Nike Zoom Fly 6

Κατηγορία: Super Trainer
Υψη σόλας: 40/32mm
Βάρος: 250 γρ.

Αυτή την στιγμή όλες οι εταιρείες έχουν ένα trainer με πλαστική ή carbon πλάκα, το οποίο στην γκάμα τους κάθεται ακριβώς κάτω από το αντίστοιχο αγωνιστικό τους. Το προπονητικό του συμπλήρωμα, θα λέγαμε. Για πολλούς ερασιτέχνες βέβαια, αυτά τα γρήγορα προπονητικά αποτελούν επιλογή και για τον αγώνα, ίσως μάλιστα και σωστότερη από τα καθαρόαιμα racers. Μεγάλη συζήτηση αυτή και όχι της παρούσης.

Το πρώτο τέτοιο παπούτσι που εμφανίστηκε, πίσω στο 2017, ήταν το Zoom Fly. Για κάποια χρόνια μάλιστα ήταν και το μοναδικό, αφού μόλις το 2020 άρχισαν να λανσάρονται ανάλογες προτάσεις και από κάποιους άλλους. Κουβαλούσε άλλωστε την τεχνογνωσία από τον “μονόκερο” της εποχής εκείνης, το Vaporfly 4%, την αρχή όλων όσων βιώνουμε σήμερα με τους super foams και τις ενσωματωμένες πλάκες.

To Zoom Fly λοιπόν ήταν ένα super trainer, πριν ο όρος καν ανακαλυφθεί. Και με τις δύο πρώτες εκδόσεις του τον δικαιολογούσε απόλυτα. Μετά άρχισε η πτώση, με τα v3 και v4 να χάνουν τον performance χαρακτήρα τους, πριν φτάσουμε στο φιάσκο του v5 με τον ανακυκλωμένο ZoomX. Ως εκ τούτου, η εταιρεία που όρισε την συγκεκριμένη κατηγορία, ουσιαστικά δεν είχε για μεγάλο διάστημα εκπρόσωπο σε αυτήν. Επειδή όμως οι καλές αναμνήσεις δεν διαγράφονται, το κοινό πάντα ελπίζει σε κάθε επομένη έκδοση του μοντέλου. Μένει να δούμε αν θα δικαιωθεί.

Επάνω μέρος και εφαρμογή

Όμορφο το νέο Zoom Fly και εμφανής η σχεδιαστική συνάφεια με το Alphafly 3. Το upper του αποτελείται από δύο στρώσεις υλικών. Η εξωτερική είναι από ένα υπερβολικά λεπτό και διάφανο συνθετικό, κάτι σαν μεμβράνη, με εντελώς πλαστική υφή και καθόλου ελαστικότητα. Κάθεται σαν κέλυφος επάνω από το εσωτερικό διχτυωτό, το οποίο είναι εξαιρετικά μαλακό και απαλό, χωρίς καμμία δομή στην ύφανσή του. Ο προφυλακτήρας είναι πολύ μικρός και εύκαμπτος αλλά κάνει την δουλειά του, μαζί με το μεγάλο logo.

Η μέσα στρώση προσφέρει αίσθηση, η έξω σταθερότητα.

Το υπόλοιπο Swoosh δένει και το midfoot, όπως και ένα μικρότερο στην εσωτερική πλευρά, βοηθούμενα και από το σκληρό υλικό γύρω από την σειρά των κορδονιών.

Αν και λεπτό, το αφρώδες απορροφάει την όποια πίεση από τα κορδόνια.

Η εσωτερική στρώση είναι ενιαία με την γλώσσα, η οποία έχει λεπτό αφρώδες όπου απαιτείται. Τα κορδόνια έχουν μία σατινέ υφή και δεν κρατούν καλά το σφίξιμο. Θα περίμενα η Nike να χρησιμοποιεί κι εδώ τα γνωστά οδοντωτά που βάζει στα αγωνιστικά της.

Semi-bootie σχεδίαση.

Το κολάρο πίσω δεν είναι πολύ σκληρό και στο τελείωμά του γυρίζει προς τα έξω. Η επένδυση είναι παχιά αλλά όχι μαλακή.

Το επάνω μέρος ταιριάζει στον χαρακτήρα του Zoom Fly 6, ισορροπώντας μεταξύ καθημερινού και γρήγορου μοντέλου. Η εφαρμογή δεν έχει πολύ αέρα αλλά σίγουρα δεν είναι και στενή. Ένας μεγαλύτερος προφυλακτήρας θα έδινε το ύψος που λείπει από το toe box.

Το πόδι συγκρατείται σωστά, με τις δύο στρώσεις να αλληλοσυμπληρώνονται. Η εξωτερική ελέγχει με την ανελαστικότητά της τις κινήσεις του, ενώ η εσωτερική δημιουργεί ένα πολύ ωραίο περιβάλλον γύρω του. Απαλά υλικά και άνεση.

Το μέσα ύφασμα είναι σαν αυτά που συναντάμε στα premium trainers.

Απροβλημάτιστο και στον στίβο, έστριβε σωστά και σίγουρα. Αρκετά τα δομικά στοιχεία, συν την λίγο πιο σφιχτή εφαρμογή, οπότε παίζεις με το δέσιμο αναλόγως του τι θες.

Το μοναδικό σημείο που με παίδεψε κάπως, ήταν η φτέρνα. Σε εμένα τουλάχιστον, χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω τις έξτρα τρύπες αλλά και να σφίξω παραπάνω τα κορδόνια. Σχετικά με το νούμερο, πάτε στο κανονικό σας.

Σόλα και πάτημα

Αναγέννηση του Zoom Fly χωρίς ZoomX, δεν θα μπορούσαμε να έχουμε. Και ουσιαστικά είναι η πρώτη φορά που η σειρά χρησιμοποιεί τον Pebax αφρό της εταιρείας, αφού τα “ρετάλια” από ZoomX στο ZF5 δεν θύμιζαν σε τίποτα το γνωστό, κορυφαίο υλικό.

Η σόλα είναι ένας συνδυασμός δύο αφρών. Στο επάνω μέρος έχουμε τον ZoomX και από κάτω τον SR-02, μία σύνθεση από EVA. Ο ρόλος του δευτέρου είναι αφενός να σταθεροποιεί την κατασκευή, αφετέρου να προσδίδει ανθεκτικότητα. Η γεωμετρία πίσω έχει αλλάξει, έχοντας πλέον ένα πιο λοξό κόψιμο, αντί για την γνωστή προεξοχή. Θυμίζει το Alphafly αλλά και το επερχόμενο Vaporfly 4.

Η αναλογία τους δεν είναι σταθερή, με τον ZoomX στην φτέρνα να αποτελεί μόλις το 1/4 του συνολικού ύψους. Στα μετατάρσια αντιθέτως, η ποσότητα των δύο αφρών σχεδόν αντιστρέφεται.

Η πλάκα διαχωρίζει τους δύο αφρούς.

Ανάμεσα στα δύο υλικά ενσωματώνεται μία πλάκα από ανθρακονήματα. Η Flyplate έχει το γνωστό κουρμπαριστό σχήμα, δεν είναι όμως τόσο άκαμπτη όσο στις αγωνιστικές εφαρμογές της Nike.

Η εξώσολα καλύπτεται από μαλακό λάστιχο σε όλο το forefoot και πιο σκληρό στην φτέρνα. Η πρόσφυση από το waffle μοτίβο είναι πολύ καλή σε όλες τις επιφάνειες, ακόμη και σε βρεγμένο, λείο τσιμέντο. Ο εκτεθειμένος SR-02 στο μέσο δείχνει αρκετά ανθεκτικός μετά από 60 χιλιόμετρα.

Στο μέσο της σόλας υπάρχει ένα μεγάλο κενό, όπως και ένα μικρό στα μετατάρσια, στην εξωτερική πλευρά. Εξοικονομείται βάρος αλλά συγχρόνως διευκολύνεται και η συμπίεση του αφρού τοπικά.

Συνήθης πλέον τακτική για να χαμηλώσουν τα γραμμάρια.

Μετά από τρεις μέτριες έως κακές εκδόσεις, η σειρά αποκτάει και πάλι τον χαρακτήρα που θα έπρεπε να έχει. Το ZF6 είναι ένα πολύ καλό παπούτσι, έχοντας επιτέλους την συμπεριφορά που απαιτεί η κατηγορία των performance/super trainers.

Σαν πάτημα δεν έχει την παραμικρή σχέση με το ZF5. Είναι αρκετά μαλακό, ιδίως σε πιο αργούς ρυθμούς, αλλά και ζωντανό. Ο SR-02, παρότι ένας “ταπεινός” EVA, έχει συμπίεση και βάθος. Αναφέρομαι πρώτα σε αυτόν, αφού κυριαρχεί στην φτέρνα. Βοηθούμενος και από την γεωμετρία της στενής σόλας στο σημείο, πραγματικά δεν καταλαβαίνεις ότι ο ZoomX είναι τόσο λίγος.

Συγκριτικά με τα μετατάρσια, όπου εκεί o Pebax παίρνει τα ηνία, η διαφορά στην αίσθηση δεν είναι μεγάλη. Εξίσου μαλακό, απλά με περισσότερη επιστροφή. Παίζει βέβαια ρόλο και η θέση της πλάκας, η οποία κάθεται χαμηλά.

Το Zoom Fly 6 μπορεί να δουλέψει άνετα ως προπονητικό. Έχει πολύ cushioning, έχει rebound και κυρίως, δεν είναι εντελώς άκαμπτο. Έχει ένα αρχικό και μακρύ flex point, δίνοντας μία σχετική ευκολία στο transition. Και μετά, στο τελευταίο στάδιο αναλαμβάνει το rocker. Δεν μπερδεύεται στους αργούς ρυθμούς και δεν κουράζει, σε βαθμό που αναρωτιέσαι αν η πλάκα είναι όντως από carbon ή πλαστική. Θα έλεγα ότι στα αργά τρεξίματα έχει την συμπεριφορά των Zoom Fly 3/4, για όσους έχουν φορέσει κάποιο από αυτά. Εύκολα το χρησιμοποιείς σε ελεύθερα τρεξίματα ή και σε αργά long runs.

Η “τόση όση” ευκαμψία στα μετατάρσια συνεργάζεται σωστά με το rocker.

Καλά όλα μέχρι εδώ, επειδή όμως δεν πρόκειται για ένα daily trainer αλλά ένα γρήγορο μοντέλο, σημασία έχει το πώς πάει στις γρήγορες προπονήσεις. Εκεί λοιπόν αναδεικνύεται ο ZoomX και η carbon plate.

Φορτίζοντας περισσότερο την σόλα, το πάτημα σφίγγει και γίνεται πιο συμπαγές. Αυτό οφείλεται στο ότι συναντάς πιο γρήγορα την πλάκα κι αυτή αρχίζει να δουλεύει. Στο πίσω μέρος παραμένει μαλακό, καθώς έχει πολύ αφρό από την Flyplate. Μπροστά όμως, αποκτάει την δυναμικότητα και το responsiveness που θες και περιμένεις από τον συνδυασμό των υλικών.

Μεταφέροντας λοιπόν το προσγείωση λίγο πιο μπροστά (κάτι που βοηθάει κι η σχεδίαση της φτέρνας), το bounce του ZoomX γίνεται πιο αισθητό. Παρά την ελαστικότητα του αφρού, η απογείωση στο ZF βασίζεται περισσότερο στο rocker, κατά την γνώμη μου. Η γωνία είναι μεγάλη και σταθερή, με την καμπυλότητα και την χαμηλή θέση της πλάκας να σε βγάζουν πολύ άμεσα μπροστά. Στα γρήγορα η ακαμψία της αυξάνεται, την συναντάς σχεδόν αμέσως και μπορείς να περασεις όση δύναμη θες κάτω. Πολύ σαφές το forefoot και χωρίς καθόλου στρεβλώσεις. Εδώ φαίνεται η διαφορά του carbon από το πλαστικό.

Το παπούτσι αποδίδει. Ωστόσο, αυτό το αντιλαμβάνεσαι περισσότερο από την ευκολία που τελικά σου βγάζει τον κάθε ρυθμό, παρά την αίσθηση που σου δίνει την δεδομένη στιγμή. Δεν έχει το πολύ επιθετικό πάτημα, δεν έχει το bounce που θα έπαιρνες από μία αμιγώς ZoomX σόλα, ούτε κι έχει ένα δραματικό rocker. Εν ολίγοις, δεν θα το χαρακτήριζα εντυπωσιακό. Έχει όμως ένα πολύ στρωτό και απαλό transition, που δεν απαιτεί συγκεκριμένο form ή μηχανική. Όλοι θα το πάνε αποδοτικά, όλους θα τους βοηθήσει, όλοι οι ρυθμοί είναι στο εύρος λειτουργίας του. Απλά, δεν “φωνάζει”, όπως κάποια άλλα.

Το forefoot είναι μαλακό αλλά η carbon plate ελέγχει απόλυτα την συμπίεση.

Ο χαρακτήρας του είναι πιο cruising, καθώς κλειδώνει εύκολα την ταχύτητα και προσφέρει παράλληλα και άνεση. Για εμένα αποδίδει ιδανικά σε ρυθμούς μεταξύ ημιμαραθωνίου και κατωφλίου. Φορώντας το ωστόσο και σε γρηγορότερα κομμάτια (800άρια και 1000άρια περίπου σε 10Κ pace), ενώ αρχικά δεν με ενέπνεε (λόγω βάρους, όγκου και softness), τελικά δούλευε κι εκεί ωραία. Κι όσο πιο μπροστά έπεφτα, τόσο πιο δυναμικό γινόταν.

Το νέο Zoom Fly είναι επιτέλους το προπονητικό συμπλήρωμα των Vaporfly και Alphafly. Για τον μέσο ερασιτέχνη δε, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και παπούτσι μαραθωνίου. Δεν έχει τον απόλυτο χαρακτήρα των δύο racers της Nike, οπότε θα σε πάει γρήγορα όσο είσαι καλά αλλά δεν θα σε τιμωρήσει όταν κουραστείς. Πάρα πολύ ισορροπημένο, προσαρμόσιμο και χωρίς ιδιοτροπίες.

Αν και συνήθως αποφεύγω τις συγκρίσεις, φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι περιμένουν μία τέτοια με το “σημείο αναφοράς” της κατηγορίας, το Speed 4. Προσωπικά βρίσκω το Nike να υπερέχει στους αργούς και μετρίους ρυθμούς. Πιο απορροφητικό, μαλακό και ξεκούραστο, δεδομένης και της ψηλότερης σόλας, παρότι θεωρητικά η nylon πλάκα θα έπρεπε να δίνει πλεονέκτημα. Στα γρήγορα όμως, το Speed έχει ένα ελαφρύ προβάδισμα. Όχι τόσο ως πάτημα αυτό καθαυτό, αφού η carbon plate σού δίνει παραπάνω, αλλά ως αίσθηση. Ελαφρύτερο, πιο μαζεμένο σε διαστάσεις και με ground feel. Νοιώθεις πιο “συνδεδεμένος” με το Saucony και σε προδιαθέτει περισσότερο. Και πάλι όμως, δεν είμαι βέβαιος ότι αυτή η αίσθηση μεταφράζεται απαραίτητα και σε διαφορά στην απόδοση.

Συμπέρασμα

Εξαιρουμένων των αγωνιστικών της μοντέλων, η Nike είχε εμφανώς παραμελήσει τις υπόλοιπες σειρές της για αρκετό καιρό. Το restart που όλοι αναμέναμε, δεν είμαστε σίγουροι ότι έγινε με το Pegasus Plus. Με το Zoom Fly 6 όμως, η εταιρεία δηλώνει σαφέστατα την επιστροφή της. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τις αλλαγές που έρχονται στην υπόλοιπη γκάμα της, αλλά και την νέα κατηγοριοποίησή της, φαίνεται ότι έχουμε πράγματα να περιμένουμε.

Το ZF6 είναι απόλυτα ανταγωνιστικό απέναντι στα υπόλοιπα της κατηγορίας του. Αποτελεί σίγουρη και ασφαλή επιλογή, έχοντας ένα versatility που το καθιστά και super και trainer. Ίσως δεν έχει τόσο τον “wow factor” που συναντούμε αλλού, γρήγορα όμως διαπιστώνεις πως μπορεί να κάνει σχεδόν τα πάντα. Και το κυριότερο είναι πως τα κάνει εύκολα και χωρίς προϋποθέσεις, όντας φιλικό σε όλους. Πολύ σημαντικό αυτό. Όπως βέβαια και η τιμή του.

Ακριβώς ό,τι γράφει η δεύτερη πρόταση.