Έχει έρθει η ώρα για προπόνηση. Ανυπομονείτε να ξεχυθείτε στον δρόμο, αφήνοντας πίσω ό,τι σας βαραίνει από την καθημερινότητα. Ξεκινάτε αλλά πριν καν συμπληρώσετε ένα χιλιόμετρο, νοιώθετε ότι κάτι δεν πάει κάλα. Βαριά τα πόδια και μια αμφιθυμία συγχρόνως. Καταλαβαίνετε από νωρίς ότι σήμερα δεν είναι η μέρα σας. Θέλετε να τελειώσει η προπόνηση όσο πιο γρήγορα γίνεται και να την ξεχάσετε.
Σε όλους μας έχει συμβεί το παραπάνω. Ενώ πριν βγούμε για τρέξιμο νοιώθουμε μια χαρά, όταν ξεκινήσουμε διαπιστώνουμε ότι κάτι δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε. Ποιες είναι όμως οι πιθανές αιτίες για κάτι τέτοιο;
Δεν έχει γίνει η σωστή αποκατάσταση.
Η συχνή άσκηση, είτε πρόκειται για τρέξιμο είτε π.χ. για βάρη, προκαλεί στους μύες κάποιο “πιάσιμο”, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Αυτό είναι αποτέλεσμα της σκληρής προσπάθειας που κάνετε, ένα υποπροιόν από τις μικρορήξεις που προκαλούνται στον συνδετικό ιστό των μυών κατά την εκγύμνασή τους. Είναι αρκετά σύνηθες αλλά απαιτεί ξεκούραση.
Το μεγαλύτερο μέρος των προσαρμογών στα ερεθίσματα της άσκησης, γίνεται κατά το διάστημα της αποκατάστασης. Αυτό είναι κάτι που πολλοί αθλούμενοι, είτε δεν γνωρίζουν είτε δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν. Θεωρούν ότι η όλη διαδικασία τελειώνει με το πέρας της προπόνησης και δεν αντιλαμβάνονται πόσο σημαντικές είναι και οι επόμενες ώρες.
Συνήθως απαιτούνται 40-48 ώρες για να αποκατασταθεί πλήρως ο μυς. Οπότε, θα ήταν καλύτερο να μην εξασκείτε δύο συνεχόμενες ημέρες την ίδια μυική ομάδα ή, μιλώντας για τρέξιμο, μην δουλεύετε τα ίδια ερεθίσματα σε δύο συνεχόμενες προπονήσεις, ιδίως αν αυτές είναι απαιτητικές σωματικά.
Επίσης, δώστε βάση στην διατροφή σας, συντελεί στην αποκατάσταση πολύ περισσότερο απ’ όσο νομίζετε.
Δεν έχετε προετοιμάσει το σώμα σας.
Πολλοί άνθρωποι ασχολούνται ελάχιστα ή και καθόλου με την προθέρμανση. Ιδίως σε αθλήματα όπως το τρέξιμο, απαιτείται μια κάποια διαδικασία για να ενεργοποιηθεί το μυικό και νευρικό σύστημα. Σώμα και εγκέφαλος δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε μηδέν χρόνο.
Ξεκινήστε με λίγο περπάτημα, κάντε λίγες δυναμικές ασκήσεις (drills) αν νοιώθετε σφιχτά τα πόδια σας και μην προσπαθήσετε να πάτε στον προβλεπόμενο ρυθμό από τα πρώτα μέτρα.
Ύπνος.
Δε νομίζω πως χρειάζεται να γράψουμε πολλά σχετικά με την αναγκαιότητα του ύπνου όταν αθλούμαστε.
Nikos Pilikas
@manolee 6X2000..?!?!?
Στο κατώφλι?
manolee
Οπως σήμερα για παράδειγμα….Αυτό που παθαίνω όταν είμαι έτσι , διαλλειματική 6χ2000 και δεν μπορούσα να ανεβάσω ούτε ταχύτητα αλλά ούτε και παλμούς
manolee
Ετσι όπως ήταν γραμμενη η προπόνηση ήταν σε ρυθμό 10αριου περίπου , αλλά ειδικά με 60» διάλειμμα δεν γινόταν με τίποτα , οπότε στο κατώφλι πρέπει να μου βγήκε η λίγο πιο αργά
Ηξερα ότι δεν την είχα μιας και δεν είμαι στα καλά μου αλλά δεν μπορούσα να ανέβω απ τους 165 (με max 190) παλμούς σε κανένα split
Nikos Pilikas
Δε νομίζω ότι μια τόσο μεγάλη προπόνηση (και με τόσο μικρό διάλειμμα) θα μπορούσε να ζητηθεί στο κατώφλι.
manolee
Ισως ήταν γραμμένη λάθος Νίκο , και εμένα μου φάνηκε too much
Οπως και να έχειπάντως το μηχάνημα δεν τράβαγε παρ ολο που δεν ανέβασα παλμούς
tazi
Μου εχει συμβει μερικες φορεσ να βγω για τρεξιμο, να μη μπορω να παρω τα ποδια μου και να σταματησω με σκοπο να κανω τη προπονηση αργοτερα.. Στη δευτερη προσπαθεια να πεταω.
panosd
Ωραίο περιεκτικό κείμενο Νίκο. Λείπει το «μέτρο» γενικότερα. Ειδικότερα, λείπει η υγιής αρμονία ανάμεσα νου και σώμα’ πολλές φορές το ένα θυσιάζεται για «χάρη» του άλλου και οδηγούμαστε σε φαύλο κύκλο.