Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Αξιολογήσεις / Επιλεγμένα

Hoka Mach 6

Hoka Mach 6

Κατηγορία: Up-Tempo Trainer
Υψη σόλας: 37/32mm
Βάρος: 232 γρ.

 

Το Mach 5 ήταν κατ’ εμέ ένα από τα 2-3 καλύτερα προπονητικά μοντέλα της περασμένης σεζόν. Σε versatility μάλιστα ήταν ίσως το κορυφαίο, εκτός αν βάλουμε στην συζήτηση το Saucony Speed, το οποίο όμως έχει Peba, πλαστική πλάκα και αρκετά υψηλότερη τιμή.

Το διέκρινε μια υπέροχη απλότητα που προέκυπτε από τα ισορροπημένα χαρακτηριστικά του, έχοντας καθένα από αυτά ακριβώς στην σωστή δοσολογία. Γι’ αυτό και κατάφερνε να λειτουργεί σε ένα μεγάλο εύρος προπονήσεων και σχεδόν παντού εξίσου καλά.

Πολλές φορές μου ζητούν φίλοι να τους προτείνω κάποιο μοντέλο. Θέλουν να έχει το Α και Β χαρακτηριστικό αλλά να μην έχει το Γ και Δ. Να είναι έτσι αλλά να είναι κι αλλιώς. Κι όταν η σούμα δεν βγαίνει ή δεν ξέρουν κι αυτοί τι ακριβώς θέλουν, συνήθως τους προτείνω το Mach 5. Για να ξεμπερδεύουν κι αυτοί κι εγώ. Kι όλοι τους είναι από ικανοποιημένοι έως ενθουσιασμένοι.

Όταν λοιπόν έρχεται η στιγμή της ανανέωσης ενός επιτυχημένου μοντέλου, λογικό είναι να υπάρχει μία ανησυχία. Είναι άλλωστε πάμπολλα τα παραδείγματα που οι αλλαγές δεν απέδωσαν και μία σειρά τελικά “χάλασε” στην επόμενη έκδοσή της.

Επάνω μέρος και εφαρμογή

Creel Jacquard Knit ονομάζει η Hoka το ύφασμα του Mach και παρότι ακούγεται εντυπωσιακό σαν περιγραφή, πρακτικά θυμίζει ένα πολύ κλειστό engineered mesh. Μία πολύ λεπτή στρώση πλεκτού και από επάνω του μία ακόμη λεπτύτερη από εντελώς ανελαστικό διχτυωτό. Είναι ενωμένα μεταξύ τους και δουλεύουν ενιαία. Επάνω από τα δάχτυλα το ύφασμα είναι διάτρητο ενώ στο πλάι η πλέξη του πυκνώνει. Ο προφυλακτήρας είναι μικρός αλλά στιβαρός.

Η δομή του knit αποσκοπεί πρωτίστως στο κράτημα.

Το upper είναι αρκετά στιβαρό από μόνο του, γι’ αυτό και δεν απαιτούνται επιπλέον overlays. Παρ’ όλα αυτά το midfoot δένεται από τις δύο λεπτές και πολύ ελαστικές λωρίδες που συγκρατούν την γλώσσα, όπως και από το εύκαμπτο logo στην εξωτερική πλευρά.

Η γλώσσα είναι από παραδοσιακό engineered mesh και χωρίς καθόλου αφρώδες, πλην ενός μικρού τμήματος ψηλά. Έχει μία μεταξένια υφή εσωτερικά που δίνει ωραία αίσθηση στο πόδι, ενώ φιλτράρει απόλυτα την οποιαδήποτε πίεση από τα λεπτά κορδόνια.

Η σχεδίαση της γλώσσας είναι λιτή αλλά αποτελεσματική.

Το κολάρο πίσω είναι αρκετά άκαμπτο και ενισχύεται και εξωτερικά. Στο τελείωμά του γυρίζει προς τα έξω, ώστε να αποφεύγονται τυχόν ερεθισμοί στην περιοχή του αχιλλείου. Εσωτερικά επενδύεται από απαλό ύφασμα και επαρκές αφρώδες.

Το υλικό εσωτερικά είναι πιο ποιοτικό από του Mach 5.

Το Mach 5 συνδύαζε επιτυχημένα την άνεση και το κράτημα. Αγκάλιαζε το πέλμα στη μέση και πίσω, άφηνε όμως επαρκή χώρο μπροστά. Σε μήκος ήταν οριακά μακρύ.

Το νέο Mach διαφέρει αρκετά σαν εφαρμογή, καθώς η Hoka επέλεξε ένα στενό καλούπι καθ’ όλο το μήκος του παπουτσιού. Ανέκαθεν τα περισσότερα μοντέλα της είχαν ένα θεματάκι στο σημείο του μικρού δαχτύλου, όπου το toe box στένευε απότομα. Εδώ όμως δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο αλλά για μία συνολικά κλειστή γραμμή. Οπότε, τα δεδομένα αυτά μπορούν να διαβαστούν με δύο τρόπους.

Αν έχεις κανονικό ή στενό πόδι, το Mach 6 έρχεται γάντι γύρω του. Κυριολεκτικά σαν να φοράς ένα 5Κ/10Κ racer. Εκκινεί, φρενάρει, στρίβει σαν καθαρόαιμο και το κάνεις ό,τι θες. Το ανελαστικό ύφασμα δεν στρεσάρεται πουθενά, η φτέρνα κλειδώνει και τελικά το πέλμα μένει πάντα επάνω στην σόλα και χωρίς κανένα κενό. Ενώ και το ν5 κρατούσε πολύ καλά, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως το ν6 περνάει αποδοτικότερα την δύναμη κάτω στους γρήγορους ρυθμούς.

Η κατασκευή στο πίσω μέρος συγκρατεί όπως πρέπει την φτέρνα.

Έχοντας ελαφρώς στενότερο πέλμα και πάντα με λεπτή κάλτσα, δεν αντιμετώπισα πρόβλημα ούτε πηγαίνοντας αργά. Απλά χαλάρωνα λίγο τα κορδόνια χαμηλά και έπαιρνα αυτή την παραπάνω άνεση που ζητάς στα easy runs. Ακόμη κι εκεί όμως, θεωρώ ότι η στενή του γραμμή με βοηθούσε, αφού κατεύθυνε σωστότερα το πάτημά μου όταν αυτό ήταν τεμπέλικο και “αδέξιο”.

Ωστόσο, σε φαρδύτερα ή μεγαλύτερα σε όγκο πέλματα, το Mach 6 πιθανώς να μην ταιριάξει. Και αναφέρομαι κυρίως σε μεγάλα τρεξίματα, όπου μπορεί να προκύψουν τριβές ή ερεθισμοί, ιδίως όταν έχει ζέστη και το πόδι πρήζεται.

Ακόμη και οπτικά είναι εμφανης η στενή γραμμή του Mach 6.

Από εκεί και πέρα, το παπούτσι δίνει ένα ωραίο περιβάλλον εσωτερικά, με απαλά υλικά και αφρώδες όπου χρειάζεται. Συνολικά, έχει την εφαρμογή ενός up-tempo μοντέλου, χωρίς όμως την “σπαρτιάτικη” αίσθηση γύρω από το πόδι, όπως άλλα της κατηγορίας. Επίσης, παρόλο που η πλέξη του υφάσματος είναι πολύ πυκνή, τελικά αναπνέει ικανοποιητικά.

Σχετικά με το μέγεθος, πάτε στο συνηθισμένο σας. Εκτός αν κάποιος έχει θέμα πλάτους, οπότε θα μπορούσε να δοκιμάσει και μισό νούμερο επάνω. Το μήκος του είναι κανονικό πάντως.

Σόλα και πάτημα

Το Mach 5 φορούσε ως κύριο αφρό τον Profly+, μία supercritical σύνθεση από EVA. Στο κάτω μέρος του περιβαλλόταν από μία στρώση απλού EVA, ο οποίος όμως ήταν rubberized. Οπότε έπαιζε και τον ρόλο της εξώσολας, αφού δεν υπήρχε πουθενά λάστιχο.

Στο νέο μοντέλο τα πράγματα αλλάζουν, με την σόλα να αποτελείται εξ ολοκλήρου από supercritical EVA. Ο όρος υποδεικνύει την διαδικασία έγχυσης αζώτου στον αφρό, δίνοντάς του ελαστικότερη και ανθεκτικότερη συμπεριφορά, όπως και χαμηλό βάρος. Δεν έχει πια όνομα αλλά δε νομίζω ότι αλλάζει σαν σύνθεση. Παράλληλα, έχουμε και μία διαφορετική σχεδίαση των πλαϊνών σε σχέση με πριν αλλά και 2 χιλιοστά επιπλέον ύψους.

Στην εξωτερική πλευρά η σόλα σηκώνεται ψηλότερα για πιο σταθερό toe off.

Σημαντικές αλλαγές έχουμε και από κάτω, με την Hoka να καλύπτει πλέον με μαλακό και λεπτό λάστιχο το μεγαλύτερο μέρος της εξώσολας. Όσον αφορά την πλήρη απουσία του στα Mach 5 και 4, δεν μπορώ να πω ότι είχα θέματα πρόωρης φθοράς ή πρόσφυσης. Αυτό όμως έχει να κάνει και με τον τρόπο που πατάει ο καθένας. Για παράδειγμα, γνωρίζω δρομείς με αντίθετη εμπειρία από την δική μου. Οπότε ας δεχθούμε ότι η επιλογή αυτή αποτελούσε, λιγότερο ή περισσότερο, μία παραχώρηση προς εξοικονόμηση βάρους και αίσθησης.

Τόσο λάστιχο σε ένα Hoka, δε νομίζω να έχουμε δει ποτέ.

Στο νέο Mach η πρόσφυση είναι απλά επαρκής. Δεν “γαντζώνει” στο έδαφος αλλά ούτε και θα σε ανησυχήσει. Στο βρεγμένο παρ’ όλα αυτά, είναι κάτω του μετρίου και απαιτεί λίγη προσοχή. Αν το καλοσκεφτούμε, αυτό μοιάζει λογικό, αφού η εταιρεία δεν έχει και μεγάλη εμπειρία στις εξώσολες. Ανέκαθεν τα μοντέλα της είχαν ελάχιστο λάστιχο από κάτω ή και καθόλου. Το βέβαιο είναι πως η ανθεκτικότητα έχει βελτιωθεί.

Όντας λεπτό και μαλακό, το λάστιχο δεν επηρεάζει την συμπεριφορά του αφρού.

Παρά την προσθήκη λαστίχου, το forefoot διατηρεί την ευκαμψία του. Είναι μάλιστα όση ακριβώς χρειάζεται, έτσι ώστε να σε διευκολύνει στα αργά αλλά να μην σε ξοδεύει στα γρήγορα. Όπως και στο ν5 δηλαδή.

Στο διά ταύτα, η Hoka κατάφερε να εξελίξει ένα ήδη εξαιρετικό μοντέλο. Κι όχι μόνο στα σημεία αλλά συνολικά, δίνοντας σου όλα αυτά που ζητάς από ένα γρήγορο προπονητικό.

Κατ’ αρχάς, ο αφρός. Ενώ σαν softness δεν έχει διαφορά με πριν (ή αν έχει, είναι πολύ μικρή), η διαδρομή του ποδιού μέσα στην σόλα είναι μεγαλύτερη, αφού δεν συναντάς τον σφιχτότερο EVA. Παίρνεις λοιπόν ξεκάθαρα βαθύτερο cushioning αλλά και μία πιο μαλακή αίσθηση τελικά. Και παρά την προσθήκη του λαστίχου από κάτω, το πάτημα παραμένει γλυκό και αθόρυβο όπως πριν.

Ανοίγοντας ρυθμό και πιέζοντας περισσότερο την σόλα, όλο αυτό γίνεται ακόμη πιο αισθητό. Ενώ στο Mach 5 ο καλός αφρός έμοιαζε σα να τερματίζει νωρίς επάνω στον απλό EVA, εδώ η βύθιση σβήνει σταδιακά. Για να το πω απλούστερα, νοιώθεις αρκετά πιο γεμάτη την σόλα. Έχοντας λοιπόν βαθύτερη συμπίεση, παίρνεις τελικά και μεγαλύτερο rebound. Κι ενώ στο Mach 5 η επιστροφή ενέργειας ήταν μάλλον περιορισμένη, στο v6 είναι πλέον από τα χαρακτηριστικά του. Προφανώς και ο supercritical EVA δεν είναι σε επίπεδο Peba, έχει όμως ένα εμφανές bounce που σε βοηθάει να σηκωθείς, κάνοντας συγχρόνως το πάτημα και πολύ ευχάριστο.

Όπως και πριν, το rocker υπάρχει αλλά είναι πιο διακριτικό σε σχέση με άλλα μοντέλα της εταιρείας. Συμβάλλει σε αυτό και η ευκαμψία στα μετατάρσια. Ωστόσο, δίνει μία βοήθεια στο τελείωμα του transition και νομίζω πως κρατάει λίγο πιο σταθερή την γωνία του σε σχέση με το ν5. Παράλληλα, η ανασηκωμένη φτέρνα (beveled heel) συναντάται και εδώ, μεταφέροντας την προσγείωση λίγο πιο μπροστά αλλά και πιο ομαλά.

Το rocker αποτελεί μέρος της γεωμετρίας του Mach αλλά όχι το βασικό, όπως αλλού.

Το παπούτσι είναι άψογο σαν καθαρά προπονητικό. Έχει όλα τα στοιχεία που απαιτούνται όταν πηγαίνεις αργά ή και πολύ αργά. Μαλακό, απορροφητικό και εύκολο σε όποιο σημείο κι αν προσγειώνεσαι. Σε επίπεδο σταθερότητας, παρά την ψηλή και μαλακή βάση, τα καταφέρνει μια χαρά, με την φαρδιά φτέρνα και την γεμάτη καμάρα να κεντράρουν εξ αρχής το πάτημα. Συγκριτικά, θα έλεγα ότι το Mach 5 ήταν οριακά σταθερότερο κι αυτό λόγω της πιο σφιχτής κάτω στρώσης. Το φόρεσα σε όλων των ειδών τα αργά τρεξίματα και ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα προτιμούσα κάποιο ψηλότερο ή ακόμη πιο μαλακό μοντέλο. Κάθε τι που ζητούσα το είχε στην σωστή ποσότητα και κανένα στοιχείο του δεν συγκρουόταν με κάποιο άλλο.

Η συμπεριφορά του στις χαμηλότερες ταχύτητες, ήταν κι ο λόγος που είχα κάποιες αμφιβολίες για το πώς θα αποδίδει στις πιο γρήγορες. Εν τούτοις, το παπούτσι ήταν κι εκεί εξίσου καλό. Παρότι νοιώθεις το ύψος του, το πάτημα παραμένει αρκετά ουδέτερο και ευθύβολο, βγάζοντάς σε γρήγορα εμπρός. Η επιστροφή ενέργειας αυξάνεται από την επιπλέον δύναμη και συμπίεση και σε βοηθάει να κρατήσεις εύκολα τον ρυθμό. Κι είναι και ενιαία, εν αντιθέσει με το προηγούμενο μοντέλο που μπροστά έμοιαζε πιο ρηχό, δίνοντας όμως καλύτερη πληροφορία από το έδαφος. Εδώ το forefoot είναι λίγο πιο αποστειρωμένο. Γι’ αυτό και θα χαρακτήριζα πιο bouncy το ν6 σε σχέση με το πιο springy ν5.

Οι ρυθμοί γύρω από το κατώφλι είναι αυτοί που το Mach κινείται πιο εύκολα και αποδοτικά. Αλλά και πολύ ξεκούραστα, αφού το cushioning είναι μεν σύμμαχος αλλά χωρίς να σε φρενάρει. Aπό περιέργεια το δοκίμασα και σε 800άρια σε 10Κ pace. Ήταν μάλιστα σε μαλακό ταρτάν, πράγμα που δεν διευκολύνει ένα ήδη μαλακό παπούτσι. Κι όμως πήγαινε κι εκεί καλά, χωρίς να είναι ασαφές όπως θα περίμενα. Σίγουρα του έλειπε το responsiveness που θα είχε μία πιο χαμηλή και σφιχτή σόλα ή κάτι με πλάκα, αλλά το αντιστάθμιζε με το rebound, την ευκολία και το ξεκούραστο πάτημά του. Κι επειδή ήταν και πολλά τα κομμάτια, το τελευταίο χαρακτηριστικό είναι αρκετά σημαντικό. Βεβαίως, μην παραλείψω να τονίσω και το πόσο ελαφρύ είναι. Αρκετά για up-tempo μοντέλο, σχεδόν εκτός συναγωνισμού για daily trainer.

Παρότι δεν το συνηθίζω, αναπόφευκτα θα κάνω και μία γρήγορη σύγκριση με το Rebel v4. Κατά την γνώμη μου είναι τα καλύτερα non-plated γρήγορα προπονητικά της αγοράς, μακράν των υπολοίπων κιόλας. To Hoka υπερτερεί ξεκάθαρα στα πιο αργά τρεξίματα, έχοντας περισσότερο και πιο μαλακό cushioning αλλά και πιο ρολαριστό πάτημα. Στους γρήγορους ρυθμούς δουλεύουν λίγο διαφορετικά, με το New Balance να συμμετέχει περισσότερο στην διαδικασία και πιο παραδοσιακά, ενώ το Mach είναι λίγο πιο “λιμουζίνα”. Γι’ αυτό και όσο ανεβαίνει ο ρυθμός το Rebel έχει ένα μικρό προβάδισμα, κάτι που βοηθάει και το πολύ χαμηλό βάρος του. Σαν εφαρμογή είναι η μέρα με τη νύχτα. Τεράστιος χώρος μπροστά στο Rebel, πολύ κλειστή εφαρμογή παντού για το Mach. Οπότε είναι εντελώς υποκειμενικό αυτό.

Συμπέρασμα

Υποθέτω πως απ’ τα παραπάνω αντιλαμβάνεστε εύκολα πόσο μου άρεσε το νέο Mach. Όντας μεγάλος fan του παλιού, θα μου αρκούσαν και κάποιες μικροβελτιώσεις για να παραμείνω ευχαριστημένος. Ωστόσο, οι αλλαγές είναι αρκετές και σημαντικές και όλες τους εξελίσσουν ξεκάθαρα την σειρά. Την κάνουν πιο σύγχρονη, ποιοτική και αποδοτική, διατηρώντας συγχρόνως το versatility που ήδη είχε.

Θα μπορούσα να διαχωρίσω την κατηγορία του Mach 6, αφήνοντας εκτός τα μοντέλα που φέρουν πλαστική πλάκα. Συνηθίζεται πλέον κάτι τέτοιο άλλωστε, αφού θεωρητικά η πλάκα δίνει πλεονέκτημα. Δεν θα το κάνω όμως, διότι το παπούτσι στέκεται άνετα δίπλα στα περισσότερα από αυτά, έστω κι αν είναι “άδειο”. Ως εκ τούτου, δεν αποτελεί κορυφαία επιλογή μόνο για όσους προτιμούν πιο παραδοσιακές προτάσεις αλλά ακόμη και για εκείνους που έχουν καλομάθει σε μοντέλα με τεχνολογικά καλούδια. Εμπιστευτείτε με, οι δεύτεροι.

Μετά τα Cielo X1 και Skyward X, η Hoka μας δίνει ένα ακόμη εξαιρετικό παπούτσι, το οποίο μάλιστα ξεχωρίζει χωρίς να έχει εξωφρενική τιμή ή σοφιστικέ σχεδίαση. Κι όσο κι αν τα πράγματα έχουν αλλάξει, η αγορά έχει ανάγκη ΚΑΙ από τέτοιες προτάσεις.

 

Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Ο Νίκος Πήλικας είναι ερασιτέχνης δρομέας. Επειδή όμως δεν είναι καλός στο τρέξιμο, ασχολείται και με τα παρελκόμενα αυτού (π.χ. παπούτσια). Απ' ό,τι λένε, είναι καλύτερος σε αυτά...

12 Σχόλια

  1. Εξαιρετική παρουσίαση, ευχαριστούμε! θεωρείς ότι με μια δοκιμή αντιλαμβάνεσαι αν το mach 6 είναι στενό; είναι το μόνο σημείο που με προβήμάτισε καθώς έχω κάπως φαρδύ πόδι, ειδικά στο Mid.

  2. @blackdog Νομίζω πως ναι. Το καλύτερο θα ήταν να πας κάπου με διάδρομο βέβαια.

  3. @blackdog εγω που γενικα δεν εχω στενο ποδι στα Hoka μόνο επιλεγω wide. Εκτος απο το Rocket 1, δυο ζευγαρια clifton και ενα mach 5 τα έχω παρει ολα wide (2E). Το πρόβλημα ειναι πως δεν εχουν ολα τα καταστηματα στην Ελλαδα wide μεγεθη. Στην Αθηνα δεν ξερω που εχει, ξερω μονο στην Θεσσαλονικη. Αν επιλεξεις wide καλο θα ηταν να το δοκιμαζες όχι για καποιον αλλο λογο, αλλα επειδη μπορει να χρειαστει να πας ενα νουμερο κατω

  4. Καλημέρα Νίκο, εξαιρετική παρουσίαση, ευχαριστούμε. Θεωρείς ότι το Mach 6 μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως daily trainer/ long run ;
    Ποια είναι κατά τη γνώμη σου τα κορυφαία daily trainers ;

  5. @xaris77 Καλησπέρα, Χάρη.
    Φυσικά. Ένα ελαφρύ daily trainer είναι κατά βάση, που πάει όμως και γρήγορα.

    Τώρα σ’ αυτό που με ρωτάς για τα κορυφαια daily trainers, πλέον οι κατηγορίες είναι πολύ συγκεχυμένες. Είθισται ωστόσο να ορίζουμε ως καθημερινό προπονητικό ένα μοντέλο που είναι σχετικά απλό, χωρίς πλάκα και με λογική τιμή. Θα μου πεις τώρα γιατί να είναι daily trainer το Ride και να μην είναι και το Triumph….
    Εν πάση περιπτώσει, πες μου εσύ σε τι περίπου μοντέλα αναφέρεσαι.

  6. Αυτή τη στιγμή έχω τα Nobablast 4 ως daily/ long run shoe και θα ήθελα να δοκιμάσω κάτι άλλο.. Μου έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον τα Mach 6 αλλά και το Rebel v4.
    Με σκοπό να καλύψει την χρήση του Novablast 4 που μου φαίνεται κάπως αργό, κάπως βαρύ..
    Τα long μου τα τρεχω γυρω στο 5.10.

  7. @xaris77 Με δεδομένο αυτό που γράφεις για το ΝΒ4, τα δύο μοντέλα που αναφέρεις μάλλον είναι αυτό που ψάχνεις.

  8. Νικο εκτιμάς ότι το 6 κάνει για μαραθωνιο, με ρυθμό 6:00-6:20? Το έχω παραγγείλει ως all around και έλεγα μήπως κανει τη δουλειά. Αλλιώς να βρω κάποιο άλλο. Thnx.

  9. @lagoutieris Θεωρώ πως κάνει. Εκτός αν έχεις συνηθίσει και προτιμάς πιο ψηλόσολα μοντέλα.
    Δεν ξέρω βέβαια τι γίνεται στα πολλά χλμ λόγω στενής γραμμής. Οπότε ένα μεγάλο LR θα σου δώσει εικόνα.

  10. Μόλις μπήκε στο οπλοστάσιο! Συμπληρώνει ένα κενο(?) που αφήνουν τα boston 11 και 2 ζεύγη under armour velocity elite 2. Τα πρώτα κατά παράδοξο τρόπο έχουν ταιριάξει αφάνταστα με τα ποδια μου τοσο σε γρήγορα οσο και σε μεγάλα. Μεγάλο συν η αντοχή της σολας , μεγάλο μειονέκτημα το οικολογικό upper που με προδοσε στα 340χλμ παραμονή αγώνα. Το 2ο αποτελεί οπλο για τα κυβικα μου σε κάθε τύπου προπόνηση, μικρά ,μεγαλα, αργα, γρήγορα … μεγάλο μειονέκτημα η φθορά της σολας που το rubberized έγινε σκονη στο αριστερό, από το ταρταν… ευτυχως δείχνει ακόμα τα δόντια του και εχω ακόμη ένα στο κουτί απειραχτο… τωρα προστέθηκε ένα ακόμα all-round παπούτσι, έτσι για την αλητεία… έχω υψηλές προσδοκίες αλλά για κάποιο λόγο θα τα κρατήσω στο κουτί για τη δύσκολη ώρα που θα στραβώσει κάποια προπόνηση!!! Για την αλλαγή του momentum! Νίκο ευχαριστώ για την καθοδήγηση!
    Υγ. Όταν το δοκίμασα, απλα ήθελα να μη βγει ποτέ από το ποδι μου…

  11. @kalogeridis Μεγειά, Πάνο! Θα το ευχαριστηθείς σε πολλές προπονήσεις.

  12. Καλημέρα! Η προετοιμασία και ο αγώνας βγήκαν χωρίς απρόοπτα που να ζητήσουν την προσθήκη του mach 6 στο rotation! Στην πρώτη περιποίηση όμως του στόλου, με το πέρας του αγώνα, ειδα οτι το boston 11 άνοιξε ξανά στο ίδιο σημείο με το πρωτο ζευγάρι. Στα 340 το πρωτο στα 700παρα το 2ο. Ηταν η κατάλληλη στιγμή να βγουν τα mach 6 από το κουτί τους. Έστειλα τα ανοιγμένα boston για χειρουργείο, και έβαλα τα mach 6 σε δύο ωριαία ελεύθερα τρεξίματα. Δεν ενθοθσιαστηκα… σε ρυθμούς κοντά στο 5’20” κινηθηκα και η πιο τίμια λέξη για περιγραφή της αίσθησης κατά την κίνηση ήταν πολτωδης… λόγω ύψους σολας σε κάποιες ανωμαλίες του εδάφους, ειχαν την ευκολία να γυρίσει το ποδι αλλά αυτό το ρίχνω στο χρέος των αρθρώσεων από τα πρόσφατα 42χλμ. Αυτό που όμως είναι πιο δίκαιος κριτής είναι η αισθηση που μου άφησαν μετά το τρέξιμο. Μια πρωτόγνωρη κόπωση στην περιοχή ψηλα στους προσαγωγούς (νομιζω).
    Θα δώσω αρκετά τρεξίματα ακόμα πάνω τους για να βγαλω από τη μνήμη του σώματος τη συνήθεια των μαζεμενων χλμ με παπούτσια που είχαν καλούδια (rods ,πλάκα) μήπως φταίει κι αυτό… αυτα ως μια αντικειμενική πρώτη αίσθηση που έχει και τα ελαφρυντικά που της αξίζουν. Την Κυριακή θα μαζέψουν αλλά 70′ σε ελεύθερο ρυθμό. Θα επανέλθω μόλις έχω πλήρη εικόνα (10 ώρες χρήσης) ή αν προκύψει κάτι που θα ταράξει ευχάριστα την κακή πρώτη εικόνα…
    Λόγω εκπτώσεων χτύπησα και ένα boston 12 στο πλαίσιο της αλητείας και της υπερπλήρωσης του στόλου…

Αφήστε μια απάντηση