New Balance FuelCell SuperComp Elite v3

Κατηγορία: Racer  –  Πάτημα: Ουδέτερο  –  Βάρος: 229γρ.  –  Drop: 4mm (40/36mm)

To RC Elite v2 είχε ανακηρυχθεί από πολλά δρομικά sites ως το πιο “φιλικό και ασφαλές” απ’ όλα τα super shoes. Σε μία συνέντευξή του όμως, ο senior product manager της New Balance είπε ότι οι σχεδιαστές “πήραν προσωπικά” τον χαρακτηρισμό αυτόν. Όσο κι αν ακουγόταν ως κοπλιμέντο, στην πραγματικότητα ήθελαν το Elite να είναι το πιο γρήγορο super shoe και όχι το πιο φιλικό. Αν και αντιλαμβάνομαι τι εννοεί, μάλλον διαφωνώ με τον κύριο Chris Morfesi. Κατ’ εμέ, είναι όντως κομπλιμέντο.

Έχοντας τρέξει αρκετά με το v2, επιβεβαιώνω την παραπάνω άποψη για την χρηστικότητα του μοντέλου. Παρότι φτιαγμένο για να πηγαίνει γρήγορα και αποδοτικά, ήταν αρκετά εύκολο και στα πιο αργά τρεξίματα. Είχε μεν την ακαμψία από την πλάκα, όμως ο πολύ μαλακός αφρός την καμουφλάριζε έως ένα σημείο και το παπούτσι δεν σε κούραζε όπως άλλα αντίστοιχα.

Εν πάση περιπτώσει, μία απλή ματιά στο νέο Elite αρκεί για να καταλάβεις ότι το σχεδιαστικό τμήμα εννοούσε αυτό που έλεγε και δούλεψε σε λευκό χαρτί για να το κάνει πράξη. Το v3 βασίζεται σε μία εντελώς νέα γεωμετρία και φιλοσοφία, ενσωματώνοντας πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες. Μία πρώτη γεύση από αυτές πήραμε στο SC Trainer και μας άρεσαν πολύ.

Επάνω μέρος και εφαρμογή

Η κατασκευή είναι από engineered knit αλλά με συμπεριφορά που μοιάζει περισσότερο με mesh. Περιορισμένη ελαστικότητα, διαπνέουσα ύφανση και μαλακή, ωραία αίσθηση γύρω από το πόδι.

Το μεσαίο τμήμα του upper είναι πιο ιδιαίτερο. Ενισχύεται από το τεράστιο 3D-print logo, ενώ η γλώσσα είναι μονοκόμματη με τα πλαϊνά και αποτελείται από πολύ ελαστικό πλεκτό. Σα να φοράς μία δεύτερη κάλτσα πάνω από την κανονική. Δεν έχει καθόλου αφρώδες αλλά τα φλατ και ελαστικά κορδόνια δεν ενοχλούν στην ράχη του ποδιού.

Full bootie σχεδίαση.

Δεν περνούν μέσα από τρύπες αλλά γύρω από ένα ενιαίο κορδόνι, ραμμένο ανά διαστήματα επάνω στο ύφασμα. Οι ραφές αυτές είναι πολύ χοντρές και εσωτερικά μπορεί να δώσουν κάποια πίεση αν το παρασφίξεις. Έξτρα τρύπα δεν υπάρχει. Επίσης, η σειρά των κορδονιών ξεκινάει πολύ ψηλά, αφήνοντας περισσότερο χώρο στα μετατάρσια.

Το κολάρο πίσω είναι μετρίας σκληρότητας και μέχρι τη μέση περίπου. Η επένδυση έχει ένα ελαφρύ αφρώδες, τόσο ώστε να παρέχει κάποια άνεση αλλά να συνάδει και με τον racing χαρακτήρα του μοντέλου.

Σχετικά εύκαμπτο το κολάρο.

Σαν πρώτη αίσθηση, το Elite περιβάλλει πολύ όμορφα το πόδι. Είναι άνετο αλλά συγχρόνως το πλεκτό της γλώσσας κλείνει την εφαρμογή γύρω του.
Μπροστά έχει μία σχετική ευρυχωρία, η οποία όμως δεν προέρχεται τόσο από το πλάτος του toe box, όσο από την δομή του υφάσματος και τα μετατοπισμένα προς τα επάνω κορδόνια.

Το midfoot απ’ την άλλη, ενώ αρχικά νομίζεις πως σε αγκαλιάζει σφιχτά, καθώς περνάει η ώρα χαλαρώνει. Αυτό έχει να κάνει με την μεγάλη ελαστικότητα της γλώσσας αλλά και των κορδονιών. Αλλάζοντάς τα με άλλα, πιο ανελαστικά και χοντρά, η αρχική τάση διατηρείτο και το κράτημα ήταν αισθητά πιο σωστό και σίγουρο. Βέβαια, όλο αυτό έχει να κάνει και με τον όγκο του κάθε ποδιού. Τα φαρδύτερα πέλματα σίγουρα θα εκτιμήσουν την ελαστικότητα του upper που μόλις περιγράψαμε.

Η εφαρμογή καθορίζεται από το μέγεθος του ποδιού και το πόσο αυτό τεντώνει την πολύ ελαστική γλώσσα.

Οι full bootie κατασκευές δεν έχουν συνήθως μεγάλη δυνατότητα ρύθμισης από τα κορδόνια, καθως δεν υπάρχουν πλαϊνά να “τραβήξεις”. Παρ’ όλα αυτά, εδώ η σχεδίαση είναι πολύ πιο λειτουργική και σου επιτρέπει να παίξεις με το σφίξιμο.

Για το δικό μου, στενότερο πόδι, η απουσία της έξτρα τρύπας επηρεάζει την εφαρμογή πίσω. Όχι δραματικά, απλά στους γρήγορους ρυθμούς θα ήθελα να νοιώθω λίγο πιο στιβαρή την φτέρνα. Να πω ότι κι εδώ η κατάσταση βελτιώθηκε αλλάζοντας κορδόνια, καθώς περιόρισαν τον αέρα που επιτρέπει η ελαστική γλώσσα, μεταφέροντάς τον και προς τα πίσω.

Η ενίσχυση του κολάρου φτάνει μέχρι την μέση του. Αυτό δεν βοηθάει στο να κλειδώσει η φτέρνα.

Σαν συνολική εικόνα, το Elite έχει την εφαρμογή που θες σε ένα αγωνιστικό μεγάλων αποστάσεων. Δίνει προτεραιότητα στην άνεση και την ευκολία, ενώ θα βολέψει και όσους έχουν μεγαλύτερο όγκο ποδιού. Αυτούς μάλιστα, ακόμη περισσότερο. Απ’ την άλλη, όσο ανεβάζεις ταχύτητα, ιδίως αν έχεις και στροφές, το upper αρχίζει να στρεσάρεται λίγο. Παίζει ρόλο κι η μεγάλη διαδρομή του ποδιού μέσα στην σόλα, μαζί με το bounce της. Επίσης, δεν είχα το παραμικρό θέμα με την ποιότητα και την συμπεριφορά των υλικών. Καμμία πίεση, τριβή ή ερεθισμό. Σα νούμερο, πάτε στο κανονικό σας.

Σόλα και πάτημα

Όπως είδαμε και στο SC Trainer, στην σειρά SuperComp η New Balance σχεδίασε κάτι αρκετά διαφορετικό από το κλασικό δίπτυχο “super foam – carbon plate”. Εισήγαγε την Energy Arc γεωμετρία, με την πλάκα στο πίσω μέρος της να έχει ένα τοξωτό σχήμα, καμπυλώνοντας προς τα επάνω. Ακριβώς από κάτω της, ο αφρός έχει ένα πολύ βαθύ και μακρύ κανάλι που χωρίζει την σόλα κυριολεκτικά στα δύο.

Η συγκεκριμένη σχεδίαση αποσκοπεί στην μεγαλύτερη φόρτιση της πλάκας, αφού μπορεί να πιεστεί και να “ισιώσει” ευκολότερα ανάμεσα στο διαμήκες κενό του αφρού. Έτσι απελευθερώνεται περισσότερη ενέργεια, όταν αυτή αποσυμπιέζεται και ξαναπαίρνει το αρχικό της σχήμα. Πέραν όμως αυτού, η Energy Arc επιδρά και στην σταθερότητα του Elite. Τα δύο σχεδόν ανεξάρτητα τμήματα της σόλας πίσω, ανοίγουν προς τα έξω κατά την προσγείωση και η βάση φαρδαίνει ακόμη περισσότερο.

Το μεγάλο κενό κάτω από την φτέρνα ενισχύει την λειτουργία της carbon plate αλλά και την σταθερότητα.

Το υλικό φυσικά παραμένει ο γνωστός FuelCell, ό,τι καλύτερο διαθέτει η εταιρεία στα ράφια της. Η προστασία, η επαναφορά και το χαμηλό βάρος του, τον κατατάσσουν στους κορυφαίους από τους νέας γενιάς αφρούς.

Ένα μεγάλο, αφράτο κομμάτι FuelCell.

Η εξώσολα καλύπτεται στο μεγαλύτερο μέρος της επιφανείας της που έρχεται σε επαφή με το έδαφος, ενώ ένα “νησάκι” μπροστά προστατεύει την πλάκα από τις πέτρες. Υπάρχει ωστόσο αρκετό τμήμα εκτεθειμένου αφρού, ο οποίος λόγω του ότι είναι πολύ μαλακός, ενδέχεται να παρουσιάσει κάποια φθορά, ίσως και πρόωρη. Σε αυτό συμβάλλει και το γεγονός πως το λάστιχο είναι λεπτό και σχεδόν ενσωματώνεται στον αφρό. Στην ουσία όμως, πρόκειται απλά για επιφανειακό ξύσιμο και δεν επηρεάζει την λειτουργία της σόλας. Η πρόσφυση είναι αρκετά καλή, ενώ δεν είχα πρόβλημα ούτε σε βρεγμένη επιφάνεια.

Το λάστιχο προεξέχει ελάχιστα από τον αφρό.

To rocker είναι αρκετά “ήσυχο” σε σχέση με άλλα μοντέλα της κατηγορίας. Η γωνία ξεκινάει μεν νωρίς αλλά δεν σηκώνεται τόσο απότομα στο τελείωμα. Έχει να κάνει και με το ότι η πλάκα είναι τοποθετημένη σχεδόν στη μέση της σόλας και όχι χαμηλά.

Αν δεν έχεις τρέξει ξανά με τον FuelCell και δεν ξέρεις τι να περιμένεις, θα εντυπωσιαστείς αμέσως από το softness του. Κατά την γνώμη μου, είναι ο πιο μαλακός από όλους τους super foams. Ενώ στο SC Trainer είχαμε μία λίγο πιο πυκνή ρύθμιση, εδώ η συμπεριφορά του είναι ακριβώς αυτή που ξέραμε από το RC Elite v2 και το Rebel. Βαθειά και εύκολη συμπίεση, σε βαθμό που αν δεν μεσολαβούσε η πλάκα, θα μπορούσες να τον τερματίσεις.

Χωρίς να ασκήσεις ιδιαίτερη δύναμη, ο αφρός σχεδόν παραμορφώνεται.

Έχω την αίσθηση ότι το παπούτσι είναι χαμηλότερο από τα επίσημα 40mm. Πιθανώς να με μπερδεύει και το ότι η μαλακή φτέρνα “κάθεται” αμέσως υπό το βάρος του σώματος. Μικρή σημασία έχει βέβαια, αφού το cushioning είναι πραγματικά ατελείωτο.

Εκεί λοιπόν έρχεται η σχεδίαση της carbon plate, η οποία όχι μόνο κοντρολάρει την συμπίεση αλλά την κάνει και πιο αποδοτική. Το Energy Arc ενισχύει την ελαστικότητα που, ούτως ή άλλως, έχει ο FuelCell και παρά την μεγάλη βύθιση, σε πετάει προς τα επάνω. Η φόρτιση της αψιδωτής πλάκας και το άπλωμα της σόλας από κάτω της, δουλεύουν σαν τραμπολίνο και δίνουν ένα χαρακτηριστικό bounce στο πάτημα.

Η σόλα πίσω χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο μέρη, λειτουργώντας με τρόπο που ενισχύει την επιστροφή ενέργειας.

Η διαφορά όμως με τα περισσότερα από τα υπόλοιπα super shoes, είναι ότι η γεωμετρία και το πλεονέκτημα του Elite αξιοποιούνται πατώντας πιο πίσω. Όπως η πλειονότητα των δρομέων, δηλαδή. Ενώ συνήθως τα distance racers απαιτούν ένα πιο midfoot και δυναμικό πάτημα, ώστε να πέσεις στο σημείο που κουρμπάρει η πλάκα και να την φορτίσεις, το New Balance δεν έχει τέτοιες προϋποθέσεις. Είναι πολύ πιο “δημοκρατικό” στην λειτουργία του και απευθύνεται κυριολεκτικά σε όλους.

Συγχρόνως, δίνει και την λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολύ συχνά οι ερασιτέχνες δρομείς με τα super shoes: την σταθερότητα στην φτέρνα. Η πολύ φαρδιά βάση, που ανοίγει κι άλλο κατά την πρόσκρουση, το διαμήκες κανάλι ανάμεσα, όπως και τα υπερυψωμένα πλαϊνά, κεντράρουν το πόδι και το κρατούν σε ουδέτερη θέση. Όσο και αν χαλάσει το form από την κόπωση ή όσο βαριά και αν προσγειωθείς, το πίσω μέρος του Elite θα υποστηρίξει ικανά την (κακή) μηχανική σου την στιγμή εκείνη. Διορθώνει το “παλαντζάρισμα” της ποδοκνημικής και βοηθάει το πόδι να κινηθεί προς τα εμπρός. Πολύ σημαντικό στα τελευταία χιλιόμετρα ενός αγώνα.

Τα τοιχώματα της σόλας σηκώνονται αρκετά ψηλα, περιβάλλοντας το πέλμα.

Από εκεί και πέρα, αφού πάρεις το rebound από την φτέρνα, το transition γίνεται πιο ήσυχο. Δεν θα έλεγα ότι η πλάκα και η γεωμετρία του forefoot περνάει απαρατήρητη, είναι όμως λιγότερο επιθετική σε σχέση με άλλα αγωνιστικά. Η αίσθηση μοιάζει περισσότερο με ρολάρισμα παρά με το γνωστό πέταγμα που συναντάμε αλλού. Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι το Elite δεν είναι εντελώς άκαμπτο στα μετατάρσια. Έχει ένα μεγάλο flex point, το οποίο προκύπτει από τον πολύ μαλακό αφρό και ίσως από μία πιο εύκαμπτη σχεδίαση της πλάκας.

Μία εικόνα που σπάνια συναντάμε σε super shoe.

Αν ανοίξεις αρκετά τον ρυθμό και πέσεις πιο μπροστά, διαπιστώνεις ότι η σόλα είναι κάπως ασαφής και δεν παίρνεις ένα δυνατό και άμεσο toe-off, όπως με άλλα racers. Παρότι σε ρολάρει όμορφα, αβίαστα και αποδοτικά, λείπει αυτό το τελικό στάδιο του transition που παράγει εκρηκτικότητα και καθαρή ταχύτητα.

Είναι αυτό μειονέκτημα όμως; Κατά την γνώμη μου, όχι. Ξεκάθαρα όχι, μάλιστα. Αφήνοντας στην άκρη αθλητές και πραγματικά γρήγορους ερασιτέχνες, όλοι οι υπόλοιποι μόνο όφελος μπορούν να έχουν από την σχεδίαση του Elite v3.

Κατ’ αρχάς, όπως είπαμε και παραπάνω, δεν απαιτεί συγκεκριμένη βιομηχανική και ταχύτητα για να δουλέψει. Είναι πολύ φιλικό και εύκολο, ικανό να βοηθήσει ακόμη και τους πιο αργούς δρομείς σε μία πολύωρη προσπάθεια. Όχι απλά σου επιτρέπει να πατήσεις πίσω άφοβα αλλά αυτός είναι και ο τρόπος για να δουλέψει. Μπορείς να το πας με το rebound, αν έχεις μεγαλύτερο διασκελισμό, μπορείς να το πας και με το ρολάρισμα, αν έχεις μεγάλη συχνότητα. Μπορείς όμως να το πας και σχεδόν σαν ένα “απλό” μοντέλο, όπως τα καθημερινά σου προπονητικά.

Αυτό είναι και το δεύτερο πλεονέκτημα του μοντέλου, δηλαδή το versatility του. Δεν είναι δύστροπο στους αργούς ρυθμούς, ούτε και θα σε κουράσει. Άνετα φοριέται και σε ένα ελεύθερο τρέξιμο ή ένα αργό long run. Εύλογα βέβαια κάποιος θα αναρωτηθεί γιατί να φορέσεις ένα carbon plated αγωνιστικό σε ελεύθερο. Εδώ ξαναπάμε στην προηγούμενη παράγραφο. Όπως έχουμε ξαναπεί λοιπόν, αν το καλοσκεφτείτε, το marathon pace των περισσοτέρων συμπίπτει με το easy run pace τους. Η πλειονότητα των δρομέων χρειάζεται την ευκολία περισσότερο από την ταχύτητα σε έναν μαραθώνιο.

Μπορεί το SC Elite να χάνει λίγο σε ρυθμό 10Κ ή σε γρήγορα κομμάτια, αποδίδει όμως ιδανικά όσο αυξάνουν τα χιλιόμετρα. Απύθμενο και μαλακό cushioning, σταθερότατο, ελαφρύ και χωρίς απαιτήσεις στον τρόπο που τρέχει ο μέσος ερασιτέχνης.

Συμπέρασμα

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το νέο Elite δεν είναι ένα pure racer. Ή ότι δεν ενδείκνυται για τα 5Κ/10Κ. Και ούτε θα το βάλεις σε 800άρια και 400άρια. Και μάλλον θα έχει δίκιο. Είναι όμως ένα μοντέλο που ο μέσος δρομέας μπορεί να εμπιστευτεί με κλειστά μάτια. Ένα μοντέλο που θα αναδείξει τις δυνατότητές του αλλά θα καμουφλάρει και τις αδυναμίες του. Αυτό ζητάμε όλοι μας άλλωστε.

Θεωρώ ότι το επάνω μέρος έχει περιθώρια βελτίωσης, παρόλο που σε γενικές γραμμές προσφέρει την άνεση που θες σε έναν μεγάλο αγώνα. Η σόλα είναι “σοφά” σχεδιασμένη και μοιάζει σα να εξελίχθηκε από “γήινους” testers και όχι τοπ αθλητές.

Το πιθανότερο είναι πως το σχεδιαστικό τμήμα της New Balance θα “προσβληθεί” και φέτος, αφού δύσκολα θα βρει κανείς φιλικότερο super shoe από το Elite v3. Δεν αποκλείεται να γκρινιάξουν και οι elite αθλητές της εταιρείας, οι οποίοι ίσως θα ήθελαν μία πιο επιθετική γεωμετρία για τους ρυθμούς που κινούνται. Όλοι οι υπόλοιποι όμως, μόνο ικανοποιημένοι μπορούμε να μείνουμε από τον συνολικό χαρακτήρα του.