@Echetlos πολύ εύστοχη παρατήρηση. Γενικά, παρατηρώ τους φίλους δρομείς που έχουν τοποθετηθεί στα τελευταία μπλοκ να έχουν την επιθυμία να κάνουν προσπεράσεις και ζιγκ-ζαγκ από την αρχή, πιθανώς πιάνοντας και τον ρυθμό μαραθωνίου τόσο νωρίς. Σαν να προκαλεί εκνευρισμό αυτό ενώ δεν χρειάζεται, ειδικά από την αρχή. Έχουν ειπωθεί τόσα για τον Μαραθώνιο δρόμο και άλλα τόσα και για τη συγκεκριμένη διαδρομή και το πλεονέκτημα να πάμε αργά στην αρχή, αν όχι πέντε, έστω και 2-3 χιλιόμετρα. Και εγώ στον πρώτο μου Μαραθώνιο δεν είχα δηλώσει κανένα χρόνο (δεν ήξερα ότι μπορώ να βάλω και χρόνο ημιμαραθωνίου) και τοποθετήθηκα στο τελευταίο μπλοκ, ενώ η προπόνησή μου με οδηγούσε σε χρόνο αρκετά κάτω από τις 4 ώρες. Στήθηκα σχετικά εύκολα στην αρχή του μπλοκ (κάτι που είναι εφικτό πιστεύω λόγω της μη υπερβολικής ανταγωνιστικότητας των περισσοτέρων δρομέων και βαδιστών εκεί) και όταν έφτασα τους συναθλητές μας από τα προηγούμενα μπλοκ στη διαδρομή, ναι μεν είχαμε πολύ κόσμο στο δρόμο, αλλά δεν ένιωσα ποτέ ότι κάνω ζιγκ-ζαγκ και στριμώχνομαι. Δεν πιστεύω να έχουν αλλάξει τόσο τα πράγματα από το 2016. Σε όλη τη διαδρομή έχει κόσμο, το οδόστρωμα καταλαμβάνεται από δρομείς, μια παρέα είμαστε.
.
.