- Αυτό το θέμα έχει 5 απαντήσεις, 6 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 3 έτη, 8 μήνες πριν από τον χρήστη
PanDex.
-
ΣυντάκτηςΔημοσιεύσεις
-
29 Μαΐου 2019 στις 16:35 #108564
tazi
ΣυντονιστήςΧελλοου κοινοτητα!. Εχω μπει παλι στο παιχνιδι των προπονήσεων και δη των λιγακι πιο τσιμπημενων. Απο τα πενταλεπτα δεκαλεπτα που ξεκινησα να κανω στα τελη Φλεβαρη μπορω πια να καυχηθω πως κανω πεντε προπονησεις την εβδομαδα με περιορισμενο ομως σχετικα ογκο.
Χτες λοιπον ειχα μια προπονηση εντονη, 2χ4000@4.10 με 130 διαλειμμα αναμεσα. Την ψιλοφοβομουνα, οχι οτι δε θα την εβγαζα, αλλα σιγουρα επειδη θα ηταν οτι πιο εντονο εχω κανει σε προπονηση απο το 2017 δεν ημουν και πολυ χαλαρος. Ετσι μίλησα σε ενα φιλο πολυ γρηγορο, της ταξης του 34/35 δεκαρι αν μπορει να ερθει να τρεξει μαζι μου. Περασματα θα μας κρατουσε ο γνωστος Νικ. Ξεκιναμε λοιπον λιγο τσιμπημενα οπως συνηθως γινεται στην αρχη, κοντα στο 4, αυτος μπροστα εγω απο πισω. Λιγες κουβεντεσςγια τον ρυθμο στην αρχη , με ρωτησε αν ηθελα να τον ελαττωσω αλλα βλέποντας οτι το πρωτο χιλιαρι βγηκε πολυ ανετα του ειπα να το κρατησει εκει. Ο Νικ ανα στροφη (650μ, τρεχαμε στην χωματινη του SNF)μας ελεγε οτι παμε στο 4, λιγο πιο κατω ισως. Μη σας τα πολυλογω, χωρις να ασχολουμε με τιποτα αλλα εκτος απο τη φορμα του τρεξιματος μου, και οταν ενιωθα οτι χαλαει να την διορθωνο, τα χλμ βγαινανε παρα πολύ ανετα. Μπαινοντας στη τελευταια στροφη του τεταρτου λεω στο φιλο οτι δεν εχω αναγκη απο το διαλειμμα. Ολα πηγαιναν ρολοι, ο ρυθμος εβγαινε απροσκοπτα και η κουραση μολις και ειχε αρχισει να δινει καποια σημαδια. Τελικα γυρω στο 6,5 που πια ειχα την αισθηση οτι ειχα μπει στηνν ουσια της προπονησης, που εδινα δηλαδη, που χρειαζοτανε να κανω συχνα διορθωσεις στο σωμα, που προσεχα πιο πολυ τα ποδια και τα χερια μου, απλα ακολουθωντας το λαγο ηταν πραγματικα πολυ ευκολα. Επικεντρωμενος μονο στον εαυτο μου τελειωσα τα 8 συνεχομενα χλμ χωρις ιδιαιτερο κοπο.
Τελικα δλδ ο λαγος με βοηθησε πολυ.
Θυμαμαι αντιστοιχα το 2016 οταν προπονιομουνα με ομαδα ποσο πιο ευκολα βγαινανε τα λεγομενα κομματια. Τοτε στο γκρουπακι μου ημουν εγω κυριως ο λαγος και θυμαμαι ενα μετεπειτα φιλο να λει, με το Νικο θελω να τρεχω, μας παει τρενο και δεν ασχολιομαστε καθολου με τιποτα αλλα. Οταν τυχαινε να εχω πολυ δυνατα κομματια εμπαινα πισω απο τυπους πολυ γρηγορους και με το κεφαλι κατω ακολουθουσα, μαγεια. Ολα γινονται ενα κλικ πιο ευκολα.
Τρεχοντας με λαγο λοιπον!!29 Μαΐου 2019 στις 17:20 #108568Echetlos
ΣυντονιστήςΚαλά εντάξει.. ας μην ήμουν εγώ να κρατάω περάσματα…
29 Μαΐου 2019 στις 19:35 #108572stratus
Συμμετέχων@echetlos Εσυ σταματά να το παίζεις χρονομέτρης και προπονητης και ξεκινά να διαβάζεις τα email σου
29 Μαΐου 2019 στις 22:47 #108576notaSOL
ΣυμμετέχωνΑυτά είναι ευχάριστα νέα @tazi!!!
Ιδίως αν τρέχεις πια χωρίς πόνους… όσο για το κριάρι που εμπιστευτήκατε για χρονομέτρη, τι να πει κανείς… πάλι καλά που δεν κάνατε διάλειμμα γιατί μετά θα ψάχνατε τι έγινε και ποιός είναι ποιός…29 Μαΐου 2019 στις 23:58 #10858230 Μαΐου 2019 στις 11:18 #108584PanDex
ΣυμμετέχωνΓια μένα, σχεδόν πάντα, πίσω απο μια μεγάλη βελτίωση κρύβεται ένας καλός λαγός με διάθεση. Σημαντικό να τρέχεις με καλύτερους δρομείς που έχουν διάθεση να βοηθήσουν.
-
ΣυντάκτηςΔημοσιεύσεις
- Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.