Με ένα επιβλητικό performance στο Autodromo Nazionale Monza, ο Eliud Kipchoge κάλυψε τα 42.195m σε 2:00:25, 2′ και 32″ γρηγορότερα από το παγκόσμιο ρεκόρ στον μαραθώνιο του Dennis Kimetto.
Μπορεί το project της Nike να μην στέφθηκε με επιτυχία κατ’ απόλυτη έννοια, όμως ο κορυφαίος Κενυάτης έδειξε τι μπορεί να κάνει σε ιδανικές συνθήκες αγώνα. Bέβαια, μιλάμε για συνθήκες που ποτέ δεν πρόκειται να συναντήσει σε έναν διαπιστευμένο μαραθώνιο.
Όπως είναι φυσικό, η επίδοση αυτή δεν αναγνωρίζεται από την IAAF και δεν αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ. Οι εναλλασσόμενοι λαγοί και η δυνατότητα να του δίνουν τα ποτά του καθώς έτρεχε, είναι αντίθετοι στους κανονισμούς της ομοσπονδίας.
Oι Zersenay Tadese και Lelisa Decisa τερμάτισαν σε 2:06:51 και 2:14:10, αντίστοιχα.
Τα περάσματα του Eliud Kipchoge:
Οι καιρικές συνθήκες ήταν καλές. ~12°C, συννεφιά και απουσία αέρα.
Βάσει αρχικού πλάνου, οι 3 elite έτρεχαν “κρυμμένοι” πίσω από έξι λαγούς, οι οποίοι σχημάτιζαν ένα “V”, έτσι ώστε να δημιουργούν ένα τοίχος προστασίας από τον αέρα.
Ο Kipchoge έδειχνε άνετος και σίγουρος, οι άλλοι δύο όμως όχι. Ο Desisa άρχισε να μένει πίσω στο 18ο χλμ, ο δε Tadese λίγο πριν την συμπλήρωση του ημιμαραθωνίου.
Ο Κενυάτης περάσε το 30ο χλμ σε ρυθμό που έδινε τερματισμό 2:00:01 και το 35ο σε ρυθμό για 2:00:05. Εξακολουθούσε να δείχνει καλά, τόσο σε form όσο και σε έκφραση.
Κάπου εκεί όμως, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Ο ρυθμός του έπεφτε όλο και περισσότερο και ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι το sub2 είχε χαθεί. Στο τελευταίο χιλιόμετρο προσπάθησε να βγάλει όση δύναμη είχε μέσα του και φτάνοντας στην τελική ευθεία, οι λαγοί έκαναν στην άκρη, αφήνοντάς τον να τερματίσει μόνος του. 2:00:25 έγραφε το ρολόι την στιγμή εκείνη, ενώ αυτός συνέχιζε με jogging προς την αγκαλιά του προπονητή του…
Τι μένει τελικά από αυτό το ιδιαίτερο γεγονός;
Πολλά, τα περισσότερα εκ των οποιών θα αναλυθούν το επόμενο διάστημα.
Αυτό όμως που δικαιωματικά ξεχωρίζει, είναι ο Eliud Kipchoge.
30 κορυφαίοι δρομείς ως λαγοί, αμάξι να ορίζει με laser τον σχηματισμό τους, drafting, τροφοδοσία χωρίς να χάνεται καθόλου χρόνος, πολύ καλός καιρός, ένα επιτελείο κορυφαίων ειδικών και πολλά ακόμη που αναμφισβήτητα έκαναν το έργο των αθλητών ευκολότερο.
Κι όμως… Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία στο τέλος της ημέρας, χωρίς την εξωπραγματική κούρσα του Kipchoge. Η Nike κι η ομάδα των υπευθύνων οργάνωσε το “τέλειο” event κι ο Κενυάτης το απογείωσε. Το πού ακριβώς το πήγε, είναι κάτι που θέλει κάποιον χρόνο για να εκτιμηθεί, σκεφτείτε όμως το εξής: η επίδοση αυτή είναι μόλις 25″ πιο αργή από τον στόχο αλλά μερικά ολόκληρα λεπτά πιο γρήγορη από τις εκτιμήσεις της πλειονότητας των αναλυτών όλο το προηγούμενο διάστημα. Κι αυτό λέει πολλά…
Η συζήτηση θα συνεχιστεί για καιρό κι οι περισσότεροι μάλλον θα σταθούν στο πόσο κοντά είναι το sub2 τελικά. Κατά την γνώμη μου, περισσότερο ενδιαφέρον έχει να δούμε τι θα γράφει το ρολόι την ώρα που ο Kipchoge θα τερματίζει σε έναν από τους επόμενους major marathons.
Το video του αγώνα:
https://www.youtube.com/watch?v=uvhSgxUdsdQ
Skakinen
Ένα ενδιαφέρον άρθρο για τη συσχέτιση του <4:00 στο μίλι και του <2:00:00 στον Μαραθώνιο.
https://sportsscientists.com/2014/12/2-hour-marathon-4-min-mile/
oldman
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΑΘΛΗΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε την τάση να αποδίδουμε αξία στα πράγματα με βάση το περιβάλλον και την γενικότερη εικόνα τους. Είναι ένα κανόνας του μυαλού που οι νευροψυχολόγοι ονομάζουν Value Attribution.
Για παράδειγμα, όταν ο βιρτουόζος Joshua Bell, στάθηκε παίζοντας (με βιολί Stradivarius παρακαλώ) για 45 min στο μετρό της Ουάσιγκτον οι άνθρωποι τον αγνόησαν παντελώς, παρόλο που οι συναυλίες του είναι πάντα sold out. Έλλειπε, βλέπετε, το φράκο, ο μαέστρος, το concert hall…
Το σχετικό video εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=hnOPu0_YWhw
Για να διαπιστώσει κάποιος ότι χθες το πρωί γίναμε μάρτυρες γνήσιου ανθρώπινου μεγαλείου, δε χρειαζόταν πάντως και τόσο εκπαιδευμένο μάτι. Το sub 2:00:00 Marathon project της Nike στη Monza συγκέντρωσε το προηγούμενο διάστημα μαζικά αρνητικά σχόλια, που γενικά το απαξίωναν επειδή η προσπάθεια δεν έγινε σε συνθήκες επίσημου αγώνα. Αμφιβάλλω όμως αν σε αγώνα θα παρακολουθούσαμε ποτέ κάτι τόσο συγκλονιστικό.
Καταρχήν τη μεγαλειώδη ομαδική προσπάθεια!
Των επιστημόνων που σχεδίασαν και εξασφάλισαν τα μέσα για αυτή την ιστορική επίδοση.
Των στελεχών που συντόνισαν με μοναδικό επαγγελματισμό κάθε λεπτομέρεια ενός πρωτόγνωρου εγχειρήματος.
Και την τρομερά συγκινητική συμπαράσταση και παρότρυνση των συνοδών δρομέων (λαγών) στους τρεις δρομείς που κυνήγησαν το αδύνατο!
Για το μεγαλείο σε ατομικό επίπεδο, δεν χρειάζεται να γραφτούν πολλά, αρκεί μόνο η ασύλληπτη επίδοση (02:00:25) του Eliud Kipchoge! Όποιος έχει τρέξει αγωνιστικό μαραθώνιο ξέρει τι σημαίνει να βγάζεις την ψυχή σου στο δρόμο. Να υποχρεώνεις το σώμα σε υπέρβαση με τη δύναμη του μυαλού.
Και το είδαμε αυτό, no less, από έναν αθλητή που έχει κατακτήσει ό,τι μπορεί να κατακτηθεί, αλλά παραμένει να ζει σε ένα κοινόβιο δρομέων, να βγάζει νερό με τον κουβά από το πηγάδι και να πλένει με τα χέρια τα ρούχα του.
Σε όλους τους ανθρώπους-παγώνια που μας τριγυρίζουν, σε όσους δουλεύουν για έναν και βογκάνε για δέκα, σε όσους με μία επιτυχία γίνονται φίρμες, this is how it’s done boys and girls and f@ck you very much!
Κλείνω με ένα μεγάλο ευχαριστώ προς τη Nike, που είχε την έμπνευση και την εκτέλεσε τόσο άψογα. Ναι, οι άνθρωποι της εταιρίας θα προσπαθήσουν να κάνουν το εγχείρημα κερδοφόρο ή έστω οικονομικά αποδοτικό. Αυτό, είναι πρόβλημα, μόνο για όσους συνηθίζουν να κάνουν βουντού στις κατσίκες του γείτονα!
Dkoukou
Απλα respect για τον Kipchoge. Και οι τρεις elite δρομεις κυνηγησαν το απιαστο αλλα τελικα αποδεικνυεται οτι ολη η αθλητικη διατροφη του κοσμου, το πιο “εξωτικο” παπουτσι που σχεδιαστηκε ποτε καθως και ο αυστηροτατος ελεγχος ολων των παραμετρων στη διαδρομη απλα δεν μετρανε. Αποδειξη αποτελει η επιδοση του Desisa γιατι προσωπικα ειμαι πλεον σιγουρος οτι ο Kipchoge αν ετρεχε ξανα στην ιδια διαδρομη στη Monza χωρις να εχει αυτο το support, παλι κατω απο 2:01:00 θα εκανε. Το αντιθετο θα μπορουσε να υποστηριξει κανεις αν τουλαχιστον δυο ατομα απο την τριαδα “εσπαγαν” το τωρινο επισημο παγκοσμιο ρεκορ (πραγμα που προφανως δε συνεβη).
stratus
THE POWER OF Eliud Kipchoge
https://www.flickr.com/photos/140798332@N04/34120113040/in/dateposted-friend/
Nikos Pilikas
@zlioupas Εξαιρετικό σχόλιο, Ζήσση! Αυτές οι “προεκτάσεις” είναι εξίσου σημαντικές και δεν πρέπει να μας διαφεύγουν…
@skakinen Πολύ ενδιαφέρον άρθρο και μάλιστα αποστασιοποιημένο κι ανεπηρέαστο, μιας και είναι και σχετικά παλιό.
Nikos Pilikas
@dkoukou Συμφωνώ απόλυτα ότι το μεγαλύτερο μερίδιο αυτού που είδαμε, πιστώνεται στον Κενυάτη.
Διαφωνώ μόνο σε ένα σημείο, Δημήτρη…
Το όλο περιβάλλον, μπορεί να μην είμαστε σε θέση να πούμε πόσο τελικά βοήθησε, ήταν όμως αυτό που έδωσε στον Kipchoge την αυτοπεποίθηση και σιγουριά, ώστε να επιδιώξει κάτι τόσο μεγάλο. Τον «ξεκλείδωσε», για να το πούμε αλλιώς…
Dkoukou
Ασφαλως δεν απαξιωνω τη σημασια της διατροφης η του εξοπλισμου στην επιτευξη της οποιας δρομικης επιδοσης.
Απλα για εμενα τουλαχιστον επιβεβαιωνεται οτι ισως (και στα πλαισια του μαρκετινγκ των εταιρειων) δινουμε ολοι μας περισσοτερη αξια σε ολα αυτα απ’οση τους αξιζει τελικα…
Ολοι μας εχουμε για παραδειγμα επιτυχει ΡΒ σε συνθηκεςαγωνα που θεωρητικα ηταν αντιξοες για κατι τετοιο (πχ ανηφορικη διαδρομη, κοντρα ανεμος, υψηλες θερμοκρασιες, οχι επαρκως ξεκουραστοι η ενιοτε νηστικοι και κουρασμενοι απο πριν). Και ομως, το σωμα ηταν ετοιμο να αποδωσει, και απεδωσε με το παραπανω χωρις να τηρηθουν οι “κανονες” με θρησκευτικη ευλαβεια…
Ετσι και ο Kipchoge ειναι στην περιοδο της ζωης του που μπορει να πετυχει πολυ μεγαλα πραγματα και πιθανοτατα ενα νεο παγκοσμιο ρεκορ. Τα υπολοιπα απλως κανουν την επιτευξη του στοχου πιο πιθανη αλλα αμφιβαλλω αν συμβαλλουν ουσιαστικα.
Skakinen
Ανασκόπηση του εγχειρήματος από το sportsscientists.com. Μεταξύ άλλων εκφράζεται η άποψη ότι ο αφανής ήρωας και το μεγαλύτερο cheat της Nike ήταν το αυτοκίνητο.
https://sportsscientists.com/2017/05/eliud-kipchoge-20025/
mikeb
Είδα το μεγαλύτερο τμήμα του βίντεο και πραγματικα το όλο εγχείρημα ήταν εξαιρετικό.
O Kipchoge τεράστιος και νομίζω ότι αυτό που είναι ξεκάθαρο απο το βίντεο του αγώνα είναι το mentality του αθλητή ο οποίος μόλις στον τελευταίο γύρο αρχίζει να δείχνει σημάδια κόπωσης έστω κι αν τερματίζει ‘διαλυμένος’.
@echetlos συμφωνω απόλυτα στο σχόλιο ότι το περιβάλλον ήταν αυτό που τον ‘ξεκλείδωσε’. Ο ίδιος αναφέρεται στο ποσο σημαντικό είναι το team work άρα πόσο τον βοήθησε το γεγονός ότι είχε όλη τη βοήθεια που χρειαζόταν τη στιγμή που τη χρειαζόταν ήδη απο το ξεκίνημα της προσπάθειας υλοποίησης του project.
Σε αυτό το επίπεδο είδαμε ότι αν όντως ρυθμίσεις όλες τις παραμέτρους κι έχεις εναν αθλητή σαν τον Kipchoge το αποτέλεσμα είναι αξιοσημείωτο.
stratus
Ενα ενδιαφερον αρθρο για το στυλ των 3 δρομεων
http://www.balancedrunner.com/nike-breaking-2-project-running-form-analysis-kipchoge-tadese-desisa/