Hoka Mach X 2

Κατηγορία: Super Trainer
Υψη σόλας: 44/39mm
Βάρος: 260 γρ.

To Mach X δεν ήταν κακό. Δεν ήταν όμως κι αυτό που θα περίμενε κανείς από ένα παπούτσι με Peba αφρό και πλαστική πλάκα. Του έλειπε η ζωντάνια και δεν προδιέθετε για ταχύτητα. Περισσότερο σαν ένα ελαφρύ Bondi X μού έμοιαζε, παρά μία πρόταση που ήρθε για να ανταγωνιστεί μοντέλα όπως τα Speed, Superblast, Boston και τα υπόλοιπα super trainers.

To 2024 η Hoka πραγματικά μας εντυπωσίασε. Βγήκε επιτέλους από την comfort zone της εμπορικής επιτυχίας των βασικών της μοντέλων (Clifton, Bondi κτλ) και δούλεψε σε εντελώς νέα πράγματα. Ο σωστός συνδυασμός αφρών και γεωμετρίας μάς έδωσε κάποια εξαιρετικά και ξεxωριστά μοντέλα, όπως το Cielo X1 και το Skyward X. Το πρώτο, αν και αγωνιστικό, εύκολα λειτουργούσς και ως super trainer, ενώ το δεύτερο, παρά τις γιγαντιαίες διαστάσεις του, είχε αρκετή ζωή μέσα του. Έτσι, ξεχάσαμε την άχρωμη παρουσία του Mach X και το κενό που έφηνε στην γκάμα της εταιρείας.

Επειδή όμως η κατηγορία αυτή είναι ιδιαίτερα δημοφιλής πλέον, ήταν επιβεβλημένο να έχει κι εδώ η Hoka έναν ισχυρό εκπρόσωπο. Γι’ αυτό και η σειρά δεν είχε άλλα περιθώρια κι έπρεπε να παρουσιάσει κάτι καλό.

Επάνω μέρος και εφαρμογή

Ένα πολύ ελαφρύ, ανοιχτό και διαπνέον ύφασμα, αρκετά structured όμως σαν δομή. Δεν έχει ελαστικότητα, ενώ ο μικρός προφυλακτήρας και οι πυκνότερες ζώνες ύφανσης τού δίνουν ένα προκαθορισμένο σχήμα και το κρατούν ψηλά.

Η πλέξη είναι μεν αραιή αλλά και “δεμένη” συγχρόνως.

Το μεσαίο τμήμα ενισχύεται από το μεγάλο logo αλλά και τα χοντρά κορδόνια που δένουν την εφαρμογή. Μοιάζουν κάπως αναχρονιστικά αλλά κάνουν την δουλειά τους και κρατούν την τάση που δίνεις.

Η γλώσσα είναι γυμνή, αποτελούμενη από το ίδιο ύφασμα με το υπόλοιπο upper. Στο επάνω μέρος της έχει ένα σουέντ τμήμα για να στρώνει στο πόδι.

Το κολάρο είναι εντελώς μίνιμαλ και χωρίς την παραμικρή ενίσχυση, πλην μίας στενής λωρίδας καθ’ ύψος στο τελείωμα. Εσωτερικά έχει μία σουέντ επένδυση και δύο λεπτά τμήματα αφρώδους. Τίποτε άλλο.

Η σχεδίαση πίσω μοιάζει αρκετά με αυτήν του Cielo X1.

Η γραμμή του Mach Χ 2 είναι σχεδόν αγωνιστική. Δένει απόλυτα το πόδι και δεν αφήνει περιθώρια για άσκοπες κινήσεις. Σίγουρα χαρακτηρίζεται κλειστή, αν όχι στενή, θυμίζοντας αυτήν του Mach 6. Οπότε κάποιος με φαρδύτερο του κανονικού πέλμα, ίσως να ζοριστεί λίγο.

Το toe box έχει μία άνεση, η οποία προκύπτει περισσότερο από το ύψος, παρά το πλάτος του. Είναι μάλιστα αρκετά στρογγυλεμένο και δεν έχουμε το γνωστό, απότομο κλείσιμο στο μικρό δάχτυλο, όπως σε άλλα Hoka.

Το midfoot αγκαλιάζει άψογα το πέλμα, καθορίζοντας και την υπόλοιπη εφαρμογή. Τα μαλακά κορδόνια σφίγγονται όσο θες, ενώ δεν περνούν καμμία πίεση στην ράχη του ποδιού, παρά την λεπτή γλώσσα.

Δύο ελαστικές ταινίες συγκρατούν την γλώσσα.

Και πάμε τώρα στο κολάρο, το οποίο, όπως πιθανώς να έχετε διαβάσει κι αλλού, αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα του μοντέλου. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Στο τελείωμα του υφάσματος ψηλά, υπάρχει ένα πιο άκαμπτο υλικό και μία ραφή. Αυτά δημιουργούν μία σκληρή “ακμή”, η οποία δεν καλύπτεται από τίποτα. Αφρώδες δεν υπάρχει εσωτερικά, ενώ και η σουέντ επένδυση είναι πολύ μαλακή και τελικά δουλεύει μαζί με το σκληρό αυτό χείλος. Ως αποτέλεσμα, σε πολλούς έχει δημιουργήσει έντονη τριβή στην περιοχή του αχιλλείου τένοντα, καταλήγοντας σε ερεθισμό ή και φουσκάλα.

Προφανώς αποτελεί σχεδιαστική αστοχία, από την στιγμή που έχει καταγραφεί από αρκετούς. Ευτυχώς είμαι από εκείνους που δεν έχουν αντιμετωπίσει κανένα θέμα, ακόμη και σε μεγάλο τρέξιμο. Παρ’ όλα αυτά, έστω και οριακά καταλάβαινα ότι εκεί υπάρχει ένα σημείο πίεσης, κι ας μην μου δημιούργησε ποτέ πρόβλημα. Δοκίμασα λοιπόν το εξής: έκοψα ένα μικρό κομμάτι από αυτοκόλλητο επίθεμα φτέρνας και το προσάρμοσα στην περιοχή. Κολλάει σταθερά πάνω στο σουέντ μάλιστα. Το έτρεξα επίτηδες με λεπτή κάλτσα και δεν ένοιωθα το παραμικρό. Το πρότεινα και σε δύο φίλους που είχαν έντονο θέμα με το κολάρο και δούλεψε και σε αυτούς. Ωστόσο, εύλογα κάποιος θα αναρωτηθεί γιατί να πάρεις ένα παπούτσι και να κάνεις πατέντες , αντί απλά να το προσπεράσεις. Σωστή ερώτηση αλλά δίνω την απάντηση λίγο παρακάτω.

Ένα επίθεμα της Compeed (ή κάτι ανάλογο) θα λύσει πιθανότατα το ζήτημα της τριβής.

Αν λοιπόν το κολάρο δεν αποτελέσει πρόβλημα, το παπούτσι κάθεται γάντι στο πόδι. Στρίβει εύκολα παντού, δεν επηρεάζεται από την ψηλή σόλα και εμπνέει σιγουριά σε οποιαδήποτε ταχύτητα. Αρκεί να μην έχεις πολύ φαρδύ πέλμα. Επίσης, η ανοιχτή ύφανση δίνει πολύ καλή διαπνοή. Όσον αφορά το νούμερο, πάτε στο κανονικό σας.

Σόλα και πάτημα

Η σόλα εξακολουθεί να αποτελείται από έναν συνδυασμό δύο αφρών και αντίστοιχη γεωμετρία με πριν. Η επάνω στρώση (λευκή) είναι από Peba. Από κάτω της, αλλά και γύρω της, έχουμε έναν απλό EVA αφρό (κίτρινος). Στο πίσω μέρος σηκώνεται πολύ ψηλά και περιβάλλει τον ποιοτικότερο αλλά και πολύ μαλακό Peba, ώστε να τον ισορροπεί.

Βρισκόμαστε στην εποχή του “εν τω πολλώ το ευ” και αυτό αποτελεί την απάντηση για την βελτίωση του Mach X. Η Hoka λοιπόν προσθέτει στην σόλα του νέου μοντέλου 5 ολόκληρα χιλιοστά αφρού. Το σημαντικό όμως είναι πως όλα αυτά τα χιλιοστά είναι από Peba. Κι αυτό κάνει την διαφορά, όπως θα δούμε.

Παρότι η σχεδίαση διατηρείται, το αυξημένο ύψος δίνει ένα διαφορετικό παπούτσι.

Τα ύψη ανεβαίνουν στα 44/39mm, μετρημένα όμως στο νούμερο 44 από την εταιρεία. Οπότε, αν τα ανάγουμε στο 42.5 (το σύνηθες σημείο αναφοράς), πάμε κάπου στα 42.5/37.5mm. Το ίδιο ισχύει και για το βάρος, άρα υπoλογίστε κάτω από 250 γραμμάρια αντίστοιχα. Εν αντιθέσει με το ύψος, το πλάτος της βάσης έχει μειωθεί.

Η αναλογία των δύο υλικών δεν γίνεται αντιληπτή οπτικά, αφού τα το ύψος των τοιχωμάτων μπερδεύει. Στο πίσω μέρος λοιπόν, ο EVA είναι σχεδόν τριπλάσιος σε πάχος από τον Peba. Από την μέση και μετά όμως, η κατανομή αντιστρέφεται.

Όπως και πριν, ανάμεσα στους δύο αφρούς έχουμε μία πλάκα από Pebax. Πλαστική δηλαδή. Πιθανολογώ ότι λόγω υψών, έχει και λίγο μεγαλύτερη καμπυλότητα από το μέσο και μπροστά. Δεν έχω κάποια στοιχεία αλλά στον δρόμο έτσι δείχνει. Εξωτερικά στα μετατάρσια η πλάκα σχηματίζει ένα “φτερό”, το οποίο μαζί με το υπερυψωμένο πλαϊνό της σόλας στο σημείο, προσδίδουν σταθερότητα.

Η σχεδίαση μπροστά έρχεται κατευθείαν από το Cielo X1.

Η εξώσολα καλύπτεται από λάστιχο στην μεγαλύτερη επιφάνειά της. Είναι μαλακό και με καλή πρόσφυση, αν και δεν το έχω δει σε βρεγμένο τερέν. Φθορά δεν υπάρχει μετά από περίπου 60 χιλιόμετρα, ούτε και στα τμήματα με τον εκτεθειμένο αφρό. Κατά τ’ άλλα, δύο βαθιά κενά φροντίζουν να εξοικονομηθεί κάποιο βάρος.

Το Cielo X1 είναι από τα αγαπημένα μου μοντέλα κι εξακολουθεί ακόμη και τώρα να με εντυπωσιάζει κάθε φορά που το τρέχω. Το Mach X 2 λοιπόν, είναι ένα μικρό Cielo. Έχει όλα όσα περιμένεις από την κατηγορία του κι ακόμη περισσότερα. Ξεχάστε οποιαδήποτε σύγκριση με την πρώτη έκδοση, εδώ έχουμε ένα άλλο παπούτσι.

Πρώτα απ’ όλα, έχει τεράστια προστασία. Πολύ βαθύ και ομοιογενές cushioning, όπως ή όπου κι αν πατήσεις, όση ώρα κι αν είσαι στον δρόμο. Επίσης, είναι μαλακό. Δεν έχει την αραιή συμπίεση της full Peba σόλας του Cielo, καθώς εδώ αυτή σβήνει σταδιακά επάνω στον EVA. Και πάλι όμως, το πάτημα είναι ιδιαίτερα smooth, γλυκό και ευγενικό με τα πόδια. Ιδίως μπροστά, όπου ο Peba είναι περισσότερος. Προσωπικά βρίσκω το softness ακριβώς όσο θα το ήθελα σε ένα τέτοιο παπούτσι.

Γεμάτο και μαλακό cushioning στα μετατάρσια.

Η συμπεριφορά του είναι συνδυασμός δύο χαρακτηριστικών. Κατ’ αρχάς της ελαστικότητας που έχει σόλα. Η επιστροφή ενέργειας από τον Peba είναι μεγάλη και παρούσα ακόμη και σε πιο αργούς ρυθμούς. Και μετά έχεις το rocker. Οπτικά δεν δείχνει επιθετικό, έχοντας μία σχετικά ήπια γωνία, στην πράξη όμως είναι αρκετά πιο απότομη σαν αίσθηση.

Η πλάκα και ο πυκνότερος EVA δίνουν ακαμψία στο forefoot και κρατούν σταθερή την γωνία. Ανάλογη σχεδίαση έχουμε και στην φτέρνα.

Το νέο Mach X είναι απόλυτα λειτουργικό σε χαμηλές και μέτριες ταχύτητες. Πάει σχεδόν σαν daily trainer και δεν έχει καμμία προϋπόθεση στον τρόπο που πατάς. Ακόμη κι η ακαμψία στα μετατάρσια, που θεωρητικά δεν ευνοεί τα αργά τρεξίματα, αντισταθμίζεται από το rocker και βγαίνεις εύκολα μπροστά. Μαλακό κι απορροφητικό, ελαφρύ και επαρκώς σταθερό. Το μόνο που θέλει προσοχή, είναι μην σε παρασύρει.

Η μέτρια ευκαμψία δεν δυσκολεύει το transition.

Και να σε παρασύρει όμως, δεν πειράζει. Γιατί τότε θα αρχίσεις να περνάς πολύ καλά. Το παπούτσι είναι φτιαγμένο για ρυθμό και το φωνάζει από μακρυά. Φορτίζεις πλέον παραπάνω τον Peba και αυτός σου το επιστρέφει σχεδόν ακέραιο (εντάξει, υπερβολή το “ακέραιο”). Το bounce είναι έντονο αλλά και άμεσο. Πέραν της σταθερότητας, ο EVA προσφέρει μία ικανή βάση για να γκελάρεις επάνω της και να μην συμπιεστεί άσκοπα ο Peba. Οπότε, ο δεύτερος δίνει την ελαστικότητα κι ο πρώτος ένα responsiveness που δεν θα περίμενες από το ύψος και το softness της σόλας.

Παράλληλα όμως έχει και το rocker. Με το που θα βρεθείς στα μετατάρσια, νοιώθεις αμέσως να σε ρίχνει προς τα εμπρός. Η πλάκα, ναι μεν δεν δουλεύει σαν μία carbon, έχει όμως μεγαλύτερη ακαμψία από άλλες πλαστικές. Ιδανικά, μια λίγο πιο midfoot προσγείωση ενεργοποιεί ταυτόχρονα και τις δύο λειτουργίες του και κατ’ εμέ έτσι αποδίδει τα μέγιστα. Βοηθάει σε αυτό και η αρκετά ανασηκωμένη φτέρνα που μετατοπίζει την πρώτη επαφή.

Ωραία, πολύ ωραία όλα αυτά, εκείνο όμως που μου έκανε πραγματικά εντύπωση και δεν το περίμενα, είναι η συμπεριφορά του στους ακόμη γρηγορότερους ρυθμούς. Το ψηλό, μαλακό και bouncy forefoot, θεωρούσα ότι δεν θα ήταν για τέτοια πράγματα. Το φόρεσα όμως σε μικρά κομμάτια (5Κ pace ή και πιο κάτω) και δούλευε άψογα. Ο EVA δεν αφήνει τον μαλακό Peba να απλώσει και μαζί με την πλάκα κρατούν το πάτημα απόλυτα κεντραρισμένο και ευθύβολο, επιτρέποντάς σου να περάσεις όλη την δύναμη στο έδαφος. Καμμία στρέβλωση ή ασάφεια, ενώ είναι απρόβλημάτιστο και στα βιράζ. Αρκεί να συνηθίσεις ότι είσαι ψηλά από το έδαφος και να το εμπιστευτείς. Δεν ξέρω άλλο παπούτσι με αυτά τα ύψη και χωρίς carbon plate, που να μπορεί να αποδώσει έτσι σε τέτοιες απαιτήσεις. Το Cielo για παράδειγμα, ήταν ξεκάθαρα έξω από τα νερά του σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

Τα παραπάνω είναι και απόρροια της σταθερότητας του Mach X. Παρά το μέγεθος της σόλας, η γεωμετρία της βοηθάει να βγει ένα αρκετά ουδέτερο transition. Τα πλαϊνά στην φτέρνα σηκώνονται πολύ ψηλά και την εγκλωβίζουν. Μαζί με την πλάκα, τον σφιχτότερο EVA και την γεμάτη καμάρα, όλα συνεργάζονται για να αναδείξει ανενόχλητος ο μαλακός Peba τις ιδιότητές του. Δεν είναι τόσο στιβαρό όσο το v1, εκείνο όμως παραήταν. Ήταν κι ένας από τους λόγους που έχανε σε ταχύτητα.

Εδώ διακρίνεται καλύτερα το πόσο ψηλά φτάνουν τα EVA τοιχώματα.

Παρότι η φτέρνα δεν είναι αντικειμενικά φαρδιά, η γεωμετρία της την κάνει σταθερή.

Κάποιοι είπαν πως ο EVA θα μπορούσε να είναι ακόμη λιγότερος και να έχει περισσότερο Peba. Διαφωνώ. Τα υλικά συνεργάζονται μεταξύ τους, κανένα δεν μπλέκεται στα πόδια του άλλου και το καθένα κάνει σωστά την δουλειά του. Όλα είναι θέμα δοσολογίας. Γι’ αυτό και το παπούτσι αποδίδει παντού.

Συμπέρασμα

Στα χαρτιά, το Mach X είναι το προπονητικό συμπλήρωμα του Cielo X1. Κατά την γνώμη μου ωστόσο, μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει και εναλλακτική πρόταση. Κι ασχέτως που χαρακτηρίζεται ως super trainer, το παπούτσι είναι απόλυτα ικανό και για αγωνιστική χρήση. Κατά τον ίδιο τρόπο που το αντίστροφο ισχύει και για το Cielo. Αν κάποιος δεν προτιμάει το super soft πάτημα ή το aggressive rocker του δευτέρου, το Mach X έχει μία ισορροπία που το κάνει ευκολότερο στις πολύωρες προσπάθειες. Και δεν αναφέρομαι μόνο στον μέσο ερασιτέχνη αλλά και τον πιο ικανό.

Συνολικά, πρόκειται για ένα από τα κορυφαία all-rounders. Δεν υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να κάνει. Κι είναι ίσως το μοναδικό που αποδίδει καλά και στα πολύ γρήγορα.

Το θέμα της εφαρμογής του κολάρου είναι αναμφισβήτητα σημαντικό, έως και αποτρεπτικό. Εν τούτοις, το παπούτσι είναι τόσο καλό που πραγματικά αξίζει να πάρετε το ρίσκο ή, αν τελικά δεν σας βγει, να δοκιμάσετε κάποια πατέντα. Αν το ξεπεράσετε, θα έχετε ένα από τα πιο ολοκληρωμένα μοντέλα της αγοράς.