Αρχική / Αξιολογήσεις / Nike Pegasus Turbo Next Nature

Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Αξιολογήσεις / Επιλεγμένα

Nike Pegasus Turbo Next Nature

Nike Pegasus Turbo Next Nature

Κατηγορία: Trainer  –  Πάτημα: Ουδέτερο  –  Βάρος: 264γρ. – Drop: 10mm

 

Αν και με μόλις δύο εκδόσεις, το Turbo κατάφερε να “σημαδέψει” την αγορά και να γράψει την δική του ιστορία. Μιλάμε ίσως για το απόλυτο all around μοντέλο. Το Turbo είχε τεράστια επιτυχία, αφού μπορούσε να φορεθεί σχεδόν σε κάθε είδος προπόνησης. Πέραν αυτού, ήταν ουσιαστικά το πρώτο καθημερινό παπούτσι με super foam, έστω κατά το ήμισυ, προσφέροντας τις μοναδικές ιδιότητες του ZoomX. Μπορεί το original Vaporfly 4% να είχε ήδη ένα χρόνο παρουσίας, η παραγωγή του όμως ήταν με το σταγονόμετρο και πρακτικά δεν ήταν διαθέσιμο. Ο κόσμος άκουγε για αυτή τη νέα μαγικη σύνθεση αλλά δεν μπορούσε να τη δοκιμάσει. Μέχρι που ήρθε το Turbo.

Η ξαφνική και αψυχολόγητη απόφαση της Nike να το καταργήσει, μεγάλωσε ακόμη περισσότερο τον μύθο του και εκνεύρισε το τεράστιο κοινό του. Έκτοτε μάλιστα, η εταιρεία έμεινε με ένα κενό στην γκάμα της, αφού δεν υπήρξε κανένα άλλο αντίστοιχο μοντέλο. Όπως έχουμε ξαναπεί άλλωστε, πολλές φορές το σκεπτικό της Nike μοιάζει εκτός λογικής.

Εν πάση περιπτώσει, η είδηση ότι ετοιμάζεται το Turbo 3, μόνο χαμόγελα έφερε στους πιστούς της σειράς. Αν και η υπόλοιπη αγορά είχε μάλλον καλύψει το κενό, μία νέα, βελτιωμένη έκδοση του μοντέλου, ήταν κάτι που όλοι περίμεναν.

Με τον τίτλο Nature η Nike υποδηλώνει τον “βιώσιμο” χαρακτήρα τους προϊόντος, καθώς το παπούτσι είναι φτιαγμένο από τουλάχιστον 50% ανακυκλωμένα υλικά. Η αλήθεια είναι πως όσο κι αν αυτό ικανοποιεί τις οικολογικές ευαισθησίες μας, μάλλον έχει αντίκτυπο στις δρομικές, όπως θα δούμε παρακάτω.


Επάνω μέρος και εφαρμογή

Το upper αποτελείται από ανακυκλωμένο Flyknit, παρόλο που δεν θυμίζει το ελαστικό πλεκτό ύφασμα που όλοι ξέρουμε. Αντιθέτως, είναι πολύ χοντρό, εντελώς κλειστό και ανελαστικό. Θα λέγαμε ότι μοιάζει περισσότερο με ύφασμα για ελαφρύ πουλόβερ παρά για δρομικό παπούτσι. Επιπλέον, το λευκό τμήμα στην ράχη του toe box, αναφορά στην χαρακτηριστική ρίγα του πρώτου Turbo, είναι ανεξάρτητο και ενώνεται με δύο παχιές ραφές. Προφυλακτήρας υπάρχει μόνο στο τελείωμά του και όχι περιμετρικά των δαχτύλων.

 

Παρότι το πλεκτό είναι πολύ δομημένο από μόνο του, το midfoot ενισχύεται και από μία σειρά χοντρών κλωστών σε κυματιστή διάταξη. Θυμίζει το Flywire, μόνο που εδώ δεν είναι ανεξάρτητες αλλά ραμμένες επάνω στο ύφασμα και σταθερές. Συν τοις άλλοις, τα πλαϊνά έχουν και μία εσωτερική επένδυση, με το midfoot να καταλήγει ακόμη πιο ενισχυμένο αλλά και άκαμπτο.

 

Η γλώσσα αποτελεί συνέχεια της κεντρικής ρίγας του toe box και ενώνεται με τα πλαϊνά καθ’ όλο το μήκος της. Δεν έχει πουθενά αφρώδες αλλά ούτε και ελαστικότητα, οπότε το να φορέσεις το παπούτσι απαιτεί αρκετή προσπάθεια. Τα κορδόνια είναι κάπως περίεργα, θυμίζοντας περισσότερο αυτά ενός sneaker. Η έξτρα τρύπα απουσιάζει.

Μία διαφορετικού τύπου bootie σχεδίαση.

 

Το σκληρό κολάρο επενδύεται με ένα μεγάλο κομμάτι αφρώδους. Εκτός από πολύ μαλακό, φτάνει σχεδόν μέχρι την γλώσσα και προσφέρει περίσσεια άνεσης.

Πολύ μαλακά υλικά και σε μεγάλο εύρος.

 

Είναι προφανές ότι το Turbo προσπαθεί να ξεχωρίσει με την σχεδίαση και τα υλικά του επάνω μέρους και σίγουρα τα καταφέρνει. Κατά την γνώμη μου όμως, μένει μόνο στις εντυπώσεις.

Πρώτ’ απ’ όλα, το ύφασμα είναι πολύ χοντρό και άκαμπτο. Θα το εκτιμήσεις μόνο όταν κάνει πολύ κρύο, αφού η διαπνοή του είναι περιορισμένη. Από εκεί και πέρα, η σχεδίαση της κεντρικής “ρίγας” με τις δύο ραφές κατά μήκος, κάνουν το toe box να τσακίζει κάπως αφύσικα. Μαλακώνει μετά τις πρώτες φορές, βέβαια. Ο χώρος μπροστά είναι αρκετός σε πλάτος αλλά το Flyknit κρατάει το πόδι. Λογικό άλλωστε, με τόσο υλικό γύρω του.

 

Πηγαίνοντας προς τα πίσω, η εφαρμογή έχει κάποια θέματα. Ενώ το περιμετρικό αφρώδες δίνει απίστευτη άνεση, το πρόβλημα είναι πως επιτρέπει στο πόδι να δουλεύει μέσα του και να μην κλειδώνει. Θεωρητικά αυτό θα λυνόταν με λίγο περισσότερο σφίξιμο. Παρ’ όλα αυτά, η γυμνή γλώσσα, το Flywire και τα άκαμπτα πλαϊνά, δίνουν σημεία πίεσης. Παρότι έχω σχετικά λεπτό πόδι, ένοιωθα πως το Turbo γινόταν ενοχλητικά στενό στο midfoot, αν το έσφιγγα παραπάνω. Παράλληλα, η απουσία των επιπλέον τρυπών δεν βοηθάει την κατάσταση.

Μετά από αρκετές δοκιμές, κατέληξα ότι το καλύτερο ήταν να αφήνω πιο χαλαρή την όλη εφαρμογή. Σίγουρα δεν είναι ιδανική, δεν δημιουργεί και προβλήματα όμως. Από το επάνω μέρος του Turbo, κρατάω μόνο την άνεση του κολάρου σε πιο αργούς ρυθμούς. Κατά τ’ άλλα, το ανακυκλωμένο Flyknit και οι υπόλοιπες σχεδιαστικές επιλογές, μάλλον δεν ταιριάζουν σε καθαρά δρομικό μοντέλο. Δεν λέω ότι το παπούτσι δεν τρέχεται. Μετά από λίγο το συνηθίζεις κιόλας. Απλά μου φέρνει στο μυαλό περιπτώσεις όπως του Ultra Boost, όπου η σχεδιασμός αποσκοπεί και σε casual χρήση.

 

Σα νούμερο πάτε στο κανονικό σας. Αρχικά μπορεί να σας φανεί λίγο μακρύ, στο τελείωμα μπροστά όμως κλείνει κάπως απότομα, οπότε δεν δικαιολογεί να κατέβετε. Ούτε και το καταλαβαίνεις τρέχοντας.

Η γραμμή του toe box είναι λίγο pointy.

 

Σόλα και πάτημα

Για όσους δεν γνωρίζουν, η σόλα των Turbo 1 και 2 αποτελείτο από ZoomX στο επάνω μέρος της και React από κάτω του. Το Pebax υλικό έδινε το softness και την μεγάλη επιστροφή ενέργειας, με τον πυκνότερο React να εξισορροπεί τα πράγματα. Ο συνδυασμός έκανε το παπούτσι ικανό σχεδόν για τα πάντα, με το βάρος του να είναι απίστευτα χαμηλό για trainer. Γι’ αυτό αγαπήθηκε τόσο πολύ και από τόσο πολλούς.

Το Turbo Nature έρχεται με διαφορετικά υλικά και αναλογίες, με τον ανακυκλωμένο ZoomX να αποτελεί τον κυρίως αφρό σχεδόν όλης της σόλας. Συνδυάζεται με λίγα χιλιοστά SR-02 στο τελείωμα του (σαν μία πρώτη εξώσολα, θα λέγαμε), όπως και στο τμήμα πίσω από την φτέρνα. Τον SR-02 τον συναντάμε επίσης στα Vomero και Zoom Fly 5, εκεί όμως είναι σε μεγάλη ποσότητα και περικλείει τον εσωτερικό ZoomX. Να σημειώσουμε ότι ο εσωτερικός, μη αφαιρούμενος πάτος, είναι κι αυτός από ανακυκλωμένο ZoomX. Τα ύψη και το drop δεν έχουν ανακοινωθεί από τη Nike. Εκτιμώ ότι είναι περίπου στα 32/22mm.

 

Λέγοντας ανακυκλωμένος ZoomX, δεν εννοούμε υλικό από παλιά παπούτσια που επαναχρησιμοποιείται. Κατά την διαδικασία παραγωγής της σόλας, τα μικρά κομμάτια αφρού που περισσεύουν και “πέφτουν στο πάτωμα”, συλλέγονται, συκολλούνται και δημιουργείται μία νέα σόλα. Ουσιαστικά λοιπόν, πρόκειται για… ρετάλια.

 

Η εξώσολα καλύπτεται στην μεγαλύτερη επιφάνειά της από λάστιχο, αφήνοντας μόνο ένα τμήμα στο μέσο από εκτεθειμένο SR-02, ο οποίος δείχνει πολύ ανθεκτικός. Περιέργως, ενώ το λάστιχο είναι μαλακό και λεπτό, κάνει αρκετό θόρυβο στον δρόμο. Η πρόσφυσή του είναι πολύ καλή, αν και δεν το έχω δει σε βρεγμένο.

 

Εδώ ο SR-02 μετά από ~40 χιλιόμετρα. Καμμία εμφανής φθορά.

 

Ας δούμε λοιπόν τι πρέπει να περιμένει κανείς από το Turbo Nature.
Κατ’ αρχάς, ο ανακυκλωμένος ZoomX δεν είναι σαν τον άλλον, τον κανονικό. Το είδαμε στο Alphafly Nature που ήταν λιγότερο μαλακό από το original Alphafly, το βλέπουμε και στο Zoom Fly 5, το οποίο έχει το ίδιο υλικό εσωτερικά και το πάτημά του είναι αρκετά σφιχτό. Σε κάθε περίπτωση, τα συναρμολογημένα κομμάτια από ZoomX έχουν άλλη συμπεριφορά από τον συμπαγή ZoomX. Πέραν του softness μάλιστα, αισθητά μειωμένο είναι και το bounce, όπως και η γενικότερη αίσθηση κατά την συμπίεση του αφρού. Λείπει αυτή η βύθιση μέσα σε μία “κούφια” σόλα, όπως ξέραμε μέχρι τώρα. Εν ολίγοις… ουδεμία σχέση. Πιθανώς να έχει να κάνει με την κόλλα ενδιάμεσα (ίσως να οφείλεται εκεί και το αυξημένο βάρος) ή την συνοχή των κομματιών μεταξύ τους.

Το πάτημα του Turbo Nature είναι αρκετά πυκνό και στιβαρό. Δεν θα το έλεγα ακριβώς σκληρό, του λείπει όμως η συμπίεση που δίνει την αίσθηση της προστασίας. Σαφώς και φιλτράρονται οι δυνάμεις κατά την πρόσκρουση, απλά αυτό γίνεται κάπως απότομα και χωρίς βάθος. Για παράδειγμα, ούτε το cushioning του Streakfly έχει βάθος, εκεί όμως οφείλεται στο ότι η πολύ μαλακή σόλα τερματίζει γρήγορα λόγω χαμηλού ύψους. Εδώ δεν τερματίζει διότι δεν συμπιέζεται καν. Το δε forefoot δίνει την εντύπωση ότι δεν ξεπερνάει τα 17-18mm, παρέχοντας πολλή πληροφορία από το έδαφος αλλά και μία σχετικά ξερή αίσθηση.

Σκεφτείτε ότι στα δύο πρώτα Turbo έπαιρνες το μαλακό cushioning, έχοντας μόλις μισή σόλα από ZoomX. Εδώ αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου, καθώς ο SR-02 είναι ελάχιστος. Εν τω μεταξύ, πιέζοντάς και τα δύο υλικά με το χέρι, ο δεύτερος δείχνει μαλακότερος από τον ZoomX.

Εδώ διακρίνεται η λεπτή στρώση SR-02 κάτω από τον ZoomX.

 

Με δεδομένη την συμπεριφόρα του αφρού, είναι φυσικό να λείπει και το rebound. Δεν ξέρω αν οι εργαστηριακές μετρήσεις θα έδειχναν κάποια επιστροφή ενέργειας από την σόλα, στον δρόμο πάντως το παπούτσι το νοιώθεις εντελώς φλατ. Αν δεν ήξερα τι έχω κάτω από το πέλμα μου, θα έλεγα ότι είναι κάποιος απλός EVA. Καμμία γλύκα, κανένα γκελ, καμμία ζωντάνια.

Πέραν των παραπάνω, η σόλα στα μετατάρσια είναι και αρκετά άκαμπτη. Ίσως να οφείλεται στην πυκνότητα του αφρού, ίσως στην απουσία αυλακώσεων στην εξώσολα, ίσως και στα δύο. Καθώς δεν υπάρχει και ένα έστω ελαφρύ rocker, το παπούτσι δουλεύει κάπως μονοκόμματα στα αργά και δεν ρολάρει.

Το Nature είναι αδικαιολόγητα άκαμπτο.

 

Παρ’ όλα αυτά, τελικά δεν μπορώ να πω ότι το Turbo Nature είναι κακό ή με απογοήτευσε πλήρως. Όντας μάλιστα υποψιασμένος σχετικά με τις ιδιότητες του ανακυκλωμένου ZoomX, δεν είχα προσδοκίες για ένα “μικρό” Vaporfly ή ένα πιο προστατευτικό Streakfly. Βασικά δεν είχα καμμία προσδοκία, σαν το μοντέλο να ονομαζόταν σκέτο Nature.

Η συμπεριφορά του δεν προσφέρει κάτι ιδιαίτερο, τελικά όμως το παπούτσι περνάει απαρατήρητο και δεν ασχολείσαι. Όσο έτρεχα “αναλύοντάς” το, όσα περιέγραψα παραπάνω ήταν εμφανή. Όταν έπαιρνα από εκεί το μυαλό μου, στο τέλος διεπίστωνα ότι είχα ένα καλό τρέξιμο. Προφανώς κι αυτό δεν οφειλόταν στο Turbo, αλλά ούτε και με εμπόδιζε με κάποιον τρόπο. Κι είχε κάτι κι από ZoomX, αφού τα πόδια έμεναν φρέσκα κατά την προπόνηση αλλά και μετά. Πάλι καλά…

 

Βέβαια, υπάρχει ένα θέμα με την κατηγορία του Turbo Nature και την χρήση του.
Σίγουρα δεν θα αποτελούσε επιλογή μου για τα easy runs, όχι επειδή δεν κάνει αλλά επειδή υπάρχουν άλλα, μακράν καλύτερα για τέτοια δουλειά. Απ’ την άλλη, έχει μία σβελτάδα “παλιάς κοπής”, λόγω σφιχτής και άκαμπτης σόλας. Όταν άνοιγα ρυθμό, πήγαινε καλύτερα απ’ ότι αργά, ιδίως σε ταρτάν. Και πάλι όμως, έχεις άλλες, πολύ πιο γρήγορες επιλογές, με χαμηλότερο βάρος, σταθερότερο upper και επιστροφή ενέργειας. Οπότε, ούτε αυτό το κουτάκι τικάρουμε.

Έτυχε το τελευταίο διάστημα να κάνω κάποια χιλιόμετρα μαζεμένα με το Streakfly, φορώντας το από στίβο μέχρι και σε αργό long run. Είναι ξεκάθαρα πιο ικανό στα πάντα από το Turbo και με τρομερά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Και φθηνότερο. Μόνο ερωτηματικό, η ανθεκτικότητα από κάτω. Κάνω αυτή την επισήμανση διότι το θεωρώ πολύ πιο συγκρίσιμο με τα Turbo 1/2 απ’ ότι το Nature.


Συμπέρασμα

Κάποιος κακοπροαίρετος θα μπορούσε να πει ότι η Nike μάς “ξεγέλασε”, ώστε να προωθήσει τη Nature σειρά της. Ούτε το Alphafly Nature ήταν πραγματικό Alphafly, ούτε το Zoom Fly 5 αποδίδει με τον ανακυκλωμένο ZoomX, ούτε και το Turbo αξίζει να φέρει την ταμπέλα μίας τόσο επιτυχημένης σειράς. Η εταιρεία πάτησε στο όνομα ήδη καταξιωμένων μοντέλων, αντί να προσπαθήσει να κάνει marketing εξ αρχής.

Πιθανολογώ ότι το παπούτσι θα πάει αρκετά καλά εμπορικά ως lifestyle μοντέλο, καθώς έχει ιδιαίτερη εμφάνιση και είναι και άνετο. Σαν δρομικό μοντέλο όμως, δεν προσφέρει τίποτα απολύτως που δεν μπορείς να βρεις κι αλλού. Είναι μια χαρά και κάνει αποτελεσματικά την δουλειά του, αυτό όμως δεν αρκεί πλέον, όταν οι τεχνολογίες έχουν τόσο αλματώδη εξέλιξη.

Σε σχέση με τα δύο πρώτα Turbo, δεν υπάρχει τίποτα που να τα θυμίζει. Και για να λέμε και την αλήθεια, όσο καλά παπούτσια κι αν ήταν εκείνα, ανήκαν σε μία εποχή που το μέτρο σύγκρισης παρέμενε ακόμη στάσιμο. Κατά την γνώμη μου, αν κυκλοφορούσαν σήμερα, ο “δείκτης εντυπωσιασμού” θα ήταν σαφώς χαμηλότερος, με τόσες καλές επιλογές που υπάρχουν στην αγορά. Κάνω αυτή την επισήμανση για να τονίσω πόσο δύσκολο έργο θα είχε έτσι κι αλλιώς ένα “πραγματικό” Turbo 3 το 2022. Πόσω μάλλον ένα Turbo που δεν είναι Turbo.

 

Μοιραστείτε αυτό το Άρθρο

Ο Νίκος Πήλικας είναι ερασιτέχνης δρομέας. Επειδή όμως δεν είναι καλός στο τρέξιμο, ασχολείται και με τα παρελκόμενα αυτού (π.χ. παπούτσια). Απ' ό,τι λένε, είναι καλύτερος σε αυτά...

7 Σχόλια

  1. Το παπούτσι είναι χάλια, το review όμως πολύ καλογραμμένο !
    Μπράβο Νίκο πού με τις ωραίες περιγραφές σου κάνεις το κείμενο να διαβάζεται ευχάριστα άσχετα με την αξία του αντικειμένου.

  2. Εγώ πάντως, μια στεναχώρια την απέκτησα διαβάζοντας το κείμενο. Στεναχώρια που δεν ήρθε ουσιαστικά ένας άξιος αντικαταστάτης του turbo.
    Υ. Έτρεξα προχτές και πάλι με το turbo 2 των 1100 και πλέον χιλιομέτρων , έτσι από νοσταλγία και θυμήθηκα γιατί το παπούτσι αυτό είναι ακομα και τώρα απίστευτο!

  3. @alkis73 To έχεις τρέξει, Αλκη;

  4. Όχι, από την δική σου περιγραφή
    Αν κατάλαβα καλά,δεν αξίζει εκτός από το να το φορέσεις σε καφετέρια

  5. Όχι, δεν αξίζει κατά την γνώμη μου. Υπάρχουν πάρα πολλές άλλες επιλογές στην αγορά.
    Ξαναλέω… δεν είναι ένα καθόλου κακό παπούτσι, ενώ για παράδειγμα το Ultra Boost είναι κακό παπούτσι. Αλλά προσωπικά θα επέλεγα ακόμη και το ταπεινό Energy μεταξύ των δύο.

  6. Καλά το Ultra boost είναι η χαρά τού περιπάτου σε πάρκο!!!

  7. Thanks Nick!
    Κλασσική περίπτωση εταιρικής παπάτζας. Όπου ακούς nature, περιβάλλον, οικολογία κτλ. Έχουν πέσει με τα μούτρα μέσα στο δοχείο με τα παπατζιλίκια.
    Εγώ ακόμα με τα turbo 2 τρέχω…

Αφήστε μια απάντηση