Κατηγορία: Trainer – Ουδέτερο πάτημα – Βάρος: 270γρ. – 4mm drop (26/22mm)

Η Saucony είναι μια εταιρεία που εδώ και πολύ καιρό έχει ασπαστεί πλήρως την άποψη πως το χαμηλότερο drop (η διαφορά μεταξύ του ύψους της σόλας στην φτέρνα και αυτού στα μετατάρσια) συμβάλλει σε ένα πιο αποδοτικό τρέξιμο. Ήταν η πρώτη που τόλμησε να λανσάρει τα 8mm σε παραδοσιακά της μοντέλα, όπως το Guide και το Ride, ενώ και μέχρι σήμερα όλες της οι σειρές έχουν drop στα 8 ή 4mm, σε σχέση με τα “κλασικά” 10 – 12mm άλλων εταιρειών. Αυτή η προσέγγιση είναι σε μεγάλο βαθμό απόρροια της τάσης του minimalism, όταν και η εταιρεία περιελάμβανε στην γκάμα της πολλά μοντέλα με χαμηλό ή μηδενικό offset (Kinvara, Mirage, Virrata και άλλα), προσφέροντας όμως και ανάλογες επιλογές που δεν απευθύνοντο αποκλειστικά στον δρομέα που ακολουθούσε απόλυτα το παραπάνω ρεύμα. Ένα τέτοιο μοντέλο ήταν και το Cortana. 4mm, ελαφρύ, εύκαμπτο αλλά συγχρόνως πολύ απορροφητικό και με πλούσια υλικά στο επάνω μέρος. Ίσως το μοναδικό στο είδος του. H 4η έκδοσή του ήταν και η τελευταία. Την επομένη σεζόν, η Saucony παρουσίασε το Zealot, το οποίο ήταν ουσιαστικά η συνέχεια του Cortana, όντας όμως αρκετά ελαφρύτερο, πιο απορροφητικό, έχοντας ενσωματώσει και την τεχνολογία ISO στο επάνω μέρος του. Είχε μάλιστα, μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία από τον προκάτοχό του.
Πλέον το Zealot βρίσκεται στην 2η έκδοσή του, την οποία δοκιμάσαμε και αξιολογούμε.

Επάνω μέρος

Το επάνω μέρος του Zealot, αποτελείται από δύο μέρη, όπως και στο V1. Το πρώτο είναι ένα ενιαίο κομμάτι διχτυωτού, δύο διαφορετικών υφασμάτων, το οποίο αποτελεί το toe box, τα πλαινά και την γλώσσα, όλα ενωμένα. Στο μέσο του παπουτσιού υπάρχει το ISOFIT, τρεις σχετικά εύκαμπτες λωρίδες συνθετικού υλικού (το V1 είχε και μία τέταρτη στην βάση των κορδονιών), οι οποίες δίνουν δομή στο παπούτσι και συγκρατούν το μέσο του πέλματος. Στο πίσω μέρος υπάρχει ένα πολύ άκαμπτο κολάρο και μπροστά ένας πολύ μαλακός και εύκαμπτος προφυλακτήρας δαχτύλων. Το αφρώδες στην γλώσσα και γύρω από τον αστράγαλο είναι άφθονο και τα υλικά πλούσια.

To ενιαίο διχτυωτό και γύρω από αυτό, το ISO.

Υπήρξα οπαδός του Cortana στο παρελθόν και θεωρούσα ότι το ίδιο θα συνέβαινε και με το Zealot, όταν αυτό έκανε την εμφάνισή του. Παρ’ όλα αυτά, το V1 ήταν ιδιαίτερα φαρδύ μπροστά στα δάχτυλα με αποτέλεσμα το πόδι μου να πλέει μέσα στο παπούτσι. Απ’ την άλλη, κάποιος με σχετικά φαρδύ πέλμα, θα ήταν ευχαριστημένος με αυτό το χαρακτηριστικό. Στο Zealot 2, το toe box είναι κανονικό, στον μέσο όρο της κατηγορίας. Αυτή θεωρώ πως είναι και η μόνη σημαντική διαφορά από το προηγούμενο μοντέλο. Οπότε, κάποιοι θα ικανοποιηθούν και κάποιοι άλλοι ίσως όχι.

Πολύ παχύ αφρώδες στην γλώσσα και το κολάρο.

Από εκεί και πέρα, με το που φοράς το παπούτσι, έχεις την ωραία αίσθηση από τα απαλά υλικά. Το μονοκόμματο ύφασμα αγκαλιάζει αμέσως το πόδι και το μόνο που μένει είναι να βρεις το σφίξιμο που θες στο ISOFIT. Αν και οπτικά δείχνει ότι κάθε λωρίδα “ρυθμίζεται” ανεξάρτητα, επειδή στην βάση τους είναι ενωμένες, το ISO δουλέυει σαν ένα κομμάτι. Αλλά δε νομίζω πως χρειαζόταν και κάτι περισσότερο. Κρατάει καλά την καμάρα και δεν ενοχλεί καθόλου. Επίσης, θεωρώ πως καλά έκαναν και αφαίρεσαν την 4η λωρίδα στην βάση των κορδονιών, γιατί στο Zealot 1, αν τα έσφιγγες λίγο παραπάνω, αυτή “τσάκιζε” κάπως άτσαλα. Η γνώμη μου είναι πως το ISOFIT θα μπορούσε να απλοποιηθεί ίσως και λίγο περισσότερο, εξοικονομώντας έτσι και βάρος, καθώς η bootie κατασκευή του upper είναι άψογα σχεδιασμένη, τόσο σε εφαρμογή όσο και άνεση. Ήδη στο Triumph 3 οι λωρίδες του ISO είναι πλέον μόνο δύο ενώ στο επερχόμενο Freedom η όλη κατασκευή είναι πολύ πιο απλή.

Οι λωρίδες του ISOFIT είναι πλέον τρεις.

Στον δρόμο, παρά την ελαφρώς σφιχτή αίσθηση (λόγω ISO, όχι λόγω εφαρμογής), το Zealot ακολουθεί απροβλημάτιστα το πόδι και δείχνει να το στηρίζει σωστά. Το toe box, ακόμη και αν κάποιοι το βρουν στενό σε σχέση με του παλιού μοντέλου, δεν κρύβει κινδύνους μιας και το ύφασμα είναι λεπτό και πολύ ελαστικό, ενώ ο προφυλακτήρας δεν γίνεται καν αντιληπτός, ακόμη και σε κατηφόρες.
Τέλος, επειδή έχω την εντύπωση πως το Zealot 2 είναι ελαφρώς κοντό στο μήκος, ας πούμε 1/4 του νούμερου, ίσως χρειαστεί να επιλεχθεί μισό νούμερο μεγαλύτερο από κάποιους. Οπότε, καλό είναι να το δοκιμάσετε προσεχτικά και με τις κάλτσες που φοράτε συνήθως.

Ύφασμα και toe bumper είναι από ιδιαίτερα μαλακά και εύκαμπτα υλικά.

Σόλα και πάτημα

Η σόλα έχει ψηλώσει όλη κατά 1mm σε σχέση με το πρώτο μοντέλο, η σημαντική όμως διαφορά είναι η χρήση πλέον της τεχνολογίας Everun. Όπως είδαμε και στην παρουσίαση του Ride 9, το Everun είναι ένα υλικό TPU (Thermoplastic PolyUrethane, ευρεσιτεχνία της BASF), το οποίο έχει διαφορετική συμπεριφορά από τους αφρούς EVA που χρησιμοποιούν οι περισσότερες εταιρείες. Έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και πολύ μικρότερες διακυμάνσεις στην πυκνότητά του όταν η θερμοκρασία αλλάζει. Αποτελείται από πολλές μικρές κυψέλες, ενωμένες μεταξύ τους, και το μεγάλο του πλεονέκτημα, όπως υποστηρίζει ο κατασκευαστής, είναι η «επιστροφή ενέργειας» που προσδίδει στο πάτημα κατά το τρέξιμο.
Όπως και σε άλλα μοντέλα της εταιρείας, το Everun βρίσκεται στο επάνω μέρος του παραδοσιακού EVA αφρού και κάτω ακριβώς από τον εσωτερικό πάτο. Είναι δηλαδή σχεδόν σε άμεση επαφή με το πέλμα, γι’ αυτό και η “συμπεριφορά” του γίνεται άμεσα αισθητή.
Πέραν του Everun, αρκετά διαφορετική είναι και η σχεδίαση της εξώσολας, όπου πλέον έχουμε μια διάταξη σε σχήμα “V” (Tri-Flex) και ελαφρώς μαλακότερο λάστιχο από το προηγούμενο μοντέλο.

Το EVERUN βρίσκεται ακριβώς κάτω από τον εσωτερικό πάτο.

Στην πράξη τώρα, αυτό που αποκομίζεις σαν πρώτη εντύπωση είναι πως το παπούτσι έχει πολύ και μαλακό cushioning μπροστά. Απόλυτα λογικό, μιας και τα 22mm σόλας δεν είναι ευκαταφρόνητο νούμερο. Για να έχετε μια εικόνα, το Nimbus και το Vomero έχουν 19mm ενώ το Ultra Boost 17mm. Η φτέρνα έχει κι αυτή αρκετή απορροφητικότητα αλλά έρχεται μάλλον σε ανισορροπία με το εμπρόσθιο μέρος, μιας και δεν είναι εξίσου μαλακή. Η διαφορά στο cushioning, αλλά και στην αίσθηση, είναι εμφανής σε σχέση με το Zealot 1. Κατ’ αρχάς οφείλεται στην χρήση του Everun, αυτό είναι ξεκάθαρο. Τα 3mm του TPU, όπως και ο εσωτερικός πάτος, δίνουν ένα ελαφρύ βούλιαγμα κατά την προσγείωση, ιδίως αν αυτή γίνεται στο μέσο του πέλματος. Στην όλη αίσθηση συντελεί και ο νέος σχεδιασμός της εξώσολας με τις βαθειές αυλακώσεις, η οποία συμπιέζεται πιο γλυκά και είναι και αρκετά πιο εύκαμπτη. Επίσης, σχεδόν όλη είναι καλυμμένη με λάστιχο, οπότε δεν τίθεται θέμα ανθεκτικότητας. Από την άλλη, τόσο η προσθήκη του Everun όσο και το επιπλέον rubber από κάτω, έχουν αυξήσει σημαντικά το βάρος του Zealot (35γρ.).

Ο διαφορετικός σχεδιασμός της εξώσολας στα δύο μοντέλα. Στην 2η έκδοση το λάστιχο από κάτω είναι περισσότερο και πιο μαλακό.

Σε πιο αργούς ρυθμούς, το Zealot 2 πατάει κάπως περίεργα. Αν προσγειωθείς στην φτέρνα, η επαφή είναι λίγο σφιχτή αλλά και σταθερή συγχρόνως. Από εκεί και πέρα, μέχρι την απογείωση, το πάτημα αλλάζει σε μεγάλο βαθμό, καθώς γίνεται πιο μαλακό και λίγο πιο ασταθές. Το αντίθετο δηλαδή απ’ ό,τι συμβαίνει στα περισσότερα παπούτσια. Σου δίνει την εντύπωση πως η σόλα είναι δύο ξεχωριστά κομμάτια.
Αν όμως προσγειώνεσαι στο μέσο του πέλματος ή η φτέρνα απλά “γλείφει” το έδαφος, το πάτημα μοιάζει αρκετά πιο ομοιογενές και σου μένει η αίσθηση από το βαθύ cushioning και μόνο. Σε αυτό παίζει ρόλο και το γεγονός πως το λάστιχο στο μέσο και μπροστά είναι αρκετά πιο μαλακό απ’ όσο πίσω.
Παρ’ όλο που το Zealot είναι ένα καθαρά προπονητικό μοντέλο, αν ανοίξεις ρυθμό νομίζω ότι γίνεται αρκετά καλύτερο. Πρώτα απ’ όλα, αιθάνεσαι το bounce από το Everun και το πάτημα γίνεται αρκετά πιο ζωντανό. Επίσης, επειδή αυτό μετατοπίζεται λίγο πιο μπροστά κι η επαφή με την φτέρνα είναι μικρότερη, η φάση “προσγείωση – απογείωση” έχει πολύ πιο ισορροπημένη αίσθηση και μια “συνέχεια” στο transition. Σε όλο αυτό συμβάλλει και η πιο σφιχτή εφαρμογή του επάνω μέρους. Σίγουρα δεν θα το φορέσεις για διαλειμματικές αλλά σε μια tempo προπόνηση, δεν πρόκειται να “γκρινιάξει”.

Στο διά ταύτα… Το Zealot 2 απευθύνεται στους δρομείς που θέλουν να συνδυάσουν χαρακτηριστικά του Triumph (αντικραδασμικότητα, structure, υλικά) και του Kinvara (4mm drop, χαμηλότερο βάρος, ευκαμψία). Αν κάποιος χρησιμοποιεί το Kinvara για τις καθημερινές του προπονήσεις, ή και τις πιο γρήγορες, αλλά αναζητά λίγο “περισσότερο” παπούτσι για τα μεγάλα του τρεξίματα και τα recovery, το Zealot είναι η απάντηση. Επίσης, για όποιον θέλει να κάνει την μετάβαση σε πιο χαμηλό drop, χωρίς να θυσιάσει cushioning και αφρώδες στο upper, είναι από τις καλύτερες επιλογές.