Κατηγορία: Racer – Πάτημα: Ουδέτερο – Βάρος: 199γρ. – Drop: 5mm (33/28mm)
Πριν δύο χρόνια, ένας Αμερικανός reviewer πήρε το σύνθημα του Trump, MAGA (Make America Great Again), και χαριτολογώντας, προτρέποντας ή κι ειρωνευόμενος, το μετέτρεψε σε “Make Asics Great Again”. Για πολύ καιρό, η άλλοτε κορυφαία στο δρομικό παπούτσι εταιρεία, είχε μείνει εντελώς στάσιμη και προσκολλημένη στα εμπορικά της μοντέλα, αρνούμενη να ακολουθήσει τις εξελίξεις και να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό και σύγχρονο. Έδειχνε να της αρκούσε η αναμφισβήτητη επιτυχία στις πωλήσεις.
Δύο σεζόν πριν, η Asics άρχισε να εμπλουτίζει την γκάμα της και με διαφορετικές προτάσεις, παράλληλα με τις παραδοσιακές που σίγουρα αποφέρουν το μεγαλύτερο μέρος των κερδών. Επίσης, έδειχνε να καταλαβαίνει πως η ιστορία GEL έχει ξεπεραστεί προ πολλού κι ότι οι σχεδιαστές της έπρεπε να ξαναμπούν στα εργαστήρια.
Λανσαρίστηκε η σειρά Ride (Meta, Glide, Evo), βασιζόμενη στο μεγάλο rocker. Τα Nimbus και Kayano απέκτησαν τις εκδόσεις Lite, οι οποίες είναι ελαφρύτερες και πιο ενδιαφέρουσες. Και μετά ήρθε και το Novablast, ένα εξαιρετικό προπονητικό μοντέλο, φέρνοντας μαζί του και τον FlyteFoam Blast. Η επόμενη κίνηση που περίμεναν όλοι, ήταν ένα super shoe από την Asics. Αρχικά εμφανίστηκε το Metaracer, με carbon plate μόνο στο εμπρόσθιο μέρος και μάλλον συμβατικά ύψη στην σόλα. Ήταν περισσότερο μια εξελιγμένη εκδοχή παραδοσιακού racing flat για 5Κ – 10Κ, παρά ένα distance racer αντίστοιχο του Vaporfly. Ο καιρός περνούσε, σχεδόν όλος ο ανταγωνισμός είχε παρουσιάσει το δικό του αγωνιστικό με κάποιον super foam και πλάκα από ανθρακονήματα, η Asics όμως σιγή ιχθύος. Μοναδική ένδειξη, το πρωτότυπο που φορούσε η Sara Hall στο Λονδίνο, παραβιάζοντας μάλιστα τους αρχικούς κανονισμούς της World Athletics, περί χρήσης μοντέλου που δεν είναι διαθέσιμο στο κοινό. Θυμίζουμε ότι η Asics είναι επίσημη WA partner, οπότε καταλαβαίνετε.
Χρειάστηκε να φτάσουμε στα τέλη Μαρτίου για να δούμε στα online καταστήματα το MetaSpeed Sky, το οποίο βέβαια εξαντλήθηκε αμέσως και έκτοτε είναι δυσεύρετο.
Προσφάτως, η Asics κυκλοφόρησε κι ένα παρόμοιο μοντέλο, το MetaSpeed Edge. Τα δύο MetaSpeed είναι εμφανισιακά πανομοιότυπα, με το δεύτερο να έχει χαμηλότερα ύψη, 8mm drop, πιο ήπιο rocker και 8γρ. ελαφρύτερο. Ο λόγος της συνύπαρξής τους, είναι ο εξής: η έρευνα στους elite δρομείς έδειξε ότι όταν επιταχύνουν, αυτό μπορεί να επιτευχθεί με δύο τρόπους. Είτε αυξάνοντας το μήκος του διασκελισμού (stride runners), είτε αυξάνοντας τον αριθμό των βημάτων (cadence runners). Στους stride runners ο διασκελισμός αυξάνεται κατά 30% και το cadence κατά 8%, ενώ στους cadence runners κατά 15% και 23%, αντίστοιχα. Το Sky ευνοεί την πρώτη περίπτωση, το Edge την δεύτερη. Μάλιστα, η ιδέα για το Edge προέκυψε κατά τις πρώτες δοκιμές του Sky, όπου και διαπιστώθηκαν τα αποτελέσματα της σχετικής έρευνας. Γι’ αυτό και καθυστέρησε να κυκλοφορήσει.
Δεν ξέρω πώς μπορεί να καταλάβει κάποιος τι “είδους” δρομέας είναι (πιθανολογώ από τα running dynamics του ρολογιού του), ούτε και πόσο μεγάλη διαφορά θα κάνει αυτή η κατηγοριοποίηση στην πράξη, αλλά εν πάση περιπτώσει, έτσι είναι τα πράγματα κατά την Asics.
Επάνω μέρος και εφαρμογή
Το upper του Sky είναι πολύ απλό. Engineered mesh από 100% ανακυκλωμένο πολυεστέρα, μίας στρώσης, εντελώς ανελαστικό και πάρα πολύ λεπτό. Τόσο λεπτό που είναι σχεδόν διαφανές, παρότι ενισχύεται και από διαγώνιες λωρίδες πυκνότερης ύφανσης. Οπότε μιλάμε για κορυφαία διαπνοή. Σαν υλικό είναι αρκετά τραχύ στην υφή και στιβαρό, ποτέ όμως δεν θα ενοχλήσει σαν αίσθηση. Μοναδικό δομικό στοιχείο, ο minimal προφυλακτήρας που κρατάει το ύψος στο toe box.
Ανάλογη είναι και η κατασκευή στο midfoot, όπου επίσης απουσιάζουν τα οποιαδήποτε overlays. Ακόμη και το logo είναι από σκέτη μπογιά.
Η (πολύ κοντή) γλώσσα είναι ένας συνδυασμός engineered mesh και σουέντ υφάσματος, χωρίς ίχνος αφρώδους. Όσο σφιχτά κι αν έδεσα τα κορδόνια όμως, ποτέ δεν ένοιωσα να πιέζουν το πόδι. Ούτε και η ανεξάρτητη γλώσσα μετακινήθηκε ποτέ. Και μιας και μιλάμε για τα κορδόνια, είναι ίσως ό,τι χειρότερο έχω δει σε δρομικό παπούτσι. Βαμβακέρα, πολύ λεπτά και φθηνιάρικα. Από την δεύτερη κιόλας φορά, άρχισαν να ξεφτίζουν. Εννοείται πως αντικαταστάθηκαν με άλλα.
Το κολάρο είναι πολύ εύκαμπτο. Ουσιαστικά δεν πρόκειται καν περί κολάρου αλλά μίας σουέντ εσωτερικής ενίσχυσης, σαν underlay. Στο επάνω μέρος του υπάρχει μία μικρή επένδυση αφρώδους, μόνο όμως ψηλά.
Πριν συνεχίσω, να διευκρινήσω κάτι για το νούμερο. Η αρίθμηση της Asics δεν ακολουθεί τις συνήθεις αντιστοιχίες. Παρήγγειλα το κανονικό μου νούμερο, το οποίο όμως αντιστοιχεί τελικά σε μισό εκατοστό κάτω. Φορώντας το, μοιάζει κοντό αρχικά, αν και όχι στενό. Τρέχοντας όμως, πάντα με λεπτή κάλτσα, δεν με έχει ενοχλήσει ποτέ, ακόμη και σε 20Κ τρέξιμο. Βέβαια, δεν μπορώ να πω με σιγουριά τι θα γινόταν σε ένα μαραθώνιο. Πιστεύω ότι τα κανονικά μου εκατοστά θα έδιναν περισσότερη ευρυχωρία στο toe box απ’ όση θα ήθελα, ιδίως για τις γρήγορες προπονήσεις. Οπότε, ό,τι περιγράφω αφορά το Sky σε λάθος νούμερο, παρόλο που αποδεικνύεται ότι μάλλον είναι το σωστό.
Η Asics έκανε πολύ καλή δουλειά στο επάνω μέρος του Sky. Μιλάμε για μία κατηγορία μοντέλων (marathon racers) που πρέπει να προσφέρουν κράτημα και συγχρόνως την απαραίτητη άνεση για την απόσταση. Το παπούτσι στηρίζεται κατά βάση σε ένα καλοσχεδιασμένο πατρόν, το οποίο σου επιτρέπει να το ρυθμίσεις πλήρως με τα κορδόνια. Αναλόγως του πόσο θέλεις να πιέσεις το παπούτσι, τόσο το σφίγγεις και αυτό ακούει. Ήταν άνετο σε πιο αργά τρεξίματα, ενώ ενέπνεε σιγουριά ακόμη και σε πολύ γρήγορα.
Μπροστά το toe box είναι ιδανικό. Έχει πλάτος, έχει ύψος, με το ανελαστικό και “στητό” ύφασμα όμως να μην επιτρέπει περιττές κινήσεις στο πόδι. Το ίδιο ισχύει και για το μεσαίο τμήμα, όπου μπορείς να κανονίσεις την εφαρμογή όπως θες με τα κορδόνια. Η βάση στην καμάρα δεν είναι φαρδιά, ούτε όμως και τόσο στενή ώστε να ξεχειλίζει το πόδι, όπως σε άλλα αγωνιστικά τους είδους.
Στο πίσω μέρος, η φτέρνα κλειδώνει άψογα, παρά την λιτή και εύκαμπτη κατασκευή. Το αφρώδες είναι μόνο στο επάνω χείλος, με το υπόλοιπο, ανεπένδυτο κολάρο να δημιουργεί μία κοιλότητα που έχει ουσιαστικά το σχήμα του οστού της φτέρνας. Να σημειώσω εδώ πως τις 2-3 πρώτες φορές μού δημιούργησε ερεθισμό στο δέρμα, στην περιοχή του αχιλλείου τένοντα. Εκτότε όμως, σα να έστρωσε και δεν είχα ποτέ την παραμικρή ενόχληση.
Είναι στην φύση της Asics το υπερφορτωμένο επάνω μέρος, το βλέπουμε σχεδόν σε όλα της τα παπούτσια. Στην περίπτωση του Sky όμως, πήγε στο εντελώς άλλο άκρο. Προφανώς, ο στόχος ήταν να ελαχιστοποιήσει το βάρος και τα κατάφερε. Συγχρόνως όμως, πέτυχε και την σωστή εφαρμογή για την κατηγορία του μοντέλου. Κατ’ εμέ, έχει το καλύτερο upper απ’ όλα τα super shoes που έχω τρέξει.
Σχετικά με το sizing, τα είπαμε παραπάνω. Το πιθανότερο είναι να σας μπέρδεψα αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. Ούτε είχα την δυνατότητα να δοκιμάσω τα κανονικά μου cm και να συγκρίνω. Παρ’ όλα αυτά, θα πρότεινα για σιγουριά να πάτε στα συνήθη σας εκατοστά, παίζοντας και με το πάχος της κάλτσας, ιδίως αν το προορίζετε για μαραθώνιο. Το δε feedback απ’ όσους το έχουν πάρει στο κανονικό τους νούμερο, είναι πως στα δάχτυλα έχει αρκετό αέρα.
Σόλα και πάτημα
Τρέχοντας με το Novablast, ήμουν σχεδόν βέβαιος ότι ο FlyteFoam Blast θα είναι ο αφρός που θα φοράει το επερχόμενο distance racer της Asics, ενσωματώνοντας και μία πλάκα από ανθρακονήματα. Είναι μαλακός, σχετικά ελαφρύς κι έχει και την απαιτούμενη επιστροφή ενέργειας. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για το υλικό που τον αποτελεί αλλά εικάζεται πως είναι ένα μίγμα TPU και EVA. Η Asics όμως ετοίμαζε κάτι διαφορετικό για το super shoe της.
Γενικότερα, FlyteFoam ονομάζεται μία “οικογένεια” αφρών της εταιρείας, οι οποίοι κατά περίπτωση έχουν και τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά. Κι αν o FF Blast (έκρηξη) ήταν τόσο καλός, φανταστείτε πώς θα είναι ένας FlyteFoam που είναι και Blast και Turbo!
FlyteFoam Blast Turbo λοιπόν για την σόλα του MetaSpeed Sky (αλλά και του Edge), μία σύνθεση βασισμένη στο nylon, όπως μας πληροφορεί η Asics. Nylon όμως είναι κι ένας γενικότερος όρος για το Pebax, δηλαδή το υλικό που χρησιμοποιείται στον ZoomX, τον PWRRUN PB και τον Floatride. Κι ο λόγος που κάνουμε αυτόν τον συνδυασμό, είναι γιατί ο FFB Turbo θυμίζει πολύ το Pebax, ιδίως στην μορφή που το βρίσκουμε στα μοντέλα της Nike. Έχει σχεδόν την ίδια “κούφια” και μαλακή αίσθηση, πολύ χαμηλό βάρος και μεγάλη επιστροφή ενέργειας. Ακόμη και ο ήχος που κάνει όταν χτυπάει στο έδαφος, θυμίζει Vaporfly. Οπότε, μάλλον για κάποιο παρεμφερές ελαστομερές πρόκειται. Δεν είναι Pebax, αλλά είναι.
Τα ύψη που ανακοινώνει η ASICS είναι 33/28mm, αν όμως προσθέσουμε τον μη αφαιρούμενο εσωτερικό πάτο, την επένδυση από κάτω του και την εξώσολα, τότε πάμε στα 38/33mm. Η γυναικεία έκδοση είναι στα 31/26mm, οπότε συνολικά φτάνουμε τα 36/31mm.
Η carbon plate ξεκινάει ψηλά στην φτέρνα, κατεβαίνοντας πολύ χαμηλά στα μετατάρσια, σχεδόν πάνω από την εξώσολα. Από εκεί και πέρα, σηκώνεται απότομα και πολύ, ακολουθώντας το μεγάλο rocker του forefoot. Η σχεδίαση αυτή αποσκοπεί σε δύο πράγματα. Κατά την Asics, το άκαμπτο και ανασηκωμένο εμπρόσθιο μέρος κρατάει το πόδι σε μία ελαφρώς ραχιαία κάμψη, μειώνοντας την κίνηση της ποδοκνημικής, άρα και την κόπωση. Guidesole το ονομάζει η εταιρεία. Πέραν αυτού, όπως έχουμε δει κι αλλού, εξυπηρετεί το ευκολότερο ρολάρισμα επάνω στο midfoot και την προώθηση.
Η σόλα δεν είναι φαρδιά πίσω αλλά όπως θα δούμε και παρακάτω, δεν τίθεται το παραμικρό θέμα σταθερότητας. Μεγάλο ρόλο παίζει η σχεδίαση των πλαϊνών από τη μέση και μπροστά, όπου ανοίγουν αρκετά προς τα έξω κι από τις δύο πλευρές (όπως στο Vaporfly).
Η εξώσολα καλύπτεται από λεπτό και μαλακό λάστιχο σε όλο το εμπρόσθιο τμήμα της, όπως και σε δύο λωρίδες στα άκρα της φτέρνας. Επίσης, είναι σχεδόν ενσωματωμένη μέσα στην σόλα. Μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι μετά από ~100 χιλιόμετρα, δεν υπάρχει ίχνος φθοράς, ούτε καν στον εκτεθειμένο αφρό. Ακόμη και το χρωματισμένο logo στο πίσω μέρος, παραμένει ανέπαφο. Η δε πρόσφυση είναι πολύ καλή, με τις τρύπες στο λάστιχο να βοηθούν και φυσικά να εξοικονομούν και βάρος. Βέβαια, δεν το έχω τρέξει σε βρεγμένη ή λεία επιφάνεια για να δω πώς συμπεριφέρεται στα δύσκολα.
Στο δρόμο τo MetaSpeed Sky μοιάζει λες και η Asics περίμενε να δει τα χαρακτηριστικά και το performance όλων των υπολοίπων, αντιστοίχων μοντέλων, πριν τελικά παρουσιάσει το δικό της. Και το λέω αυτό διότι, παρόλο που το Sky σίγουρα έχει τον δικό του χαρακτήρα, συγκεντρώνει αρκετά από τα “καλά” των άλλων.
Όλα τα racers της κατηγορίας προσφέρουν υπερεπαρκές cushioning, δεν τίθεται θέμα. Γι’ αυτό φτιάχτηκαν άλλωστε. Σαν softness όμως, κατ’ εμέ το Asics είναι ίσως το πιο ισορροπημένο από όλα. Είναι πολύ μαλακό και νοιώθεις το πέλμα να συμπιέζει τον αφρό καθ’ όλο το μήκος της σόλας, ποτέ όμως δεν γίνεται ανεξέλεγκτη η συμπίεση αυτή. Το tuning του υλικού, όπως βέβαια και η πλάκα, δεν επιτρέπουν στην σόλα να απλώσει και να παραμορφωθεί, κρατώντας το πάτημα εντελώς κεντραρισμένο.
Ο FFB Turbo είναι ένα κλικ πιο σφιχτός από τον ZoomX και τον καινούργιο FuelCell αλλά εμφανώς πιο squishy από τον Lightstrike Pro, τον Pwrrun PB ή τον DNA FLASH. Σαν συμπεριφορά όμως, μοιάζει ξεκάθαρα στην σύνθεση της Nike. Η επιστροφή ενέργειας είναι μεγάλη και το γκελ χαρακτηριστικό, κάνοντας το σήκωμα αστραπιαίο όσο ανεβάζεις ταχύτητα.
Εκεί όμως που το Sky ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα, είναι στην γεωμετρία της σόλας μπροστά και την σχεδίαση της carbon plate. Το rocker ξεκινάει νωρίς κάτω από τα μετατάρσια και σηκώνεται απότομα μέχρι το τέλος. Αντίστοιχη είναι και η κούρμπα της πλάκας, θυμίζοντας αυτήν του Endorphin Pro. H ώθηση προς τα εμπρός είναι πολύ έντονη, λες και μετά το midfoot πέφτεις σε κενό. Κι αυτό το αντιλαμβάνεσαι ακόμη και σε μέτριους ρυθμούς. Νοιώθεις λες και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να προσγειωθείς και η δεύτερη φάση του transition, δηλαδή η απογείωση, γίνεται από μόνη της. Στην περίπτωση μάλιστα που κάποιος πατάει λίγο πιο μπροστά ή έχει και πιο “δρομικό” form, η όλη διαδικασία γίνεται ακόμη πιο άμεση και αποδοτική.
Στα παραπάνω χαρακτηριστικά προσθέστε και την σταθερότητα της πλατφόρμας, σε όλο το μήκος της. Ενώ στο πίσω μέρος το Sky είναι στενό, ποτέ δεν σου δίνει την αίσθηση ότι ισορροπείς στο όριο. Είναι αντίστοιχη περίπτωση με του Adios Pro, όπου κι εκεί η φτέρνα έχει μία στιβαρή αίσθηση, παρότι δεν είναι φαρδιά. Στο forefoot τα πράγματα είναι ακόμη καλύτερα, με το Asics να έχει ίσως το πιο ουδέτερο κι ευθύβολο toe off από όλα της κατηγορίας του. Η σόλα φαρδαίνει αρκετά, η πλάκα δίνει την ακαμψία, ενώ το μεγάλο άνοιγμα των πλαινών προς τα έξω παίζει επίσης τον ρόλο του. Ποτέ δεν θα αισθανθείς ότι η απογείωση γίνεται επάνω σε 3cm αφρού.
Το MetaSpeed Sky δεν είναι απαγορευτικό σε χαμηλούς ρυθμούς. Όχι ότι θα σε βολέψει ως daily trainer, αν όμως το φορέσεις σε ένα progressive ή fartlek, μπορεί να “ανεχθεί” τα αργά κομμάτια. Δεν είναι ασταθές πίσω, προσφέρει μεγάλη προστασία, ενώ το rocker διευκολύνει την κατάσταση, αντισταθμίζοντας την πλήρη ακαμψία.
Μόλις ανοίξεις όμως, ανοίγει κι αυτό. Και μάλιστα, με εντυπωσιακό τρόπο. Η “μηχανική βοήθεια” που προσφέρει είναι σχεδόν αντίστοιχη του Vaporfly, δίνοντας αυτή την “effortless” αίσθηση που κάνει το τρέξιμο να μοιάζει ευκολότερο. Έχει τον cruising χαρακτήρα για μεγάλες κι απαιτητικές προπονήσεις, παρέχοντας το πλεονέκτημα του bounce και τα φρέσκα πόδια από το συγκεκριμένο υλικό. Πέραν αυτού όμως, το παπούτσι είναι ικανό ακόμη και για μικρά και πολύ γρήγορα κομμάτια. Το σταθερό forefoot επιτρέπει να περάσεις όση δύναμη θες στο έδαφος, ενώ παράλληλα δίνει και μία σχετική πληροφορία. Παρά το ύψος του, δεν είναι ασαφές, ούτε και θα ζοριστεί στις στροφές. Το rebound μεγιστοποιείται κι η carbon plate, δρώντας ως μοχλός (αυτή είναι η πραγματική της λειτουργία), σε πετάει μπροστά πριν το καταλάβεις. Το έβαλα ακόμη και σε 200άρια και δούλευε άψογα, πράγμα που μόνο με το Endorphin Pro έχω κάνει χωρίς να ζοριστεί. Φυσικά, σύμμαχος σε όλα αυτά είναι και το ιδιαίτερα χαμηλό βάρος του παπουτσιού, το οποίο έχω την εντύπωση ότι είναι ακόμη χαμηλότερο απ’ όσο δίνει η εταιρεία.
Μιας και αναφέραμε το μοντέλο της Saucony, στο review του είχα γράψει πως δουλεύεις επάνω στην σόλα, ρολάροντας προς τα εμπρός, ενώ στο Vaporfly δουλεύεις μέσα – έξω στην σόλα και ουσιαστικά “χοροπηδάς”. Η περίπτωση του Sky είναι ένας συνδυασμός αυτών των δύο ταυτόχρονα. Παίρνεις το δυναμικό ρολάρισμα από την carbon plate αλλά συγχρόνως παίρνεις και το rebound από τον μαλακό αφρό. Έχεις το responsiveness του Pro αλλά και την ευκολία του Nike.
Συμπέρασμα
Το MetaSpeed Sky άργησε να εμφανιστεί αλλά η αναμονή άξιζε τον κόπο. Κι επειδή εδώ κι έναν χρόνο έχουμε περισσότερα από ένα σημεία αναφοράς για την κατηγορία αυτή, μπορούμε να πούμε ότι το racer της Asics συνδυάζει το μαλακό πάτημα και το bounce του Vaporfly, το ρολάρισμα και το δυναμικό toe off του Endorphin Pro και την σταθερότητα των Hyperion Elite 2 και Adios Pro.
Δεν θα πω αν όλα αυτά τα επί μέρους φτιάχνουν ένα σύνολο που υπερέχει των άλλων, κάτι τέτοιο άλλωστε εμπεριέχει σε μεγάλο βαθμό και το υποκειμενικό στοιχείο. Για τις δικές μου προτιμήσεις όμως, αλλά και την βιομηχανική μου, το Sky με έχει ενθουσιάσει.
vasileios78
Συγχαρητήρια για το review, αναλυτικότατος όπως πάντα!
Από θέμα διαθεσιμότητας να ελπίζουμε να το βρούμε Ελλάδα;
Nikos Pilikas
@vasilis_nitsos Να ΄σαι καλά, Βασίλη. 🙂
Ελλάδα δε νομίζω, προς το παρόν τουλάχιστον. Ειδα όμως ότι ξαναστοκάρισε το sportsshoes.
ANDREAS
Έχω το endorphin Speed.
Σε ποιο να πάω; Asics metaspeed or Nike vf?
Nikos Pilikas
@rokoandreasgmail-com Μάλλον στο VF.
Εγώ χρησιμοποιώ και τα δύο εξίσου, αλλά πήγαινε στα σίγουρα.
ANDREAS
Με προβληματίζει το κλείδωμα της φτερνας στο vaporfly. Ενώ το asics κουμπώνει ιδανικά όπως λες. Γι αυτό ο ενδοιασμός μου
Nikos Pilikas
@rokoandreasgmail-com Προσωπικά δεν είχα ποτέ θέμα με την φτέρνα του VF, ν1 και ν2.