Then we take Berlin

Ένα τράνταγμα με θόρυβο και ένα σφίξιμο στο στομάχι ταυτόχρονα με ξύπνησε. Κοιτάζω από το φιλιστρίνι και το φτερό ταλαντωνόταν ανησυχητικά ενώ οι νιφάδες χιονιού στοιβάζονταν η μια πάνω στην άλλη στο ήδη στρωμένο χιονάκι πάχους 40 τουλάχιστον εκατοστών. Ψάχνω στα γύρω καθίσματα… Η παρέα κοιμόταν βαριά! Μπουμ ! Ουρλιάζω στα αυτιά τους! Πετάγονται! Qué puto! Αλλοι επιβάτες γελούν, άλλοι ενοχλούνται. Αδιαφορούσαμε! Είχαμε ξυπνήσει σε δευτερόλεπτα και κάναμε χαμό, ενώ το ρημαδιασμένο μικρό Boeing 737 -200, από τα πρώτα του Stelios (Συγγνώμη! Sir Stelios !Γονάτισε στην Βασίλισσα Ελισάβετ το 2006 για να πάρει τον τίτλο!) βρισκόταν εν κινήσει ακόμα. Ωρα  01:30.Η πτήση της Easyjet, Μαδρίτη – Βερολίνο, μόλις είχε φτάσει στο αεροδρόμιο του  Schönefeld.

Βερολίνο 1999

Εποχές που είχαμε αντοχές κάθε ΣΚ για plane hopping με μηδενικό χρηματικό αντίτιμο για την εποχή σε δραχμές (40-50 ευρώ σημερινά), καθώς η είσοδος προ μιλλένιουμ των low cost αεροπορικών είχε πλέον εδραιωθεί και θα έμενε!

Αναμνήσεις, νοσταλγία και μια δόση θυμού που δεν μπορούσα να έχω τέτοια ένταση, συγκίνηση,αγωνία, καθώς ο πιλότος της Aegean έκανε μια ατσούμπαλη προσγείωση στον αεροδιάδρομο του Tegel που με έβρισκε εντελώς απαθή. Θα μάθει και αυτός…

Βερολίνο 26.09.2019

Δεν ξέρω ειλικρινά πόσες φορές έχω βρεθεί στην πόλη αυτή από τότε. Το μόνο σίγουρο ότι θα ήταν η τρίτη φορά για τον μαραθώνιο. Τι; Πάλι; Γιατί; Δεν βαρέθηκες; Μα καλά ρε παιδιά, ποιος δεν θέλει να πάρει μέρος στον  αγώνα με το υψηλότερο επίπεδο αθλητών; Στον ταχύτερο αγώνα δρόμου παγκοσμίως; Στον αγώνα των ρεκόρ; Στον αγώνα του ενός εκατομμυρίου τερματισμών; Μόνο κάποιος αδαής ή κομπλεξικός δεν θα ήθελε να συμμετάσχει. Όχι δεν είμαι διαφημιστής! Οι εγγραφές για την κλήρωση των συμμετοχών του 2020 άρχισαν για όσους ενδιαφέρονται! Βιαστείτε ! Μέχρι 31 Οκτώβρη! Φέτος έγινε ρεκόρ συμμετοχών (46.983) με μια άνοδο περίπου 15% σε σχέση με πέρσι. Ούτε λογιστής είμαι! Αλλά…. είναι πολλά τα λεφτά, Αρη!!!**

Βγαίνοντας πλέον από αεροδρόμιο, αναρωτιέμαι ποιο λεωφορείο πρέπει να χρησιμοποιήσω.. Μα που είναι αυτός ο οδηγός τσέπης που πάντα έχω; Fck! Τον ξέχασα πάνω στο γραφείο μου μαζί με 5 εισιτήρια ημέρας για τις γραμμές όλων των μέσων ΑΒ ( όλη η πόλη σχεδόν) που μου είχαν κάνει δώρο! Κλινγκ κλινγκ €€ – 5Χ7€.

Βγάζω μια κάρτα στο αυτόματο μηχάνημα, βλέπω τις διαδρομές στον χάρτη που είναι δίπλα, την ακυρώνω και προχωρώ προς το λεωφορείο Χ109 που θα με πάει 10 λεπτά πιο κάτω στο μετρό Jacob Kaiser για την γραμμή U7 . Το αντιδιαμετρικό άκρο της φτάνει στο Rudow. Ούτε 10’ δρόμος με το λεωφορείο για το δεύτερο αεροδρόμιο Schönefeld. 90’ χονδρικά θα χρειαστείς να μεταβείς από το ένα αεροδρόμιο στο άλλο.

Jabob Kaiser…Χαμένος μέσα στις αναμνήσεις χαζεύω ένα έγχρωμο μωρό που με κοιτάζει περίεργα, ακούγοντας μετά από ώρα Μehringdamm *** Einsteigen bitte – Zurückbleiben bitte!  Linie sieben nach Rudow! Ξανά Fck! Συνειδητοποιώ ότι έχω περάσει τον σταθμό μετεπιβίβασης μου και οδεύω προς Rudow καρφωτός! Κατεβαίνω στον επόμενο σταθμό και πάω στην απέναντι μεριά της αποβάθρας για τον δρόμο της επιστροφής. Στο επόμενο λεπτό που θα ερχόταν το τρένο μού ήρθε η ιδέα να κατέβω στην Mehringdamm και να πάρω την γραμμή U6 και σε 5 λεπτά μετά να βρεθώ στην Platz der Luftbrucke δίπλα από την έκθεση  μαραθωνίου στο Tempellhof όπου είχε γίνει και πέρσι. Η χαζομάρα να γυρίσει μπούμερανγκ εξυπνάδα αφού την επόμενη θα έβρεχε όλη μέρα.

Μετά από 10’ τα ροδάκια της carry on βαλίτσας μου έκαναν μικρά αυλάκια στο αναμεμιγμένο χώμα με ψιλό χαλίκι, ενώ αναρωτιόμουν απορημένος γιατί ήρθα από εδώ;;; Στον χώρο που είναι το μνημείο Luftbrucke ,της αερογέφυρας δηλαδή που στήθηκε από την Συμμαχία μετά τον πόλεμο για ανθρωπιστική βοήθεια στον πεινασμένο μέσα στα συντρίμμια πληθυσμό της πόλης. Πέρσι το είχα δει από μακριά και ορκιζόμουν εντυπωσιασμένος ότι έχει 60 μέτρα ύψος.Φέτος θα αναθεωρήσω προς τα κάτω, καμμιά 40αριά μέτρα. Πληροφορίες ιστορικά εδώ https://en.wikipedia.org/wiki/Berlin_Blockade

Φτάνω στην έκθεση φουριόζος, αφού ήξερα από πέρσι τα κατατόπια, όπου βλέπω στα δεξιά μου το τεράστιο περίπτερο της Maurten. Φρενάρω και μπαίνω. Βλέπω μια ουρά στα δεξιά μου να παραλαμβάνει το πακέτο που είχε προπαραγγείλει (4 gel 100+3 gel /the new black με καφεΐνη –κατάλευκα –με ντεμπούτο στην αγορά την ημέρα αυτή + 1Χ320 + 1 bottle = 255γρ υδατάνθρακα ή 25€. Δεν με αφορά η ουρά αυτή, είχα τα δικά μου! Από τότε που την πάτησα στο Αμστερνταμ, έχοντας πάει χωρίς, σκεπτόμενος ότι θα αγοράσω στην έκθεση αλλά δεν είχαν επειδή ο ολλανδικός χορηγός ισοτονικού το είχε απαγορέψει με αποτέλεσμα να τρέχω πανικόβλητος Σαββατιάτικα να βρω, ορκίστηκα ποτέ ξανά! Στα αριστερά μου ήταν οι ειδικοί. Εδώ είμαστε! Κάθομαι δίπλα σε έναν μεσήλικα Αμερικανό που πυροβολούσε ερωτήσεις τον Tobias. Ε δεν άντεξα τον λυπήθηκα .Ανέλαβα να εξηγήσω στον Αμερικανό πώς να πάρει την σκόνη 320 στον αγώνα, ποιο νερό να αγοράσει με περιεκτικότητα Ca<40mg/lit για να την διαλύσει (Volvic )– Oh really? Normally I use New York tap water for the 320 – το σχόλιο του…, πώς να χρησιμοποιήσει το 320 για υπερπλήρωση την ημέρα του αγώνα . Αφού του έδωσε ο Tobias οδηγίες για το καινούργιο τζελ με 100mg καφεΐνη ότι πρέπει να το πάρει 45’ πριν φτάσει στο 32χλμ γιατί τόσο χρόνο χρειάζεται για δώσει το kick που διαφημίζουν, έφυγε καταχαρούμενος. Μα καλά πόσες ώρες θα έκανε αυτός ο άνθρωπος για να πάρει τέτοια τροφοδοσία…Ωραία και τώρα μόνοι μας… Αρχίζω να πυροβολώ και εγώ τον ευγενικό Σουηδό που εργάζεται για την Μaurten πριν βγει το 320 στην αγορά, όταν ακόμα ήταν σε πειραματικό στάδιο ανάμεσα στο sub2 και breaking2 project. Οι ερωτήσεις που του έκανα αφορούσαν βασικά το προϊόν σε σχέση με τον ανταγωνισμό όπου μου εκμυστηρεύτηκε διάφορα! Οχι δεν δουλεύω για την Maurten! ****

Φεύγω και εγώ από εκεί μανιασμένος, σέρνοντας το βαλιτσάκι μου, παίρνω νούμερο-τσιπ-τσάντα(drop bag) –μπόλικες παραμάνες–τα πάντα όλα και συνεχίζω στο ίδιο γρήγορο pace προς την έξοδο. Έξω πια αναζητώ το περίπτερο της Nike Fast as F#@k που πέρσι γινόταν χαμός. Μάταια δεν υπάρχει. Η έκθεση φέτος ήταν φτωχότερη και οι παραμάνες λεπτότερες. Μα πως είναι δυνατόν; Η nike είχε καταφέρει να διαθέσει το νέο χρώμα Pink Blast του Vaporfly next % ήδη. Αρχίζω να πεινάω! Βγαίνοντας ψάχνω να βρω στην πλαστική τσάντα που θα άφηνα στον αγώνα (drop bag), μια μπάρα που είχα πετάξει μέσα μαζί με το νούμερο , το τσιπ, τις παραμάνες και διάφορα.Η άτιμη ήταν στον πάτο και η αγωνία να την πιάσω μεγάλη.Πολύ βαθιά  η τσάντα που δίνουν παρεμπιπτόντως.Την επιασα!Βγάζοντας έξω το λάφυρο βλέπω ότι είχα σκίσει την κόλληση σαν πεινασμένο αρκούδι στο πλαϊνό τμήμα της τσάντας και είχε δημιουργηθεί ρήγμα 20εκ. και σε λίγο θα σκορπίζονταν όλα…Το νούμερο, το τσιπ, οι παραμάνες και τα παραφερνάλια. Fck! Πρέπει να ξαναγυρίσω πίσω να μου δώσουν άλλη!Αυτή είναι άχρηστη και οι κανονισμοί ξεκάθαροι.Δεν μπαίνει άλλη τσάντα μέσα στον χώρο ιματισμού εκτός της διοργάνωσης. Jawohl!!!(Γιαβολ).Έσκισα και το περιτύλιγμα της μπάρας και την έκανα 2 μπουκιές.Εφοδιάζομαι με καινούργια,κάνω το σχόλιο στους υπεύθυνους ότι η περσινή ήταν ανθεκτικότερη!!! και βουρ για το κατάλυμα γιατί βράδιασε.

Φτάνω επιτέλους μετά από μια σύντομη στάση σε παρακείμενο σούπερ για εφόδια.Μπαίνω στο δωμάτιο τα πετάω όλα κάτω και ανοίγω ένα μπουκάλι νερό.Εχω κορακιάσει…Φφφςςςς!F*K ξανά!Νερό με ανθρακικό! Wasser mit kohlensäure! Ενώ το ξέρω κάθε φορά την πατάω και αγοράζω την πρώτη μέρα νερό με ανθρακικό.Το έχω κάνει τόσες φόρες που ο εγκέφαλος το έχει καταγράψει σαν ρουτίνα ώστε το χέρι να κινείται αυτόματα προς το Wasser mit kohlensäure! Είχε τελειώσει το Volvic ε και μετά άπλωσα το χέρι … Πίνω όσο μπόρεσα- έγινα βάτραχος -και μετά από 3 ώρες ξεράθηκα.

27.09

Ανοίγω το μάτι και βλέπω φως ανάμεσα από την κουρτίνα.Τι μου λές;Σήμερα δεν θα έβρεχε; Τραβάω τις κουρτίνες ψιλόβροχο.Ξανακλείνω και τρυπώνω ξανά κάτω από τα σκεπάσματα. Το BBC weather είναι αξιόπιστο!Μετά από καμμιά ώρα σηκώνομαι για πρωινό βαριεστημένος.Να βγω ή όχι για προπόνηση;Ας πιω και ένα δεύτερο καφέ…Τσικι τσικι το ψιλόβροχο έξω.Να περιμένω μέχρι το απόγευμα;Θα βγω!1χλμ σε γλιστερές πλάκες και μετά μπαίνω σε ένα δρομάκι παραποτάμιο με θέα αντίκρυ, όταν σου το επέτρεπαν τα ψηλά δένδρα, τις γιγάντιες καπνοδόχους του εργοστασίου ενέργειας που έδενε αρμονικά παραδόξως με το φυσικό περιβάλλον.Η διαδρομή είχε το τέλειο μίγμα χώματος με κάτι άλλο μαζί σίγουρα, το οποίο ήταν συμπαγές , δεν βούλιαζες και δεν λάσπωνε!!!Γερμανική τεχνολογία!Τρέχω 30’ εκεί χαλαρά.Τα πόδια μου ήταν νωθρά!

Δυο βδομάδες πριν με βρήκε ένα μικρόβιο που ενώ ενήργησα αστραπιαία με αντιβίωση και δεν το άφησα να με ρίξει ήταν τόσο όσο ώστε να μου καταστρέψει το φορμάρισμα! Τα χιλιάρια στο τέλος της βδομάδας ήταν στον ίδιο ρυθμό που είχα κάνει 2χιλιαρα την προηγούμενη με αίσθηση ότι δεν μπορούσα να επιταχύνω ούτε δευτερόλεπτο.

Τι κρίμα!Γιατί μόλις είχα ξεπεράσει έναν ηλίθιο τραυματισμό (ω ναι πάλι με την μηχανή και πάλι έξω από το σπίτι μου..πετάχτηκε κάτω από την μπροστινή μου ρόδα ενώ έστριβα για να παρκάρω μια τιγρέ γάτα που μάλλον είχε τάσεις αυτοκτονίας ή ήταν σε οίστρο και ενστικτωδώς το κοκκάλωσα και έπεσα με 0 χλμ αλλά δυστυχώς το πόδι μου μπλοκαρίστηκε στον λεβιέ τον ταχυτήτων και καταπλακώθηκε από την μηχανή!Αποτέλεσμα να δεχθεί τάση στην περιοχή και να πρηστεί.Πάγο όλο το βράδυ,ευτυχώς το πρωί μπορούσα να το πατήσω, βέβαια το θέμα ήταν συνδεσμικό και κάθε μέρα έδινε σε διαφορετικό σημείο πόνο, και θα έπαιρνε τις μέρες του με την βοήθεια του πάγου,της άρνικας,του ζεστού -κρύου για να πάρω το πίσω το πόδι που είχα.Προπονήσεις κανονικά απτόητος και ότι γίνει. Τι κρίμα!Γιατί από τις αρχές του καλοκαιριού είχα καταστρώσει ένα προπονητικό πλάνο 16 εβδομάδων και 2000χλμ και το είχα τηρήσει στο 99.85%.Οι προπονήσεις ήταν απαιτητικές τόσο σε όγκο όσο και σε ένταση και στα πόδια μου κτηνώδη κατακαλόκαιρο. Σε 2-3 μάλιστα άφησα μερικά χιλιόμετρα γιατί ήμουν στα όρια λιποθυμίας.Είχα φτάσει προς το τέλος της προετοιμασίας σε κάθε γρήγορη προπόνηση που έκανα να πετυχαίνω PB στα 5 χλμ!Ολα έδειχναν ότι είχα περάσει σε άλλο επίπεδο τόσο αγωνιστικό όσο και προπονητικό και το μόνο που έλειπε ήταν να επισημοποιηθεί στον αγώνα.

Τι κρίμα!Γιατί τα προγνωστικά του καιρού δίνουν μπόρες με ήλιο ενδιάμεσα και ποσοστά υγρασίας 82% για την Κυριακή.Οτι χειρότερο δηλαδή.Ο Χρήστος (ειδήμων σε θέματα καιρού) σε μια συνομιλία μας στο messenger μείωσε το ποσοστό υγρασίας στο 79% αλλά δεν κατάφερε να μειώσει και την ανησυχία μου αφού πρόσθεσε στο τέλος..και πάλι ψιλοχάλια είναι… Οϊμέ! …Δράμα μεγάλο …απερίγραπτο…Κλαψ κλαψ…
Για να μην πολυλογώ…ψυχολογία σκατά! F*K!

Όλα αυτά μου χάλασαν κάθε όρεξη για αγώνα.Είναι σαν τις προπονήσεις που έκανες το καλοκαίρι χωρίς διάθεση τις οποίες απλά πρέπει να τις εκτελέσεις και ας πάνε σε ρυθμό πιο αργά από τον ζητούμενο μόνο για μόνο γιατί πρέπει να γράψεις τα χιλιόμετρα της  ημέρας.Οσο έμπειρος και να είσαι τελικά δεν μπορείς να μπλοκάρεις ή τουλάχιστον να μην αφήσεις να μπουν τα διάφορα που πάντα θα υπάρχουν για τον καθένα ξεχωριστά ,ανάμεσα σε σένα και στον αγώνα σου που τον περιμένεις καρτερικά έναν χρόνο.(Μαραθώνιος είναι αυτός δεν τον τρέχουμε κάθε μέρα) Όλα αυτά που θα γυρίζουν στο κεφάλι σου ενώ θα προσπαθείς να κοιμηθείς το τελευταίο βράδι.Ολα αυτά που τα αντιμετωπίζεις στην καθημερινότητα σου. Κάπως έτσι τελείωσε αυτή η μίζερη γκρίζα Παρασκευή.

28.9

Μμμμμ….Θα πάρω την κουρτίνα 2.Χρρςςς…..Ψιλόβροχο.Πάλι τα ίδια;Πάλι.Καλά…Βγαίνω να τρέξω ένα 30’ και θα πάρω μετά πρωινό με την ησυχία μου.Χαλαρά… ωπ ανοίγματα μην ξεχάσω! 6 ανοίγματα στον λεωφορειόδρομο και δεξιά στις γλιστερές πλάκες μέχρι το σπίτι…Αλλάζω ρούχα και παρατηρώ μια άδεια σχεδόν βαλίτσα…τα κυρίως ρούχα που είχε ήταν τα τρεξιματικά…Βασικά δεν είχα και τίποτα άλλα.Μονοήμερη στον Ωρωπό περισσότερα θα είχα πάρει.Εχω ξεχάσει για την ημέρα του αγώνα : μανίκια(arm sleeves),γάντια,μια λευκοταινία για προστασία σε διάφορα σημεία,καπέλο,αλουμινοκούβερτο γιατί στο Tiergarden θα έχει ψόφο και ζόφο το πρωί.Καλά εντάξει δεν θα πεθάνουμε κιόλας.Εχω :ρολόι –ζώνη παλμών-γυαλιά ηλίου-θερμαντική-τζελάκια-2 saltsticks-παπούτσια-2 σορτσάκια αγωνιστικά-1 κολάν συμπιεστικό-γκαίτες-3 αγωνιστικά φανελάκια-(δεν είχα αποφασίσει τι θα φορέσω) -30ml αντιηλιακή κρέμα με προστασία 50 και ένα σφουγγάρι χορηγία της διοργάνωσης…Κομπλέ!Μια ομπρέλα χρειάζομαι για μετά και αυτό το αλουμινοκούβερτο για πριν.Θα τα βρω.Εν τω μεταξύ κανόνισα να πάω για μεσημεριανό καφέ στην Ku’Damm στο φημισμένο Bristol Hotel*Χ5. Ο φίλος Γιώργος μου είχε δωράκι!Ενα πουλοβεράκι για ενίσχυση!Τι καλά!Εξω να ρίχνει παπάδες!Rain Shower με τα όλα του!Μέχρι να πιούμε τον καφέ είχε βγει ήλιος… Μια μακαρονάδα Aglio Olio λίγο πιο πέρα στο αγαπημένο εστιατόριο της Μέρκελ (όχι για την μακαρονάδα αλλά για τα κεφτεδάκια) και ξανά Rain Shower!Γαμώ το κερατό μου!Αποκλεισμός!Δεν έχω αγοράσει και αυτήν την ρημαδοομπρέλα!Ακόμη…Ένα εσπρεσσάκι και επίσκεψη στο Karstadt Sports αφού περάσαμε από το ιστορικό Paris Bar.Μήπως έπρεπε να τα κάνω άλλη στιγμή αυτά;;; Αν δεν έπαιρνα το αλουμινοκούβερτο θα χάλαγε ο κόσμος.Ευτυχώς βρήκα εκεί σε αυτό το πανάκριβο πολυκατάστημα.Τατονκα μάλιστα σε χρυσή απόχρωση..Πασίγνωστη ορειβατική εταιρεία. Κλινγκ Κλινγκ -4.5€…—Κρατήστε ένα της DHL  αν τρέξετε τον μαραθώνιο της Αθήνας—Θα το χρειαστείτε σίγουρα κάπου κάποτε—Τώρα μάλιστα μπορώ να αποσυρθώ προς το σπίτι.Η ώρα είναι 1700.Σε λίγο πρέπει να ξαναφάω και νιώθω κουρασμένος…Και χωρίς ομπρέλα!

Πάλι καλά που βρήκα ένα κατάστημα Rossmann και εφοδιάστηκα με ομπρέλα στην μισή τιμή του αλουμινοκούβερτου.Ποιος με πιάνει τώρα!Και γιατί παρακαλώ όλο αυτό το πανηγύρι Σαββατιάτικα;Γιατί σε μια δύσκολη μέρα σαν την αυριανή οι μικρές λεπτομέρειες που θα σου δώσουν άνεση θα αφαιρέσουν ποσοστό κούρασης και ταλαιπωρίας. Ακόμα μια σκέτη μακαρονάδα και επιστροφή για μπάνιο και ξεκούραση.

Μετά από πολύ σκέψη και προβληματισμό 8 δευτερολέπτων άρχισα να τρυπάω το νούμερο στο μαύρο adizero φανελάκι βάρους 48 γραμμαρίων βγαλμένο κυριολεκτικά μέσα από τους ωκεανούς.(Parley)Το χειρότερό μου είναι αυτό!Μπορεί να μου πάρει και 20 λεπτά άσε που θα τρυπηθώ πιθανότητα.Εκατσε σωστά και χωρίς να χαλάει την όψη του ρούχου.Ενα κακοβαλμένο bib μπορεί να προκαλέσει τριβές και κοκκινίλες στο δέρμα που σίγουρα δεν θες να ξεπλένονται με ιδρώτα ενισχυμένο από τα άλατα των ηλεκτρολυτών..Το δύσκολο μέρος τελείωσε! Τα στοιχίζω όλα στην σειρά και μπαίνουν όλα στο ευρύχωρο drop bag της διοργάνωσης.Ξαπλώνω αφού έχω ρυθμίσει 3 διαφορετικά ξυπνητήρια στις 0530.Ποια θα είναι τα περάσματά μου;;;Να τα σημειώσω πάλι στο χέρι;;;Ούτε στυλό δεν έχω!Οι νέες συνθήκες του αγώνα απαιτούν αναπροσαρμογή.Αυτά που είχα ήταν παρελθόν.Καλά πάμε και βλέπουμε…Μηδέν άγχος πιο πολύ σκεφτόμουν όλη την ημέρα το μαμημένο το αλουμινοκούβερτο παρά τον αγώνα! 8^ος μαραθώνιος μόλις και έγινα έμπειρος;Μπα!

Άγνωστο πόση ώρα στριφογυρνούσα…Μήπως το εσπρεσσάκι στις 5 στο Paris Bar έπρεπε να ήταν χαμομήλι;;; ή στην καλύτερη των περιπτώσεων decaf!Αφού μετά τις 3 δεν πίνω ποτέ καφέ γιατί με πειράζει ξαφνικά έγινα Ιταλός και κατεβάζω τα εσπρεσσάκια σφηνάκι;Δεν το νομίζω!Τι goofy  διήμερο είναι αυτό!Κάποια στιγμή μετά τις 2 με πήρε ο ύπνος και ξύπνησα μούσκεμα στον ιδρώτα 5 λεπτά πριν αρχίζουν τα ξυπνητήρια να χτυπάνε διαδοχικά.

29.9—Race Day

Να μείνω στο κρεβάτι άλλα 10’;Δεν θέλω να σηκωθώ.Και ποιο το όφελος;Κανένα.Ντύνομαι με τα αγωνιστικά ρούχα και ρίχνω και άλλα στρώματα ρούχων από πάνω και κατεβαίνω για πρωινό.Στις σκάλες παραπατώ.Τι πονοκέφαλος είναι αυτός;Μήπως αρρώστησα με τα μουσκεμένα ρούχα που φορούσα εχθές;Μήπως με μάτιασαν;Τι μου συμβαίνει; Θα πιω και καφέ και τσάι. Κάτι από τα δύο θα λειτουργήσει!

Με ρομποτικές κινήσεις απλώνω μαρμελάδα ροδάκινο-φρούτο του Πάθους στο ζεστό φρυγανισμένο ψωμάκι με διαλείμματα για να πιω πότε καφέ πότε το Maurten 320.Στην νιοστή φέτα είπα να σταματήσω γιατί κάνω αυτήν την δουλειά κανά μισάωρο και δεν έχω βαρεθεί…

Στο τρένο συναντώ έναν Κινέζο.Ο ορισμός του Κινέζου χα!Τον πήρα μαζί τον έρμο μην χαθεί ήταν η και πρώτη του φορά στην Ευρώπη.Βγάζαμε φωτογραφίες και όλο παινευόταν για το κινητό του. Huawei! Nice! Ha! Chinese ha.Βέβαια είχε πάει 3 φορές στην Αμερική (L A- NY-Boston) και μάλιστα είχε αγοράσει τα vaporfly 4% ιδίου χρώματος με τα δικά μου από την Βοστόνη που είχε τρέξει κιόλας.Τον πάω γρήγορα μέσα στον κεντρικό χώρο που θα αφήναμε τα πράγματα και τον αποχαιρετώ.Εκεί θα έβρισκε πάνω από 1000 συμπατριώτες του…

Αλλάζω γρήγορα γρήγορα –γδύθηκα σωστότερα -αφήνω την τσάντα.Ξεδιπλώνω περήφανος το αλουμινοκούβερτο το οποίο τυλιγμένο σε μέγεθος είναι μικρότερο από ένα πακετάκι χαρτομάντηλα και το ρίχνω πάνω μου.Προχωρώντας στο πάρκο βλέπω και άλλους με ακριβώς το ίδιο!Είχε αρχίσει να λειτουργεί και ένιωθα την ζέστη.Καθώς μαζευόταν κόσμος στο δρομάκι προς τα μπλοκς γίνεται συνωστισμός και μπέρδεμα με μια ουρά που περίμενε για τουαλέτα.Στην αναμπουμπούλα αυτή διαπιστώνω ότι έχω αφήσει στην τσάντα τα γυαλιά ηλίου.Αφού θα βρέξει τι τα θέλεις;Ένα ωραίο σαββατιάτικο πρωινό πριν χρόνια έτρεχα στον στίβο.Σε κάποια στροφή ίσως να έφταιγε και το κίτρινο μπουζάκι μου συγκρούστηκα με μια μέλισσα και με τσίμπησε στο μάτι.Εχασα το φώς μου!Έκτοτε ποτέ ξανά χωρίς γυαλιά!Ξαναγυρίζω πίσω jogging στις τέντες ιματισμού με την χρυσή κάπα να ανεμίζει να πάρω τα γυαλιά μου.Επιστροφή jogging πάλι μπαίνω στον χώρο του πάρκου που ήταν τα μπλοκ Α,Β,C αφήνω την κάπα κάνω ένα ψευτοζέσταμα και μερικές ευθείες-δεν είχα χρόνο και για τίποτα άλλο.Σε 5’ ξεκινούσε ο αγώνας και εγώ πότιζα κάτι θάμνους πίσω από ένα ξέφωτο.Μπαίνω στο μπλοκ την ώρα η κάμερα έκανε κοντινό πλάνο και ο παρουσιαστής φώναζε το όνομα του Kenenisa Bekele.Η γιγαντοοθόνη ήταν 20 μέτρα μακριά μου.Χειροκτροτήματα!Χαμός!

60 seconds!Get ready!3 2 1 Μπαμ!

Πρώτο χιλιόμετρο χαλαρά 350 τα πόδια ήταν κούτσουρα.Από πίσω μου να έρχονται συνέχεια και να προσπερνάνε οι επίδοξοι Κενυάτες 1500αρηδες.Πάλι μπροστά μου το ίδιο περσινό ποτάμι δρομέων οχι σε τέτοιο βαθμό (καμιά 800αριά ήταν μόνο!!!)αλλά υπαρκτό με λαχανί και ροζ nike next%(αν τα έδινε κάποια εταιρεία χορηγία θα έβλεπες τέτοια ομοιομορφία!!!Σαν να είναι το πρώτο γκρουπ των ελιτ δρομέων).

Μέχρι και τον περσινό βαδιστή είδα μπροστά μου που και φέτος τον προσπέρασα στο 8^ο λαχανιασμένο.Είχε βελτιωθεί ομολογουμένως αλλά και πάλι που πας ρε Καραμήτρο;;;Όλα μέσα στο πρώτο δεκάρι;;;Συνεχίζω μουδιασμένος να μένω σε ένα γκρουπάκι και να πιάνω μετά από λίγο το επόμενο.Μια δυσφορία λόγω καιρού υπήρχε.Το ρολόι έδειχνε τις περσινές ενδείξεις σταθερά! 210-310-410-510!!!!Διαλέχτε!Και όχι μόνο το δικό μου γιατί ρωτούσα δεξιά αριστερά πόσο πάμε ωρέ παιδιά και το μόνο που έπαιρνα σαν απάντηση ήταν ένα βλέμμα απορίας!Αρχισα να πιάνω λαπς όπου έβλεπα τις χιλιομετρικές ενδείξεις.Το θετικό ήταν ότι είχε περάσει μια ώρα και ήμουν στεγνός…Η γνωστή τακτική στον κόντρα αέρα στις μεγάλες ευθείες.Κάλυψη και όταν έκοβε αλλαγή να φύγω για να μπω ανάμεσα στους προπορευόμενους.Ερχεται και ο τάπητας στα μισά! 1:19 και κάτι !Jogging θα τον πάω;Το μόνο που λειτουργούσε σωστά ήταν ο παλμογράφος και έδειχνε 135 παλμούς.Σίγουρα δεν είναι η μέρα μου αφού στον ίδιο ρυθμό έκανα τα εύκολα 20αρια με 150χλμ εβδομαδιαία στα πόδια μου.Πίνω σε κάθε σταθμό ανά 2.5 και χάνω χρόνο.Η ευλαβικότατα να πιάσω το ποτηράκι να το τσαλακώσω για να κατεβάσω μια γουλιά με άφηνε πίσω.

Αυτοί οι περσινοί αμινόσαυροι (aminosaurus:ιαπωνική εταιρεία συμπληρωμάτων διαδεδομένη στην Ιαπωνία) που είναι;;;Τους ψάχνω ώρα.Τους αφάνισε η maurten;Πρέπει να αλλάξω ταχύτητα.Αρχισαν και οι πρώτες ψιχάλες και κάπως βελτιώθηκε η αίσθηση.Βλέπω όμως ολοένα και περισσότερους να βγάζουν αριστερό φλας και να παρκάρουν στην άκρη είτε από σφίξιμο στον δικέφαλο είτε από εξάντληση.Εχω σφίξει εγώ;Δεν μπορώ να καταλάβω!Το μόνο σίγουρο ότι δεν είμαι στην μέρα μου.20^ο -30^ο χλμ το κλειδί για την διαδρομή αυτή.Θα αράξω λίγο και βλέπουμε.Λες να προσπαθήσω να πάρω saltstick;Εχω σε κάποιο τσεπάκι.Αστο θα πνιγείς!Με το νερό δυσκολεύεσαι θες να καταπιείς την τεράστια κάψουλα με ρυθμό 345;(και να ήθελα δεν είχα τελικά κάπου τα έχασα στον δρόμο)

30^ο! Αλλαγή!Το βλέπω και στα 1000αρια που πιάνω στο ρολόι όσα προλαβάνω δηλαδή.33^ο καλά πάμε!Ζωήρεψα και έφυγε από πάνω μου η νεκρική σαπίλα.Τελευταίο τζελ.Μια μπουκιά αρκεί δεν θέλω άλλο νιώθω να είμαι γεμάτος.2χιλιαρο 712.Πλέον είχα μπει σε race mode καθυστερημένα βέβαια.Δεν ξανακοιτάζω το ρολόι.Εχω κουρδιστεί.Το ψιλόβροχο δεν με ενοχλεί.Τα vaporfly δεν σπινιάρουν-περιέργως.Τα γυαλιά δεν έχουν θαμπώσει!Ολα είναι τέλεια!Εχω συγκεντρωθεί τόσο που θες η όλη μουντάδα θες που ήταν σαν να γύρισε ο διακόπτης και να ξεκίνησα μόλις δεν αναγνώρισα το Sony center παρά κατάλαβα που είμαι όταν με την άκρη του ματιού μου είδα την επιγραφή Potsdamer Platz! 3 χλμ έμειναν!

Να φτάσω στο 40 να μην πάω για νερά όπως πέρσι και μετά να επιταχύνω σταδιακά είναι το πλάνο.Στις γλιστερές γωνίες 90^ο των τελευταίων 2 χιλιομέτρων κάνω drifting στρίβοντας ενώ νιώθω να προσπαθεί ο αστράγαλος να βγει έξω από το παπούτσι.Η τελική ευθεία που είναι;

Ήρθε και με βρίσκει να πατάω τον τάπητα κάτω από την Πύλη του Βρανδεμβούργου ρίχνοντας μια ματιά στο χρονόμετρο μου και υπολογίζοντας πόσο πρέπει να κάνω το τελευταίο 200αρι για να μην αλλάξω λεπτό.Το χω!Τερμάτισα και ακόμα έτρεχα!Το χρονόμετρο μου σταματά στο 2-3-6 και 54”.

Η Χ μεταβλητή του τρίτου ψηφίου είναι το κλειδί της συνάρτησης.
-Δυσκολεύεσαι να πιάσεις το ποτηράκι στα νερά; Μείον 2΄΄ ανά σταθμό.
-Εμπιστεύεσαι το gps στο ρολόι σου και δεν πιάνεις lap;Μείον 5΄΄/χλμ
-Δοκιμάζεις καινούργια τζελάκια;Μείον ψ΄΄
-Δεν έδεσες σωστά τα κορδόνια σου και λύθηκαν;Παραήπιες νερό και θες τουαλέτα;Δεν ήπιες αρκετό νερό και τώρα μπερδεύονται οι ανάσες σου;Μείον..Μείον…Μείον…Είναι τόσες οι λεπτομέρειες που μπορούν να σου κόψουν λ * δευτερόλεπτα και στον μαραθώνιο ισοδυναμούν σε λεπτά στην Χ μεταβλητή.

Η βροχή έχει δυναμώσει ή τώρα το συνειδητοποίησα  και το μόνο που θέλω είναι το αλουμινοκούβερτο μου!Αντί αυτού ένα πλαστικό κάλυμμα(ο ωκεανός πάνω μου;;;ξανά;;;-βλ καμπάνια Parley for the oceans)του χορηγού adidas!Σίγουρα δεν θα με ζέστανε αλλά δεν κράτησε και την βροχή.Μούσκεμα πλέον στον γνωστό δρόμο του ανεφοδιασμού.Νερά,ισοτονικά, τσαντούλα ελαφρύτερη από πέρσι και μπίρα Erdinger.Μόνο παγωμένη μπίρα δεν χρειαζόμουν!Με είχε πιάσει τρέμουλο από το κρύο!Ηπια 3 γουλιές για το έθιμο και η υπόλοιπη στον κάδο.Το να φτάσω μέχρι την τέντα,λούτσα πλέον,και να πάρω τα ρούχα μου ήταν το δυσκολότερο εγχείρημα της ημέρας.Η βροχή να εξελίσσεται σε τροπική!

Παίρνω τα πράγματα μου και κροταλίζοντας τρυπώνω στην διπλανή τέντα (που μάλλον είχε περισσέψει;;;πραγματική τύχη)  μαζί με καμμιά 100αρια άλλους και πετάω από πάνω μου τα βρεγμένα και την όποια κούραση.Φοράω στεγνά υποδήματα και ρούχα και το πουλοβεράκι κάτω από το αδιάβροχο.Ανοίγω την ομπρέλα βγαίνοντας έξω και με το τσιπάκι στην τσέπη πρόχειρο να το παραδώσω στην έξοδο,παίρνω τον δρόμο της επιστροφής με ανάμεικτα συναισθήματα…Μέχρι την επόμενη φορά!

Tschüss Berlin

Διάφορες φωτογραφίες από τον αγώνα.

* Στέλιος Χατζηιωάννου- Ιδρυτής της Easyjet

** Ατάκα που έχει μείνει από την ταινία ΛΟΛΑ (1964)  με τους ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ και ΝΙΚΟ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟ.

*** Ανακοινώσεις σε κάθε σταθμό που στο τέλος γυρίζουν στο κεφάλι σου σαν ένα mantra!

**** Maurten : Σουηδική εταιρεία με το καινοτόμο προϊόν 320 drink που χρησιμοποίησε ο Eliud Kipchoge  στο Breaking2 project της Νike.H καινοτομία είναι ότι το πίνεις υγρό και γίνεται γέλη στο στομάχι σου χωρίς να έχεις στομαχικές διαταραχές ενώ μπορείς να καταναλώσεις μέχρι 100γρ υδατάνθρακα/ώρα!!!Περίπου 4 τζελ της αγοράς!Μετά έβγαλαν το τζελ για την μάζα αφού δεν έχει συνηθίσει να πίνει αλλά να τρώει.

*Χ5 Bristol Hotel :Πρώην Kempinski hotel το σημείο συνάντησης στο δυτικό Βερολίνο των διανοούμενων της μεταπολεμικής εποχής.

Parley for the oceans X adidas Η νέα γραμμή του κολοσσού που χρησιμοποιεί ανακυκλωμένα πλαστικά μπουκάλια βγαλμένα από τους ωκεανούς μετατρέποντας τα σκουπίδια σε ίνες για τα ρούχα της.

Αν δεν βαρεθήκατε μπορείτε να συνεχίσετε εδώ την ανάγνωση για την πόλη μιας και αυτή την φορά δεν είχα τουριστική διάθεση (αυτό το γαμ….ο Βουνό του Διαβόλου και μένα μου έχει κολλήσει χρόνια και δεν έχω πάει ακόμα)

http://ichlieberlin.gr/teufelsberg/