[Yiorgos]

Πάντωσ στο Alex pack κοντρα τον είχαμε τον ανεμο!

[Etien]

-Καλησπέρα σας παιδιά!!
-Συγχαρητήρια σε όλους σας!!Καλή αποθεραπεία!!
-Νίκο, Μαρία κ λοιποί φίλοι πολλά μπράβο, για την εμψύχωση στο σημείο συνάντησης!!!
-Περί του αγώνα κ προπόνησης :
-Πριν 28 μέρες είχα τρέξει τον ήμι στην Βονιτσα με χρόνο 1:34.
-Μια εβδομάδα μετά, έτρεξα πάλι ήμι στο Σχοινιά, στα πλαίσια 3αθλου κ εκεί ο χρόνο ήταν ακριβώς ίδιος (με ακρίβεια δευτερόλεπτου)!!
-Πέρασαν 21 μέρες “μιας κάποιας προπόνησης”, κ κατέληξα ως στόχο για τον μαραθώνιο,στο 3:18!!!
-Όλα μου πήγαν μια χαρά.Ο στόχος μου ήταν το 3:18 (με χειρότερο το 3:20) , αλλα με σύμμαχο τις ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, μου βγήκε στο 3:16!!!
-Ξεκίνησα συγκρατημένα,για πρώτη φορά. – Πάντα ξεκινούσα” μαλλιοκούβαρα”!!! – Αυτή την φορά σχεδίασα το κάθε 5χιλιαρο ΚΑΙ ΤΟ ΤΗΡΗΣΑ ΕΥΛΑΒΙΚΆ.
-Αν κ ο άνεμος με εσπρωχνε, κρατούσα κόντρα!!!
-Υιοθέτησα μικρά βήματα (49000 περίπου )κ πήγε μια χαρά.
– Έκανα κ αρνητικό πέρασμα (ίσως πρώτη φορά στα χρονικά)!!
-Οι ανηφορες δεν με επηρέασαν σχεδόν καθόλου, ένιωθα ξεκούραστος …
-Μετα το 31 γκαζωσα αρκετά…
-Αλλά, γενικώς, σε όλη την διαδρομή, πήγα συγκρατημένα. Έβλεπα το χρόνο σε κάθε Χιλ, έκανα τους υπολογισμούς μου, κ αφού με ικανοποιουσε,δεν άλλαζα τακτική…Σιγουρα μπορούσα κ πιο καλά…
-Οι προπονήσεις ξεκίνησαν προ 4 μηνών, αλλα ποτέ δεν τηρήθηκε ως έπρεπε…
-Λόγω εργασιας κλπ υποχρεώσεων απήχα και 7 μέρες ολόκληρες… Λογκραν ήταν οι 2 ήμι…Τίποτα παραπάνω…
-Διατροφικα τον αγώνα τον έβγαλα μόνο με νερό…κρατουσα μπουκάλι…
-Αλλα το πρωί ώρα 5 έφαγα το πρωινό που τρώω κάθε μέρα…και ώρα 8:30 έφαγα 1 μπανανα.
-Σε εσάς έφτασα 3 λεπτά γρηγορότερα από ότι είχα προαναγγειλει χα χα χα!!!
-Όλα πήγαν εξαιρετικά.
-Χωρίς θέματα καθόλου.

(***Έναν καϋμό είχα μόνιμα που με βασάνιζε , από το καλοκαίρι “μπας κ ρίξω τα 82 κιλά κ να τα κάνω 78…αλλα ποτέ δεν το έπραξα και με “ετρωγε” μέχρι κ χτες!!! Χα χα χα!!!)

Ευχαριστω!!

[spy]

… μια φορά τον χρόνο, μετά τον αυθεντικό, εμφανίζομαι κι εγώ εδώ στο φόρουμ …!!! Κατά την περασμένη εβδομάδα στο γήπεδο Χαλανδρίου έλεγα σ’ όλους τους φίλους – δρομείς ότι θα τα σπάσω όλα … αλλά κανείς δεν μου έδινε σημασία …!! Από τον περασμένο Ιούλιο, που έτρεξα το Κρόνιο ( 70 χλμ) … είπα τέρμα τα μεγάλα, αφοσιώνεσαι στο μαραθώνιο και Αυγουστιατικα, στο καύσωνα μέσα , έως πριν λίγο τον αγώνα βαρουσα 2 φορές την εβδομάδα διαλειμματικες (200αρια, 400αρια, 500αρια ,1000αρια) για να βελτιώσω την ταχύτητα μου και μία φορά την εβδομάδα τέμπο!Έλεγα μέσα μου ότι ο,τι και να γράφει το ρολόι, δεν θα απογοητεύεσαι, απλά θα προσπαθείς για το καλύτερο σε κάθε προπόνηση και όπως βγεί …! Τα 1000αρια μου (8 επαναλήψεις με 1′ διάλειμμα) ξεκίνησαν από το 4:20 και κατέληξαν λίγο πριν τον αγώνα στο 4:00 με πολλά απ’ αυτά κάτω από 4:00) ! Τα 2χιλιαρα μου κατέβηκαν στα 8′, ενώ έβγαζα άνετα τέμπο 30χλμ στο 4:35 ! Ήξερα ότι ήμουν έτοιμος…είχα για πρώτη φορά αφοσιωθεί σε μια προετοιμασία μαραθωνίου, για να κάνω μια επίδοση με στόχο το 3:19 στον Αυθεντικό που θα αποτελούσε προσωπικό ρεκόρ !Την ημέρα του αγώνα, και καθ’ όλη την διάρκεια του, αισθανομουν πολύ καλά, φόρεσα και τα παπούτσια που κλέβουν (vaporfly) και ήρθε μια καταπληκτική για μένα επίδοση 3:09:08 … πρώτος Έλληνας στην ηλικιακή μου κλάση 60-64 και δεύτερος στο σύνολο με βάση και τις διεθνείς συμμετοχές! Πέρασα από το 39ο χλμ που βρισκόσασταν, και φώναζα ” τα έχω σπάσει όλα” , διότι πρώτη φορά έτρεχα τόσο γρήγορα τόσο άνετα …!!! 3:09 λοιπόν στα 61 προς 62 προσωπικό ρεκόρ μαραθωνιου στην κλασική, μια μεγάλη τονωτική και ψυχολογική ένεση (διότι είμαι δρομέας ψυχολογίας) για μένα, μετά τα πολλά στραπατσα που είχα τελευταία σε αγώνες υπεραποστάσεων! Ρίσκαρα πολύ από άποψης τακτικής, όπως άλλωστε πράττω σε κάθε αγώνα , και μου βγήκε σε συνδυασμό με τον καταπληκτικό καιρό ! Σας ευχαριστώ πολύ και χαίρομαι ειλικρινά ιδιαίτερα που σας βλέπω κάθε φορά στο ίδιο σημείο … στεναχωριέμαι βέβαια που δεν έχουμε ειδωθεί να τα πούμε από κοντά εν ηρεμία …!!

[tzatzikis90]

@Jeremyalfisti Με συγχωρείς αδερφέ, είδα τόσους χρόνους χθες και σήμερα που για κάποιο λόγο μου κόλλησε το 3.07! Προς αποκατάσταση της αλήθειας λοιπόν, 3:01:41 ο Mr. Flash!

Και μια απορία που μου δημιουργήθηκε τρέχοντας κι απέχοντας απ το 2018..είδα να λείπουν σχεδόν παντελώς οι μπάντες! Ξέρει κανείς γιατί!? Προσωπικά έπαιρνα μεγάλη ώθηση από όλους αυτούς τους συλλόγους που μας στήριζαν σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής.

• Αυτή η απάντηση τροποποιήθηκε στις 3 εβδομάδες, 4 ημέρες πριν από tzatzikis90.
• Αυτή η απάντηση τροποποιήθηκε στις 3 εβδομάδες, 4 ημέρες πριν από tzatzikis90.

[Kalogeridis]

Εύχομαι να έχει επιστρέψει η πλήρης κινητικότητα σε όσους δοκιμάστηκαν το σουκου που μας πέρασε. Προσωπικά είμαι στο 70%. Παμε σεντούκι…
Φέτος είχα να διαχειριστώ σε προετοιμασία και αγώνα το περσινό dnf.. οσο και αν ήταν προαποφασισμενο εφόσον δεν έβγαινε ο στόχος που είχα θέσει, το γεγονός ότι προέκυψε από ατυχία και όχι από υπερεκτιμιση των δυνατοτήτων μου, με είχε θυμώσει.
Κάπως έτσι μετά από ένα χειμώνα που πέρασε με σκόρπια χλμ του χαρμάνη, κάτι 15αρια επιταφιε σκόρπια την άνοιξη , αποφάσισα τον Ιούνιο να συμμετάσχω. Ξεκίνησα με τρεξίματα που αφορούσαν μόνο τη βάση, και μέχρι τα μέσα Ιουλίου έβαλα και πινελιές ταχύτητας. Το προπονητικο πλανο που επελεξα για άλλη μια φορά, ηταν του δικού μας Γιάννη Βαφειάδη μέσω του βιβλίου του! Περισυ ήμουν άτυχος και δεν έκανα ταμείο την προετοιμασία, και ήθελα οπωσδήποτε να εχω βγάλει αγώνα από το βιβλίο του. Βέβαια οπότε είχα κάτι να ρωτήσω δε μου το αρνήθηκε, από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή πριν τον αγώνα!!! Στην έναρξη των 16 εβδομάδων ήμουν στο 24-25ο επιπεδο βάσει πινάκων. Τον Ιούνιο έτρεχα με βλέψεις να τερματίσω και 22 Ιουλίου , με την έναρξη, ήμουν σε θέση να κοιτάω και χρόνους. Η ζέστη δε βοήθησε, το πείσμα όμως υπερκάλυψε τα εμπόδια. Ο Ιούλιος έκλεισε με 339 χλμ 230 βασης και 109 προετοιμασίας. Καπου εκεί ήταν που είχε έρθει η ώρα ανανέωσης του εξοπλισμού. Είχε έρθει η ώρα για το καλοκαιρινό πρήξιμο του Πηλικα. Με πολύ πρήξιμο και υπομονή από μέρους του (!!!) Κατέληξα να παρω δύο ζεύγη Under armour velocity elite 2. Αποδείχθηκε θησαυρός!!! Η ζυγαριά όταν ξεκίνησα ήταν οριακα κάτω από τα 80. Οι καλοκαιρινές προπονήσεις βοήθησαν να χάνω προοδευτικά τα περισσεύματα. Ο Αύγουστος κύλησε με πολύ δουλειά μιας και πέρασα αρκετές μέρες μονος στο σπίτι, και πολλές σε άδεια στο γυναικοχωρι… πλεον έγραφα προπονήσεις στο επιπεδο 22 και κάποιες μεμονωμένες 21. Ο Σεπτέμβριος ήρθε με πολλές οικογενειακές απαιτήσεις λογω σχολείων αλλά συνέχισα τη δουλεια μου. Με πρόλαβε όμως ο κοβιντ την πρώτη εβδομάδα και το άγχος βάρεσε κόκκινα. Μετά από 2 τρεξίματα επιταφιε για να επιβεβαιώσω ότι δεν επηρεάστηκε η καρδιά, και χαμένος κατά 10 μέρες, επέστρεψα ακόμα πιο δυνατός. Ηταν μεγάλο το σοκ. Ανέβηκα στα Γιάννενα μαγγωμενος αλλά έκανα ένα σούπερ αγώνα. Οι προπονήσεις συνέχισαν να βγάζουν λαγούς από το καπέλο… τον Οκτώβριο είδα να βγαίνουν όλα στο επιπεδο 19 και 20. Τελευταίες 2 εβδομάδες στο 18… ζούσα την κατάσταση ντουπλαντις… στα λονγκ δεν ήμουν τόσο καλός οσο ήθελα. Στα ποιοτικά ήμουν τόσο καλός που δε το πίστευα. Όλο αυτό το διάστημα η επικοινωνία με τον @Kapsiotis ήταν συνεχής. Είμαστε χρόνια σε κοντινό επίπεδο και δουλεύαμε το ίδιο βιβλίο. Οπότε μοιραζόμασταν τις ανασφάλειες μας … στον ημι του Παυσανία ο αγώνας δε πήρε τη διαχείριση που χρειαζόταν από μέρους μου και οαρα το ρεκόρ ήταν ένας κακός αγώνας… ηρθε και μια ατυχια στο τελευταίο λονγκ που επεσα με πολυ ασχημο τροπο στην ασφαλτο του Νιάρχος χωρις να αποκτω ουτε γρατζουνιά. Ηταν καλο σημάδι!!!οι σημειωσεις μπαίνανε στο ημερολόγιο. Φτάσαμε και στο τάπερ που όλα πήγαν ιδανικα… ήρθε και η έκθεση που την επισκέφτηκα 2 φορές και κάλυψα διατροφικές ανάγκες του αγώνα. Τζελ, ηλεκτρολύτες και αμινοξεα. Κι ένα οικονομικό αντιανεμικό για παν ενδεχόμενο και εν όψει προετοιμασίας εν μέσω χειμώνα….
Ακολουθεί μέρος 2ο… με 200€ θα έχετε προτεραιότητα…

[Nikos Pilikas]

Μπράβο, συντρέχτες!
Θα το πω από καρδιάς και ειλικρινά… Δεν φαντάζεστε πόσο χαίρομαι όταν βλέπω τους δρομείς να περνούν σε καλή κατάσταση και να πετυχαίνουν τον στόχο τους. Έχουν υπάρξει πολλές χρονιές που η κατάσταση εκεί στο 39ο είναι σχεδόν απελπιστική, κάποιες φορές ακόμη και για τους πρώτους. Προχθές τα πράγματα ήταν μακράν καλύτερα, με τους περιπατητές πολύ λιγότερους και πολύ αργότερα.
Πραγματικά το χαιρόμουν για όλους, πόσω μάλλον όταν περνούσαν φίλοι και γνωστοί. Και για όσους δεν αναγνώρισα, να βγάζετε τα γυαλιά και το καπέλο! 😛

[Odysseas]

@christostriadafillidis συγχαρητηρια για την προσπαθεια και τον εξαιρετικο χρόνο που εκανες! Ισως εκει βρίσκεται και η διαφορετική αποψη που εχουμε για τα VF2. Εσυ ετρεχες με μεσο ρυθμο γυρω στο 4:20 και εγω στο 5:25. Σε μενα τουλαχιστον εχω παρατηρησει οτι οταν πηγαινω σε ρυθμους κατω απο 4:40 το παπουτσι ειναι υπεροχο, σε πιο αργους ρυθμους δεν το νιωθω τοσο καλα

[petransfhp]

Τρεις εβδομάδες μετά τον Μαραθώνιο του Άμστερνταμ , επέλεξα να τρέξω για 4η φορά στην ζωή μου , στον Μαραθώνιο της Αθήνας. Αυτήν την φορά μεσολάβησαν 9 χρόνια από την προηγούμενη. Είναι αλήθεια ότι δεν συμπαθώ τον ΑΜΑ λόγω της μεγάλης δυσκολίας της διαδρομής μιας και είμαι ευθειάκιας, όπως επίσης και λόγω της ζέστης που επικρατεί 9 στις 10 φορές!
Ευτυχώς ο καιρός ήταν σύμμαχος για την περισσότερη διαδρομή.
Ξεκίνησα , σαν να μην είχα τρέξει Μαραθώνιο πριν τρεις εβδομάδες ,
με 3:52/χλμ μαζί με την 3η γυναίκα. Στις πρώτες ανηφόρες στο 11χλμ κατέβηκα από το τρένο το οποίο συνέχιζε να πηγαίνει με 3:50 ακόμη και στις ανηφόρες , και αναπροσάρμοσα τον ρυθμό μου στα δύσκολα κομμάτια , περίπου 4:10 έως 4:20.
Πέτυχα ένα θετικό πέρασμα , διότι πέρασα Ημι περίπου 1:23:40.
Οι ανηφόρες ήταν κάτι δύσκολο , αλλά αυτό που με ενοχλούσε ήταν ο ήλιος που έβγαινε κατά διαστήματα και η θερμοκρασία που ανέβαινε.
Περίμενα με υπομονή τα φτάσω στο 32.
Το πιο αργό χλμ μου ήταν στην γέφυρα της Αγίας Παρασκευής με την υπόγεια γέφυρα όπου ήμουν αρκετά κουρασμένος και μου χτύπησε 4:48/χλμ.
Όταν έφτασα στην ΕΡΤ προσπάθησα να ανασυντάξω δυνάμεις. Ανέβασα ρυθμό και το 33 ήταν από τα πιο γρήγορα μου χλμ με 3:45, μετά όμως τις κατηφόρες του 17ου και 18ου όπου ήταν ακριβώς 3:39 και τα δύο.
Από το 34 έως το 40 μπόρεσα να έχω έναν ρυθμό περίπου στο 3:50 , περίμενα να μπορώ να τρέξω πιο γρήγορα αλλά αυτό ήταν αδύνατο.
Στο 39 συνάντησα τον Νικόλα και την παρέα του και πήρα ένα τελευταίο μπουστ για την τελική ευθεία!
Στο 41 είχα καταλάβει ότι θα μπορέσω να σπάσω το 2:50 και ισως οριακά κάτω από 2:49 ,
αυτό είχε ως αποτέλεσμα στην Ηρώδου Αττικού να το κυνηγάω πολύ το θέμα και να γράψω το πιο γρήγορο χιλιόμετρο του αγώνα 3:33.
Τελικά τερμάτισα 2:49:01 κατά ενθουσιασμένος και χαρούμενος . Πραγματικά τρομερή εμπειρια ο αγώνας. Ήταν κάτι μοναδικό! Ελπίζω να έχουμε υγεία και να το ξαναζήσουμε!

[theolvs16]

Καλησπέρα και από μένα! Φέτος ο καιρός ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ και φυσικά μέτρησε στην τελική επίδοση καθώς έκανα ΡΒ αν και είχα στομαχικές διαταραχές από το 20ο χλμ. Ξέρω ότι η αιτία είναι τα τζελάκια τα οποία έχω καταλήξει ότι δεν ανέχεται από ένα σημείο και μετά ο οργανισμός μου. Το όριο μου είναι τα 3 σε ένα μαραθώνιο για να μην με ενοχλούν και μάλιστα σχετικά νωρίς… Η αλήθεια είναι ότι μέχρι το 34 έχασα χρόνο από τις ενοχλήσεις. Στο 34 έριξα μια μικρή ρουκέτα και μετά ήμουν άνεμος! Συγνώμη για τις αηδιαστικές λεπτομέρειες αλλά έτσι ήταν ο αγώνας μου. Φέτος έτρεξα με μια πιο επιθετική στρατηγική η οποία χωρίς τις ενοχλήσεις θα είχε δώσει ίσως έως 3-4 λεπτά καλύτερο χρόνο αλλά και πάλι αυτό δεν λέει τίποτα (negative split μόλις 1 sec).
Νίκο σε είδα αλλά δεν είχα ψυχή ούτε να σηκώσω το χέρι να σας χαιρετίσω. Όπως και να έχει είστε σημείο αναφοράς και μετράω τον αγώνα και το υπόλοιπο μέχρι το σημείο που θα σας δω. Και του χρόνου όλοι με υγεία!
Καλή αποκατάσταση σε όλους!!

[Kalogeridis]

Αφού εισέπραξα τα 200 από τον Τάσο για να μην τον εκθέσω, μπορω να συνεχίσω…
Part 2 λοιπόν…
Μέρα του αγώνα…
Με ικανοποιητικη ξεκούραση, μαζί με τους Ελευσινιους φτάσαμε με πούλμαν στον Μαραθώνα. Βρήκα Τζατζίκι , όχι όμως τον Χρήστο. Το θέμα τουαλέτας που άρχισε να με απασχολεί μου το έλυσε ο Τάσος με ευγενική χορηγία… τα ψιλά σε μπουκάλι στο μπλοκ εκκίνησης (5ο) . Ζεσταμα δεν έκανα καθόλου. Πήρα θέση στο 1/3 του μπλοκ , ενεργοποίησα ρολόι να μη την πατήσω όπως στα Γιάννενα και περίμενα τη στιγμή μου. Μπαμ και την ώρα που πάω να πατήσω το start, βλεπω το ρολόι να εχει επιστρεψει στην αρχική οθόνη. Κάπως έτσι βρέθηκα στην ουρα του μπλοκ περιμένοντας το ζευγάρωμα με τον δορυφόρο. Στόχος το sub 3:40 με βλέψεις στο 5’10” για 3:38. Το απροοπτο της αφετηρίας με αιφνιδίασε καθώς βρέθηκα στην ουρα και το μπλοκ ηταν ακόμα σφιχτό. Λίγο πεζοδρόμιο, αλλα απο φόβο μετά την τούμπα στο Νιάρχος, επέστρεψα στην άσφαλτο προσπαθώντας να εκμεταλλευτώ κάθε άνοιγμα που προεκυπτε. Κάπως έτσι βγήκε το πρώτο, αρκετά αργά. Επελεξα να μη προσπαθήσω άμεσα να μαζεψω τη χασούρα και να το αφήσω στη διάρκεια του αγώνα… τα περασματα (Βαφειάδη)ηταν οδηγός σε ολο τον αγώνα. Πρώτο πενταρι ήμουν 35″ πίσω. Το δεύτερο πεντάρια άρχισα να ανεβαίνω. 3ο ταλιρο συντήρηση. Ημι 33″ πίσω από το στόχο αλλά φρέσκος. Στο 23 ξύπνησαν μνήμες από τα περσινα με το ισχιο στα αριστερά. Περισυ στο 14 με εγκαταλειψη στο 34, φέτος στο 23… μια χαρά σκέφτομαι προλαβαίνω να τερματίσω. Στο 27 ήρθε και στα δεξιά… γίναμε!!! Μέχρι την ώρα εκείνη είχα εφαρμόσει στρατηγικη με τζελ σε αφετηρία, 7,5 και μετά ανα 5 . Ισοτονικά ανα 5 μετά το 10ο. Στο 27,5 μετά το τζελ θυμήθηκα το συμπλήρωμα αμινοξέων που πήρα στην έκθεση. Το πήρα. Οι ενοχλησεις παρέμειναν αλλά δε με εμπόδισαν σε κανένα σημείο του αγώνα μεχρι τέλους. Γενικά οι ανηφορες δε με προβληματισμό πολύ μιας και ειχα κατεβάσει βάσει πλάνου το ρυθμό. Και φτάνω στο Σταυρό . Χωρίς να το καταλαβαίνω, βλέποντας τον κόσμο να έχει βάλει το βάδισμα στη διαχείριση, φούντωνε η αισθηση ότι υπάρχει φρεσκάδα που θα με πάει ταμείο. Μόλις μπηκαμε στην κατηφόρα, εμφανίστηκε κάτι για πρώτη φορά. Μια τάση σπασμων στους κοιλιακούς που έδινε αισθηση επερχόμενης κραμπας. Πανικός, ποδια φρέσκα, ισχιο συμφιλιωμενο με το πεπρωμένο του, αλλά οι κοιλιακοι να διαμαρτυρονται. Ρίχνω σταδιακα ρυθμό. Κάτι παρόμοιο μου είχε τύχει το καλοκαίρι μετά από τζελακι, και μετά από 2 χλμ safe mode , μπόρεσα να συνεχίσω ανακαμπτοντας. Επιλέγω να κανω το ίδιο. Λίγο μετά μετά από ένα ρεψιμο (βουβό) ανακουφιστηκα και εξαφανίστηκε κάθε ενόχληση στην περιοχή. Ήμουν επιτέλους ελεύθερος να δωσω. Για μένα, για αυτούς που το χρωστούσα, για όλους… Στο 35ο ακούω και τον Βαφ να με φωνάζει με πανηγυρική διάθεση.. Ήμουν ήδη φτιαγμένος και από το σημείο εκείνο ζούσα σε παράλληλο σύμπαν. Έξαψη… ηδονή… γιατί ξέρω ότι με περιμένει και το τσούρμο των τρελών στο 39!!! Δε ξερω την εικόνα που είχα αλλά είδα τη χαρά της Μαρία και του Νίκου και σβήστηκε κάθε μετρο από τα ποδια μου… ο Νίκος φτιαγμένος και χαρούμενος εκανε και ένα 100αρι σπριντ με τζιν στο πλευρό μου… εισαι τεράστιος… θα συνεχίζω να σε πρήζω μεχρι να σβήσει ο ήλιος! Ευχαριστώ όλη την παρέα!!! Από εκεί και πέρα δε ξερω πολλά… ολα στον αυτόματο… στην Η.Αττικου πλέον έχω μόνο το μυαλό να βρω τα παιδιά μου… και εκεί που προσπαθώ να συγκεντρωθω στους θεατές, με πλευρισε ο Χρήστος… ήρθε η ώρα να τερματίσουμε μαζί! Δε μας έκατσε η ευκαιρία μεχρι τη στιγμή εκείνη. Δε θα πήγαινε χαμένη. Βρήκαμε τα παιδιά μου και χέρι χέρι Χρήστος μεγάλος μικρή κι εγώ περάσαμε τον τερματισμό με το ρολόι να γράφει από πάνω μας 3:54:13… ηδονή… κάποτε το 4ωρο ηταν στόχος και φτάσαμε στο σημείο να ξεκινάμε από πίσω μπλοκ και να βγάζουμε αυτήν την επίδοση. 3:38:55 για την ιστορία με 2′ αρνητικό πέρασμα. Έργο Βαφειάδη και βαθειά υπόκλιση… η ανοιξη προβλέπεται πικάντικη!!! Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτου επίδοσης… περισσότερο θαυμάζω τον δρομέα που παλεύει 6 ώρες στα 42 από τον Ιερεμία γιατί ξέρω πολύ καλά την κόπωση της 6ωρης κίνησης λογω εργασίας. Βέβαια θά ήθελα να μοιάσω στον Ιερεμία για να ξεμπερδέψω ταχύτερα με την απόσταση! Σεβασμός σε όλους λοιπόν… παμε γερα… ολα είναι ευθεία!!!

[Kalogeridis]

Και για μαξιλαροθήκη…
Πήρα από την έκθεση ένα φλασκι σιλικόνης μέσα στο οποίο έβαλα 8 τζελακια. Απέφυγα δηλαδή τη διαδικασία με τζελ ανα σταθμό. Τα ηπια όλα. Τους ηλεκτρολύτες δε τους χρησιμοποίησα. Προφανώς για να βγει έτσι ο αγώνας (δεν είχε ζέστη) ήμουν καλυμμένος από τα ισοτονικά.
Τον Ιούνιο που αποφάσισα να τρέξω ήμουν 79,4 κιλά και τη μέρα του αγώνα 72,6.

[Elda]

Συγχαρητήρια σε όλους αλλά ειδικά στον Παναγιώτη, αξίζει τα περισσότερα και λόγω μεγάλης βελτίωσης αλλά κ λόγω υπερδιπλου σεντονιου!

Για πες για το φλασκί, ποιο πήρες, της maurten η άλλο; το έχω στα υπ όψιν για το βουνό, μεγάλη ευκολία να το γεμίζεις με τζελ κα να μην έχεις τον μπελά του ν ανοίγεις ένα τζελακι κάθε φορά κ να πρέπει μετα να το κρατάς πάνω σου (και να γίνονται όλα χάλια) μέχρι τον επόμενο σταθμό (στο βουνό δεν πετάμε τίποτε κάτω). Πώς ξέρεις πόσο να πιεις κάθε φορά? Επίσης αδειάζει όλο το φλασκί η μένει μέσα λίγο τζελ;

[Alkis]

Καλησπέρα και από εμένα!
Τελευταία στιγμή βρήκα συμμετοχή και έτρεξα και εγώ για την γιορτή όπως σχεδόν κάθε χρόνο με πολύ αργούς ρυθμούς δεδομένου ότι δουλεύω πάντα το προηγούμενο βράδυ και πηγαίνω κατευθείαν πράγμα το οποίο είναι ιδιαιτέρως επίπονο.
Η πιο ωραία στιγμή της διαδρομής ήταν (επιτέλους)η συνάντηση με τον Νίκο που με την καλή του ενέργεια και αυρά μου έδωσε μεγάλη χαρά να μπω χαμογελαστός στο Καλλιμάρμαρο!!
Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά,να είμαστε καλά και του χρόνου πάλι εκεί!!!!

[Kalogeridis]

@elda zerod γράφει πάνω. Είχε και πιο μικρό. Πήρα το δεύτερο σε μέγεθος… έχω και ένα μικρότερο που έχει και αναγραφή των ml επάνω, ενώ το καινούργιο δεν έχει. Το μικρό είναι της ndure 125ml. Τεράστια διευκόλυνση! Το zerod έκανε 9€ αλλά είχε σε άλλα περίπτερα και καλύτερα. Της ndure η πιπίλα αποσυναρμολογειται για ευκολότερο πλύσιμο. Το καινούργιο πλυθηκε μέσω ξεπλυματος με σαπουνόπερα που αδειαζα από το φλασκι. Θα σου στείλω φωτογραφίες. Το θετικό είναι ότι έχουν ίδια διάμετρο και μπορώ να χρησιμοποιήσω την πιπίλα της ndure στο zerod

[Kalogeridis]

Όσον αφορά του πως καταλαβαίνω σε φλασκι που δεν αναγράφει ml, την ποσότητα που θα πιω, δε το καταλαβαίνεις. Εμπειρικά κάποιος ίσως μπορεί. Εγώ στην αρχή μάλλον ηπια πιο πολύ (χωρίς να εκτεθώ) αλλα μοίρασα το υπολοιπομενο δίκαια, από τον ημι και μετά. Για παν ενδεχόμενο, πηρα και δύο της διοργάνωσης από ένα σταθμό, αλλα δε τα χρειάστηκα, και τα προσέφερα σε δρομεις που έκρινα ότι τα χρειάζονταν.

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις