Κατηγορία: Trainer – Πάτημα: Ουδέτερο – Βάρος: 248γρ. – Drop: 5mm (32/27mm)
Κοιτώντας κατά καιρούς παλαιότερες συζητήσεις περί παπουτσιών, είτε εδώ είτε σε άλλες κοινότητες, εξακολουθώ να εντυπωσιάζομαι από το πόσο διαφορετικά ήταν τότε τα στάνταρντς, οι προτιμήσεις και τα δεδομένα στον χώρο. Τόσο από πλευράς κοινού όσο και εταιρειών. Για να μην μιλήσουμε για το περιορισμένο εύρος επιλογών.
Κι αν πριν από μία δεκαετία περίπου, ήρθαν τα πάνω κάτω με την τάση του minimalism και του “φυσικού τρεξίματος”, στην πραγματικότητα το έδαφος για την σημερινή κατάσταση στρωνόταν από την αντίθετη πλευρά. Κι ας μην ήταν αρχικά τόσο ορατό. Κι ας κορόιδευαν οι περισσότεροι. Φυσικά μιλάμε για τον “σκαπανέα” του max cushioning, την Hoka. Κι όταν αναφερόσουν στην Hoka το 2014, ουσιαστικά μιλούσες για το Clifton. Οι δρομείς που δεν έχουν ζήσει την περίοδο εκείνη, πιθανώς δεν μπορούν να αντιληφθούν πόσο ριζοσπαστικό ήταν το μοντέλο όταν κυκλοφόρησε. Είτε ως εμφάνιση, είτε ως χαρακτηριστικά, είτε ως κατεύθυνση που ήθελε να δώσει στα πράγματα, κόντρα σε ό,τι ίσχυε μέχρι τότε.
Πολύ προστατευτικό και μαλακό, ακόμη και με τα σύγχρονα δεδομένα, μια κάποια ελαστικότητα στο πάτημα (πλην του Boost, ο όρος ήταν άγνωστος τότε), ζυγίζοντας συγχρόνως μόλις 220 γραμμάρια! Επιπλέον, εισήγαγε και την γεωμετρία του rocker, χαρακτηριστικό επίσης άγνωστο την εποχή εκείνη. Στην πορεία είχε τα σκαμπανεβάσματά του, ωστόσο η συνταγή παρέμενε λίγο πολύ η γνωστή. Και το κοινό το εμπιστευόταν με κλειστά μάτια. Δικαίως.
Επάνω μέρος και εφαρμογή
Το νέο Clifton έχει ένα αρκετά structured ύφασμα. Είναι πιο χοντρό και στιβαρό από τις προηγούμενες εκδόσεις αλλά αρκετά μαλακό. Η εταιρεία το χαρακτηρίζει ως engineered knit, χωρίς όμως να θυμίζει τα γνωστά, stretchy πλεκτά. Δεν έχει ελαστικότητα κι η ύφανσή του είναι πυκνή, με κάποια διάτρητα τμήματα. Ο προφυλακτήρας είναι ευρύς και κρατάει ψηλά το σχήμα του toe box.
Δομικά στοιχεία δεν υπάρχουν πουθενά, παρά μόνο το σκληρό υλικό γύρω από τις τρύπες των κορδονιών. Το knit “κρατάει” από μόνο του άλλωστε. Η γλώσσα είναι παχιά, χωρίς όμως υπερβολές, και ενώνεται από την μία πλευρά με την σόλα.
Το κολάρο είναι σκληρό στο κάτω μέρος του, ενώ καθώς ανεβαίνει γυρίζει έντονα προς τα έξω. Όσοι έχουν ευαισθησία στην περιοχή του αχιλλείου τένοντα, θα εκτιμήσουν την σχεδίαση. Εσωτερικά επενδύεται από αρκετό αφρώδες, χωρίς όμως να φτάνει χαμηλά. Έτσι, δημιουργείται μία κοιλότητα που ακολουθεί το σχήμα της φτέρνας.
Καθ’ όλο το μήκος του, το upper του Clifton έχει άνετη γραμμή. Δίνει μεν χώρο αλλά η δομή του υφάσματος είναι τέτοια που κλείνει την εφαρμογή, αν το σφίξεις. Το toe box είναι στον μέσο όρο της κατηγορίας αλλά το ύψος του το κάνει να δείχνει πιο άνετο. Ουδεμία σχέση με τα παλαιότερα μοντέλα, όπου έκλεινε απότομα εκεί που ξεκινούσε το μικρό δάχτυλο.
Το midfoot έχει κι αυτό αέρα αλλά μαζεύεται εύκολα από τα κορδόνια. Η αφράτη γλώσσα επιτρέπει όσο σφίξιμο θες, ενώ κάθεται κι ωραία επάνω στην ράχη του ποδιού.
Το πίσω μέρος αρχικά σου δίνει την αίσθηση ότι θα υστερεί σε κράτημα, αφού δεν το νοιώθεις να φτάνει ψηλά και να αγκαλιάζει την περιοχή. Παρ’ όλα αυτά, η φτέρνα κάθεται σωστά στην θέση της, με το αφρώδες να προσδίδει και την άνεση που περιμένεις από την κατηγορία του μοντέλου.
Αυτό που θέλει λίγη προσοχή, είναι το πλαστικό περίβλημα των δύο τελευταίων τρυπών, το οποίο είναι σκληρό και άκαμπτο. Πρέπει να φροντίσεις να κάθεται καλά επάνω στην γλώσσα, ειδάλλως πιέζει το πόδι στο σημείο εκείνο.
Σε γενικές γραμμές το Clifton 9 δεν θα σε προβληματίσει, εκτός αν έχεις πολύ φαρδύ πέλμα. Βγαίνει και σε wide έκδοση όμως. Σωστή σχεδίαση, ωραία υλικά και επαρκές κράτημα για τα τρεξίματα που προορίζεται. Δεν το νοιώθεις σαν γάντι γύρω από το πόδι σου, ούτε όμως και χαλαρό. Όπως πρέπει να είναι ένα προπονητικό μοντέλο, δηλαδή.
Κατά τ’ άλλα, θεωρώ ότι το πυκνό και χοντρό ύφασμα θα υστερεί σε διαπνοή τους καλοκαιρινούς μήνες. Όσον αφορά το νούμερο, επιλέγετε το κανονικό σας.
Σόλα και πάτημα
Για 8 εκδόσεις, τα ύψη του Clifton παρέμεναν σταθερά στα 29/24mm. Πλέον η σόλα ψηλώνει κατά 3mm καθ’ όλο το μήκος της. Επίσης, η γεωμετρία των πλαϊνών έχει αλλάξει, αφήνοντας τις παραδοσιακές, διαγώνιες αυλακώσεις που ξέραμε και εστιάζοντας ακόμη περισσότερο στην σταθερότητα.
Η εξώσολα καλύπτεται στο μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας που έρχεται σε επαφή με το έδαφος. Το λάστιχο είναι μετρίας σκληρότητας και παχύτερο από πριν, με την πρόσφυση να είναι επαρκής, ακόμη και στο βρεγμένο. Οι διαγώνιες αυλακώσεις μπροστά επιτρέπουν μια κάποια ευκαμψία, κάτι που έλειπε από τα παλαιότερα Clifton.
Ανέκαθεν το μοντέλο είχε μία φαρδιά βάση, από πίσω μέχρι εμπρός, γι’ αυτό και έδινε μία αίσθηση στιβαρότητας στο πάτημα. Όλα τα Hoka το έχουν αυτό άλλωστε. Ακόμη και στο midfoot, όπου τα περισσότερα παπούτσια είναι “σκαμμένα” στην καμάρα, το Clifton φροντίζει το πόδι να μένει επάνω στην σόλα.
Σε αυτό προσθέστε και το γνωστό Active Foot Frame, δηλαδή τα ανασηκωμένα τοιχώματα, ώστε το πέλμα να κάθεται μέσα στην σόλα, αντί για επάνω της. Παρότι φτάνουν αρκετά ψηλά, δεν είναι άκαμπτα όπως στο Bondi 8, όπου πιέζουν το πόδι.
Το rocker είναι εγγενές χαρακτηριστικό του Clifton, αφού η Hoka ήταν αυτή που μας σύστησε την συγκεριμένη γεωμετρία πριν χρόνια. Οπτικά, η γωνία του δεν είναι τόσο έντονη, στον δρόμο όμως αποτελεί ξεκάθαρα μέρος της λειτουργίας του transition.
Με το Clifton 8 είχα τρέξει μόνο μία φορά, οπότε δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη για να συγκρίνω. Παρ’ όλα αυτά, έχω την αίσθηση ότι ο αφρός έχει μία λίγο πιο μαλακή ρύθμιση από τις παλαιότερες εκδόσεις, κάτι που ενισχύεται και από τα επιπλέον χιλιοστά του. Εν πάση περιπτώσει, το νέο Clifton εξακολουθεί να προσφέρει μεγάλη προστασία και softness, όπως δηλαδή το ξέραμε όλα αυτά τα χρόνια. Το cushioning έχει βάθος και μία αρχική συμπίεση του αφρού, ποτέ όμως δεν θα το νοιώσεις να τερματίζει. Για παράδειγμα, στο Mach 5 o Profly+ συμπιέζεται εμφανώς περισσότερο (παρόλο που τελικά κοντρολάρεται από τον απλό EVA που τον συνοδεύει), του λείπει όμως το βάθος που έχει το Clifton και η σιγουριά που αυτό προσφέρει. Άλλη κατηγορία τα δύο μοντέλα φυσικά, το αναφέρουμε όμως για να έχετε μία εικόνα.
Πέραν όμως του ελαφρώς πιο μαλακού υλικού, αυτό που διακρίνεις αμέσως στο νέο Cifton είναι ότι η σόλα έχει αποκτήσει μία παραπάνω ζωντάνια. Προφανώς και δεν έχει το bounce των supercritical ή των Peba συνθέσεων, δείχνει όμως πιο ελαστική και ενεργητική από πριν. Αν ανοίξεις λίγο τον ρυθμό, καταλαβαίνεις ότι έχει πλέον μία σβελτάδα που έλειπε από την σειρά όλα τα προηγούμενα χρόνια, πλην του original. (Για την ιστορία, να πούμε ότι το πρώτο Clifton είχε “κατηγορηθεί” για έλλειψη σταθερότητας και η εταιρεία έκανε πιο πυκνό και “σοβαρό” τον αφρό στις επόμενες εκδόσεις, αλλοιώνοντας εν μέρει τον χαρακτήρα του). Το επιπλέον pop μάλιστα, το καταλαβαίνεις ακόμα και στους πιο αργούς ρυθμούς, αυτούς δηλαδή που θα πας κυρίως με το παπούτσι.
Επίσης, ευχάριστη έκπληξη ήταν η λίγη παραπάνω ευκαμψία του forefoot, σε σχέση με παλαιότερα. Σε συνδυασμό με το rocker, δίνει ένα πιο εύκολο transition στα αργά τρεξίματα, ασχέτως του πώς πατάς. Ενώ με το Bondi έπρεπε να κοντύνω τον διασκελισμό μου για να προωθηθώ, εκμεταλλευόμενος την μεγάλη ακαμψία και το rocker, εδώ τα πράγματα είναι πιο “συγχρονισμένα” και θα ταιριάξει σε περισσοτέρους.
Επανερχόμενοι στο θέμα της σταθερότητας, το Cifton 9 αποτελεί από τις καλύτερες επιλογές, αν κάποιος λαμβάνει υπ’ όψιν αυτή την παράμετρο. Η πολύ φαρδιά πλατφόρμα με το τεράστιο αποτύπωμα, το Active Foot Frame αλλά και το πιο σκληρό λάστιχο από κάτω, δίνουν συνολικά ένα πολύ συμπαγές και κεντραρισμένο πάτημα σε όλες τις φάσεις του. Η μεγάλη στρεπτική ακαμψία το κάνει εύκολο στις στροφές και ποτέ δεν θα νοιώσεις το πέλμα να φεύγει από την σόλα. Σταθερή βάση σημαίνει ξεκούραστα μεγάλα τρεξίματα.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στο βάρος του μοντέλου. Ανέκαθεν το παπούτσι ήταν αρκετά ελαφρύ για τα ύψη και τον όγκο του, καταφέρνοντας μάλιστα να κόψει και λίγα επιπλέον γραμμάρια στο v9, παρά τα αυξημένα χιλιοστά σε αφρό και λάστιχο.
Συγκριτικά τώρα με το Bondi, ενώ μοιάζουν κοντινά σαν χαρακτηριστικά και υλικά, ο διαχωρισμός τους δεν είναι και τόσο δύσκολος. Το Clifton είναι πιο μαλακό, ελαστικό και σπιρτόζικο, όπως και μακράν ελαφρύτερο και πιο μαζεμένο. Απ’ την άλλη το Bondi, αν και μόλις ψηλότερο, έχει συνολικά αισθητά μεγαλύτερο όγκο αφρού, λόγω πλάτους. Αυτό το κάνει πιο σταθερό και στιβαρό, κατάλληλο για πιο βαρείς ή “αργούς” δρομείς. Πιο “σίγουρη” αίσθηση, θα λέγαμε.
Τελειώνοντας, να δώσω και μία λύση σε ένα θεματάκι που πιθανώς να προκύψει για κάποιους. Στην αρχή της καμάρας, ο εσωτερικός πάτος ανασηκώνεται κάπως απότομα, σχεδόν σα να τσακίζει. Παλαιότερα ήταν πιο έντονο αυτό. Στο σημείο εκείνο λοιπόν, καθώς πέφτει επάνω και στο ανασηκωμένο τοίχωμα, μπορεί να δημιουργήσει τριβές ή ακόμη και ερεθισμό στην καμάρα. Το πρόβλημα λύνεται εύκολα, αντικαθιστώντας τον πάτο με έναν άλλον, πιο επίπεδο.
Συμπέρασμα
Χωρίς δραματικές αλλαγές, αλλά σίγουρα ουσιαστικές, η Hoka καταφέρνει να βελτιώσει τo Clifton με την 9η έκδοσή του. Θα ήταν άλλωστε μεγάλο ρίσκο να πειράξεις σε βάθος ένα τόσο επιτυχημένο και δημοφιλές μοντέλο.
Ανακαλώντας στο μυαλό μου όλη την σειρά (όσο αυτό είναι εφικτό), νομίζω πως είναι το καλύτερο Clifton μέχρι τώρα. Το επάνω μέρος ξεπερνάει σε μεγάλο βαθμό τα θέματα με την στενή εφαρμογή του παρελθόντος. Η σόλα και το πάτημα γίνονται πιο σύγχρονα, διατηρώντας όμως και την σταθερότητα ως χαρακτηριστικό. Βέβαια, πολύ θα θέλαμε να δούμε κι ένα μελλοντικό Clifton με τον supercritical Profly+.
Η χρήση του μοντέλου είναι λίγο πολύ γνωστή. Καθημερινά, recovery και μεγάλα τρεξίματα, προσφέροντας προστασία, ευκολία και ανθεκτικότητα. Δύσκολα δεν θα ταιριάξει σε κάποιον, εκτός αν θέλει ευκαμψία και δεν του αρέσει το rocker. Αν και πλέον δεν είναι τόσο απόλυτο στους τομείς αυτούς.
Alkis
Νίκο σε ευχαριστούμε για ένα ακόμα άρτιο άρθρο συμπεριλαμβανομένου και του φωτογραφικού υλικού.
Έχω γράψει αρκετές φορές ότι το original Clifton ήταν αυτό που με έκανε να ασχοληθώ με τα δρομικα παπούτσια.
Κατά την γνώμη μου επαναπροσδιόρισε το πώς πρέπει να είναι το σύγχρονο running παπούτσι.
Θυμάμαι το 2015 στους αγώνες την απορία κάποιων δρομέων όταν τα φορούσα πραγματικά έκανε τρομερή εντύπωση αφού τίποτα δεν πλησίαζε καν σε εμφάνιση.Καμια σχέση με το σήμερα που ακόμα και τα prime x που φόρεσα δεν έδωσε κάνεις σημασία αφού τώρα τα ύψη είναι πολύ κοντινα σε όλες τις εταιρείες.
Το κακό είναι ότι όλη την πρωτοπορία της την εξάντλησε εκείνη την εποχή η Hoka και έκτοτε κάθε χρόνο παρουσιάζει σχεδόν το ίδιο παπούτσι (που δεν έχει καμία σχέση με το πρότυπο)με μικρές και ανούσιες αλλαγές.
Δεν έχω τρέξει το 9 μακάρι να είναι μια βελτίωση και ένα βήμα εμπρός γιατί έχει αρχίσει και θυμίζει την ASICS της προηγούμενης δεκαετίας… Πού απλά είχε κάτσει στην επιτυχία ενός μοντέλου και το πουλούσε για δέκα χρόνια χωρίς καμία ουσιαστική εξέλιξη.
Yiannis
Πρωτοπόρος η HOKA πριν καμιά δεκαετία, Clifton όλοι σχεδόν έχουμε πάρει κάποια στιγμή, αλλά με τους σούπερ αφρούς που κυκλοφορούν και μας έχουν κακομαθει, πλέον το καημένο το Cliftonακι μοιάζει να είναι ξεπερασμένο. Great review όπως πάντα.
myway
@Echetlos Νικόλα σε ευχαριστούμε για ακόμα μία φορά, πραγματικά περιμένουμε πως και πως τα review σου !
Παίρνω το θάρρος (με την ανοχή σου) να ρωτήσω σχετικά με το Clifton και to Mach5, ποιο είναι πιο κοντά σε αίσθηση με το Novablast3 ? σκέφτομαι σύντομα να το αντικαταστήσω (το nova) γιατί εκτός του ότι θα φτάσει σε όριο χιλιομέτρων αντικατάστασης, με έχει επίσης προβληματίσει πάρα πολύ η πρόσφυση που (δεν) έχει σε βρεγμένη άσφαλτο, ακόμα και σε νοτισμένη από υγρασία άσφαλτο(σε πρωινά long runs). Αν έχεις να προτείνεις κάποιο άλλο παπούτσι από άλλη εταιρία, να έχει παρόμοια αίσθηση αλλά να έχει και πρόσφυση επαρκή. Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.
Nikos Pilikas
@myway Το Mach σίγουρα θα μπορούσε να αντικαταστήσει το ΝΒ3 για τα πιο γρήγορα και πάει και καλύτερα. Το Asics υπερτερεί ελαφρώς σε cushioning και bounce στα πιο αργά. Δεν θα έλεγα ότι γλυστράει αλλά η απουσία λαστίχου το κάνει πιο επίφοβο. Δεν έχω αντιμετωπίσει πρόβλημα πάντως.
Εγώ θα πρότεινα να κοιτάξεις και το Cloudsurfer.
myway
@echetlos Νικόλα για αργά long τα θέλω και recovery, ψάχνω κατι με την ίδια αίσθηση του ΝΒ3, δηλαδή soft and bouncy, ειμαι πολύ ευχαριστημένος με τα νόβα αλλά δεν θέλω να τα ξαναπάρω, λόγω πρόσφυσης.
dimitris765
στα ποσα χιλιομετρα το αλλαζεις το novablast3;
myway
@dimitris765 Εγώ στα 500κάτι σκέφτομαι σιγά σιγά να το βάλω σε δεύτερη μοίρα, για τίποτα “άκυρα” τρεξίματα. Βασικά από τα 250-300 χλμ και μετά υπάρχει (ή τουλάχιστον έτσι το αισθάνθηκα εγώ) αρκετή πτώση στα χαρακτηριστικά του, σε επιστροφή ενέργειας κλπ, για την ακρίβεια από τα 150 χλμ και μετά δεν ένιωθα την αρχική αίσθηση, ίσως να το συνήθισα ίσως να έκατσε ο αφρός γρήγορα, δεν μπορώ να πω με σιγουριά. Πάντως ακόμα και έτσι αξίζει τα λεφτά του με το παραπάνω, και θα το ξανάπαιρνα με κλειστά ματιά αν δεν γλιστρούσε τόσο πολύ (κάνω πολλά runs νωρίς το πρωί σε μέρος με υψηλή υγρασία, και δεν μου αρέσει το πατινάζ !!!).
Poulios67
Δοκιμασε το Novablast tr!