Wesley τα $ 15,000 της τέταρτης θέσης αν και δεν προβλέποταν.
Χαρις σε αυτά τα λεφτά ξεκίνησε ο Korir , κέρδισε το 2009 και το 2010, το Μαραθώνιο του Los Angeles (ο πρωτος που έκανε το Back toback) και το 2012 έφτασε, όπως ίσως όλοι θυμόμαστε, να κερδίσει την Βοστώνη! Στο Σικάγο εμφανίστηκε άλλες 5 φορές και το 2011 έγραψε 2.06.15 για την 2η θέση.
Μετά το 2013, εκλέχτηκε βουλευτής στην Κένυα… όπου πρέπει να είναι και σήμερα… την ιστορία του φυσικά, την έχουν κάνει και ταινία!
https://www.imdb.com/title/tt3891660/
… και λέμε εμείς, αν κι ο χρόνος μοιάζει τόσο κοντινός: άλλοι καιροί, άλλα έθιμα; …
big-blue
Πάλι χωρίς ρολόι;
Nikos Pilikas
@big-blue Αφού έχει το προπορευόμενο όχημα με το ρολόι.
Η στιγμή του μπερδέματος με το ποτό του Farah.
https://www.youtube.com/watch?v=IGhP0DEg8r8