Nike Vomero 18

Κατηγορία: Trainer
Υψη σόλας: 44/34mm
Βάρος: 298γρ.

Μέχρι και την 6η έκδοσή του (2012), το Vomero αποτελούσε την ναυαρχίδα της εταιρείας και το αντίπαλο δέος για το Asics Nimbus, τον τότε αδιαφιλονίκητο βασιλιά του cushioning. Αυτό από μόνο του, τα λέει όλα. Από εκεί και μετά, η ιστορία του μοντέλου χαρακτηρίζεται από μία αστάθεια της εταιρείας στον προσδιορισμό και την κατηγοριοποίηση της σειράς. Άλλοτε το αποτέλεσμα ήταν καλό, άλλοτε αδιάφορο, άλλοτε αμφιλεγόμενο. Σαν να μην ήξερε η Nike τι ακριβώς ήθελε να κάνει με το Vomero.

Το τελευταίο διάστημα δε, αυτό συνέπεσε και με μία γενικότερη “εγκατάλειψη” των προπονητικών της σειρών, κάτι που έγινε αισθητό στο κοινό αλλά κυρίως, στα νούμερα των πωλήσεων. Ήταν ξεκάθαρη πλέον η ανάγκη για επαναπροσδιορισμό των βασικών της μοντέλων και συνολική ανανέωση.

Φέτος λοιπόν η Nike έκανε την κίνηση της. Άλλαξε όλη την κατηγοριοποίηση της προπονητικής της γκάμας, λανσάροντας τρεις νέες βασικές σειρές που περιλαμβάνουν τα πάντα: Pegasus (daily/responsive cushioning), Vomero (max cushioning) και Structure (support). Κάθε μία αποτελείται από τρία μοντέλα. Ένα icon model (Pegasus 41, Vomero 18, Structure 26) και μετά τα Plus και Premium. Εννέα trainers δηλαδή. Αρχικά μοιάζει λίγο περίπλοκο το σύστημα αλλά θα το συνηθίσουμε.

Έχοντας δοκιμάσει τα Pegasus 41 και Pegasus Plus, δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα, ενώ και το Pegasus Premium δείχνει σαν ένα running/casual wear υβρίδιο. Ίσως όμως η Nike μάς φυλούσε τον ενθουσιασμό για τα Vomero.

Επάνω μέρος και εφαρμογή

Μία εξωτερική στρώση από χοντρό και πυκνό engineered mesh, συγχρόνως όμως και stretchy. Από κάτω έχουμε μία δεύτερη, εσωτερική επένδυση που φτάνει μέχρι το μέσο.

Παρότι το ύφασμα δείχνει διάτρητο, στην πραγματικότητα δεν είναι.

Η κάτω στρώση ενώνεται με την γλώσσα, η οποία έχει πολύ αφρώδες και απαλό ύφασμα. Κανονικό lacing system πλέον, με σκληρό περίβλημα γύρω από τις τρύπες/θηλιές.

Premium και μαλακά υλικά παντού.

Full sleeve σχεδίαση, με την φόδρα να συγκρατεί την γλώσσα.

Αρκετά ενισχυμένo το midfoot, με το άκαμπτο logo και overlays από συνθετικό φιλμ.

Πίσω το κολάρο είναι ευρύ και στιβαρό, έχοντας πολύ μαλακή επένδυση γύρω από τον αστράγαλο.

Πληθωρικό το upper του Vomero, από όλες τις απόψεις. Ίσως και περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται. Πολύ και παχύ ύφασμα, δομικά στοιχεία και πλούσιο αφρώδες. Όλα αυτά προσφέρουν μία πολυτέλεια, αυξάνουν όμως το βάρος και δίνουν την αίσθηση ότι φοράς “πολύ παπούτσι”.

Προφανώς επηρεάζουν και την εφαρμογή, η οποία καταλήγει πιο κλειστή απ’ όσο είναι πραγματικά το καλούπι του μοντέλου. Το πλάτος του toe box είναι κάπου στον μέσο όρο. Αρχικά δείχνει κάπως σφιχτό, το ύφασμα όμως έχει ελαστικότητα και τελικά δουλεύει μαζί με το πόδι. Ένα πιο στρογγυλεμένο τελείωμα πάντως, θα βοηθούσε.

H pointy γραμμή μπροστά χαρακτηρίζει τα περισσότερα μοντέλα της εταιρείας.

Στο μέσο έχουμε έναν συνωστισμό υλικών. Ωστόσο, η εφαρμογή κλείνει εύκολα και όσο θες, προσφέροντας κράτημα και σιγουριά. Είναι μάλιστα και ένα ενδεικτικό παράδειγμα της σημασίας των σωστών κορδονιών. Εντελώς ανελαστικά και φαρδιά, καταφέρνουν να δαμάσουν το αφρώδες της γλώσσας και να κρατήσουν την αρχική τάση που θα δώσεις. Το αναφέρω διότι οι εταιρείες το έχουν παρακάνει με τα πολύ λεπτά και ελαστικά κορδόνια, στην προσπάθειά τους να κόψουν 2-3 γραμμάρια.

Όλες οι λεπτομέρειες δουλεύουν μαζί και κρατούν σταθερό το πόδι.

Το ίδιο ισχύει και για την φτέρνα, η οποία κλειδώνει πολύ σωστά και δεν ξανασχολείσαι μετά το πρώτο δέσιμο.

Στιβαρό κολάρο και ωραία λεπτομέρεια το σουέντ φινίρισμα με την θηλιά.

Το επάνω μέρος του Vomero 18 είναι “περισσότερο” απ’ όσο θα έπρεπε ή έστω απ’ όσο θα προτιμούσα. Και προσθέτει και βάρος. Παρ’ όλα αυτά, δεν υστερεί σε εφαρμογή και κράτημα. Επίσης, έχει μία ιδιαίτερα πολυτελή αίσθηση εσωτερικά και κορυφαίο επίπεδο άνεσης. Απ’ την άλλη, κάποιος με φαρδύ πέλμα θα το βρει μάλλον στενό, λόγω της πληθώρας υλικού γύρω από το πόδι.

Για τον ίδιο λόγο, η διαπνοή είναι μέτρια, με την εντελώς κλειστή ύφανση να κάνει το upper ακόμη πιο ζεστό. Σε ένα παπούτσι που προορίζεται και για πολύωρο τρέξιμο, κάτι τέτοιο θα έπρεπε να ληφθεί υπ’ όψιν.

Εντελώς κλειστή η πλέξη του mesh.

Όσον αφορά το sizing, πάτε στο κανονικό σας νούμερο.

Σόλα και πάτημα

Η σόλα των Vomero αποτελείτο ανέκαθεν από συνδυασμό υλικών. Δύο διαφορετικοί αφροί και ένας ή δύο αεροθάλαμοι (μέχρι και το v16). Από το v15, η Nike τού φόρεσε τον καλό της αφρό, τον ZoomX, ο οποίος όμως “χαντακωνόταν” στην πράξη από τους συμπληρωματικούς EVA και το Air-Zoom. Ως αποτέλεσμα, οι τέσσερις τελευταίες εκδόσεις είχαν αρκετά σφιχτό πάτημα και έλειπε η άνεση που στο παρελθόν χαρακτήριζε την σειρά.

Το Vomero 18 εξακολουθεί να αποτελείται από δύο στρώσεις αφρών. Η επάνω είναι από τον γνωστό ZoomX (Pebax), έχοντας όμως ένα λίγο διαφορετικό tuning από αυτό των performance μοντέλων της εταιρείας. Πιο πυκνός και συμπαγής σε αίσθηση, προφανώς για λόγους ανθεκτικότητας. Η δεύτερη στρώση είναι από ReactX, μία “in-house” σύνθεση από TPE και EVA. Πολύ πιο μαλακή από τους Cushlon και SR-02 που συνδυάζονταν πριν με τον ZoomX. Η δε αναλογία τους είναι περίπου 50-50, με λίγο περισσότερο ZoomX μπροστά.

Ο λευκός ZoomX και ο μπλε ReactX. Πίσω, δεν διακρίνεται το πραγματικό ύψος του δευτέρου, αφού η τομή πέφτει στην κοιλότητα της φτέρνας.

Με το μοντέλο η εταιρεία μπαίνει για πρώτη φορά στην max stack κατηγορία (εξαιρείται το Tempo Next%). Καθυστερημένα θα λέγαμε, μιας και πολλοί ανταγωνιστές έχουν από καιρό προτάσεις στα >40mm. Θυμίζουμε ότι το πολύ μαλακό Invincible 3 ήταν στα 39mm.

Παραδοσιακά η Nike χρησιμοποιεί πολύ λάστιχο στην εξώσολα των προπονητικών της. Έτσι κι εδώ, το μεγαλύτερο τμήμα της καλύπτεται από πολύ παχύ και σχετικά σκληρό υλικό, με ένα waffle μοτίβο. Κάτω από την φτέρνα έχουμε μία βαθιά κοιλότητα, με σκοπό την ενίσχυση της συμπίεσης στο σημείο. Η πρόσφυση είναι κάπου στον μέσο όρο, ενώ δεν έχω προφανώς εικόνα από βρεγμένη επιφάνεια.

Η αυλάκωση στο πίσω μέρος αποσκοπεί σε ένα trampoline effect.

Το Vomero 18 έχει ένα περίεργο πάτημα. Είναι πολύ μαλακό αλλά και δεν είναι. Ή μάλλον είναι κατά το ήμισυ. Για να μην σας μπερδέψω περισσότερο, το επάνω τμήμα με τον ZoomX, αλλά και το παχύ footbed από EVA, δίνουν μία εμφανή αρχική συμπίεση. Σβήνει πρόωρα όμως επάνω στον πυκνότερο ReactX και γρήγορα το πάτημα κοντρολάρεται. Ωστόσο, όλο αυτό συμβαίνει ταυτόχρονα και οι δύο αφροί συμπεριφέρονται σαν ένας. Η αίσθηση που αποκομίζεις λοιπόν, είναι κάτι μεταξύ ZoomX και ReactX, κλίνοντας ίσως ελαφρώς προς τον δεύτερο. Να πούμε ότι ο ReactX είναι μεν πιο σφιχτός αλλά σε καμμία περίπτωση σκληρός.

Πιέζοντας την με το χέρι, η σόλα δείχνει πιο μαλακή απ’ όσο τρέχοντας.

Παχιά και μαλακή επένδυση επάνω από τον ZoomX.

Η σόλα έχει πάρα πολύ βαθύ cushioning και νοιώθεις ότι ποτέ δεν εξαντλείται. Μαλακή αλλά και συμπαγής, με την συμπίεση να είναι κάθετη και πάντα ελεγχόμενη. Προσωπικά βρίσκω ότι έχει σχεδόν την ιδανική ρύθμιση, αυτό όμως είναι και θέμα προτιμήσεων. Για να έχετε μία εικόνα, το Invincible είναι εν συγκρίσει αρκετά πιο squishy και bouncy.

Το ισορροπημένο softness του μοντέλου επιδρά και στον τομέα της σταθερότητας. Παρά τα ύψη του, το πάτημα είναι πολύ ουδέτερο και κεντραρισμένο καθ’ όλο το transition. Γι’ αυτό κι η Nike δεν χρειάστηκε να καταφύγει σε υπερβολικά φαρδιά βάση με μεγάλο αποτύπωμα, όπως π.χ. στο Invincible, ή σε ψηλά τοιχώματα. Βοηθάει και η γεωμετρία πίσω, με τα πομπέ πλαϊνά εκατέρωθεν, όπως βέβαια και η παχιά εξώσολα.

Εκτός από φαρδιά, η φτέρνα ανοίγει και στις δύο πλευρές προς τα έξω.

Όπως εύκολα υποθέτει κανείς, το Vomero 18 είναι φτιαγμένο για αργούς ρυθμούς. Easy, recovery και long runs. Τρομερά ξεκούραστο, πολύ smooth και προσαρμόσιμο στο τρόπο που πατάς, με το κάθε χαρακτηριστικό του στην σωστή δοσολογία. Ιδιαίτερα εύκαμπτο μπροστά, παρότι ψηλό, “τσακίζοντας” όπου του ζητήσεις. Παράλληλα έχει κι ένα διακριτικό rocker, κάτι που σπανίως συναντάμε στην Nike, το οποίο δίνει μία έξτρα ευκολία στην απογείωση. Όχι όμως ότι χαρακτηρίζει το παπούτσι. Απ’ την άλλη, δεν θα νοιώσεις ελαστικότητα από την σόλα στις χαμηλές ταχύτητες, καθώς η ελεγχόμενη συμπίεση δεν το επιτρέπει.

Εντυπωσιακή ευκαμψία για τόσο όγκο αφρού.

Η γωνία μπροστά είναι ήπια και θα την αντιληφθείς μόνο σε πολύ αργούς ρυθμούς. Πίσω σηκώνεται αρκετά και μεταφέρει την προσγείωση πιο μπροστά.

Πέραν των παραπάνω, για πρώτη φορά έχουμε ένα προπονητικό Nike με γεμάτο cushioning στο forefoot. Το 10άρι drop που συνηθίζει η εταιρεία, σχεδόν πάντα έδινε μία ρηχή αίσθηση μπροστά και διαφορετική σε σχέση με την φτέρνα. Ακόμα και στο Invincible. Εδώ δεν θα νοιώσεις ποτέ τα μετατάρσια να τερματίζουν ή να κουράζονται στα πολλά χιλιόμετρα. Παρόλο που προσωπικά δεν μου μοιάζει για 34mm, η προστασία είναι επαρκέστατη και δίνει απόλυτη σιγουριά.

Αν δοκιμάσεις να ανοίξεις ρυθμό, η συμπεριφορά του μοντέλου αλλάζει. Ο ZoomX ζωντανεύει και εμφανίζεται και η ελαστικότητα που τον χαρακτηρίζει ως υλικό. Προφανώς λόγω μεγαλύτερης φόρτισης. Κι ο ReactX όμως αντιδράει πιο γρήγορα και συμμετέχει. Bouncy, σχετικά άμεσο και αρκετά ευθύβολο για την κατηγορία του. Σύμμαχος και το στενότερο midfoot, το οποίο σε περνάει ευκολότερα μπροστά, όπως και η ανασηκωμένη φτέρνα που καμουφλάρει το μεγάλο drop. Η σόλα κρατάει χωρίς δυσκολία ρυθμό και το μόνο που θα σε φρενάρει είναι το βάρος και ο όγκος. Δεν θα φορέσεις ποτέ στοχευμένα το Vomero σε σβέλτα τρεξίματα, αν όμως προκύψουν για λίγο, το παπούτσι δεν θα αγκομαχάει. Ή σε κάποια ανοίγματα στο τέλος ενός easy run. Γίνεται και πιο ελκυστικό σε αυτές τις περιπτώσεις, ενώ δείχνει και ελαφρύτερο.

Νορμάλ πλάτος στα μετατάρσια, μεγάλο πίσω αλλά συγκριτικά στενότερο στο μέσο για πιο άμεσο transition.

Γενικότερα πάντως, έχω την αίσθηση ότι η Nike επίτηδες κρατάει πιο ήσυχη και σοβαρή την σόλα στο μοντέλο. Τα υλικά δείχνουν να έχουν τις δυνατότητες και για πιο “πικάντικα” πράγματα, αλλά οι ρυθμίσεις τα συγκρατούν. Υποθέτω για να του δώσουν ένα πιο universal πάτημα που θα απευθύνεται στους περισσοτέρους. Μην ξεχνάμε το παράδειγμα των αντικειμενικά εντυπωσιακών Invincible 1/2, τα οποία όμως τελικά δεν ταίριαξαν σε πάρα πολλούς.

Συμπέρασμα 

Το Vomero επιστρέφει στις ρίζες του και αφήνει πίσω τα “μπασταρδέματα” των τελευταίων εκδόσεων. Ένα ικανότατο cruiser, με σύγχρονα και ποιοτικά χαρακτηριστικά, απόλυτα ισορροπημένα μεταξύ τους.

Δεν αποκλείεται κάποιοι να περίμεναν ακόμη περισσότερο softness από τα 44/34mm της σόλας (Softness, όχι cushioning. Δεν είναι το ίδιο πράγμα και από το δεύτερο το παπούτσι έχει άπλετο) ή την ποιότητα του ZoomX. Mην ξεχνάμε όμως ότι είναι το “μικρότερο” μέσα στην Vomero series, οπότε πρέπει να διαφοροποιείται από τα Plus και Premium. Κι απ’ ό,τι φαίνεται, εκεί έχουμε να περιμένουμε πολύ περισσότερα πράγματα.

Η μόνη μου ένσταση είναι για το βάρος του. Παρόλο που είναι απόλυτα λογικό για τις διαστάσεις του και στον μέσο όρο των αντιστοίχων μοντέλων, η Nike θα μπορούσε να εξοικονομήσει πολλά γραμμάρια από το επάνω μέρος. Υπερβολικά πλούσιο και χωρίς να χρειάζεται.

Σε κάθε περίπτωση, το Vomero 18 είναι η πρώτη και ισχυρή ένδειξη ότι η εταιρεία άρχισε να ασχολείται και πάλι με τις προπονητικές σειρές της. Δεν μας έπεισε και τόσο με την σειρά Pegasus, εδώ όμως το κάνει. Και παρότι αποφεύγω συνήθως να αναφέρομαι στο κόστος ενός μοντέλου, η χαμηλή τιμή του V18 με υποχρεώνει να το κάνω.