Αρχική / Αξιολογήσεις / Mizuno Wave Rebellion Pro 3

Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Αξιολογήσεις / Επιλεγμένα

Mizuno Wave Rebellion Pro 3

Mizuno Wave Rebellion Pro 3

Κατηγορία: Racer
Υψη σόλας: 61
/57mm
Βάρος: 223 γρ.

 

Η κατηγορία των super shoes είναι σχετικά πρόσφατη. Εξαιρουμένης της Nike, μόλις το 2020 ξεκίνησαν οι υπόλοιπες εταιρείες να παρουσιάζουν τις δικές τους προτάσεις. Ωστόσο, για κάποιο διάστημα παρέμεναν στο στάδιο της αναζήτησης και του πειραματισμού. Την τελευταία διετία όμως, σχεδόν όλες βρήκαν την σωστή συνταγή και πλέον έχουν ένα ολοκληρωμένο distance racer στην γκάμα τους. Κάποιες έχουν και δύο.

Όλα είναι τουλάχιστον πολύ καλά, κάποια ξεχωρίζουν λίγο περισσότερο, ενώ μεγάλο ρόλο παίζει και το τι ταιριάζει στον κάθε δρομέα. Ιδίως τον ερασιτέχνη. Γεγονός πάντως είναι ότι η κλασική εφαρμογή “super foam – carbon plate” δείχνει να πλησιάζει το ταβάνι της και απαιτούνται νέες ιδέες για να εξελιχθεί η αποδοτικότητά της. Ο αφρός είναι η μία πλευρά της εξίσωσης και όντως αρχίζουμε να βλέπουμε νέες συνθέσεις. Η άλλη πλευρά έχει να κάνει με την γεωμετρία της σόλας. Είτε στον τρόπο που βελτιώνει την μηχανική του δρομέα, είτε στον τρόπο που παρακάμπτει το ανώτατο επιτρεπτό όριο των 40mm, προσθέτοντας περισσότερα χιλιοστά. Ή και τα δύο.

H Mizuno ήταν η πρώτη εταιρεία που “ξεγέλασε” τους κανονισμούς της World Athletics με την σχεδίαση της σόλας στο original Rebellion Pro. Νόμιμα παράνομη, με το χαρακτηριστικό κόψιμο στην φτέρνα. Ακόμη πιο ριζοσπαστικό και ψηλότερο το Rebellion Pro 2, αλλά κανείς δεν φανταζόταν τι θα βλέπαμε στην τρίτη έκδοση του μοντέλου.

Επάνω μέρος και εφαρμογή

Engineered mesh, μαλακό αλλά όχι ελαστικό και παντού διάτρητο. Έχει δομή σαν ύφανση και δεν στρεσάρεται. Ο προφυλακτήρας είναι μεγάλος και στιβαρός, ενώ δύο διαμήκη underlays δένουν ακόμη περισσότερο το toe box.

Τα διαφορετική νήματα και η πλέξη συνδυάζουν διαπνοή και σταθερότητα.

Στο μέσο είναι εντελώς λιτό, με κάποιες εσωτερικές υφασμάτινες λωρίδες να ενισχύουν το κράτημα. To logo είναι απλά βαμμένο.

Τα underlays βοηθούν, όπως και στα προηγούμενα Rebellion Pro.

Η ανεξάρτητη γλώσσα αποτελείται από σουέντ υλικό. Πολύ λεπτή και γυμνή, θυμίζει περισσότερο spikes μοντέλα. Δεν μετατοπίζεται, καθώς τα κορδόνια περνούν από τρεις διαφορετικές θηλειές, όπως και πριν. Επίσης, πλέον υπάρχει και η έξτρα τρύπα.

Εντελώς racing σχεδίαση αλλά λόγω σχήματος στρώνει σωστά επάνω στο πόδι.

Στο πίσω μέρος έχουμε ένα αρκετά εύκαμπτο κολάρο, πιο structured όμως από πριν. Επενδύεται από ένα λεπτό πέταλο αφρώδους και ωραία φόδρα. Καμμία σχέση με την τραχιά ραφή του v2 στον αχίλλειο.

Εσωτερικά το κολάρο είναι πιο άνετο και ραφιναρισμένο από του v2.

Η εφαρμογή είναι συνολικά αντίστοιχη των προηγουμένων εκδόσεων. Αγωνιστική και χωρίς πολλά πολλά, βασίζεται στο στενό καλούπι και το σφίξιμο.

Το toe box, παρότι δεν είναι στενό, δίνει μία κλειστή αίσθηση. Υπεύθυνος γι’ αυτό είναι ο ευρύς και σχετικά άκαμπτος προφυλακτήρας, αλλά και το ανελαστικό ύφασμα με τα underlays. Το δε τελείωμα είναι μυτερό, οπότε δεν εκμεταλλεύεσαι όλο το μήκος το παπουτσιού. Κανονικά πέλματα δεν θα έχουν πρόβλημα, τα φαρδύτερα όμως μάλλον θα ζοριστούν.

Ο προφυλακτήρας κρατάει το ύψος μπροστά, περιορίζει όμως τον αέρα που ίσως κάποιοι θα ήθελαν.

Pointy γραμμή αλλά δεν ενοχλεί στο μικρό δάχτυλο.

Στo midfoot το ύφασμα παίρνει κυριολεκτικά το σχήμα του ποδιού και προσφέρει αρκετή σιγουριά. Μην ξεχνάμε ότι έχει να διαχειριστεί έξι εκατοστά σόλας και μία πολύ άγρια συμπεριφορά. Τα καταφέρνει όμως καλά.

Η γλώσσα κάθεται σωστά και παρότι εντελώς μίνιμαλ, επιτρέπει όσο σφίξιμο θες στα κορδόνια. Έτσι κι αλλιώς δεν χρειάζεται πολύ, παρά μόνο στο επάνω μέρος.

Το πίσω τμήμα έχει την πιο δύσκολη δουλειά, δεδομένης της ελαστικότητας της σόλας που σηκώνει την φτέρνα. Χρησιμοποιώντας τις έξτρα τρύπες (heel lock), δεν είχα τελικά κανένα πρόβλημα στο κράτημα.

Εκεί που αρχικά είχα θέμα, ήταν στο επάνω μέρος του κολάρου, όπου το τελείωμα είναι ανεπένδυτο και σκληρό. Η ακμή αυτή πίεζε στο σημείο του αχιλλείου, δημιουργώντας ερεθισμό. Μετά το τρίτο τρέξιμο όμως, μάλλον μαλάκωσε και δεν με ενόχλησε ξανά.

Όπως και στα προηγούμενα Rebellion Pro, η εφαρμογή είναι καθαρά αγωνιστική και θυμίζει παραδοσιακά racing flats. Κουμπώνει στο πόδι, χωρίς να είναι απαγορευτικά στενή και καταφέρνει να ελέγξει την απαιτητική σχεδίαση της σόλας. Λίγος επιπλέον αέρα στα δάχτυλα πάντως, θα ήταν καλοδεχούμενος. Το ύφασμα, παρότι δεν είναι αραχνοΰφαντο, όπως άλλα της κατηγορίας, αναπνέει πολύ καλά.

Δεν της φαίνεται αλλά αν τη δεις από μέσα, η ύφανση είναι πολύ ανοιχτή.

Όσον αφορά στο νούμερο, εξαρτάται από την χρήση που το προορίζεις. Στο κανονικό μου μέγεθος, ενώ αρχικά ένοιωθα ότι έλειπαν κάποια χιλιοστά μήκους, τρέχοντας ήταν απροβλημάτιστο. Αν όμως το χρησιμοποιούσα σε μαραθώνιο, θα ανέβαινα μισό νούμερο.

Σόλα και πάτημα

Το Rebellion Pro 3 είναι επισήμως 40/36mm. Ναι, σίγουρα… σε κάποιο παιδικό νούμερο ίσως. Τα έχουμε ξαναπεί αλλά ας τα επαναλάβουμε. Για αγωνιστική χρήση, το μέγιστο επιτρεπτό από την World Athletics ύψος της σόλας είναι τα 40mm. Τα σημεία μέτρησης είναι στο 12% και 75% της σόλας, ξεκινώντας από πίσω. Εκεί ακριβώς το παπούτσι είναι όντως <40mm. Λίγο πιο μπροστά από το 12% όμως, φτάνει τα 61mm! Αυτή είναι και η εξήγηση για την τρελή σχεδίαση στο πίσω μέρος, με την φτέρνα ουσιαστικά να λείπει. 50% ψηλότερο απ’ όσο επιβάλλουν οι κανονισμοί αλλά πρακτικά σύμφωνο με αυτούς. Η Mizuno είναι η πρώτη που έκανε το τρικ με το Rebellion Pro 1 και τώρα ακολουθούν και άλλοι. Συγχρόνως αποτελεί και χαρακτηριστικό της Smooth Speed Assist, μεταφέροντας την προσγείωση πιο μπροστά.

Η βασική διαφορά με το v2 είναι ότι πλέον το κόψιμο έχει μεταφερθεί πιο πίσω, σχεδόν 4cm, με την γωνία να είναι πιο απότομη. Ως εκ τούτου, η αίσθηση του κενού στην φτέρνα μετριάζεται και το παπούτσι γίνεται πιο λειτουργικό, ιδίως για έναν heel striker.

Μιλάμε λοιπόν για μία κολοσσιαία σόλα καθ’ όλο το μήκος της, πολύ ψηλότερη ακόμη και από αυτήν της προηγουμένης έκδοσης (48-50mm). Οποιαδήποτε δε σύγκριση με άλλα μοντέλα, απλά δεν έχει νόημα. Πέραν των επιπλέον χιλιοστών, έχουμε και νέο αφρό. Enerzy XP, μία supercritical σύνθεση, κατά πάσα πιθανότητα από Peba. H Mizuno δεν δίνει πληροφορίες. Επίσης, στο νέο μοντέλο οι δύο στρώσεις αφρού που αποτελούν την σόλα, είναι από το ίδιο υλικό. Θυμίζουμε ότι στα προηγούμενα η επάνω ήταν από Peba και η κάτω από σφιχτότερο nylon. Απ’ ό,τι υλικό κι αν είναι πάντως ο Enerzy XP, τα 223 γραμμάρια είναι εντυπωσιακά χαμηλά για τέτοια ύψη.

Εδώ ο όρος “ψηλόσολο” αποκτάει άλλη έννοια.

Κάποιοι αναφέρουν ότι το υλικό είναι TPEE.

Ανάμεσα στις δύο στρώσεις αφρού ενσωματώνεται η Wave Plate, μία πλάκα από nylon με έγχυση ανθρακονημάτων. Πολύ άκαμπτη και νομίζω πιο κουρμπαριστή από πριν. Το “φτερό” σε κάθε πλευρά του midfoot διατηρείται, ώστε να υποστηρίζει τον αφρό (όσο γίνεται).

Το μακρύ φτερό εκατέρωθεν, προσδίδει μεγάλη στρεπτική ακαμψία.

Κανένας λόγος για διαφοροποίηση του λαστίχου (G3) της εξώσολας, αφού η πρόσφυσή του ήταν πάρα πολύ καλή. Ακόμη και σε βρεγμένο. Τώρα μάλιστα καλύπτει και περισσότερη επιφάνεια. Εξίσου μεγάλη είναι και η ανθεκτικότητά του, κρίνοντας από τα δύο πρώτα μοντέλα.

Τα μικρά lugs “γραπώνουν” σε οποιοδήποτε τερέν.

Αυτό που έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό από κάτω, είναι το μακρύ και βαθύ κανάλι. Δεν διατρέχει όλη την σόλα όπως πριν και πλέον περιορίζεται μόνο στην περιοχή της φτέρνας, στοχεύοντας ξεκάθαρα στην σταθερότητα και την ισορροπία.

Πρωτόγνωρα και εντυπωσιακά όλα τα παραπάνω, το ερώτημα όμως είναι πόση λειτουργικότητα επιτρέπουν στο παπούτσι. Και από ποιους μπορεί να αξιοποιηθεί.

Προσωπικά έβρισκα ιδιαίτερα απολαυστικά και ξεχωριστά τα δύο προηγούμενα μοντέλα. Σίγουρα είχαν τους “αστερίσκους” τους, έφερναν όμως νέα πράγματα στον χώρο. Κι αν τα τιθάσευες, η συμπεριφορά τους ήταν πραγματικά μοναδική.

Ο νέος αφρός είναι λίγο πιο πυκνός αλλά η ποσότητά του είναι τόσο μεγάλη, που δίνει συνολικά ένα πάρα πολύ μαλακό πάτημα. Στην πρώτη επαφή με το έδαφος, νοιώθεις αρχικά την σόλα να συνθλίβεται. Είναι όμως τέτοιο το ύψος της που αναγκαστικά κάποια στιγμή η συμπίεση σταματάει και ισορροπεί. Τερματίζει επάνω στην πλάκα και μετά συνεχίζει πιο ελεγχόμενα.

Η πλάκα δεν είναι full carbon αλλά έχει μεγάλη ακαμψία.

Ωστόσο, στα μετατάρσια το πάτημα σφίγγει όσο χρειάζεται, ώστε να μπορέσεις να βγάλεις την ισχύ κάτω. Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι πλέον απουσιάζει το βαθύ κανάλι μπροστά και έχεις μία γεμάτη σόλα και εξώσολα, η οποία είναι και αρκετά φαρδιά. Αισθητά πιο δυναμικό και ευθύβολο toe off από του v2. Απύθμενο cushioning αλλά όχι πολτώδες όπως πίσω.

Το μεσαίο τμήμα ενισχύεται σε ακαμψία και ακολουθεί ένα πολύ φαρδύ και πλήρως καλυμμένο forefoot.

Όπως έχουμε ξαναπεί, η σχεδίαση των Rebellion αξιοποιείται πλήρως όταν πατήσεις ακριβώς εκεί που ξεκινάει η γωνία της φτέρνας. Ή κι ελάχιστα πιο μπροστά. Είναι το ψηλότερο σημείο της σόλας και το bounce που σου δίνει είναι πραγματικά ασύλληπτο. Τόσο πολύ που θεωρώ ότι το μοντέλο θα βολέψει περισσότερο κάποιον με κοντύτερο διασκελισμό και πιο ήσυχο πάτημα. Παρόλο που κανονικά ισχύει το αντίθετο με τις πολύ ελαστικές σόλες (εξυπηρετούν καλύτερα τους stride runners), εδώ το να πατήσεις δυνατά κάνει το παπούτσι κάπως ανεξέλεγκτο. Ούτε και απαιτεί μεγάλη φόρτιση ο αφρός για να σου επιστρέψει, το έχει ήδη στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις.

Προσγειώνεσαι κάπου εκεί κάτω απ’ τα γράμματα και μετά αρχίζει η απογείωση.

Ιδανικά λοιπόν, το Mizuno θέλει μία γεμάτη προσγείωση, σχεδόν με όλο το πέλμα. Έτσι παίρνεις το πέταγμα από τον Enerzy XP, ταυτόχρονα όμως τοποθετείσαι και πιο κοντά στο rocker. Η γωνία του δεν είναι μακρυά, ίσως μάλιστα ξεκινάει αργότερα απ’ ότι στο v2. Δεν νοιώθεις ότι ξαφνικά σε ρίχνει προς τα εμπρός, ούτε κι είναι επιθετική στο τελείωμα. Παρ’ όλα αυτά, το πόδι βρισκεται εξ αρχής σε κατηφορική κλίση, ήδη μέσα από το παπούτσι. Αρκεί να βάλεις το χέρι σου εσωτερικά για να το καταλάβεις αυτό ή απλά να κοιτάξεις την γραμμή που ακολουθεί το επάνω χείλος της σόλας. Γι’ αυτό και το drop μοιάζει πολύ μεγαλύτερο από 4mm. Οπότε, δεν χρειάζεται να βρεις το rocker για να πέσεις προς τα εμπρός, είσαι ήδη από την αρχή σαν σε ράμπα.

Ομαλότερη γεωμετρία στα μετατάρσια αλλά η δουλειά έχει ξεκινήσει νωρίτερα.

Το Rebellion Pro 3 έχει αποκτήσει και ρυθμούς που πριν δεν τους είχε. Στους πολύ γρήγορους, το forefoot του v2 ήταν κάπως ασαφές και εμφανώς πιο άδειο σε σχέση με το midfoot. Πιθανώς είχε να κάνει και με την μειωμένη συγκριτικά ακαμψία της πλάκας, όπως φυσικά και με το μεγάλο κενό στα μετατάρσια. Στο καινούργιο, η πλάκα είναι εντελώς άκαμπτη και το μοντέλο έχει συνολικά πολύ μεγάλη στρεπτική ακαμψία. Αυτό του δίνει απόλυτο κεντράρισμα κατά το transition, κυρίως στην φάση της απογείωσης. Μπορεί αρχικά, εκεί κοντά στα 61mm να παλεύεις να ισορροπήσεις, μπροστά όμως γίνεται πολύ πιο “σοβαρό” και ελεγχόμενο. Ακόμη και κάποιος που πατάει εντελώς forefoot, ο οποίος πριν έχανε την μαγεία του sweet spot, πλέον θα πάρει πολλά από το εμπρόσθιο μέρος.

Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, το νέο Rebellion Pro είναι πιο φιλικό από πριν. Παρά τα γιγαντιαία ύψη του, η νέα γεωμετρία είναι πολύ στοχευμένη στο να ελέγξει την τεράστια συμπίεση και μαζί με την εντυπωσιακή συμπεριφορά, να προσφέρει και ουσιαστική απόδοση.

Κατ’ αρχάς, η μετατοπισμένη προς τα πίσω γωνία της φτέρνας κάνει το μοντέλο πιο προσιτό και ασφαλές για τους heel strikers. Πρέπει να προσπαθήσεις αρκετά για να πέσεις στο κενό. Συγχρόνως, έτσι αυξάνεται και η επιφάνεια επαφής της σόλας με το έδαφος, η οποία πριν ήταν μόλις το 1/3 του συνολικού μήκους της. Άρα έχουμε πολύ σταθερότερη βάση. Επίσης, όπως προείπαμε, το μεγάλο κανάλι μέχρι μπροστά αφαιρούσε από τη συνοχή της κάτω στρώσης και ενέτεινε τον όποιο πρηνισμό ή υπτιασμό. Πλέον το transition από την μέση και μετά, είναι πολύ πιο συμπαγές και σίγουρο. Σε αυτά προσθέστε και την αυξημένη ακαμψία της πλάκας, κυρίως στρεπτικά.

Στο v3 η σόλα πατάει πολύ πιο γεμάτα στο έδαφος.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το Rebellion Pro 3 έγινε ένα αντικειμενικά σταθερό και “εύκολο” μοντέλο. Παραμένει ιδιαίτερα επιθετικό και απαιτητικό στην λειτουργία του και προφανώς δεν θα ταιριάξει σε όλους. Θέλει οπωσδήποτε ρυθμό για να δουλέψει, καθώς στα αργά μένεις πολύ μέσα στην σόλα και την βραχυκυκλώνεις. Και κυρίως, θέλει να είσαι συγκεντρωμένος. Καλό δρομικό form και μία μετατόπιση του πατήματος λίγο πιο μπροστά. Δεν συγχωρεί την προσγείωση τέρμα πίσω, ούτε και θα εξυπηρετήσει όποιον έχει αδύναμες αρθρώσεις. Και το επισημαίνω και πάλι: παρόλο που ένα δυνατό πάτημα κυριολεκτικά σε απογειώνει (trampoline effect), ένας πιο στρωτός και ελεγχόμενος διασκελισμός θα το κάνει πιο διαχειρίσιμο και αποδοτικό. Κατά την γνώμη μου, πάντα.

Η βάση πίσω δεν είναι στενή συγκριτικά με άλλα αλλά το κενό αφαιρεί από την σταθερότητά της.

Η τελευταία παράγραφος λοιπόν, δημιουργεί αναπόφευκτα κάποιες αμφιβολίες για την πρακτικότητα του μοντέλου στα 42Κ. Και φυσικά αναφέρομαι στον μέσο ερασιτέχνη. Ο άγριος χαρακτήρας του και η πολύ ιδιαίτερη γεωμετρία, πιθανότατα θα δυσκολέψει τα πράγματα όταν επέλθει η κόπωση, το form αρχίζει να χαλάει και οι αρθρώσεις χαλαρώσουν. Θεωρώ ότι μέχρι την απόσταση του ημιμαραθωνίου, πολλοί δρομείς θα μπορέσουν να το πάνε σωστά. Στον μαραθώνιο όμως, σίγουρα θα ταιριάξει σε πιο γυμνασμένους και γρήγορους αθλητές.

Εδώ θα μπορούσατε να αποθηκεύσετε τα κλειδιά σας!

Γι’ αυτό κατ’ εμέ, ίσως τα 61mm παραείναι πολλά. Η ίδια σχεδίαση αλλά με ύψος λίγο πάνω από τα 50mm, θα έδινε ανάλογο efficiency και συμπεριφορά, κάνοντάς το όμως πιο λειτουργικό και για περισσοτέρους. Και θα έριχνε και το βάρος. Να πούμε ωστόσο ότι η Mizuno έχει κυκλοφορήσει και την έκδοση Low, η οποία είναι στα ~50mm και με πιο παραδοσιακή γεωμετρία. Είναι όμως διαθέσιμη μόνο στις ασιατικές αγορές.

Συμπέρασμα

Κακά τα ψέματα, η Mizuno μέχρι προσφάτως ήταν έως και βαρετή. Άτολμη και επαναλαμβανόμενη. Κι αν κάποιος την παρακολουθούσε από παλαιότερα, ήξερε ότι κάτι τέτοιο δεν ταίριαζε στην ιστορία της.

Αυτό όμως έχει αλλάξει άρδην την τελευταία διετία και η σειρά  Rebellion Pro είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα. Ιδίως με αυτό εδώ. Μία έμπνευση που για άλλες εταιρείες θα ήταν απλά ένα concept shoe ή μία σχεδιαστική άσκηση, οι Ιάπωνες την ρίχνουν στο τραπέζι σαν την αγωνιστική τους πρόταση.

Δεν ξέρω τι θα έδειχναν οι εργοστασιακές μετρήσεις, δεν γνωρίζω σε πόσους θα ταιριάξει και σε πόσους όχι, ούτε και μέχρι ποια απόσταση είναι κατάλληλο. Και δεν με ενδιαφέρει, για να είμαι ειλικρινής. Αυτό που μένει στο τέλος της ημέρας, είναι ένα τρομερά εντυπωσιακό και απολαυστικό παπούτσι. Κι ας βρει ο καθένας τι θα το κάνει.

Πέραν αυτού, όταν μία εταιρεία εξελίσσει το προϊόν της και καινοτομεί σε τέτοιον βαθμό, εξελίσσει ταυτόχρονα και τον ευρύτερο χώρο. Με το Rebellion Pro 3 εξερευνούνται τα ύψη που μπορούν να φτάσουν οι σόλες, οι γεωμετρίες και η αποδοτικότητα. Πιθανώς να επιστρέψουμε και προς τα πίσω, κανείς δεν ξέρει… Κάποιος όμως θα πρέπει να έχει τολμήσει το πρώτο βήμα.

 

Ο συγκεκριμένος χρωματισμός (Onihayai) έχει τον συμβολισμό του και εμπνέεται από την Ιαπωνική παράδοση. Η χαρακτηριστική διχρωμία υποδηλώνει τις δύο πλευρές του δρομέα. Ο μπλε δαίμονας αντιπροσωπεύει την υπομονετική φύση του, βοηθώντας τον να διατηρήσει σταθερό τον ρυθμό του. Ο δε κόκκινος είναι αυτός που τον σπρώχνει πέρα από τα όριά του. Ανέκαθεν η Mizuno χρησιμοποιούσε ανάλογα σημειολογικά στοιχεία σε μοντέλα της, αναδεικνύοντας την τοπική αλλά και την δική της κουλτούρα.

 

 

Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Ο Νίκος Πήλικας είναι ερασιτέχνης δρομέας. Επειδή όμως δεν είναι καλός στο τρέξιμο, ασχολείται και με τα παρελκόμενα αυτού (π.χ. παπούτσια). Απ' ό,τι λένε, είναι καλύτερος σε αυτά...

7 Σχόλια

  1. Καταπληκτικο αρθρο για ενα ομολογουμενος εντυπωσιακο παπουτσι!
    Τι φανταστικες φωτο ειναι αυτες!
    Τα αρθρα σου Νικο θα επρεπε να ειναι διαθεσιμα και σε ξενες ιστοσελιδες, τετοιες φωτο δεν εχω δει πουθενα ..και αν εχω διαβασει αρθρα..
    Ευχαριστουμε!

  2. @geomaz Να ‘σαι καλά, σύντεκνε! 🙂

  3. Συμφωνώ και επαυξάνω με τον Γιώργο.
    Μπράβο Νίκο για άλλη μια φορά.
    Είναι τόσο θελκτικό το review, που θα με κάνετε φέτος fun boy της Mizouno!!

  4. Έχοντας τρέξει σε πολλών τύπων προπονήσεις και αγώνες τα rebellion pro 1 και 2,μου άρεσαν και ταίριαζαν πολυ στο πάτημα μου.Περιμενα κάτι ανάλογο και από τα 3,αλλά δυστυχώς τα δοκίμασα στο μαγαζί της mizuno και ήταν πολύ διαφορετικά σε αίσθηση.

  5. Thanks, παίδες!

    @karajohn83 Δεν μπορείς να το καταλάβεις απλά φορώντας το. Ούτε καν τρέχοντας αργά.

  6. Φοβερό άρθρο! Συγχαρητήρια Νίκο για άλλο ένα δυνατό review, όμορφα προσαρμοσμένο στον χαρακτήρα των παπουτσιών! Keep it up!

  7. @konstantinos_michail_akritidis Να ‘σαι καλά, Κων/νε μου! 🙂

Αφήστε μια απάντηση