Κατηγορία: Trainer – Πάτημα: Ουδέτερο – Βάρος: 307γρ. – Drop: 4mm (39/35mm)
Στις αρχές της προηγουμένης δεκαετίας, η τάση (ή μήπως η μόδα;) που επικρατούσε στα δρομικά παπούτσια, ήταν αυτή του minimalism. Λεπτόσολα, αδόμητα και πανάλαφρα, προσέγγιζαν με έναν ολιστικό τρόπο το τρέξιμο και έθεταν νέα δεδομένα στην αγορά.
Την ίδια περίοδο, κόντρα στο ρεύμα της εποχής, η νεοϊδρυθείσα Hoka λανσάρει τον “δεινόσαυρο” Bondi Β των 33mm, βγάζοντας την γλώσσα στους υπολοίπους. Η ιστορία τα επόμενα χρόνια είναι λίγο πολύ γνωστή, με τις εξελίξεις να δικαιώνουν πανηγυρικά την προσέγγισή της.
Για πολλά χρόνια, τα μοντέλα της εταιρείας ήταν μονόδρομος στην max cushioning κατηγορία, αφού ουσιαστικά αυτά την όρισαν, με τον ανταγωνισμό να είναι ελάχιστος. Πλέον όμως, είναι πολύ μεγάλος. Είμαστε άλλωστε στην εποχή των πελώριων σολών και όλοι έχουν την πρότασή τους στην κατηγορία αυτή. Πώς τα καταφέρνει λοιπόν ο “παλιός”;
Επάνω μέρος και εφαρμογή
Κλασικό engineered mesh, μαλακό, εύκαμπτο και χωρίς δομικά στοιχεία στο toe box. Ο προφυλακτήρας είναι διακριτικός, τόσο όσο για να δίνει σχήμα στην περιοχή.
Tο midfoot ενισχύεται σε έναν βαθμό από το μεγάλο logo. Η γλώσσα είναι πολύ παχιά και η μία πλευρά της ενώνεται με την βάση. Όπως αποδεικνύεται, αρκεί. Το πολύ αφρώδες επιτρέπει να σφίξεις άφοβα τα κορδόνια, αφού καμμία πίεση δεν περνάει στην ράχη του ποδιού.
Το πλούσιο υλικό συνεχίζεται και στο πίσω μέρος, επενδύοντας το σκληρό κολάρο. Το ύφασμα έχει μία πολύ απαλή και “μεταξένια” υφή, ενισχύοντας την πολυτέλεια του upper.
Κοιτώντας τον συνολικό όγκο του Bondi, θα περίμενες μία αρκετά άνετη εφαρμογή, με φαρδύ καλούπι και την ρύθμιση να γίνεται από το σφίξιμο. Το επιτρέπει άλλωστε η ποσότητα του αφρώδους. Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Το toe box προσφέρει ικανοποιητικό χώρο, κάτι που προκύπτει τόσο από την ελευθερία του υφάσματος, όσο και το πλάτος της περιοχής. Παράλληλα, απουσιάζει το γνωστό, απότομο στένεμα στο σημείο του μικρού δαχτύλου, χαρακτηριστικό που στο παρελθόν έχει ταλαιπωρήσει αρκετούς.
Αντίστοιχα σωστή είναι και η εφαρμογή πίσω. Ενώ τα μαλακά υλικά δίνουν περίσσεια άνεση κι ωραία αίσθηση, σε καμμία περίπτωση δεν είναι εις βάρος του κρατήματος. Η φτέρνα κλειδώνει εύκολα, ακόμη κι αν δεν σφίξετε πολύ τα κορδόνια.
Εκεί όμως που το Bondi μας τα χαλάει λίγο, είναι στο midfoot. Παρότι η βάση του είναι ιδιαίτερα φαρδιά, τα τοιχώματα της σόλας σηκώνονται πολύ ψηλά (Active Foot Frame το ονομάζει η Hoka), όντας συγχρόνως και σχετικά άκαμπτα. Ως αποτέλεσμα, εγκλωβίζουν το πόδι και δεν του επιτρέπουν να κινηθεί όπως θα ήθελε. Έχοντας στενό πέλμα, δεν μπορώ να πω ότι με ενόχλησαν τρέχοντας αλλά σίγουρα τα ένοιωθα. Κάποιος με φαρδύ ή και απλά κανονικό, είναι πολύ πιθανό να νοιώσει πίεση στα σημεία αυτά.
Αν εξαιρέσουμε το παραπάνω, το Bondi 8 έχει ένα καλοσχεδιασμένο επάνω μέρος. Συγκρατεί σωστά το πόδι αλλά έχει και την άνεση από το αφρώδες, την οποία απαιτεί η κατηγορία του. Πάτε στο κανονικό σας νούμερο.
Σόλα και πάτημα
Η max cushioning κατηγορία έχει ουσιαστικά δύο υποκατηγορίες. Από τη μία τα μοντέλα με τις πολύ μαλακές σόλες και το πιο παραδοσιακό transition, όπως τα Invincible, More, Novablast κτλ. Από την άλλη, εκείνα με πιο σφιχτό πάτημα και μεγάλη ακαμψία μπροστά, ώστε να δουλεύεις επάνω στο μεγάλο rocker. Το Bondi 8 ανήκει στα δεύτερα.
Νέα γεωμετρία σε σχέση με πριν, με την σόλα να έχει μία “κυματιστή” σχεδίαση στα τοιχώματα. Ο αφρός παραμένει EVA αλλά η εταιρεία λέει πως έχει πιο αραιή ρύθμιση, άρα και πιο μαλακή.
Η σόλα είναι ιδιαίτερα φαρδιά καθ’ όλο το μήκος της, δίνοντας μία πολύ σταθερή βάση στο πόδι. Αυτό ήταν ανέκαθεν και το χαρακτηριστικό του Bondi, δηλαδή ο συνδυασμός cushioning και στιβαρότητας.
Η εξώσολα έχει αρκετό και παχύ λάστιχο, ιδίως για Hoka. Καλύπτεται σχεδόν όλη η επιφάνεια που έρχεται σε επαφή με το έδαφος, αφήνοντας εκτειθειμένα κάποια σημεία που δεν πέρνουν μεγάλο φορτίο.
Για ευκαμψία φυσικά ούτε λόγος, καθώς το ύψος μπροστά και η πυκνότητα του αφρού, δεν επιτρέπουν κανένα flex point. Οπότε η μετάβαση στην φάση της απογείωσης βασίζεται στο μεγάλο rocker. Στο μάτι δεν μοιάζει τόσο έντονο, στον δρόμο όμως το καταλαβαίνεις πολύ περισσότερο.
Κατά τ’ άλλα, μπορεί η σόλα να μοιάζει πελώρια, σα να ξεπερνάει κατά πολύ τα 40mm, είναι όμως το Active Frame που σε ξεγελάει. Τα πλαϊνά σηκώνονται ιδιαίτερα ψηλά, περιβάλλοντας και συγκρατώντας το πέλμα.
Μπορεί το Bondi 8 να είναι ένα max cushioning μοντέλο με τεράστια προστασία, το πάτημα του όμως δεν είναι υπερβολικά μαλακό. Η συμπίεση της σόλας “σβήνει” σχετικά γρήγορα και ποτέ δεν έχεις την αίσθηση ότι βουλιάζεις μέσα της. Αυτός είναι άλλωστε και ο στόχος της σχεδίασής της, να δουλεύεις δηλαδή επάνω της.
Όπως και να προσγειωθείς, ή όσο βαριά, η απορροφητικότητα γίνεται αμέσως αντιληπτή. Λείπει μεν η γλύκα του softness, είναι όμως τόσο πολύς ο όγκος της, ώστε προσφέρει την απαιτούμενη σιγουριά. Η φαρδιά βάση κεντράρει το πόδι και μετά αναλαμβάνει το rocker. Η αίσθηση πως πέφτεις προς τα εμπρός είναι αρκετά έντονη, κάνοντας τελικά το transition απροσδόκητα εύκολο για ένα τόσο ογκώδες παπούτσι.
Η βιομηχανική μου με χαρακτηρίζει ξεκάθαρα ως stride runner, δηλαδή μεγαλύτερο μήκος διασκελισμού και μικρότερη συχνότητα (το αντίθετο είναι ο cadence runner). Επομένως, θα έλεγα ότι μου ταιριάζουν τα πιο bouncy μοντέλα. Ωστόσο, τρέχοντας με το Bondi και προσέχοντας να κοντύνω επίτηδες τον διασκελισμό μου, το παπούτσι ρόλαρε αρκετά όμορφα και αβίαστα με την βοήθεια του ανασηκωμένου forefoot. Δεν θέλει να το πιέσεις αλλά να το αφήσεις να σε πάει με τον τρόπο του.
Προφανώς το Bondi είναι σχεδιασμένο για αργά τρεξίματα, αφού αν ζητήσεις τον επιπλέον ρυθμό, δεν τον βρίσκει. Είναι βαρύ, ογκώδες και λείπει και η ζωντάνια από τον EVA. Σε long και recovery runs όμως, πάει πολύ στρωτά και αβίαστα. Τρία από τα ελεύθερα που το φόρεσα, ήταν με ιδιαίτερα βαριά πόδια από την προηγουμένη ημέρα. Και μπορώ να πω ότι λειτούργησε πολύ καλά, όντας αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν. Προστατευτικό, ευθύβολο και απόλυτα σταθερό.
Ιδίως όσον αφορά την σταθερότητα, είναι ένα ένα παπούτσι που εύκολα μπορεί να φορεθεί κι από όσους προτιμούν την stability κατηγορία. Η πολύ φαρδιά, άκαμπτη και semi-soft πλατφόρμα, τα ανασηκωμένα πλαϊνά και το rocker εμπρός-πίσω, κρατούν σε εντελώς ουδέτερη θέση το πόδι, ασχέτως των χαρακτηριστικών της μηχανικής σου. Ως κάποιος που πρηνίζει σε μεγάλο βαθμό, μπορούσα εύκολα να το αντιληφθώ.
Συμπέρασμα
Το Bondi 8 απευθύνεται σε πιο αργούς ή βαρείς δρομείς, που αναζητούν μεγάλη προστασία, σταθερότητα και εύκολο transition. Αν και δεν είναι η κατηγορία των μοντέλων που προτιμώ να φοράω, μπορώ να καταλάβω ότι το κοινό που στοχεύει θα εκτιμήσει τα χαρακτηριστικά του. Και όπως ανέφερα και παραπάνω, τις φορές που χρειάστηκα αυτά τα χαρακτηριστικά, το παπούτσι απέδωσε.
Μην σας ξεγελάει το μέγεθός της σόλας, το πάτημα δεν είναι σε καμμία περίπτωση πολτώδες, ούτε η συμπίεση βαθειά. Αντιθέτως, έχει την απαραίτητη στιβαρότητα για να δουλέψει το rocker όπως πρέπει και να κινηθείς προς τα εμπρός. Άλλωστε, ούτε αρέσουν σε όλους οι πολύ μαλακοί αφροί, ούτε και ταιριάζουν.
geomaz
Ευχαριστούμε για την ωραία δοκιμή-παρουσιαση.
Το χω όμως μία απορία πως σου’ρθε να παρεις… Bondi
Nikos Pilikas
Χαχαχα…
Χορηγία φίλου!